kızımın psikolojisi bozuldu galiba :(((

alzen · 12 Haziran 2012

arkadaşlar küçük bir şehirdeyiz ve çocuğu götürebileceğimiz bir pedagog yok

3-4 ay önce eşim iş nedeniyle başka bir şehire gitti sık sık geldi ama ne olduysa bu sırada oldu

kızım 4.5 yaşında babası gittiğinden beri sık sık ağlama krizlerine girmeye başladı kreşe gitmek istemedi halbuki onun ısrarlarıyla kreşe yazdırmıştık

hiç birşeyden memnun olmuyor sürekli ufacık şeylere ağlıyordu babası geldi artık düzelecek derken iş iyice çığırından çıktı gece yarım saatte bir ağlayarak uyanmalar

sebepsiz yere ağlamalar neden ağlıyorsun diye sorduğumuzda bilmiyorum diye cevap veriyor çoğu zamanda ufacık sebepten ağlıyor mesela yanlışlıkla ablası değse vurdu diye ağlıyor

iştah sorunumuz hiç yoktu ateşler içinde yansada iştahı kesilmeyen bir çocuktu yemek yemeyi reddediyor şu sıralar

yalan söylemeye başladı kafasından bir şey uydurup ona inanmamızı istiyor inatçı sinirli bir çocuk oldu

en son yaptığı da beni endişelendirmeye başladı ağzında tükmük biriktiriyor ve öyle geziyor ağzına açmadan tuhaf bir surat ifadesiyle geziyor bana vuruyor bağırıyor bugün bana allah seni kahretsin dedi çok şaşırdım biz böyle cümleler kullanmayız yalan söylemeyiz ve kötü sözler kullanılmaz ailemizde çok severiz ve sevgiyle büyütmeye çalışırız kızlarımızı ablasına vuruyor ve kendini haklı çıkartmak için yalan söylüyor yaaa şaşırdım kaldım ne yapmalıyım nasıl davranmalıyım çözemedim şiddete karşı bir insanım kesinlikle vurmam çok otoriter değilim genelde uyarırım ve yanlış yaptıklarında ceza veririm eskiden cezaların dışına çıkmazdı ama şimdi cezaları bile uygulatamıyorum

lütfen yardım edin arkadaşlar kızımı nasıl normale döndürebilirim :14:

estalmus · 12 Haziran 2012

alzen .!.:
arkadaşlar küçük bir şehirdeyiz ve çocuğu götürebileceğimiz bir pedagog yok

3-4 ay önce eşim iş nedeniyle başka bir şehire gitti sık sık geldi ama ne olduysa bu sırada oldu

kızım 4.5 yaşında babası gittiğinden beri sık sık ağlama krizlerine girmeye başladı kreşe gitmek istemedi halbuki onun ısrarlarıyla kreşe yazdırmıştık

hiç birşeyden memnun olmuyor sürekli ufacık şeylere ağlıyordu babası geldi artık düzelecek derken iş iyice çığırından çıktı gece yarım saatte bir ağlayarak uyanmalar

sebepsiz yere ağlamalar neden ağlıyorsun diye sorduğumuzda bilmiyorum diye cevap veriyor çoğu zamanda ufacık sebepten ağlıyor mesela yanlışlıkla ablası değse vurdu diye ağlıyor

iştah sorunumuz hiç yoktu ateşler içinde yansada iştahı kesilmeyen bir çocuktu yemek yemeyi reddediyor şu sıralar

yalan söylemeye başladı kafasından bir şey uydurup ona inanmamızı istiyor inatçı sinirli bir çocuk oldu

