Bilmem. Değilim sanırım. Biraz yalnızlığa daldım.
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
KK'da ve Hayatta Yalnızlık
- Konu Sahibi rast
- Başlangıç Tarihi
Bilmem. Değilim sanırım. Biraz yalnızlığa daldım.
düşündüğün gibi yarıda kesilmedi okuma rast,baştan aşağı okudum yazını, ve çoğu kişi de okudu. rast ne biliyim yaşadıkların böyle boğazda düğümlenmiş hıçkırık duygusu gibi içimi acıttışunu bil ki yalnız değilsin,anne baba olamayız belki ama ne zaman arkadaş istersen en azından ben yanında olmayı isterim. burda bu isimde bi arkadaşın olduğunu bil...
Teşekkür ederim. "Boğazda düğümlenmiş hıçkırık duygusu gibi" güzel bir tabir sanırım. Yalnız olmadığıma gelince kabul etmiyorum. Yalnızım. Hem de yapayalnız. Tekrar çok teşekkür ederim.
senin kitapların ve iyi olmasını umduğumuz bir grubun var rast, geçmiş için sadece başın sağolsun, Allah unutturacak dert vermesin gibi sözler diyebilirim onun dışında zaten ben yeterince rahatsız edici bir üyeyimdirbelli mi olur belki frekanslarımız tutar
Benim kitaplarım ve parmak hesabıyla sayılacak varlıklarım dışında hiçbir şeyim yok galanodel.
Üstelik söz konusu anne ve baba olunca devede pire misali gibi bir şey oluyor bunlar. Haşa şükrediyorum ama hiçbir şey bu kadar annemin ve babamın olmaması kadar ağır gelmiyor bana.
Teşekkür ederim yorumun için. Bu arada rahatsız edilmekten rahatsız olmam.
ben gündüz saatlerinde olabiliyorum ancak rast.. işyerinde giriyorum.. evde hiç vaktim olmuyo. ben size yetişmeye çalışıyorum işte..
okuma grubuda süper olmuş.. yetişebildiğim yerden gelcem bende artık..napalım
O halde gündüz vakitlerinden birinde konuşabiliriz. Neden olmasın ki.
Okuma grubunda başladık biz yavaş yavaş yol alıyoruz.
- 10 Ocak 2012
- 8.381
- 294
- 88
Benim kitaplarım ve parmak hesabıyla sayılacak varlıklarım dışında hiçbir şeyim yok galanodel.
Üstelik söz konusu anne ve baba olunca devede pire misali gibi bir şey oluyor bunlar. Haşa şükrediyorum ama hiçbir şey bu kadar annemin ve babamın olmaması kadar ağır gelmiyor bana.
Teşekkür ederim yorumun için. Bu arada rahatsız edilmekten rahatsız olmam.
aşkolsun kırıldım şimdi ben de varım arkadaşın olarak, kınım kınım kınıyorum seni, yine küstüm.
Son düzenleme:
aşkolsun kırıldım şimdi ben de varım arkadaşın olarak, kınım kınım kınıyorum seni, yine küstüm.
Bu durum biraz karışık be greenjade,
Nasıl desem, nasıl ifade etsem...
İnsanın bir yanı hep boşlukta kalıyor, hep bi çıkmaz yola sapıyor. Her ne kadar çevrende az ya da çok anlayışlı derdine ortak olan sevecen insanlar olsa da bir yanın bomboş kalıyor. Ben bu zamana kadar ne yaptıysam bu yanımı dolduramadım. Yazmadığım kitap mı vardı, yazdım. Okumadığım kitap mı vardı okudum. Çözemediğim soru mu vardı çözdüm. Takdir teşekkür mü almadım. Başarısız mıydım. Bunların hepsi öyle ya da böyle oldu. Öyle ya da böyle bir yanım gelişebildiği kadar gelişti. Ama öbür yanım bomboş. Hiç dolmadı öbür yanım. Hiç düşüncelere dalarken gözyaşlarımı tutamadım mesela. Gözyaşlarımı tutmayı öğrenemedim mesela...
Bu durum biraz karışık be greenjade...
