-
- Konu Sahibi Sardunya21
- #21
Kendinize güvenin cesaretinizi toplayın. Eşinizden ayrılın hiçbir şeyiniz kalmaz. Evliliğiniz de ki mutsuzluk sizi tahammülsüz hale getirmiş olabilir. Ama unutmayın ne babanızın vefatı (başınız sağolsun) ne eşiniz ne de evliliğiniz de ki olumsuzluklar 7 aylığın bebeğin suçu değil. Sevdiklerinizi kırmak yerine kangren olmuş yarayı söküp atın sonra çok pişman olabilirsiniz . Ben bir de boşanırsam çocuğum ziyan olur algısını anlamıyorum hiç .Siz ona sahip çıktıktan ve olması gerektiği gibi yetiştirdikten sonra neden ziyan olsun ki ? Benim hem teyzem hem ablam boşandı ne kendileri ne de çocukları ziyan oldu . İş güç , ev bark, eş yuva sahibi oldular . İmkanınız var ise ömrünüzü bu mutsuzluluğa mahkum etmeyin .Merhaba hanimlar ;
9 senelik evli ve 7 aylik tüp bebekle sahip olduğum bir kızım var
Evliligim hiçbir zaman güllük gülistanlık olmadı. 3 gün dargın 4 gün iyi şeklinde iki ileri bir geri devam etti şuana kadar. Zaman zaman hatalar da yaptım.
Bunun dışında 2 defa gebeligim kötü sonuçlandı. 1 si kendisi vefat etti karnında 22 haftalikken
Diğeri anomali nedeniyle 23 haftada sonlandı( acısını hala atamadım icimden)
Sonra tüp bebekle kızıma hamile kaldim. 7 aylıkken babamı aniden kaybettim
Başım bile ağrıyor demezdi. O kadar sağlıklıydi babam
Anı olum oldu. Hamileyken toparlayamadım.
Üzerinden 9 ay gecti ama ben hala diplerdeyim. Toparlayamıyorum. Dipsiz kuyudayim adeta. Boğuluyorum. Hamileyken ilaç kullanamadım. Şimdi de emziriyorum diye kullanamıyorum. . Evliligim zaten vasat otesi. İş e gitmek bile bana ödül gbi geliyor. Bir nebze kafam dağılıyor. Annem bakiyor o süreçte kızıma .
Ama ben en ufak şeyde bile patlayan birine dönüştüm. Babami çok ozluyorum .hergun 3 kez konusan, sesini duymayinca uyuyamıyorum diyen babamı kaybettim
Zor zamanlarımda arardım onu akıl alırdım. Şimdi kimsesiz kaldım
Bu depresif halim her hareketine yansıyor. Kızım a ek gıda surecindeyiz . Üstüne yemek döksün bağırıyorum, yere bisey dökülsün bağırıyorum. Dün yine döküldü. Öyle sert bağırdım ki. Yüzüme acı acı bakıp iç geçirerek ağladı yavrum. Biliyorum, bu bagirislarim onun ozguvenini de etkileyecek.
Of bile demek istemediğim anneme bile bagiriyorum. Çok kırıyorum onu. 1 dk snra özür diliyorum ama nafile. )
Babamın emaneti halbuki o bana
İlaç kullanmak istyrm kullanamıyorum.terapi ücretleri maksimum derecede uçmuş. Evden çıkamıyorum kızım nedeniyle ( işten gelince mecalim de kalmiuor)
Ev zaten mezarlık gbi. Annemin yanında bile kavga ediyoruz. Bencil olup hatasını görmeyen, özür dilemeyen, kendi obsesif takıntılarıni bana da empoze edip beni de obsesif hale dönüştüren bir eşim var. Şimdi o normale döndü ama ben bu haldeyim.dusunun, bisey döküldü diye 7 aylık kizima tahammül edemiyorum.
Zaman zaman boşanmak çok geçiyor aklımdan.ama kızım ziyan olur, babasizligi nedeniyle ileride yanlış kararlar alir diye çok korkuyorum.