en son yaptığı da beni endişelendirmeye başladı ağzında tükmük biriktiriyor ve öyle geziyor ağzına açmadan tuhaf bir surat ifadesiyle geziyor bana vuruyor bağırıyor bugün bana allah seni kahretsin dedi çok şaşırdım biz böyle cümleler kullanmayız yalan söylemeyiz ve kötü sözler kullanılmaz ailemizde çok severiz ve sevgiyle büyütmeye çalışırız kızlarımızı ablasına vuruyor ve kendini haklı çıkartmak için yalan söylüyor yaaa şaşırdım kaldım ne yapmalıyım nasıl davranmalıyım çözemedim şiddete karşı bir insanım kesinlikle vurmam çok otoriter değilim genelde uyarırım ve yanlış yaptıklarında ceza veririm eskiden cezaların dışına çıkmazdı ama şimdi cezaları bile uygulatamıyorum

lütfen yardım edin arkadaşlar kızımı nasıl normale döndürebilirim

ah cnm yaa kelin ilacı olsa başına sürermiş

seninki kdr olmasa da benim oğlum da kardeşi doğduğuından beri çok değişti :5:

missingandmygirl · 12 Haziran 2012

çocukların dönem dönem böyle tavır değişikliği olabilir bence çok fazla üstüne gitmeyin bu aralar.. siz yaptığı hareketlere tepki verdikçe daha fazla aynı hareketi tekrarlama eğiliminde olabilirler.. belki de bu şekilde sizin dikkatinizi çektiğini ve onla daha fazla ilgilendiinizi düşünüyor olabilir.bu yaşlarda bir itiraz dönemi geçiriyorlar... sizinkide öyle bir süreç geçiriyor belki de.. kreştede olumsuz bişeyler yaşıyor olabilir.. ama bazı çocuklar anlaırken bazıları içinde yaşayabiliyor. oradaki öğretmenleriyle konuşun bakalım...bu durumundan onları da haberdar edin... ortak bir tavır takının... ben kızımın böyle öfke artımlarında görmezden geliyorum... daha doğrusu ona açık bir şekilde, davranışını sonlandırmazsa onla konuşmayacağımı ,çünkü onu anlayamadığım söylüyorum ve o yokmuş gibi işimi gücüm yapıyorum yada başka seylerle ilgileniyorum... tabi bu arada onu da takibe devam ediyorum... bu yarım saat bile sürse sabırla bekliyorum... sonçta ağlamaktan bir süre sonra sıklıyor ve yanıma geliyor... normal bir şekilde benle konuşmaya başlarsa bende aynı şekilde ona cevap verip olayı konuşuyoruz... tatlıya bağlıyorz :))
umarım bu taktik sizde de yarar...

alzen · 12 Haziran 2012

estalmus .!.:
ah cnm yaa kelin ilacı olsa başına sürermiş

seninki kdr olmasa da benim oğlum da kardeşi doğduğuından beri çok değişti

canım kıskançlık krizleri normal bir çocuk annesinin yanında kardeşini gördüğü zaman bir kadın eşinin yanında başka bir kadını sarmaş dolaş görünce yaşadığı duygunun daha fazlasını yaşıyormuş düşün biraz sabır biraz anlayış eğer varsa aile büyüklerinden yardım alarak olayı en hafif şekilde atlatabilirsiniz bebek uyuduğunda bol bol onunla temasa geçin vakit ayırın oyunlar oynayın ve ona onu çok sevdiğinizi onun yerini kimsenin dolduramayacağını söyleyin ve hissettirin kıskançlık krizlerinin çok çok şiddetlisini yaşamış biri olarak tavsiyelerim bunlar kolay gelsin canım...

kurtluelma · 12 Haziran 2012

Tv de izlediğim bir pedagog aynen şöyle demişti;Çocuklar 4 ıla 6 yaş arasında hayal kurar ve o hayalin içinde yaşarlar aynı bir çizgifilm kahramanı gibi hayal ettikleri dünyada olduklarını sanarak kendilerince doğru olanı yaparlarmış.2 cocuk buyuttum böyle bırşey ile karşılaşmadım ama her çocuk aynı değildir doktor bey sukunetle yaklaşın yalanlarına bagırarak tepki vermeyin aa gerçekten öylemi bence şöyle olsaydı daha güzel olurdu (doğruyu söyleyerek) diyerek cevap verin ve ilgilenmeyin demişti.Nekadar doğru bilemeyeceğim ama geçecektir.sonuçta çocuk bu yaşlarda geçiş döneminde oluyor ergenlik gibi kendini ispatlama çabasında bulunabilir.(bunuda okulda öğrenmiştim)