- 10 Ocak 2012
- 8.381
- 294
- 88
insanlara hiç güvenmem ben, ailemin dışında hiç kimseye. açık konuşuyorum, sevdiğim insanlar dışında şu saattten sonra kimseyle arkadaş olmaya da çalışmam, öyle bir isteğimde yoktur.
hani bazı insanlar çok arkadaşı olsun isterler ya benim hiç öyle bir isteğim yok.
ama sana bir şekilde yardımcı olmak istiyorum, bunu hissediyorum.
seni anlıyorum, ancak bir arkadaşın olarak elimden geldiğince yanındayım bunu da bileni isterim.
Son düzenleme:
Çok teşekkür ederim. Ne diyeceğimi bilmiyorum. Minnettarım.
Benim kitaplarım ve parmak hesabıyla sayılacak varlıklarım dışında hiçbir şeyim yok galanodel.
Üstelik söz konusu anne ve baba olunca devede pire misali gibi bir şey oluyor bunlar. Haşa şükrediyorum ama hiçbir şey bu kadar annemin ve babamın olmaması kadar ağır gelmiyor bana.
Teşekkür ederim yorumun için. Bu arada rahatsız edilmekten rahatsız olmam.
kulağa mantıklı gelebilecek teselli sözleriyle yalnız bir insanı gülümsetmek zor ne yazık ki ancak dilerim gün gelir o boşluk başka insanlarla dolar yerini tutmasa da avutur hep benden rahatsız etmemi bekleme ama karşılıklı olsun
- 24 Ekim 2011
- 1.013
- 1.315
- 133
esmercim, nasılsın?
evlilik hazırlıkları nasıl gidiyor?
selam canımm.. bu akşam girebildim nete sonunda..
canım hazırlıklar tam gaz devm.. iş konusunda biraz sıkıntılarım var..onu halletmeye çalışıyorum. bi onu halletsem çorap söküğü gibi gelcek.. bakalım hayrlısı..
sizler ne alemdesiniz? kitaplar alınmış. ne güzel başlangıç.. darısı başıma artık
rast canımmmm ben sana bişey yazamıyorum artık..çünkü derdine derman olamıyorum.. ne dicemide bilmiyorum.. sadece biz burdayız onu bil.. keşke daha fazlası elimden gelse...
ha rast bu arada geçen konuşmalarda yazamamıştım.. benimde bi daktilom vardı.. ben kendim çok şey yazamasam da sevidğim şiirleri ordan yazar biriktirirdim.. gerçekten daktiloda yazmak çok byük bi ayrıcalık.. yüreğine sağlık.. bu güzel yürekten ne güzel şeyler dökülür o daktiloya tahmin edebiliyorumm
ne zaman istersen senle bişeyler konuşmaya,yaşadıklarını,anlatmak istediklerini paylaşmaya hazırım mesela ben. kız kardeşin gibi gör. aslına bakarsan ben de sen gibi çok yalnızım. annem babam var ama kardeşim yok sayılır. ablam evlendi ve evlenince beni tamamen unuttu,hiç aramıyor bile
oyüzden ben bazı arkadaşlıkların kardeşin sana vereceğinden daha büyük bi sevgi vereceğini düşünüyorum. ben de kaç kez intiharın eşiğinden döndüm. nerde yaşıyordun sen?ankarada olsan oturup bişeyler içmek konuşmak isterdim senle.
- 10 Ocak 2012
- 8.381
- 294
- 88
selam canımm.. bu akşam girebildim nete sonunda..
canım hazırlıklar tam gaz devm.. iş konusunda biraz sıkıntılarım var..onu halletmeye çalışıyorum. bi onu halletsem çorap söküğü gibi gelcek.. bakalım hayrlısı..
sizler ne alemdesiniz? kitaplar alınmış. ne güzel başlangıç.. darısı başıma artık
rast canımmmm ben sana bişey yazamıyorum artık..çünkü derdine derman olamıyorum.. ne dicemide bilmiyorum.. sadece biz burdayız onu bil.. keşke daha fazlası elimden gelse...
ha rast bu arada geçen konuşmalarda yazamamıştım.. benimde bi daktilom vardı.. ben kendim çok şey yazamasam da sevidğim şiirleri ordan yazar biriktirirdim.. gerçekten daktiloda yazmak çok byük bi ayrıcalık.. yüreğine sağlık.. bu güzel yürekten ne güzel şeyler dökülür o daktiloya tahmin edebiliyorumm
Umarım işle ilgili problemlerini en yakın zamanda çözersin.