Böyle bir haldeyim.boguluyorum kızlar.ne yapacağımı bilemiyorum. Belki bana akıl verirsiniz
Allahim boylelerine nasip etmissin yavruyu bizlere layik görüp nasip eyleMerhaba hanimlar ;
9 senelik evli ve 7 aylik tüp bebekle sahip olduğum bir kızım var
Evliligim hiçbir zaman güllük gülistanlık olmadı. 3 gün dargın 4 gün iyi şeklinde iki ileri bir geri devam etti şuana kadar. Zaman zaman hatalar da yaptım.
Bunun dışında 2 defa gebeligim kötü sonuçlandı. 1 si kendisi vefat etti karnında 22 haftalikken
Diğeri anomali nedeniyle 23 haftada sonlandı( acısını hala atamadım icimden)
Sonra tüp bebekle kızıma hamile kaldim. 7 aylıkken babamı aniden kaybettim
Başım bile ağrıyor demezdi. O kadar sağlıklıydi babam
Anı olum oldu. Hamileyken toparlayamadım.
Üzerinden 9 ay gecti ama ben hala diplerdeyim. Toparlayamıyorum. Dipsiz kuyudayim adeta. Boğuluyorum. Hamileyken ilaç kullanamadım. Şimdi de emziriyorum diye kullanamıyorum. . Evliligim zaten vasat otesi. İş e gitmek bile bana ödül gbi geliyor. Bir nebze kafam dağılıyor. Annem bakiyor o süreçte kızıma .
Ama ben en ufak şeyde bile patlayan birine dönüştüm. Babami çok ozluyorum .hergun 3 kez konusan, sesini duymayinca uyuyamıyorum diyen babamı kaybettim
Zor zamanlarımda arardım onu akıl alırdım. Şimdi kimsesiz kaldım
Bu depresif halim her hareketine yansıyor. Kızım a ek gıda surecindeyiz . Üstüne yemek döksün bağırıyorum, yere bisey dökülsün bağırıyorum. Dün yine döküldü. Öyle sert bağırdım ki. Yüzüme acı acı bakıp iç geçirerek ağladı yavrum. Biliyorum, bu bagirislarim onun ozguvenini de etkileyecek.
Of bile demek istemediğim anneme bile bagiriyorum. Çok kırıyorum onu. 1 dk snra özür diliyorum ama nafile. )
Babamın emaneti halbuki o bana
İlaç kullanmak istyrm kullanamıyorum.terapi ücretleri maksimum derecede uçmuş. Evden çıkamıyorum kızım nedeniyle ( işten gelince mecalim de kalmiuor)
Ev zaten mezarlık gbi. Annemin yanında bile kavga ediyoruz. Bencil olup hatasını görmeyen, özür dilemeyen, kendi obsesif takıntılarıni bana da empoze edip beni de obsesif hale dönüştüren bir eşim var. Şimdi o normale döndü ama ben bu haldeyim.dusunun, bisey döküldü diye 7 aylık kizima tahammül edemiyorum.
Zaman zaman boşanmak çok geçiyor aklımdan.ama kızım ziyan olur, babasizligi nedeniyle ileride yanlış kararlar alir diye çok korkuyorum.