missingandmygirl · 12 Haziran 2012

kurtluelma .!.:
Tv de izlediğim bir pedagog aynen şöyle demişti;Çocuklar 4 ıla 6 yaş arasında hayal kurar ve o hayalin içinde yaşarlar aynı bir çizgifilm kahramanı gibi hayal ettikleri dünyada olduklarını sanarak kendilerince doğru olanı yaparlarmış.2 cocuk buyuttum böyle bırşey ile karşılaşmadım ama her çocuk aynı değildir doktor bey sukunetle yaklaşın yalanlarına bagırarak tepki vermeyin aa gerçekten öylemi bence şöyle olsaydı daha güzel olurdu (doğruyu söyleyerek) diyerek cevap verin ve ilgilenmeyin demişti.Nekadar doğru bilemeyeceğim ama geçecektir.sonuçta çocuk bu yaşlarda geçiş döneminde oluyor ergenlik gibi kendini ispatlama çabasında bulunabilir.(bunuda okulda öğrenmiştim)

evet bu yaş döneminin tipik örneğidir hayalı arkadaş... gerçekten bir arkadaşı varmış gibi konuşur onla ,hatta kendi yaptığı hataları ona yükler... dün daha bir arkadaşımın kızı babasına arkadaşımın üstüne oturdun diye kızmış :)))

alzen · 12 Haziran 2012

missingandmygirl .!.:
çocukların dönem dönem böyle tavır değişikliği olabilir bence çok fazla üstüne gitmeyin bu aralar.. siz yaptığı hareketlere tepki verdikçe daha fazla aynı hareketi tekrarlama eğiliminde olabilirler.. belki de bu şekilde sizin dikkatinizi çektiğini ve onla daha fazla ilgilendiinizi düşünüyor olabilir.bu yaşlarda bir itiraz dönemi geçiriyorlar... sizinkide öyle bir süreç geçiriyor belki de.. kreştede olumsuz bişeyler yaşıyor olabilir.. ama bazı çocuklar anlaırken bazıları içinde yaşayabiliyor. oradaki öğretmenleriyle konuşun bakalım...bu durumundan onları da haberdar edin... ortak bir tavır takının... ben kızımın böyle öfke artımlarında görmezden geliyorum... daha doğrusu ona açık bir şekilde, davranışını sonlandırmazsa onla konuşmayacağımı ,çünkü onu anlayamadığım söylüyorum ve o yokmuş gibi işimi gücüm yapıyorum yada başka seylerle ilgileniyorum... tabi bu arada onu da takibe devam ediyorum... bu yarım saat bile sürse sabırla bekliyorum... sonçta ağlamaktan bir süre sonra sıklıyor ve yanıma geliyor... normal bir şekilde benle konuşmaya başlarsa bende aynı şekilde ona cevap verip olayı konuşuyoruz... tatlıya bağlıyorz :))
umarım bu taktik sizde de yarar...

ben de düşündüm aslında 5 yaş sendromuyla babasının yokluğu karıştı ondan mı böyle oluyor diye...

kreşte öğretmeniyle sürekli irtibat halindeydik ama öğretmeni inanamıyordu zorla gelen çocuk bu mu diye orda sorun yokmuş ben onu evden gidince bende gidecekmişim gibi düşünüyor diye yorumladım her gün öğretmene yazdım öğretmen şunu yapacakmış okulda diye onu heveslendiriyordum bunu da öğretmene yazıyordum öğretmen dediğimi yapıyordu ya da öğretmenin seni çok özlemiş sen okula gitmeyince çok üzülüyormuş diyordum öğretmene yazıp seni bugün çok özledim diye karşılamasını sağlıyordum kreşte bitti zaten o sorun ortadan kalktı

dediğiniz gibi konuşmuyorum ilgilenmemeye çalışıyorum ama krizler artıyor bu sefer sen beni sevmiyorsun suçlamaları geliyor onu çok sevdiğimi ama bu davranışların beni üzdüğünü söylüyorum onun çok akıllı bir çocuk olduğunu herkesin onu sevdiğini ama böyle yaparsa kimsenin onu sevmeyeceğini söylüyorum ama yok hep başa dönüyoruz