Kürk Mantolu Madonna'ya bugün başladım. çok güzel bir kitap. elindekini bitir de sen de bize katıl canım.
Son düzenleme:
selam canımm.. bu akşam girebildim nete sonunda..
canım hazırlıklar tam gaz devm.. iş konusunda biraz sıkıntılarım var..onu halletmeye çalışıyorum. bi onu halletsem çorap söküğü gibi gelcek.. bakalım hayrlısı..
sizler ne alemdesiniz? kitaplar alınmış. ne güzel başlangıç.. darısı başıma artık
rast canımmmm ben sana bişey yazamıyorum artık..çünkü derdine derman olamıyorum.. ne dicemide bilmiyorum.. sadece biz burdayız onu bil.. keşke daha fazlası elimden gelse...
ha rast bu arada geçen konuşmalarda yazamamıştım.. benimde bi daktilom vardı.. ben kendim çok şey yazamasam da sevidğim şiirleri ordan yazar biriktirirdim.. gerçekten daktiloda yazmak çok byük bi ayrıcalık.. yüreğine sağlık.. bu güzel yürekten ne güzel şeyler dökülür o daktiloya tahmin edebiliyorumm
Elden bir şey gelmeyince gelmiyor. Yapılabilecek bir şey yok.
Daktiloya gelince daktilo iyidir ya. :)
Hele ki yağmurlu bir gecede sımsıcak kahveyle loş bir mum ışığında daktilonun sesi... bunlar muazzam şeyler.
ne zaman istersen senle bişeyler konuşmaya,yaşadıklarını,anlatmak istediklerini paylaşmaya hazırım mesela ben. kız kardeşin gibi gör. aslına bakarsan ben de sen gibi çok yalnızım. annem babam var ama kardeşim yok sayılır. ablam evlendi ve evlenince beni tamamen unuttu,hiç aramıyor bile
İnsanoğlu sürekli yalnızdır aslında. Her seferinde aynı şeyleri söylüyorum gibi ama öyle. Bak ablana, ya da bak çevrene. Sürekli unutulmaya mahkumsun. İnsanlar bir süre sonra unutuyor merhaba demeyi nasılsın demeyi. Ya da hep menfaatçilik uğruna ilerliyor saat. Ama yatağına yattığında yalnız kaldığının farkına varmalısın. Belki bir kaç saniye dürter seni yalnızlık ama benim onum var şunum var arayanım var bak hatta mesaj çekerim şimdi cevap gelir. diye avutma mekanizması devreye girer hemen. Vs.vs.
İntiharı düşünmedim değil. Buhranlı olduğum zamanlarda çıkarım köprünün birine ama intihar için değil bu diyarlardan çekip gitmek için. Kendime gelmek için. Düşünmek için.
Yaşadığım yer, İstanbul. Ankara haliyle uzak kalıyor. :)
Son düzenleme:
- 10 Ocak 2012
- 8.381
- 294
- 88
olumsuz düşünmenin, olumsuzluk getireceğine inanırım.
olumsuz konuşmanın da...
aslında eskiden hiç böyle düşünmezdim.
yakın zamanda farkına vardım bunun.
çekim yasası diye birşey var bence, bazıları inanmasa da...
insan, olumsuz düşünerek kendi hayatına blokajlar koyabiliyor.
tabi bazı şeyler kaderde varsa yaşanır, o ayrı konu.
hani ''düşündüğüm başıma geldi.'' derler ya, bu durumu çok iyi anlatan bir söz bence.
o yüzden, mümkün olduğunca pozitif düşünmeliyiz ki iyi şeyler olsun hayatımızda.
anlamı olumsuz olan kelimeleri çok tekrarlamamalıyız. dedim ya çekim yasasına inanırım ben.
olumsuz konuşmanın da...
aslında eskiden hiç böyle düşünmezdim.
yakın zamanda farkına vardım bunun.
