Geçen haftalarda eşim eve bir yavru kedi getirdi. arkadaşının kedisinin yavrularından bir tanesiydi bu kedi. arkadaşının kedisi nazlı 2 ay önce doğum yapmıştı. 5 dünyalar tatlısı bebek dünyaya gelmişti. arkadaşı xx de bunları teker teker az bir miktar parayla sahiplendiriyordu. hatta sizde alın diye ısrar ediyolardı. zaten bizim afacanlarda ne zamandır yavru kedi yavru kedi diye başımızın etini yiyolardı. eşimde bana baskı yapıyodu. işte alalımda çocuklar oynasın sıkılmaz canları diye. bak başımın etini yediler. hevesleri geçsin sonra susarlar diyodu. ama ben asla evde olmaz diyodum. eşime trip atıyodum filan. eşimde susuyodu bişi demiyodu bende hayvanları çok severim ama evde asla istemem. neyse işte eşim bir gün yine herzamanki gibi iş çıkışı saatinde gelmişti. ben sakin sakin gidip kapıyı açmıştım. birde ne göriyim kedi. şok olmuştum. süprizz demişti. aklıma hiç gelmezdi eşimin bir gün kucağında kedi yavrusu ile geleceği. bende kapıda öğle kedi ile görünce almadım içeri hemen tabii. biraz tartıştık. ben diyorum kılı dökülür filan, yok bişi olmaz süpürürsün diyo. nasıl bakcaz buna diyorum, bak mama aldım filan diyo. ben iyice sinirlenmiştim ama sonra kucağıma verdi bu minik kediciği bende o zaman resmen eridim. çok sevdim bu pisiciği. adınıda şirine koyduk