((

alzen · 12 Haziran 2012

kurtluelma .!.:
Tv de izlediğim bir pedagog aynen şöyle demişti;Çocuklar 4 ıla 6 yaş arasında hayal kurar ve o hayalin içinde yaşarlar aynı bir çizgifilm kahramanı gibi hayal ettikleri dünyada olduklarını sanarak kendilerince doğru olanı yaparlarmış.2 cocuk buyuttum böyle bırşey ile karşılaşmadım ama her çocuk aynı değildir doktor bey sukunetle yaklaşın yalanlarına bagırarak tepki vermeyin aa gerçekten öylemi bence şöyle olsaydı daha güzel olurdu (doğruyu söyleyerek) diyerek cevap verin ve ilgilenmeyin demişti.Nekadar doğru bilemeyeceğim ama geçecektir.sonuçta çocuk bu yaşlarda geçiş döneminde oluyor ergenlik gibi kendini ispatlama çabasında bulunabilir.(bunuda okulda öğrenmiştim)

hayali arkadaş değilde kreşteki arkadaşlarının yapmadıkları şeyleri yapmış gibi anlatıyor mesela kendi düşüyor arkadaşım yaptı diyor o bana şöyle söyledi diyor ama ben bunların doğru olmadığına eminim çünkü öğretmenle aramızda sürekli gidip gelen bir not defteri var bir arkadaşı zarar verdiyse ona olayı yazıp gönderiyor bir de kendi cümleleri olduğunu anlatış yönteminden anlıyorum saçma sapan olmadık şeyler söylüyor

şimdi belki doğru söylüyordur diyeceksiniz ama eminim çünkü aynı şeyleri ablasıyla da yapıyor ablası yanında olmadığı halde bana vurdu diyebiliyor

dün mesela kolunu duvara sürtmüş dışarda oynarken 13-14 yaşında bir kız çocuğu var o ısırdı diyor ben de şakacıktan kızıyorum onlara ancak öyle ikna oluyor

büyük kızıma da artık idare etmesi için şakacıktan kızıyorum ona işaret yapıyorum o da anlıyor kuzum o bile şaşırdı kaldı

inanın ben de diyorum erken ergenliğe girdi diye :1:

85ophelia85 · 12 Haziran 2012

alzen .!.:
ben de düşündüm aslında 5 yaş sendromuyla babasının yokluğu karıştı ondan mı böyle oluyor diye...

kreşte öğretmeniyle sürekli irtibat halindeydik ama öğretmeni inanamıyordu zorla gelen çocuk bu mu diye orda sorun yokmuş ben onu evden gidince bende gidecekmişim gibi düşünüyor diye yorumladım her gün öğretmene yazdım öğretmen şunu yapacakmış okulda diye onu heveslendiriyordum bunu da öğretmene yazıyordum öğretmen dediğimi yapıyordu ya da öğretmenin seni çok özlemiş sen okula gitmeyince çok üzülüyormuş diyordum öğretmene yazıp seni bugün çok özledim diye karşılamasını sağlıyordum kreşte bitti zaten o sorun ortadan kalktı

dediğiniz gibi konuşmuyorum ilgilenmemeye çalışıyorum ama krizler artıyor bu sefer sen beni sevmiyorsun suçlamaları geliyor onu çok sevdiğimi ama bu davranışların beni üzdüğünü söylüyorum onun çok akıllı bir çocuk olduğunu herkesin onu sevdiğini ama böyle yaparsa kimsenin onu sevmeyeceğini söylüyorum ama yok hep başa dönüyoruz((

belki anlatmaya korkuyordur ama kreşde bir seyler yasamis/ yasiyor olabilir. kreş ogretmenleri/ ordaki cocuk arkadaslari vs.. mesella orda kreş bay ogretmeni varmi?
bence onun icin ozel bir gun ayirip, guzel bir gun yasatin, guzel guzel konusun.
Bir firsat buldugunda sakladigi seyi soyletmesine izin verin. Belki siz sormadan kendisi anlatir..

