Kızım...

K

kupaas

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
16 Kasım 2011
621
5
68
İçim öyle acıyor ki...
3-4 hafta içinde işe başlayacağım. Kaç gündür ruh gibi dolanıyorum evde. Kızım uyurken başında ağlıyorum ben seni bırakıp nasıl işe başlayacağım diye..

Kızım on dört aylık.. Doğumundan sonra ücretsiz izin aldım, bu güne kadar hep birlikteydik. Bir saatimiz ayrı geçmedi.. Her sabah neşeyle uyanıp Anni diye seslenir.. Yatarım ben de beşiğine onun yanına.. Gün boyu vaktin nasıl geçtiğini hiç anlamam, akşamları uyuduğunda oyuncaklarını toplarken bile içim cız eder, özlerim yavrumu..

İşe başlamak zorundayım.. Borçlar-giderler derken tek maaşla geçinemiyoruz. Keşke çalışmama gibi bir durumum olsada kızımı kendim büyütebilsem. Bir kaç ay annem bakacak. Sonra bakıcı bakacak...


İçim çok acıyor.. Ben mis kokulumu nasıl bırakacağım
 
Son düzenleme:
Birçoğumuz yaşadık o duyguyu.
Vicdan azabını.
Ama onlar hatırlamıyorlar bile emin olun.
İşten döndükten sonra çok vakit geçirin. Hafta tatillerinde. Bırakın işi gücü.
Bakıcınızı da çok ama çok iyi seçin.
 

Çoğu arkadaşım çocuklar bizden daha kolay adapte oluypr diyorlar
Ama içim kemirilip duruyor
Gün içinde 2 kez uyur
Bir uyuduğunda ev işlerini yaparım diğerinde yemek
Kızım uyanıkken hiç bir iş yapmam, doya doya oynarız, birlikte vakit geçiririz
Bakıcı için birileriyle görüşmeye başladım ama içime hiç sinmiyor.
Sanki herkes kötü..
Geçecek değil mi bu vicdan azabı(
 
yine şanslısınız çocuğunuzla 14 ay geçirebilmişsiniz.
pek çok insan 6 ayda dönmek zorunda kalıyor işine.
hissettiklerinizi tahmin edebiliyorum ama bence bunda büyütecek bişey yok.
doğumdan sonra geri dönecek bi işi olmayan insanlar da var.
bu kadarına da şükretmek lazım.
nasıl olsa bigün bırakıp gidecektiniz işe er ya da geç
insan bebeğine hiçbi zaman doyamıyor
ne zaman bırakmaya kalkışsa hep daha çok erkenmiş gibi geliyor.
 

Geçmiyor.
Sadece alışıyorsunuz.
Kızım 5 yaşında. 1.5 yaşında kereşe başladı.
Sabah servise verirken içim parçalanırdı.
Ama şimdi iyi ki mecbur kalmışım (kardeş haberini alır almaz başlattım) kreşe vermişim diyorum.
O da hatırlamıyor zaten annem beni bırakıp işe gitti diye.
Hatta kardeşne annem bizim için çalışmaya gidiyor diye teselli bile veriyor.

Bakıcı mutlaka tanıdık biri olsun.
Referans çok sağlam olmalı ya da.
Önceki baktığı çocukların aileleriyle konuşun.
Endişelendirmek istemiyorum ama kızınız çok küçük.
Size olanları anlatabilecek yaşta değil.
Bu nedenle bakıcıya karşıyım.
İyi bir kreş o yüzden hep daha güvenilir geliyor bana.
 
ben 5,5 aylık bıraktım kızımı gün içinde sütüm dolar hatırladıkça göğüslerim sızlardı. sen 14 ay bakmışsın şükret evladından çook değişik nedenlerle ayrı olmak zorunda olanlar var..
 
üzülme arkadaşım geçecek ,onların geleceği için çalışıyoruz ,birçok anne gibi bende bıraktım yavrumu tam 18 aylıkken ,şimdi 5 yaşı bitti anaokuluna gidiyor ,evde olsam yine okula gidecekti yine ayrı kalacaktım ,öyle böyle zaman nasıl geçiyor anlamıyorsun bile ,bak benim kızım kaşla göz arası büyüdü gitti ..seninde öyle olacak ,kalan vaktini kaliteli geçir yavrunla ,hiç vicdan azabı da duyma ..herşey onların geleceği için unutma ..
 

