Kizima olan tahammulsuzlugum

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu kadar tahammülsüz iseniz niye tüp bebekle bu çocuğu dünyaya getirdiniz, kaza ile bile olmamış tedavi olmuşsunuz hamile kalmak için. 9 aylık bebeğe bağırarak ne yapmaya çalışıyorsunuz? Bir tek sizin hayatınız zor değil. Çalışıyorsunuz çocuğunuza anneniz bakıyor boşanın o zaman. O bebeğe bağırmaya korkutmaya hakkınız var mı? Üstüne döküyor diye 9 aylık bebeğe bağırırsanız, tuvalet eğitiminde altına kaka yaptığında, oyun için bir şeyler döktüğünde ne yapacaksınız? Dövecek misiniz? Daha dün 3,5 yaşındaki oğlum çorbanın terbiyesini yaparken unu kendisi koymak istedi ben arkamı dönüp çorbayı karıştırırken unun yarısını masaya dökmüş, tabi üstü başı, sandalyeler, yerler hep un. Tabi biz de şok geçiriyoruz ama bağırarak hiçbir şey elde edemezsiniz, ancak güvensiz, ürkek, korkak, büyüdüğünde yanlış kararlar verecek ve kendi çocuklarına bağıracak bir evlat yetiştirmiş olursunuz. Bir an önce kendinize gelin. Tertemiz düzenli bir ev istiyorsanız çocuk yapmayacaktınız. Çocuklu ev sürekli temiz düzenli olmaz. Çocuğu kendinizden uzaklaştırırsınız. Böyle bir annem olsa büyüyünce yüzüne bakmam. Bu arada başınız sağolsun. Benim de babam oğlum 7 aylıkken vefat etti, akciğer kanserinden.
 
Haklısın. Ama evliligim sorunlu olsa da ben mutluydum Babamın ölümüne kadar. Evliliği hayatımın 1. Merkezine oturmadim
Babanızın ölümü ile evliliğinizin alakasını kuramadım pek kayıplar çiftleri birbirine yaklaştırır. Aklı iradesi algısı olmayan size muhtac melek saflıgında bir yavruya bağırmanız pek de baba kaybınızla alakalı değil bence tabi ama siz daha iyi bilirsiniz.
 
Boşanmama nedenim şuydu.annem kalp hastasiydi. Babam da sağlıklıydi ama içine atardı sanirim. Uzulurler ve anneme sebep olurum diye korktum. Annem küçücük şeyde bile büyük üzüntü duyan bir insan. Biri bisey dediğinde bile ağlar nur yüzlüm.
Eee şu anda annen kavgalarınızı görüyor,ne kadar üzülse de bir şey olmuyor değil mi. Yani annenin üzülecek olması bahane olmuş.
Ayrıca bu kadar sorunlu evliliğe çocuk için bunca uğraşma yanlış geliyor bana.
Neyse olan olmuş artık,tedavi görünüz ve annene ve çocuğuna hak ettikleri değeri ver.
 
Lütfen tedavi alın bakın çocukta travmalar kalır ileride bir sürü sorun çıkar yapmayın size çocuk için yalvarıyorum
 
Boşanmama nedenim şuydu.annem kalp hastasiydi. Babam da sağlıklıydi ama içine atardı sanirim. Uzulurler ve anneme sebep olurum diye korktum. Annem küçücük şeyde bile büyük üzüntü duyan bir insan. Biri bisey dediğinde bile ağlar nur yüzlüm.
Kadının yanında kavga ediyorsunuz şimdi, üstüne sizde bağırıyormussunuz. Onlar ne olacak?
 
Kötü evliliğe zoorrrla çocuk yapmışsınız. Kendi isteğinizle bahanenizle travmalı çocuk olacak. Boşanınca babalık iptal olmuyor merak etmeyin. İlaç kullanamamanızın bahanesi yok, emzirirken de kullanılan ilaçlar mevcut artık ancak velev ki size gereken kullanılamıyor şu durumda emzirmeyi kesip önce bir tedavi olmalısınız. Gücünüz bir ona yettiğinden güç gösterisi yapıyorsunuz bu zarar vermiyor da boşanmak mı verecek?
 