kurtluelma · 12 Haziran 2012

Endişelenmeyin geçecektir şimdi zorlanıyoruz büyütürken türlü türlü atraksyonlarına maruz kalıyoruz ileride büyüdüklerinde hepsini gülerek anlatacağız.Canları sağ olsun hepsinin inşallah.

alzen · 12 Haziran 2012

opera1985 .!.:
belki anlatmaya korkuyordur ama kreşde bir seyler yasamis/ yasiyor olabilir. kreş ogretmenleri/ ordaki cocuk arkadaslari vs.. mesella orda kreş bay ogretmeni varmi?
bence onun icin ozel bir gun ayirip, guzel bir gun yasatin, guzel guzel konusun.
Bir firsat buldugunda sakladigi seyi soyletmesine izin verin. Belki siz sormadan kendisi anlatir..

yok arkadaşım yaşadıklarını anlatmaya korkacak bir çocuk değil çok açık ve net duygularını ifade edebilir defalarca araştırdım ki ben çok pimpirikli bir anneyim ben eşimi bile deneyen bir insanım bu konuda kızlarıma banyo yaptırmasını isteyip banyonun anahtar deliğinden izleyen biriyim yani babama bile güvenmem mesela büyük kızım bir gün kayınpederimin yanında yatmak zorunda kaldı gece boyunca kaç defa kontrol ettim anlatamam büyük kızımın öğretmeni bile dedi hayatımda bu kadar özgüvenli kendini ifade edebilen hakkını arayan bir çocuk görmedim dedi her şeyi bana anlatmaları gerektiğini kimsenin onlara dokunmaya onlara kötü şeyler yaşatmaya kötü davranmaya hakkı olmadığını her seferinde anlatıyorum aile toplantıları yaparız sık sık kuralları onlara koydururum yaşayabilecekleri olumsuzluklar karşısında nasıl hareket etmeleri gerektiğini anlatırız biz bile olsak onların özeli olduğunu onlar istemeden kimsenin dokunamayacağı ve dokunduğu takdirde en güvendiği yakınına gitmesi gerektiğini çocuklarımıza anlatıyoruz ve bunu başarıyla uyguluyorlar şükür arkadaşlarıyla kavgaları dışında birşey gelmedi başlarına rabbim korusun ama elimden geldiği kadarıyla herşeylerinde yardımcı olacak bilgileri vermeye çalışıyorum kreşe gelince çok çok eminim içim rahat yani güvenmesem zaten göndermezdim büyük kızımı da oraya göndermiştim

ben ona o kadar özel anlar ayırıyorum ki söyler hatta şu anda kalkmak zorundayım kızım geldi bana anne hadi gel biyaş şevişelim dedi bu lafı da nerden öğrendiyse onu öpüp koklamamı hatta ısırıp sevmemi bu şekilde tabir ediyor:)))))

alzen · 12 Haziran 2012

kurtluelma .!.:
Endişelenmeyin geçecektir şimdi zorlanıyoruz büyütürken türlü türlü atraksyonlarına maruz kalıyoruz ileride büyüdüklerinde hepsini gülerek anlatacağız.Canları sağ olsun hepsinin inşallah.

geçecek biliyorum ama kalıcı davranışlar olur mu diye korkuyorum biraz endişelendim bu konuda hassasım çünkü....