Yazdıklarınız da çok haklısınız.. Çok şükür bugüne kadar kendim bakabildim
Evlat öyle bir bal ki.. Sizin de dediğiniz gibi hiç doyulmuyor
 
Çok teşekkür ederim yazdıklarınız için. İçimden geçenleri yazmışsınız
Şu an çok küçük.. Kendisini ifade edemez
Tayin sebebiyle yeni bir şehre geldik
Bir ay oldu kimseyi tanımıyoruz
Annem başka bir şehirde.. Bir süre bakacak.. Sonra kız kardeşimin bebeğine bakacak
Şu an bezli ve emiyor. Tuvalet eğitiminden sonra kreşe vermeyi düşünüyorum
İnşallah iyi huylu, vicdan sahibi bir bakıcı ablamız olur
 

Çok şükür Rabbime.. Allah hiç bir yavruyu annesinden ayrı bırakmasın
 

Ağlaya ağlaya okudum yazdıklarınızı.. Kimilerine tuhaf gelebilir, ama bir saat bile ayrı kalmadığım için kendimi kızımı savunmasız bırakmışım gibi hissediyorum. Sizin de dediğiniz gibi evlatlarımız için çalışıyoruz
 
amiin.
hem merak etme biz anneler onlardan ayrılmak istemiyoruz ama onlar arkadaşları görünce bizi unutuveriyorlar. kızım şim 3,5 yaşında kreşe sabahleyin koşa koşa gidiyor biz el sallayalım diye bekliyoruz hanımefendi arkasına bile bakmıyor
 
Benim çocuğum yok ama seni anlayabiliyorum. Eminim, olsaydı ben de senin gibi üzülürdüm.
Ancak arkadaşlara katılıyorum. En azında 1 yaşını geçene kadar yanında olabilmişsin.
Yavrularından daha erken kopan anneleri düşün ve içini rahatlat
 

zaten onlar hatırlamayacak bu günleri ,hatırlarında kalan tek şey annem çalışıp bizim için para kazanıyordu olacak zamanla aklı ermeye başladıkça ,boşuna kendimizi harap ediyoruz ,annelik çok tuhaf bir vasıf değilmi ,hiçbirşeye benzemiyor ..


aynı benim kızı anlattınız ,gün içinde benim yapamayacağım, yetişemeyeceğim ,ilgilenemeyeceğim şeyleri yapıyorlar okulda ,bizimle olduklarından daha iyi vakit geçiriyorlar ,benim kızımda öyle koşarak gidiyor..
 

Ne mutlu size. O küçük hanımefendiyi öperim:)
İnşallah biz de bu dönemi kolay atlatırız
 

Çok teşekkürler.
 

Çok teteşeklür ederim. Her şey bu minik yavrular için
 

evcilik oynarken de ben ya kreş oluyorum çocuğa bakıyorum ya da anneanne oluyorum çocuğa bakıyorum benim kız işe gidiyor. geleceğimi gördüm şimdiden
Allah hepsine uzun ömürler versin karşılaştıkları herkes onlara bizim gözümüzden baksın.
 
Meraba,
İnanın ki yalnız değilsiniz,burda bunu yaşayan pek çok anne var..Bende bunlardan biriyim.
Kolay diyemem kesinlikle size.Ama zamanla alışıcaksınız diye teselli verebilirim ancak
Benim size verebilecek en iyi tavsiyem şu,
Anladığım kadarıyla 3-4 hafta berabersiniz.
Eğer ayrılmadan 1-2 hafta önce bakıcınızı bulursanız daha rahat ederseniz.Çünkü iki haftanızı beraber geçireceksiniz,siz onu tanır güvenirsiniz,bakıcınız da sizi tanır kurallarınızı öğrenir.Hem bakıcınızı gözlemleme şansınız da olur becerisi,iletişimi vs.
Ben oğlum 5 aylıkken çalışmaya başladım,bakıcımızla 5 ay beraberdik..Alışma sorunu vs. olmadı,daha rahat güvendim.
Evimizde kamera da var..Umarım gönlünüze göre bir bakıcı bulabilirsiniz.Eğer sorularınız vs olursa seve seve yanıtlarım..
 
Ben kizimi 8 aylikken bakiciya biraktim. Kamerasiz babaanneye bile birakamazdim acikcasi. Cunku beslenme hatalari olsun istemiyorum hic. Buyukler bazen kiyamiyor, sacma sapan seyler yedirebiliyor. Kizim simdi 20 aylık. Seneye krese gondermek istiyorum ama evden kamerayla izleyemez, sesini duyamazsam asla guvenemem. Bence sesini duymadiginiz hicbir yere guvenmeyin. Kreslerde de ses sistemi yok sanirim. Evinize ses sistemi olan kamera taktirmalisiniz. Baska yolu yok
 
Son düzenleme:
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

B
Sen ne kadar güzel bir kızdın ne oldu yüzüne diyen akraba. Özgüvenim kalmadı.
2 3 4
Yorumlar
68
Görüntüleme
4K
birhemsiree
B
B
27+2 Erken İkiz doğum
2
Yorumlar
34
Görüntüleme
7K
pirlantaan
P
Böyle mi olacaktı
2 3
Yorumlar
57
Görüntüleme
3K
crn_21
B
Tükenmişlik..
Yorumlar
10
Görüntüleme
1K
Dreamies
G
  • Kilitli
Evli bir adamla birlikteyim
5 6 7
Yorumlar
138
Görüntüleme
25K
Madamadamm
M
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…