Boşanmama nedenim şuydu.annem kalp hastasiydi. Babam da sağlıklıydi ama içine atardı sanirim. Uzulurler ve anneme sebep olurum diye korktum. Annem küçücük şeyde bile büyük üzüntü duyan bir insan. Biri bisey dediğinde bile ağlar nur yüzlüm.
Cocugunun mutsuz bir evlilik yasadigini ve bosanirsa mutlu olacagini bilen anne baba cocugu bosandi diye kendini heba etmez
Genelde bosanicam ama annem babam uzulur diyenler bahane uretiyordur cok net
Burda bi uye daha vardi kocasi aldatti etti babam uzulur diye bosanamiyorum diyip dururdu hala da bosanmadi
Bir an once terapi alin gerekirse ilac alin 9 ay memeyi biraktirmak icin zorunluluk varsa normal bir surec
Su donemde asla uzmemeniz gereken 2 kisi kiziniz ve annenizdir
Bagiracaksaniz bosayamadiginiz kocaniza bagirin kusun kininizi.
 
Boşanmama nedenim şuydu.annem kalp hastasiydi. Babam da sağlıklıydi ama içine atardı sanirim. Uzulurler ve anneme sebep olurum diye korktum. Annem küçücük şeyde bile büyük üzüntü duyan bir insan. Biri bisey dediğinde bile ağlar nur yüzlüm.
Tamam anladimda gecimsiz bir evlilige neden tup bebek .
 
Anne baba olmak için sınav şart! Evliliğin bu kadar kötü giderken çocuk için çabalamak, üstelik olmayınca bir üst level tüp bebek ile çocuk sahibi olmak neden?
Öyle sert bağırdım ki. Yüzüme acı acı bakıp iç geçirerek ağladı yavrum.
Şunu okuyunca benim de gözlerim doldu, en başta da dedim ya "Anne baba olmak için sınav şart!".
 
Boşanmama nedenim şuydu.annem kalp hastasiydi. Babam da sağlıklıydi ama içine atardı sanirim. Uzulurler ve anneme sebep olurum diye korktum. Annem küçücük şeyde bile büyük üzüntü duyan bir insan. Biri bisey dediğinde bile ağlar nur yüzlüm.

klasik bahaneleri sıralamışsınız şimdi ki bahaneniz de çocuk. üstelik size göre sırf anneme birşey olur diye boşanmadığınız adamdan çocuk yapmak için zorlayıp durmuşsunuz.
mutsuz evlilikte çocukta mutsuz olur. çocuğu bağırmak stresinizi sinirinizi atmak için mi yaptınız?
ya boşanın ya tedavi olun.
ısrarla doğurduğunuz çocuğun hakkını verin bir zahmet.
 
Öncelikle başınız sağolsun.
Baştan beri sorunlu olan evliliğinize keske çocuk yapmasaydiniz. Bu daha da karmaşık hale getirmis doğal olarak.
İlaç kullanamayabilirsiniz ama terapi alabilirsiniz.
Hatta ben olsaydim çocuğuma bu sekilde davranmak yerine emzirmeyi borakir ilac kullanirdim. En azindan psikolojik yaralar açmaktansa çocuk mamayla beslensin varsın.
 