estalmus · 12 Haziran 2012

alzen .!.:
canım kıskançlık krizleri normal bir çocuk annesinin yanında kardeşini gördüğü zaman bir kadın eşinin yanında başka bir kadını sarmaş dolaş görünce yaşadığı duygunun daha fazlasını yaşıyormuş düşün biraz sabır biraz anlayış eğer varsa aile büyüklerinden yardım alarak olayı en hafif şekilde atlatabilirsiniz bebek uyuduğunda bol bol onunla temasa geçin vakit ayırın oyunlar oynayın ve ona onu çok sevdiğinizi onun yerini kimsenin dolduramayacağını söyleyin ve hissettirin kıskançlık krizlerinin çok çok şiddetlisini yaşamış biri olarak tavsiyelerim bunlar kolay gelsin canım...

tskkr edrm cnm ben bunlari hep uyguluyorum ama sanirim ya bi yerde yanlis yapiyorum yada daha zamana ihtiyacimiz var bilemiyorum

alzen · 13 Haziran 2012

estalmus .!.:
tskkr edrm cnm ben bunlari hep uyguluyorum ama sanirim ya bi yerde yanlis yapiyorum yada daha zamana ihtiyacimiz var bilemiyorum

zamana ihtiyacınız var bebek yeniyse normal biraz büyüdükçe birbirleriyle itişmekten size sıra gelmeyecek kardeş kavgaları başlayacak ama o kadar tatlı oluyorlar ki inanın insan kızamıyor bile tabi birbirlerine zarar vermedikleri müddetçe ben en çok birbirleriyle kavga ederken söyledikleri sözlere gülüyorum benimkiler hakarette edemiyorlar birbirlerine çünkü yasak bizde öyle sözler ama laf kavgaları varya bitiyorum yanlarında gülmüyorum ama başka odaya geçip baya gülüyorum eğer diğer odadaysam onları dinliyorum duymalısınız çok şeker oluyorlar :1:

hiç müdahale etmiyorum sonu şikayet oluyor ben de anlatıyorum siz kardeşsiniz birbirinize saygılı olmalısınız falan diye şimdi bunu öğrenmişler anneeeee kardeşim bana saygısızlık yapıyor diye geliyorlar:)))))

Dante · 13 Haziran 2012

Ahh ah bence de kelin ilacı olsa başına sürerdi

dr_yad · 13 Haziran 2012

aslında o yaştaki çocuklar yalanı yalan olarak söylemez sadece dikkat çekmek için söylerler.yani kötü bişey yaptıklarını düşünmezler.böyle durumlarda ilgilenmemek gerekiyor.iyi bişey yaptığında aferin vb bişeyler diyeceksin ama hoş olmayan bişey yaptığında görmezden geleceksnz bu durumlarda eğer bazen tepki verir bazen vermezsenz yaptıkları katlanarak artar.
bir de evde bir düşünme yeri yaparsanız bir şey yaptıktan sonra bi 3 dakika kadar orda otutrtup yaptıklarını düşünmesini sağlarsanız da işe yarayabilir televizyonda görmüştüm ordaki çocuk 3 günde ağlama tepinme davranışlarını bırakmştı 5 yaşındaydı o da.

bide belki freud abimiz electra karmaşası derken doğru söylüyor da olabilir.biraz saçma bulurum düşüncelerini ama adam o kadar araştırmış vardır bi bildiği:)

estalmus · 13 Haziran 2012

alzen .!.:
zamana ihtiyacınız var bebek yeniyse normal biraz büyüdükçe birbirleriyle itişmekten size sıra gelmeyecek kardeş kavgaları başlayacak ama o kadar tatlı oluyorlar ki inanın insan kızamıyor bile tabi birbirlerine zarar vermedikleri müddetçe ben en çok birbirleriyle kavga ederken söyledikleri sözlere gülüyorum benimkiler hakarette edemiyorlar birbirlerine çünkü yasak bizde öyle sözler ama laf kavgaları varya bitiyorum yanlarında gülmüyorum ama başka odaya geçip baya gülüyorum eğer diğer odadaysam onları dinliyorum duymalısınız çok şeker oluyorlarhiç müdahale etmiyorum sonu şikayet oluyor ben de anlatıyorum siz kardeşsiniz birbirinize saygılı olmalısınız falan diye şimdi bunu öğrenmişler anneeeee kardeşim bana saygısızlık yapıyor diye geliyorlar:)))))

ay cnm yaa yerim ben onları :9:

