Kizlar yeni evinize hemen aliştiniz mi?

E

EU3

Ziyaretçi
Merhaba kızlar. Benim en çok merak ettiğim konulardan biridir bu. Yeni eve alışmak...
Şüphesiz ki bekarken hepimiz evimizi çok seven, odamıza aşık kişileriz. Mesela ben evimden başka bir yerde asla rahat edemem.
Peki ya evlenince?
Evlenen arkadaşlar, yeni evinize ne kadar sürede alıştınız?
Bekarlık evinizi çok özlüyor musunuz?
Yeni evinizi de bekarlık eviniz gibi benimseyebildiniz mi?
Baba evinize misafirliğe gidince aradaki fark nasıl? yani bu sefer de kendi evinizi mi arıyorsunuz?
Ne çok soru sordum :mymeka:
Hadi kızlar burda da bu konuda yaşadıklarımızı paylaşalım kaydirigubbakcemile5
 
ben ilk bir hafta uyamamıştım farklı birinin evi gibi gelmişti. ama alıştım. şimdi annemlere gidince orası yabancı geliyor bana. yatağım filan hala duruyor orda ama yatsam uyuyamam kesin.
 
Ben de ilk zamanlar baskasinin evinde kaliyorum gibi hissetmistim gerci evleneli 3 hafta oldu ama alistim artik simdi bayramda annemlerin evine gidince nasil olacak bilmiyorum ben esimle divanda yatacagim sanirim :) evlenmeden once annemle uyurdum hep cunku ogrenciydim sehir disinda annemle birbirimizi cok ozledigimizden eve geldigimde babami sutlar hep annemle uyurdum :) yatagi fln degil de annemle uyumayi ozleyecegim ben :KK43:
 
Daha bu sabah koridordan salonuma baktım.Benim evim mi diye.Ben tam olarak alışamadım.Hala anneme gittiğimde orası evim gibi geliyo alışırım heralde
 
ben ünivers,tey, de dahil edersek tam 9 senedir ailemden uzakta yaşıyorum zaten...
şuan oturduğumuz evimize de ben 3 ay önce yerleşmiştim..o yüzden hiç yabancılık çekmiyorum..uzak kaldığımda özlüyorum bile:)
 
canım ben evli değilim ama evli olan arkadaşlarımın yorumlarına dayanarak biraz zor oluyormuş..birde arkaaşım ilk gecesini sabahında uyanır uyanmaz ağlamaya başlamış ve eşini uyandırarak kalk kalk babam beni öldürcek demiş...sonra bayağ gülmüşler..insan hemen adapde olamıyo sanırım
 
Merhaba kızlar. Benim en çok merak ettiğim konulardan biridir bu. Yeni eve alışmak...
Şüphesiz ki bekarken hepimiz evimizi çok seven, odamıza aşık kişileriz. Mesela ben evimden başka bir yerde asla rahat edemem.
Peki ya evlenince?
Evlenen arkadaşlar, yeni evinize ne kadar sürede alıştınız?
Bekarlık evinizi çok özlüyor musunuz?
Yeni evinizi de bekarlık eviniz gibi benimseyebildiniz mi?
Baba evinize misafirliğe gidince aradaki fark nasıl? yani bu sefer de kendi evinizi mi arıyorsunuz?
Ne çok soru sordum :mymeka:
Hadi kızlar burda da bu konuda yaşadıklarımızı paylaşalım kaydirigubbakcemile5

aynı şeyleri bende çok merak ediyorum canımmm :uhm:
 
ilk başta özlüyorsun.sanki hayat anne evindeymiş gibi geliyor.sonraları kendi düzenine alışıyorsun.herşey senin istediğin gibi,sana ait,hiçbirşeye müdahale yok.hele birde çocuk olunca kendi evinin ortamını nereye gitsen bulamassın.
 
canım ben evli değilim ama evli olan arkadaşlarımın yorumlarına dayanarak biraz zor oluyormuş..birde arkaaşım ilk gecesini sabahında uyanır uyanmaz ağlamaya başlamış ve eşini uyandırarak kalk kalk babam beni öldürcek demiş...sonra bayağ gülmüşler..insan hemen adapde olamıyo sanırım

:roflol: :roflol::roflol:

Ay bu tam benlik....kaydirigubbakcemile3 Gece gece beni güldürdün, Allah ta seni güldürsün..kaydirigubbakcemile3