Böyle bir haldeyim.boguluyorum kızlar.ne yapacağımı bilemiyorum. Belki bana akıl verirsiniz
Ilk cümleniz çok yanlış. Hem Allah'ın işini eleştir hem ondan iste...Allahim boylelerine nasip etmissin yavruyu bizlere layik görüp nasip eyle
Lutfen emzirmeyi birakin ve ilac kullanin.anne sutune ve emzirmeye hayranlığınız gözlerimi yasartti ama diger turlu kaş yapayim derken gözü cikariyorsunuz
Konu sahibi yaptıklarının gayet farkında ve memnun değil. Ve kendince sebepleri de var, zor durumda farkındaysanız. Çok kırıcı yorumunuz.Allahim boylelerine nasip etmissin yavruyu bizlere layik görüp nasip eyle
Lutfen emzirmeyi birakin ve ilac kullanin.anne sutune ve emzirmeye hayranlığınız gözlerimi yasartti ama diger turlu kaş yapayim derken gözü cikariyorsunuz.ilaclarinizi kullanin annenizde cocuga bakiuormus zaten. Esinizide bosayin bir zahmet. Her seyde cocuga kiymet veriyor gibi duruyorsunuzda o cocugun o ortamda oyle bir babayla buyumesi daha kotu
Bence çokta doğru bir cümle her ne olursa olsun hiç bir çocuk bu durumu haketmiyor bahanesi emziriyorum ilaç kullanamam olamaz çünkü emzirirkende kullanılan ilaçlar var. Evde olan kocasına ses çıkartamayıp el kadar sabiye bağırmaya kimsenin hakkı yok. İyileşmek istemiyor boşanmak istemiyor tek yaptığı kendisine cevap veremeyecek olan bir çocuğa bağırmak.Ilk cümleniz çok yanlış. Hem Allah'ın işini eleştir hem ondan iste...
Böyle bir durumu konu sahibi de hayal etmiyordur eminim. Zaten durumdan hoşnut değil diye anlatıyor derdini.
Hanımefendi, ben zaten o süreçte doktora gittim. Kendisi dedi bana emzirme döneminde ilaç başlayamıyorum diye . Terapi yi ilk zamanlarda denedim. Ama dinlemek dışında bana çözümü olmadı psikoloğunBence çokta doğru bir cümle her ne olursa olsun hiç bir çocuk bu durumu haketmiyor bahanesi emziriyorum ilaç kullanamam olamaz çünkü emzirirkende kullanılan ilaçlar var. Evde olan kocasına ses çıkartamayıp el kadar sabiye bağırmaya kimsenin hakkı yok. İyileşmek istemiyor boşanmak istemiyor tek yaptığı kendisine cevap veremeyecek olan bir çocuğa babağırmak
Sizin anlattığımız tabloda her gün bağıran bı anne imajı çizildi gözümüze . Terapiye lütfen devam edinHanımefendi, ben zaten o süreçte doktora gittim. Kendisi dedi bana emzirme döneminde ilaç başlayamıyorum diye . Terapi yi ilk zamanlarda denedim. Ama dinlemek dışında bana çözümü olmadı psikoloğun
Ayrica şu durumdan hoşnut gbi mi gorunuyorum ordan? Caresiz ve çıkmazda olduğum için yazdım.
Sürekli çocuğuma bağıran biri değilim 7 ayda 2. Bağırisım bu. O ağlayınca ben de ağladım zaten
Ben napiyorum melegime diye .
Bu nasıl bir cümledir ya. Böyleleri derken? Sen benim neler yaşadığımı, nasıl şeyler atlattığımı nerden biliyorsun?Allahim boylelerine nasip etmissin yavruyu bizlere layik görüp nasip eyle
Lutfen emzirmeyi birakin ve ilac kullanin.anne sutune ve emzirmeye hayranlığınız gözlerimi yasartti ama diger turlu kaş yapayim derken gözü cikariyorsunuz.ilaclarinizi kullanin annenizde cocuga bakiuormus zaten. Esinizide bosayin bir zahmet. Her seyde cocuga kiymet veriyor gibi duruyorsunuzda o cocugun o ortamda oyle bir babayla buyumesi daha kotu
Siz yıllarca beraber yaşayıp baba kız tadını aldığınız bir hayatta koskoca kadın olmuşken babanızın vefatıyla bunları yaşıyorsunuz o çocuk daha size muhtaçken bunları yapamazsınız siz koskoca kadın babasızlığı kaldıramıyorken o çocuk annesizliği nasıl kaldırsın herkes ek gıda geçtikten sonra emzirmek zorunda değil emzirmeyi bırakın devlet hastanelerinde ücretsiz psikolog servisleri var Onlarla görüşün ben de dört kere bebeklerimi kaybettim onlardan destek aldım ve çok iyi geldi size de iyi geleceğini düşünüyorum ben de şu an tüp bebek tedavisindeyim yaşadığımız şeyler zor farkındayım Çok mutsuzsanız boşan benimle de annemle babam ayrı babam varken hayat daha zordu mutsuz bir evin içinde çocuğu büyütmeye gerek yokMerhaba hanimlar ;
9 senelik evli ve 7 aylik tüp bebekle sahip olduğum bir kızım var
Evliligim hiçbir zaman güllük gülistanlık olmadı. 3 gün dargın 4 gün iyi şeklinde iki ileri bir geri devam etti şuana kadar. Zaman zaman hatalar da yaptım.