Merhaba hanimlar ;
9 senelik evli ve 7 aylik tüp bebekle sahip olduğum bir kızım var
Evliligim hiçbir zaman güllük gülistanlık olmadı. 3 gün dargın 4 gün iyi şeklinde iki ileri bir geri devam etti şuana kadar. Zaman zaman hatalar da yaptım.
Bunun dışında 2 defa gebeligim kötü sonuçlandı. 1 si kendisi vefat etti karnında 22 haftalikken
Diğeri anomali nedeniyle 23 haftada sonlandı( acısını hala atamadım icimden)
Sonra tüp bebekle kızıma hamile kaldim. 7 aylıkken babamı aniden kaybettim
Başım bile ağrıyor demezdi. O kadar sağlıklıydi babam
Anı olum oldu. Hamileyken toparlayamadım.
Üzerinden 9 ay gecti ama ben hala diplerdeyim. Toparlayamıyorum. Dipsiz kuyudayim adeta. Boğuluyorum. Hamileyken ilaç kullanamadım. Şimdi de emziriyorum diye kullanamıyorum. . Evliligim zaten vasat otesi. İş e gitmek bile bana ödül gbi geliyor. Bir nebze kafam dağılıyor. Annem bakiyor o süreçte kızıma .
Ama ben en ufak şeyde bile patlayan birine dönüştüm. Babami çok ozluyorum .hergun 3 kez konusan, sesini duymayinca uyuyamıyorum diyen babamı kaybettim
Zor zamanlarımda arardım onu akıl alırdım. Şimdi kimsesiz kaldım
Bu depresif halim her hareketine yansıyor. Kızım a ek gıda surecindeyiz . Üstüne yemek döksün bağırıyorum, yere bisey dökülsün bağırıyorum. Dün yine döküldü. Öyle sert bağırdım ki. Yüzüme acı acı bakıp iç geçirerek ağladı yavrum. Biliyorum, bu bagirislarim onun ozguvenini de etkileyecek.
Of bile demek istemediğim anneme bile bagiriyorum:KK43:. Çok kırıyorum onu. 1 dk snra özür diliyorum ama nafile. )
Babamın emaneti halbuki o bana
İlaç kullanmak istyrm kullanamıyorum.terapi ücretleri maksimum derecede uçmuş. Evden çıkamıyorum kızım nedeniyle ( işten gelince mecalim de kalmiuor)
Ev zaten mezarlık gbi. Annemin yanında bile kavga ediyoruz. Bencil olup hatasını görmeyen, özür dilemeyen, kendi obsesif takıntılarıni bana da empoze edip beni de obsesif hale dönüştüren bir eşim var. Şimdi o normale döndü ama ben bu haldeyim.dusunun, bisey döküldü diye 7 aylık kizima tahammül edemiyorum.
Zaman zaman boşanmak çok geçiyor aklımdan.ama kızım ziyan olur, babasizligi nedeniyle ileride yanlış kararlar alir diye çok korkuyorum.
Böyle bir haldeyim.boguluyorum kızlar.ne yapacağımı bilemiyorum. Belki bana akıl verirsiniz :KK43:
İyi bir psikolojik tedavi gerekiyor size.
boşanmak için ani hareket etmeyin.
eger tedavine buna karar verirseniz boşanırsınız da
 
Yaşanmış bir olaydan yola çıkarak:

Kızınızın babası hayatta diye ona kızgın olabilir misiniz?

Yazdıklarınızı bir yere kadar anlamaya çalışarak okudum ama iş ne zaman babasız büyümesi klişesine geldi bunlar bahane dedim. Çünkü o kısmını akıl edebiliyorsanız anne ile yaşanan problemlerin daha ağır sonuçlar verebileceğini de bilirsiniz.
 
Merhaba hanimlar ;
9 senelik evli ve 7 aylik tüp bebekle sahip olduğum bir kızım var
Evliligim hiçbir zaman güllük gülistanlık olmadı. 3 gün dargın 4 gün iyi şeklinde iki ileri bir geri devam etti şuana kadar. Zaman zaman hatalar da yaptım.
Bunun dışında 2 defa gebeligim kötü sonuçlandı. 1 si kendisi vefat etti karnında 22 haftalikken
Diğeri anomali nedeniyle 23 haftada sonlandı( acısını hala atamadım icimden)
Sonra tüp bebekle kızıma hamile kaldim. 7 aylıkken babamı aniden kaybettim
Başım bile ağrıyor demezdi. O kadar sağlıklıydi babam
Anı olum oldu. Hamileyken toparlayamadım.
Üzerinden 9 ay gecti ama ben hala diplerdeyim. Toparlayamıyorum. Dipsiz kuyudayim adeta. Boğuluyorum. Hamileyken ilaç kullanamadım. Şimdi de emziriyorum diye kullanamıyorum. . Evliligim zaten vasat otesi. İş e gitmek bile bana ödül gbi geliyor. Bir nebze kafam dağılıyor. Annem bakiyor o süreçte kızıma .
Ama ben en ufak şeyde bile patlayan birine dönüştüm. Babami çok ozluyorum .hergun 3 kez konusan, sesini duymayinca uyuyamıyorum diyen babamı kaybettim
Zor zamanlarımda arardım onu akıl alırdım. Şimdi kimsesiz kaldım
Bu depresif halim her hareketine yansıyor. Kızım a ek gıda surecindeyiz . Üstüne yemek döksün bağırıyorum, yere bisey dökülsün bağırıyorum. Dün yine döküldü. Öyle sert bağırdım ki. Yüzüme acı acı bakıp iç geçirerek ağladı yavrum. Biliyorum, bu bagirislarim onun ozguvenini de etkileyecek.
Of bile demek istemediğim anneme bile bagiriyorum:KK43:. Çok kırıyorum onu. 1 dk snra özür diliyorum ama nafile. )
Babamın emaneti halbuki o bana
İlaç kullanmak istyrm kullanamıyorum.terapi ücretleri maksimum derecede uçmuş. Evden çıkamıyorum kızım nedeniyle ( işten gelince mecalim de kalmiuor)
Ev zaten mezarlık gbi. Annemin yanında bile kavga ediyoruz. Bencil olup hatasını görmeyen, özür dilemeyen, kendi obsesif takıntılarıni bana da empoze edip beni de obsesif hale dönüştüren bir eşim var. Şimdi o normale döndü ama ben bu haldeyim.dusunun, bisey döküldü diye 7 aylık kizima tahammül edemiyorum.
Zaman zaman boşanmak çok geçiyor aklımdan.ama kızım ziyan olur, babasizligi nedeniyle ileride yanlış kararlar alir diye çok korkuyorum.
Böyle bir haldeyim.boguluyorum kızlar.ne yapacağımı bilemiyorum. Belki bana akıl verirsiniz :KK43:
Babanızı kaybettiğiniz için üzgünüm, başınız sağolsun. Fakat sizin tabirinizle vasat üstü bir evliliğe "zorla" bebek getirmişsiniz. Ne olursa olsun o bebeğe o şekilde davranmanıza hakkınız yok. Hap alınca düzelecekseniz emzirmeyi bırakın. Anne sütü ile besleyip psikolojisini bozmaktan iyidir heralde. Evliliğiniz kötüyae boşanın. Siz babanızı kaybettiyseniz annenizde hayat arkadaşını kaybetti. Bi silkelenip kendinize gelin.
 