çekim yasası diye birşey var bence, bazıları inanmasa da...
insan, olumsuz düşünerek kendi hayatına blokajlar koyabiliyor.
tabi bazı şeyler kaderde varsa yaşanır, o ayrı konu.
hani ''düşündüğüm başıma geldi.'' derler ya, bu durumu çok iyi anlatan bir söz bence.
o yüzden, mümkün olduğunca pozitif düşünmeliyiz ki iyi şeyler olsun hayatımızda.
anlamı olumsuz olan kelimeleri çok tekrarlamamalıyız. dedim ya çekim yasasına inanırım ben.
Yine buhran içindeyim.
Alnımdan yağmur yağar gibi terler akıyor. Vakit yine gece. Gökyüzü yine yıldızsız. Ay belli belirsiz. Rüzgar her zamanki sesini çıkarıyor gizem içinde.
Ve ben yine buhran içindeyim.
Uykum var ama öyle kısa bir ihtiyaç değil. Uzun süren upuzun süren bir uykuya ihtiyacım var. Bir daha gözlerimi açamayacağım bir uykuya.
Yine ateşler içindeyim. Tir tir titriyorum. Bilgisayarın başında olduğumdan beri tekrar eden bir Orhan Gencebay şarkısı: Kaderimin Oyunu.
Aslında iyidir Orhan Gencebay şarkıları. Bir kitapta okumuştum. Taksiyle yolculuk eden bir adam ineceği yere geldiği zaman taksicinin "burası abi" sözüne karşılık: "şiii Orhan Gencebay çalarken inilmez." diye bir diyalog geçiyordu. Evet Orhan Gencebay çalarken inilmez.
Daha neler neler geliyor aklıma.
İlk patiklerim...
Bilirsiniz işte çocuklara çorap giydirseniz de anne yüreği dayanmaz üşümesin diye patik örer.
İlk önce garip gelir çocuğa en azından bana öyle gelmişti. Ama sonra çok sevmiştim.
.
.
.
Arayıp buluyorum o günkü patiklerimi. Evin neredeyse altını üstüne getiriyorum. Anneannemler uyanıyorlar, iyi misin diye soruyorlar. Bir insan buhran içindeyken ne kadar iyi olabilir diye cevap vermek istiyorum ama güler yüzle iyiyim diyorum. Karnım acıktı mutfakta bir şeyler bakıyordum diye pembe bir yalan söylüyorum.
Sonra patiklerimle doğrusunu söylemek gerekirse eski bir bavulla gizlice odama dönüyorum. İçinde patiklerim...
Kırmızı eldivenlerim.
Sanki beni bütün gece ağlatacak olan her şey burdaymış gibi. Bugün onlara sarılarak uyuyacağım. diye düşünüyorum.
Orhan Gencebay şarkısı tam bu noktada tekrar başa sarmış oluyor. İlk kelimeler dökülüyor Orhan ağabeyin ağzından.
"Ne sevenim var ne soranım var öyle yalnızım ki. Çilesiz günüm yok dert ararsan çok öyle dertliyim ki bana kaderimin bir oyunu mu bu aldı sevdiğimi verdi zulümü. Dünyaya doymadan geçip gideceğim yoksa yaşamanın kanunu mu bu. bıktım artık yaşamaktan. çekmekle biter mi bu hayat yolu. bu yalnızlık bu dertler..."
Neyse neyse. Yarın okul var iki adet de sınav var. Gece gece iyi çalıştım. Aferin bana.
Şimdi bilgisayarı kapatırım. Radyoyu açar iki saat de sağa sola dönerim. Mışıl mışıl uyurum.
desem de inanmayın siz. Ben uzun zamandır mışıl mışıl uyuyamıyorum.
Hem de çok uzun zamandır.
