Güzeldir hele bir de gerçekleşirse kurulan hayaller o zaman ayrı bir güzeldir, hani ben seni sensiz de severim ama sen olunca başka bir severim misali.
selam rast,
nasılsın? umarım iyisindir.
arada bir sorarım böyle alış şimdiden :101: :119:
tabi ki unutulmayacaksın!
unutanlar sahte olanlardır rast, eğer karşındaki insan içtense, samimiyse asla unutmaz. bu arkadaşlık olsun, kadın erkek ilişkisi olsun, komşuluk olsun, akrabalık olsun hep böyledir.
yazını okudum, seni çok iyi anlıyorum. hissediğin şeyleri tahmin edebiliyorum. ama lütfen şunu unutma, sen üzgün olduğun sürece anneni ve babanı da üzersin. nasıl mı? ruhlar herşeyi hisseder ve görür. ölüm bedenin ölmesidir, ruhun değil! o yüzden asla ve asla mutsuz olmamaya çalış. annen ve babanı çok seviyorsan ki sevdiğine eminim bunu onlar için yap. çünkü onlar senin mutsuz olmanı hiç istemezler.
sana bir önerim var. eğer gerçekten bakabileceğine inanıyorsan bir evcil hayvan edinmeye ne dersin? benim 2 yıl öncesine kadar bahçede baktığım birçok kedim vardı. sıkıldığım dönemlerdi. onlara bakmak bana o kadar iyi geldi ki anlatamam sana. resmen terapi gibi.
...bakmayan bilemez. bir de kediler nankör derler. yalan! sadece çok unutkanlar. hafızaları anlık. ailem ve ben öyle mutlu zamanlar geçirdik ki onlarla anlatamam sana. hepsinin birer adı vardı. hangisini adıyla çağırsam o geliyordu, yani isimlerini biliyorlardı resmen. :) bizi görünce hep peşimize takılıyorlardı. götürsen köpek gibi sahibiyle, yani bizimle birlikte dolaşmaya çalışıyorlardı. tabi biz de kötü niyetli insanlardan ve arabalardan korktuğumuz için hep onlardan saklanarak gidiyorduk. halimizi görseydin tam komedi. :) bebekken bakmaya başladım onlara, sonra tabi ki zamanla büyüdüler, dişi olanlar doğurmaya başladı. gittikçe büyüdü ailemiz. :) ben bakkmaya başladığımda 3 yavruydu. ikisi kardeşti. anneleri onları biraz büyüdükten sonra bıraktı gitti doğası gereği. ama benim yavrular, yemek aramak denir bilmedikleri için -ki günde 3 öğün kedi mamasıyla bazen ciğerle, sütle besiyorduk onları- bahçeyi terk etmediler. yavrularının da yavrularının olmasıyla ve hiçbirinin bahçeyi terk etmemesi sonucu artık etraftan şikayetler gelmeye başladı. neyseki apartman, aile apartmanımızdı da birşey yapamadılar. yani sonuç olarak ailem de kedilerim de çok mutluyduk. ama gelgelelim derin acılar da yaşattı kedilerimiz bize. onlara o kadar çok alışmışık ki... bir yerden sonra insanın çocukları gibi oluyorlar çünkü. kimisi köpekler yüzünden, kimisi hastalıktan, kimisi araba çarpması yüzünden ölünce nasıl üzüldüğümüzü anlatamam sana. çok can yakıcı birşey. aklıma geldikçe hala ağladığım olur. ama hayat işte, hayatta çaresi olmayan tek şey ölüm! onun dışında herşeyin vardır ya da olabilir. işte benim kedilerim aileme ve özellikle bana terapi gibi geldi ve bu yüzden sana evcil bir hayvan bakma fikrini vermek istedim. eğer evde bakamam dersen hayvan barınakları gönüllüler aramakta. haftasonu oraya giderek hayvanlarla ilgilenebilir, bu şekilde de onlara yardımcı olabilirsin istersen. (köpek almak isteyenlerin de kesinlikle barınaktan alması taraftarıyım, barınakta o kadar çok terk edilmiş köpek var ki...)
Güzel. Ben evde beslemeyi düşünmüyorum bahçemde genişliği iyi olan bahçemde büyütmek isterim. Ama ölüm bu saatten sonra bana çok acı verir. O yüzden kimseye bağlanmam. Haliyle sadık dost köpek olunca, öyle bağlanmamak da olmaz. Bakalım zaman ne gösterecek.
O acıyı ilk kez bir filmde yaşamıştım, içim parçalanmıştı; Cüneyt Arkın'ın bir filmiydi hatta, köpeği ölüyordu, Cüneyt Arkın bir kızı kaçırıyordu filmde, bahçesi falan vardı sanırım. Hatırlarsan çok sevinirim bir kez daha izlemek isterim. ???
ben izlemedim o filmi. hiç bilmiyorum.
ölüm var diye kimseye veya bir hayvana bağlamama fikri yanlış bence. hayatın içinde var ölüm. biz de bunu kabul etmeliyiz.
Bazen kabullenmek zordur. Alışamaz insanoğlu. Tıpkı gözlerinin önünden gitmeyen bir olay gibi. Belkilerle yaşamaya başlar insan, hani belki düzelirim umuduyla. Belki de bu sebeptendir nefes alması, her şeyde bir hayır var.
umudun varsa zaten birgün gelir herşey düzelir. yeter ki umut et!
bu arada dur, daha birlikte imza günlerine katılacağız sen yazdığın romanlarla ben de yazdığım gazetecilikle ilgili kitaplarla
cüneyt arkın hülya koçyiğitle mi oynamıştı o filmde?
eğer öyleyse ''gırgır ali'' olabilir.
araştırdım buldum
tabi doğru filmi bulduysam.
Yok hayır. Maalesef
gırgır ali'de de cüneyt arkın'ın köpeği ölüyormuş, bir de hülya koçyiğiti'i kaçırıyormuş falan. ama senin dediğin değil demek ki.
gırgır ali'de de cüneyt arkın'ın köpeği ölüyormuş, bir de hülya koçyiğiti'i kaçırıyormuş falan. ama senin dediğin değil demek ki.
Yok hayır o değil, ben filmde pek köpek falan görmedim ayrıca duygusal bir filmdi. Bu olamaz. :)
tamam o zaman...
Teşekkür ederim vaktini ayırdığın için, her şey için.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?