Hem moktan bir evliliğin var hem de ıkına ıkına tüp bebekle çocuk yapıyorsun sonra da günah çıkarmaya çalışıyorsun. Bu evlilik yeni bozulmamış en başından beri böyleymiş. Bencilliğiniz yüzünden o çocuk her gün hırpalanıyor. İleride de sizin moktan kararlarınız yüzünden belki kendini sevmeyecek ya da özgüvensiz biri olup çıkacak. Topluma zararlı bireyler de, pasif bireyler de sizin gibi bencil insanların yetiştirdiği(!) çocuklardan çıkıyor. Madem ayrıl barış ilişkiniz vardı ne diye boşanmak yerine tüp bebek yaptınız? Boşanmak zor geldi hıncını çocuktan çıkarın tabii sonuçta gücünüz ona yetiyor. Daha kendi hayatınız üzerinde etkiniz yok, kendinize hayrınız yok gidip çocuk yapıyorsunuz. Niye? Çünkü herkesin çocuğu var, sizin neden olmasın? Sıradan genlerinizi aktaracağınız, saçma sapan hayatınızın bir uzantası olan mutsuz insan yetiştirme çabanız takdire şayan.
 
klasik bahaneleri sıralamışsınız şimdi ki bahaneniz de çocuk. üstelik size göre sırf anneme birşey olur diye boşanmadığınız adamdan çocuk yapmak için zorlayıp durmuşsunuz.
mutsuz evlilikte çocukta mutsuz olur. çocuğu bağırmak stresinizi sinirinizi atmak için mi yaptınız?
ya boşanın ya tedavi olun.
ısrarla doğurduğunuz çocuğun hakkını verin bir zahmet.
Kesinlikle size katiliyorum.. Muhtemelen cocuk olunca evliligi kurtulur diye düşünmüş..
 
Çok yakın zamanda ölüm acısını tatmış ve henüz lohusa olan bir anneye çok yüklenilmiş.

Kötü giden bir evliliğe uğraşarak bir çocuk getirmek evet yanlış olmuş ama… Dünyaya gelmiş, masum minicik bir canlı için keşke yapmasaydınız demek çok da doğru değil sanki. Bu saatten sonra geri mi göndersin kadın, ne yapabilir?

Bağırmanız yanlış tabii ki. Tahammülsüz kaldığınız zamanlarda kendinize hakim olamayıp bunu yaptığınızı düşünüyorum, neredeyse her annenin böyle zamanları olmuştur ama tek farkınız diğerlerinin bunları anlatmaması. Eşinizden destek görmeseniz de tamamen desteksiz de değilmişsiniz. Anneniz varmış siz işteyken bebeğinize bakan. Bunun değerini bilin lütfen.

Hem yas dönemi hem lohusalık hem evliliğinizdeki sorunlar sizi bu hale getirmiş. Kendi kendinize çözebilecek bir durumda değilsiniz. Psikiyatrik destek almak şart.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X