Bunun dışında 2 defa gebeligim kötü sonuçlandı. 1 si kendisi vefat etti karnında 22 haftalikken
Diğeri anomali nedeniyle 23 haftada sonlandı( acısını hala atamadım icimden)
Sonra tüp bebekle kızıma hamile kaldim. 7 aylıkken babamı aniden kaybettim
Başım bile ağrıyor demezdi. O kadar sağlıklıydi babam
Anı olum oldu. Hamileyken toparlayamadım.
Üzerinden 9 ay gecti ama ben hala diplerdeyim. Toparlayamıyorum. Dipsiz kuyudayim adeta. Boğuluyorum. Hamileyken ilaç kullanamadım. Şimdi de emziriyorum diye kullanamıyorum. . Evliligim zaten vasat otesi. İş e gitmek bile bana ödül gbi geliyor. Bir nebze kafam dağılıyor. Annem bakiyor o süreçte kızıma .
Ama ben en ufak şeyde bile patlayan birine dönüştüm. Babami çok ozluyorum .hergun 3 kez konusan, sesini duymayinca uyuyamıyorum diyen babamı kaybettim
Zor zamanlarımda arardım onu akıl alırdım. Şimdi kimsesiz kaldım
Bu depresif halim her hareketine yansıyor. Kızım a ek gıda surecindeyiz . Üstüne yemek döksün bağırıyorum, yere bisey dökülsün bağırıyorum. Dün yine döküldü. Öyle sert bağırdım ki. Yüzüme acı acı bakıp iç geçirerek ağladı yavrum. Biliyorum, bu bagirislarim onun ozguvenini de etkileyecek.
Of bile demek istemediğim anneme bile bagiriyorum. Çok kırıyorum onu. 1 dk snra özür diliyorum ama nafile. )
Babamın emaneti halbuki o bana
İlaç kullanmak istyrm kullanamıyorum.terapi ücretleri maksimum derecede uçmuş. Evden çıkamıyorum kızım nedeniyle ( işten gelince mecalim de kalmiuor)
Ev zaten mezarlık gbi. Annemin yanında bile kavga ediyoruz. Bencil olup hatasını görmeyen, özür dilemeyen, kendi obsesif takıntılarıni bana da empoze edip beni de obsesif hale dönüştüren bir eşim var. Şimdi o normale döndü ama ben bu haldeyim.dusunun, bisey döküldü diye 7 aylık kizima tahammül edemiyorum.
Zaman zaman boşanmak çok geçiyor aklımdan.ama kızım ziyan olur, babasizligi nedeniyle ileride yanlış kararlar alir diye çok korkuyorum.
