kızımı çok seviyorum

gulminahira .!.:

evet cnm çok üstüne düşüyorsunuz.her an her saniye onunla ilgilenmeniz dünyanın kendi etrafında döndüğü hissini yaratacak ve onu sonrasında mutsuz edebilecektir.yol yakınken dönün.
benimde 4 yaşında kızım var ve 1 ay sonra diğerini de kucağıma alacağım allah nasip ederse.hemen sizi cevaplayayım,malum geç oldu:)
çocuklarımızı hayatımızın bir parçası yapmazsak hem işlerimiz zorlaşır,hem onlar hayatı DOĞRU algılamazlar,hem kendileri oyun delisi olur,hem biz anneler kendimize zaman ayıramadığımız için psikolojimiz bozulur.işte bu yüzden size hem anne hem bir öğretmen olarak tavsiyelerim olacak.tabiki kendimden örnek vererek,yanlışlarımı ve doğrularımı irdeleyerek...
Ben sabah günün 10-14 saatleri arasında 4 gün çalışan beden eğt öğretmeni bir anneyim ve 2 yıl kızıma bil fiil annem baktı.bu dönemler çok zordu.çünkü ev ev üstüne olmuyordu.neyse,çok şükür kız büyüdü sayılır bir şekilde:) kızıma ananenin bakması,ilk 1 yıl onun çok nazlı ve isterik bir yapıya sahip olmasına neden oldu.ama ilerleyen yaşlarda 2. ve 3.yılında çok talepkar,ağlak,nazlı bir çocuk olmaktan kıl payı sıyırdı diyebilirim.peki ben ne yaptım?öncelikle annane bakımını iptal edip,bakıcıya geçtim.sonra kızımla her 1 saatin yarım saati oyun oynayarak ya da beraber ev işi yaparak,yani onu da hayatın içine dahil ederek hayatımızı sürdürdük.mesela 14te okuldan gelince 15 dk öpüşme,konuşma seansı..daha sonra yemek yemediyseniz hadi ben yiycem siz de gelin diye kızımla bakıcı ablasına söylüyorum.yemekten sonra yarım saat kızımla ben oynuyorum bakıcı ortalığı topluyor.sonra toplama işine ben ve kızım da dahil oluyoruz.hep beraber yavaş yavaş bulaşık yerleştirme,çamaşır serme katlama,süpürme yaptıktan sonra kızımla bakıcıyı dışları gönderiyorum ki (ben de 8 aylık hamileyim,bel fıtığı ve varislerden vahim durumdayım) evde dinlenebileyim.onlar 2 saat dışarda oynarken ben de dinlenip kitap okuyorum yemek yapıyorum.tabiki durumlarımız farklı olabilir ancak ben haftanın 3 günü de (cuma,ctesi,pazar) ev hanımıyım o yüzden o günlerde ne yaptığımızı da anlatayım size:sabah uyanıp kızımla beraber kahvaltı hazırlıyoruz ve kahvaltı masasında 1 etkinlik yapıyoruz:mesela tuvalet kağıdının atılacak kartonundan kulaklı kukla yapmaca....gazete kağıtlarından şekil kesmece ve renkli kağıda yapıştırmaca vs...oynuyoruz.15 dk oynadıktan sonra sofrayı kaldıralım oyuncaklarını odana götürdükten sonra çamaşır katlamaca oynayalım,çünkü işimiz bitince biraz dinlenip parka çıkacağız diyorum.ev işlerini yaparken arada şakalaşıyoruz,sonra çok komik oldu eheheheh diye gülmece,saklambaç,kovalamaç gibi oyunlar serpiştirip,dinlenmeye geçiyoruz.''ben yoruldum yatıcam,eğer sen de istersen gel yanıma yat,ya da doktorculuk oynayalım yataken diyorum.tuvalete,balkona,karşı komşuya gideceğimde sen kapıda bekle hemen gelicem diyorum,ağlasa da yapıyorum bunu.çocukla iletişimde sevgi dolu olmanın yanı sıra,kararlı olmak ta çok gereklidir.ayrıca çocuk sınırlarını bilmek ister,annenin sabrını zorlar.eğer herşeye izin verirseniz arsız,hiçbirşeye izin vermezseniz mutsuz olur.herşey kararında olursa iyi olur.ben eğitmen olmanın verdiği deneyim ve bilgilerle bunları size aktarıyorum.elbette ki yanlış deneyimlemelerim de olmuş olabilir ancak çok okuyan ve tartan biriyim çocuk konusunda.ne katıyım,ne fazla esnek.psikolog adem güneşi radyo programlarından ve kitaplarından takip etmenizi tavsiye ederim.ben kendisini severek takip ederim.
Çok hızlı yazdım,yazım hatalarım olabilir.sevgiyle kalın...

Genişletmek için tıkla...