EGE1 · 13 Haziran 2012

kızınız dikkat çekmek istiyor. sebebi ise baba gitti, terk etti diye düşünmesi.

baba gitmeden kızına durumu anlatmadı mı? şu kadar zaman gidip geceleri gelmeyeceğim. hepinizi çok seviyorum, ama çalışmam lazım, bu kısa süreli bir ayrılık olacak, istediğin zaman arayabilirsin. arası sıra geleceğim. işim bitince yine eskisi gibi olacak gibi...

sürekli neden böyle yapıyorsun? gibi sorular sormayın.

bu dikkat çektiğinin işaretidir. bu tatsızlık ortaya çıkmadan nasıl davranıyorsanız öyle davranmaya devam edin.

eğer mümkün olursa bir pedegoga götürün. davranışlarının temelinde kaybetme korkusu var çocuğun. bunu aşmanın bir yolunu bulmalısınız.

alzen · 13 Haziran 2012

inci_ser .!.:
aslında o yaştaki çocuklar yalanı yalan olarak söylemez sadece dikkat çekmek için söylerler.yani kötü bişey yaptıklarını düşünmezler.böyle durumlarda ilgilenmemek gerekiyor.iyi bişey yaptığında aferin vb bişeyler diyeceksin ama hoş olmayan bişey yaptığında görmezden geleceksnz bu durumlarda eğer bazen tepki verir bazen vermezsenz yaptıkları katlanarak artar.
bir de evde bir düşünme yeri yaparsanız bir şey yaptıktan sonra bi 3 dakika kadar orda otutrtup yaptıklarını düşünmesini sağlarsanız da işe yarayabilir televizyonda görmüştüm ordaki çocuk 3 günde ağlama tepinme davranışlarını bırakmştı 5 yaşındaydı o da.

bide belki freud abimiz electra karmaşası derken doğru söylüyor da olabilir.biraz saçma bulurum düşüncelerini ama adam o kadar araştırmış vardır bi bildiği:)

haklısın davranışların tutarlı olması lazım bak o kadar okudum çocuk psikolojisi falan bazen tepki verip bazen görmezden gelme kısmını yapıyorum yapmamam gerektiğini bile bile yapıyorum

evet o 3 dak. olayına mola deniyor etrafında çocuğun ilgileneceği birşey olmayacak ve en erken 2 yaşında başlanıyor çocuk iki yaşındaysa 2 dak. 3 se 3 dak. yaşına göre mola veriyorsun ben 2 yaşlarından beri kızlarıma bu yöntemi kullanıyorum ve kesinlikle taviz vermemek lazım şimdi onuda uygulamıyor yani başa döndük tepinmeler deli gibi ağlamalar

neyse ben dediğiniz gibi ilgiyi artırıp yalanları görmezden gelecem bazen hikayeler anlatıyor arkadaşlarıyla ilgili aaaa öylemi bak yaptığı çok ayıp benim kızım öyle şeyler yapmaz diyorum bunu da demeyim değil mi :44:

suuu1903 · 13 Haziran 2012

o yaşlardaki bir çocuk basına çok bağlı oluyor. bence babasının gidip gelmeleri çocuğunuzu baya üzmüş bence bu konuda bir uzman danışın çocuk depresyonlarıda olabiliniyor Allah yardımcınız olsun

kızımın psikolojisi bozuldu galiba :(((

Popüler Üye

KANATLARIM VAR RUHUMDA

Guru

Popüler Üye

Guru

Guru

Popüler Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Guru

Popüler Üye

Popüler Üye

KANATLARIM VAR RUHUMDA

Popüler Üye

Her gün birinizi, bir gün hepinizi..

...........

KANATLARIM VAR RUHUMDA

Aktif Üye

Popüler Üye

http://www.ticker.7910.or

Benzer Konular