Böyle bir haldeyim.boguluyorum kızlar.ne yapacağımı bilemiyorum. Belki bana akıl verirsiniz
Başınız sağolsun Sabirlar diliyorum size... benim kafama takilan tek bi soru var zaten sorunlu bi evlilikmiş neden tüp bebek yaptınız? Yazınızın sonunda boşansam kızım ziyan olur demişsiniz. Neden bunu simdi düşündünüz zaten sorunlu bi evlilikmiş. Tup bebek çok meşakkatli bi süreç esinizle gecinemiyosaniz o süreci nasil gecirdiniz.Merhaba hanimlar ;
9 senelik evli ve 7 aylik tüp bebekle sahip olduğum bir kızım var
Evliligim hiçbir zaman güllük gülistanlık olmadı. 3 gün dargın 4 gün iyi şeklinde iki ileri bir geri devam etti şuana kadar. Zaman zaman hatalar da yaptım.
Bunun dışında 2 defa gebeligim kötü sonuçlandı. 1 si kendisi vefat etti karnında 22 haftalikken
Diğeri anomali nedeniyle 23 haftada sonlandı( acısını hala atamadım icimden)
Sonra tüp bebekle kızıma hamile kaldim. 7 aylıkken babamı aniden kaybettim
Başım bile ağrıyor demezdi. O kadar sağlıklıydi babam
Anı olum oldu. Hamileyken toparlayamadım.
Üzerinden 9 ay gecti ama ben hala diplerdeyim. Toparlayamıyorum. Dipsiz kuyudayim adeta. Boğuluyorum. Hamileyken ilaç kullanamadım. Şimdi de emziriyorum diye kullanamıyorum. . Evliligim zaten vasat otesi. İş e gitmek bile bana ödül gbi geliyor. Bir nebze kafam dağılıyor. Annem bakiyor o süreçte kızıma .
Ama ben en ufak şeyde bile patlayan birine dönüştüm. Babami çok ozluyorum .hergun 3 kez konusan, sesini duymayinca uyuyamıyorum diyen babamı kaybettim
Zor zamanlarımda arardım onu akıl alırdım. Şimdi kimsesiz kaldım
Bu depresif halim her hareketine yansıyor. Kızım a ek gıda surecindeyiz . Üstüne yemek döksün bağırıyorum, yere bisey dökülsün bağırıyorum. Dün yine döküldü. Öyle sert bağırdım ki. Yüzüme acı acı bakıp iç geçirerek ağladı yavrum. Biliyorum, bu bagirislarim onun ozguvenini de etkileyecek.
Of bile demek istemediğim anneme bile bagiriyorum. Çok kırıyorum onu. 1 dk snra özür diliyorum ama nafile. )
Babamın emaneti halbuki o bana
İlaç kullanmak istyrm kullanamıyorum.terapi ücretleri maksimum derecede uçmuş. Evden çıkamıyorum kızım nedeniyle ( işten gelince mecalim de kalmiuor)
Ev zaten mezarlık gbi. Annemin yanında bile kavga ediyoruz. Bencil olup hatasını görmeyen, özür dilemeyen, kendi obsesif takıntılarıni bana da empoze edip beni de obsesif hale dönüştüren bir eşim var. Şimdi o normale döndü ama ben bu haldeyim.dusunun, bisey döküldü diye 7 aylık kizima tahammül edemiyorum.
Zaman zaman boşanmak çok geçiyor aklımdan.ama kızım ziyan olur, babasizligi nedeniyle ileride yanlış kararlar alir diye çok korkuyorum.
Böyle bir haldeyim.boguluyorum kızlar.ne yapacağımı bilemiyorum. Belki bana akıl verirsiniz
çocuğu emzirmeyi bırakıp psikiyatriye gidin ilaç kullanmanız daha iyi olurMerhaba hanimlar ;
9 senelik evli ve 7 aylik tüp bebekle sahip olduğum bir kızım var
Evliligim hiçbir zaman güllük gülistanlık olmadı. 3 gün dargın 4 gün iyi şeklinde iki ileri bir geri devam etti şuana kadar. Zaman zaman hatalar da yaptım.
