Beni küçüklüğümden beri tanıyanlar da "Bu çocuk senin çocuğun mu? Senden böyle bir çocuk nasıl oldu?" diye takılırlar. Çok yaramazmışım Mune ben de. Ele avuca gelmez, otorite tanımaz, enerjisi tükenmez, her şeyi merak eder ve kendi deneyimlemek ister... Husky köpeği gibi çocukmuşum. Merakımdan kaç ölüm tehlikesi atlattım çocuklığımda saymakla bitiremem. Oğlum ise aksine temkinli bir çocuk, sorar, düşünür tartar. Ben hurra dal, ya batarız ya çıkarız. :)) O zamanların korkusuzluğuyla yaptıklarım şimdi aklıma gelince panik atağım tutacak gibi oluyor. :)) Biraz da çocuğun yapısından evet.