- 31 Ekim 2006
- 2.742
- 2.902
oğlum 22 aylıkken göz teması yoktu, ismine tepki yoktu, parmakla gösterme yoktu, 10 aylıkken söylediği anne, baba, dede, mama gibi kelimeler tamamen kesilmişti hiç bir şekilde iletişim ve konuşma yoktu. Sadece bazen el younu falan oynadığımızda gülüyordu, bir şey istediğinde elimizden tutup istediği şeye götürüyordu.
Ve gelişimsel pediatriye gittik otizm sınırında dedi doktor ama henüz 2 yaşına girmediği için kesin teşhis koyamayız da dedi.
Özel eğitim alması lazım bu da çok masraflı öncelikle heyete girip rapor almanız lazım dedi.
Oğlumun fazlaca telefon maruziyeti vardı bunların hepsini söyledim doktora.
Olabilir ama ekran bu seviyeye getirmez dedi.
Bu arada oturduğumuz ilçenin ram merkezinin müdürü yakınımız oraya gittik müdür bey ve öğretmenler de oğlumda otizm olma ihtimalinin çok fazla olduğunu ve mutlaka rapor ve özel eğitim almamız gerektiğini söylediler.
Ben kesinlikle rapor almak istemiyordum bu yzden çok araştırdım ne yapabilirim diye.
Doktorunda tavsiyesiyle 3 ay ekran orucu yaptık sıfır ekran (tv-tablet-telefon) hepsi kapatıldı, yanında hiç bir şekilde açmadık.
Seslerini dahi duymadı. Bizlerde elimize almadık telefon tablet vs.
Sürekli çocuklu ortamlara girdik, park, çocuklu arkadaşlarımız vs. ben işten geldikten sonra sürekli oyunlar oynamaya çalıştım.
Sonra çocuk psikiyatrisinin tavsiyesiyle kreşe yazdırdık.
Şimdi 27 aylık. Konuşuyor, parmak ile gösterme işareti yapıyor, göz teması kuruyor, şakalar yapıyor. Normal bir çocuk.
Kreşe iki ay gidebildi ama gerçekten çok ciddi katkısı oldu kreşin kesinlikle size ilk tavsiyem kreş veya oyun grupları olur.
Mutlaka kendi yaşıtlarının olduğu bir ortama girmeli.
Ekranı bir müddet minimum 2-3 ay hayatınızdan çıkarın.
Çocuğunuzla sürekli oynamaya, sohbet etmeye gayret edin.
Telefonunuzu yanındayken elinize almayın.
Teste gidin ama kendi çocuğumdan ve etrafımda gördüğüm örneklerden, yaptığım araştırmalardan yola çıkarak söyleyebilirim ki çocuğunuzda bir şey yok.
Ekran gerçekten ama gerçekten çok zararlı bunu kendi oğlumda o kadar net gördüm ki.
Maalesef çalışan bir anneyim ve bu konuda zamanında önüne geçmediğim için çok pişmanım.
Şimdi tekrarlanmaması için elimden geleni yapıyorum.
ALLAH kolaylık versin, korkmayın tüm taşlar zamanla yerine oturur.
benim demek istediğim bazen anneler kendi dünyasına dalıp çocukları ihmal edebiliyor ya da evde geçimsizlik varsa bunların hepsi çocuğu etkiliyor hani acaba unutulan bişeyler var mı dedim ki zaten konu sahibi ekrana çok maruz kaldı dedi siz çok güzel bir şekilde ilgilenmiş ve sorubu çözmüşsünüz bazı aileler var ki sorun olmadığını düşünüp beklemeyi tercih ediyor.
