Kızlar merhaba sizlere anlatmak istediğim bir derdim var. Daha önceki konularımdan hatırlayanlar vardır abim ve eşiyle maddi konular sebebiyle tartışmıştık ve küstük. 4 ay önce yüzsüz gibi arayıp sürekli para istediler ve annem de çok baskı altında kaldı. Bir de akrabalara dedikodu yaptıklarından benden ve evimizden kıstı 20.000 TL kredi çekti verdi oğluna arabasını alsın diye (üzerini tamamladı abim 95.000 TLye almış). Tabi parayı verince annemle barıştılar, kavga etmemeye insanca davranmaya başladılar. Bugün markete alışverişe gittiğimde ev telefonunu aramış abim, anne bugün bize gelin izinliyim hem yemek yersiniz falan. Annem ilk başta kabul etmemiş benim gitmeyeceğimi bildiğinden. Sena gelmez dedikçe üstelemiş abim. Neyse eve geldim annem hazırlan gidiyoruz abin gelip alacak dedi. Ben de gitmiyorum hiçbir yere, o kadının yüzünü görmek istemiyorum dedim. (Ablamı ve beni düşman ilan etti bu gelinimiz olacak kişi) Asıl konu bu değil kızlar, bu bizim kaçıncı kavgamız. Gün içerisinde gelip ben evde olsam da olmasam da odamdaki peteği kapatıyor. Parası olunca bu küs olduğumuz abime veriyor. Bu arada abim bir devlet okulunda müdür yardımcısı (evi var, arabasını da aldı öyle fakir değil bunu bilin diye açıkladım) Ya benden kısma diyorum bu parayı, başka yerlerden kıs. Benden kısıp oğullarına artistlik yapıyor (diğer abimin çocuğuna doğum gününde çeyrek aldı). Oğullarını kızlarından üstün tutuyor. Ben annem yoğun bakımda kaldığı dönem affınıza sığınarak söylüyorum, altından da aldım. Bebek gibi baktım ama her türlü hatalarına rağmen oğlu ve gelini en üstün oldu. Ağzımıza da tükürse yarabbi şükür diyecek yakında. Az önce yine kavga ettik peteği kapat o... k... bu şekilde küfürler yağdırıyor. Bu her zaman böyle oldu, kıyafet almama laf söyler aldırmaz, yemekler için mesela et alsam bağıra çağıra kavga eder niye aldın diye. Ben kendime bir şey almıyorum sana da alınmayacak der. Kendisi 64 yaşında bu arada. Ben de sinirlendim arkadaşlar hiç mi hatırım yok evlat olarak. Bu durumdan artık yoruldum, bıktım kızlar. Bu arada lisans hemşirelik 2020 mezunuyum. Kpss hazırlanıyorum.Bugün ağlamaktan, düşünmekten ders bile çalışamadım doğru düzgün. Annem böyle yaptıkça acaba birini bulup evlensem mi atanmadan diyorum. En azından kendi evimde daha iyi hazırlanırım. Isınmama laf etmez evlendiğim insan. Annem de gitsin oğluyla mutlu mesut yaşasın. Ablam(memur ve evli) o da evlen hayatını kur, sen her türlü değersiz olacaksın diyor. Bu arada kendisi yaşlıyım diye hiçbir ev işini yapmıyor. Ev işi, dışarıda halledilecek işler, aklınıza gelecek her şey bende. Gelini ve oğlu sadece parasını yiyor, annem de tabiri caizse onlara köle olacak yakında. Lütfen bana akıl verin ne yapmalıyım. Yazım yanlışım olduysa affedin.