Ben bekarim ama sanirim ilk uyandigimda bende ayni düsünceye kapilabilirim..uyku sersemi olarak..bu adam ve ben burda ne ariyoruz diye...:eek:
 
eğer evini kendin tutar ,yanlızca eşin ve senin istediğin eşyaları alır kayınvalide yada annenleri çağırmadan eşinle beraber yerleştirirsen inan çok zevkli oluyo ogünden sonrada o ev dışındaki annenin evi bile sana çok yabancı kalıyo.. ben evimi nereye gitsem özlüyorum ve ilk andan beri evimi çok seviyorum ki öğrenciykende bir dönemler evde yaşamıştım ama bu ev çok başka oluyormuşş:)
inşallah herşey gönlünce olur seninde
 
Kızlar gelen yorumlardan anlaşılıyor ki bir dönem ailesinden uzak yaşayanlar zorluk çekmiyor hemen alışıyor. İlk defa ayrılanlar da bir zaman sonra alışıyor. Üniversiteyi bile memleketinde okuyan ben, ailemden ilk defa ayrılacağım. Demek ki ben de zamanla alışacağım. sositososito İnşaallah alışırım yoksa rahat edemem ki ya :çok üzgünüm:
 
canım ben evli değilim ama evli olan arkadaşlarımın yorumlarına dayanarak biraz zor oluyormuş..birde arkaaşım ilk gecesini sabahında uyanır uyanmaz ağlamaya başlamış ve eşini uyandırarak kalk kalk babam beni öldürcek demiş...sonra bayağ gülmüşler..insan hemen adapde olamıyo sanırım

buna benzer bişiy evlendikden 2 gün sonra gece başıma geldi:eek:
uyandım ve bakdım odaya yatağın konumu farklı yerde alllahım dedim
noluyor yanıma bakdım annemdeğil kalkdım ışığı yakdım ve gerçekle yüzleşdima.s.
ben evimi çok seviyorum annemin evinide pek özlemiyorum :sm_confused:
anneme gidince en fazla 2 saat sonra başlıyorum eşime kaş göz yapmaya:roflol:
rahat edemiyorum napim evleneli 2 aydan fazla oldu ben evimw alışdım artık:lepi:
 
bende çok düşünüyorum nasıl olur diye
nişanlımı seviyorum ama
aynı evde kimse yok ken yaşamak nasıl olur aceppp
ayy düşüncesi bile heyecanlandırdı valla
inş. hayırlı birşekilde
yerleşelim bakalım evlerimize.
 
evim evim güzel evimmmm
valla evimi çok sevıyorum anneme bıle gıtsem kalın dese yok bız eve gıdelım dıyorum
tabıkı baba evi başka kokusu tadı bambaşka ınsan orda huzur buluyo ama kendı evinin olması daha bi başka ayrı tat yani
 
merhaba benim de evime alışmam çok zor oldu 3hafta kadar zorlandım anneme gidince ağlıyordum sonra yavaş yavaş alıştım şimdi anneme gidince rahat edemiyorum
 
hiç zor olmadı evime alışmam çok kolay benimsedim ,herşey istediğin gibi olduysa eğer bence alışması zor olmaz....anneim evine gidince tabiki kızken olduğu gibi olmuyo biraz çekimser oluyorsun ama yinede ben hala da çok özlüyorum,yatağımı ve ailemle zaman geçirmeyi..
ama evimide çok seviyorum...
 
Ben ilk sabah yatakda ağlamıştım hafif birkaç gözyaşı:bbo: Aslında baya bir süre alışamadım anneme her gittiğimde orası benim evim gibi geliyodu bana. Sonra bir süre sonra her iki evdede yabancı hissettim kendimi.
Bu ev ve içindeki tüm eşyalar benim seçimim olmadığı için hiç sevemedim bu evi ve alışamadım. Evliliğe alıştım ama evime alışamadım :kahve:
 
Son düzenleme:
ben çok uzun bir süre alışamadım evime hala daha da pek sevdiğim söylenemez kendimi karanlık rutubet dolu bir mağarada hissediyorum annemlere gittiğimde gözüm gönlüm açılıyo huzur doluyorum ama nedense artık orda da rahat edememeye başladım bir gün kalıp ikinci günü yollara bakıyorum ama evime geldiğimde de mutlu değilim tabiki sevmiyorum çünkü ne eski evime ne de yeni evime aidim sanırım
 
Ben de zor alıştım, ben şanslıyım ama babamın evinde yani bır alt katta oturuyorum.İlk altı ay tuvalete yukarıya annemlere çıkıyordum da bana gülüyorlardı.Şimdi hiç çıkmadığım zamanlar oluyr, şimdi onlar bendeler,evimi seviyorum
 
X