Bunun dışında 2 defa gebeligim kötü sonuçlandı. 1 si kendisi vefat etti karnında 22 haftalikken
Diğeri anomali nedeniyle 23 haftada sonlandı( acısını hala atamadım icimden)
Sonra tüp bebekle kızıma hamile kaldim. 7 aylıkken babamı aniden kaybettim
Başım bile ağrıyor demezdi. O kadar sağlıklıydi babam
Anı olum oldu. Hamileyken toparlayamadım.
Üzerinden 9 ay gecti ama ben hala diplerdeyim. Toparlayamıyorum. Dipsiz kuyudayim adeta. Boğuluyorum. Hamileyken ilaç kullanamadım. Şimdi de emziriyorum diye kullanamıyorum. . Evliligim zaten vasat otesi. İş e gitmek bile bana ödül gbi geliyor. Bir nebze kafam dağılıyor. Annem bakiyor o süreçte kızıma .
Ama ben en ufak şeyde bile patlayan birine dönüştüm. Babami çok ozluyorum .hergun 3 kez konusan, sesini duymayinca uyuyamıyorum diyen babamı kaybettim
Zor zamanlarımda arardım onu akıl alırdım. Şimdi kimsesiz kaldım
Bu depresif halim her hareketine yansıyor. Kızım a ek gıda surecindeyiz . Üstüne yemek döksün bağırıyorum, yere bisey dökülsün bağırıyorum. Dün yine döküldü. Öyle sert bağırdım ki. Yüzüme acı acı bakıp iç geçirerek ağladı yavrum. Biliyorum, bu bagirislarim onun ozguvenini de etkileyecek.
Of bile demek istemediğim anneme bile bagiriyorum. Çok kırıyorum onu. 1 dk snra özür diliyorum ama nafile. )
Babamın emaneti halbuki o bana
İlaç kullanmak istyrm kullanamıyorum.terapi ücretleri maksimum derecede uçmuş. Evden çıkamıyorum kızım nedeniyle ( işten gelince mecalim de kalmiuor)
Ev zaten mezarlık gbi. Annemin yanında bile kavga ediyoruz. Bencil olup hatasını görmeyen, özür dilemeyen, kendi obsesif takıntılarıni bana da empoze edip beni de obsesif hale dönüştüren bir eşim var. Şimdi o normale döndü ama ben bu haldeyim.dusunun, bisey döküldü diye 7 aylık kizima tahammül edemiyorum.
Zaman zaman boşanmak çok geçiyor aklımdan.ama kızım ziyan olur, babasizligi nedeniyle ileride yanlış kararlar alir diye çok korkuyorum.
Böyle bir haldeyim.boguluyorum kızlar.ne yapacağımı bilemiyorum. Belki bana akıl verirsiniz
Boşanmama nedenim şuydu.annem kalp hastasiydi. Babam da sağlıklıydi ama içine atardı sanirim. Uzulurler ve anneme sebep olurum diye korktum. Annem küçücük şeyde bile büyük üzüntü duyan bir insan. Biri bisey dediğinde bile ağlar nur yüzlüm.Başınız sağolsun Sabirlar diliyorum size... benim kafama takilan tek bi soru var zaten sorunlu bi evlilikmiş neden tüp bebek yaptınız? Yazınızın sonunda boşansam kızım ziyan olur demişsiniz. Neden bunu simdi düşündünüz zaten sorunlu bi evlilikmiş. Tup bebek çok meşakkatli bi süreç esinizle gecinemiyosaniz o süreci nasil gecirdiniz.
Haklısın. Ama evliligim sorunlu olsa da ben mutluydum Babamın ölümüne kadar. Evliliği hayatımın 1. Merkezine oturmadimKeşke psikolojik yeterlilik düzeyine varılmadan evlat sahibi olunmasa. Herkes dogurmak zorunda değil, çocuk sahibi olmak neyin şovu mana veremiyorum .üzgünüm böyle şeylere pek mana bulamıyorum. Yavrunuz adına üzüldüm, umarım en kısa sürede toplar terapi alırsınız zira siz almazsanız yavrunuz ileriki zamanlarda yetişmiş bir kadınken alacak.