Alnımdan yağmur yağar gibi terler akıyor. Vakit yine gece. Gökyüzü yine yıldızsız. Ay belli belirsiz. Rüzgar her zamanki sesini çıkarıyor gizem içinde.
Ve ben yine buhran içindeyim.
Uykum var ama öyle kısa bir ihtiyaç değil. Uzun süren upuzun süren bir uykuya ihtiyacım var. Bir daha gözlerimi açamayacağım bir uykuya.
Yine ateşler içindeyim. Tir tir titriyorum. Bilgisayarın başında olduğumdan beri tekrar eden bir Orhan Gencebay şarkısı: Kaderimin Oyunu.
Aslında iyidir Orhan Gencebay şarkıları. Bir kitapta okumuştum. Taksiyle yolculuk eden bir adam ineceği yere geldiği zaman taksicinin "burası abi" sözüne karşılık: "şiii Orhan Gencebay çalarken inilmez." diye bir diyalog geçiyordu. Evet Orhan Gencebay çalarken inilmez.
Daha neler neler geliyor aklıma.
İlk patiklerim...
Bilirsiniz işte çocuklara çorap giydirseniz de anne yüreği dayanmaz üşümesin diye patik örer.
İlk önce garip gelir çocuğa en azından bana öyle gelmişti. Ama sonra çok sevmiştim.
.
.
.
Arayıp buluyorum o günkü patiklerimi. Evin neredeyse altını üstüne getiriyorum. Anneannemler uyanıyorlar, iyi misin diye soruyorlar. Bir insan buhran içindeyken ne kadar iyi olabilir diye cevap vermek istiyorum ama güler yüzle iyiyim diyorum. Karnım acıktı mutfakta bir şeyler bakıyordum diye pembe bir yalan söylüyorum.
Sonra patiklerimle doğrusunu söylemek gerekirse eski bir bavulla gizlice odama dönüyorum. İçinde patiklerim...
Kırmızı eldivenlerim.
Sanki beni bütün gece ağlatacak olan her şey burdaymış gibi. Bugün onlara sarılarak uyuyacağım. diye düşünüyorum.
Orhan Gencebay şarkısı tam bu noktada tekrar başa sarmış oluyor. İlk kelimeler dökülüyor Orhan ağabeyin ağzından.
"Ne sevenim var ne soranım var öyle yalnızım ki. Çilesiz günüm yok dert ararsan çok öyle dertliyim ki bana kaderimin bir oyunu mu bu aldı sevdiğimi verdi zulümü. Dünyaya doymadan geçip gideceğim yoksa yaşamanın kanunu mu bu. bıktım artık yaşamaktan. çekmekle biter mi bu hayat yolu. bu yalnızlık bu dertler..."
Neyse neyse. Yarın okul var iki adet de sınav var. Gece gece iyi çalıştım. Aferin bana.
Şimdi bilgisayarı kapatırım. Radyoyu açar iki saat de sağa sola dönerim. Mışıl mışıl uyurum.
desem de inanmayın siz. Ben uzun zamandır mışıl mışıl uyuyamıyorum.
Hem de çok uzun zamandır.
Teşekkür ederim şimdilik gerek yok.
canım yeni gördüm ve çok üzüldüm yazdıklarına. seni tanımasam da yazdıkların beni çok etkiledi. zor bi durumdasın ne yazsak fayda etmeyecek belki. öncelikle başın sağolsun. inşallah mekanları cennet olsun. ama allah a hep dua et gerçekten ona sığın. sonuçta hepimizin gideceği yer aynı ama ayrılık zor ve senin yazdıkların zor geliyor insana. bence kendine yeni bir sayfa açmaya çalış. bundan sonraki hayatını bir nebze güzelleştirmeye çalış. içine kapanma canım kendine arkadaşlar edinmeye çalış. ne kadar zor olsa da başarabilirsin. hayatı bu şekilde güzel yaşamaya çalışabilirsin. umarım hayatta seni mutlu edecek şeylerle karşılaşırsın. güzel bir eşin ve güzel güzel çocukların seni hayata bağlasın içindeki mutsuzluğu alsın yaralarını zamanla sarsın inşallah. dualarım seninle.
