Kızım ve İşim

İnsanın aklına her şey geliyor değil mi gerçekten. Öyle bir şey yok asla. Babam sabah saatlerinde evden çıkar akşam gelir. Kendi odası var ayrı TV izliyor istediği kanali. Kızımi da sever aslında ama ben gelince kızım dedeyi de annenanneyi de istemiyor. Yaşlı onlar diyor yaşlilari sevmiyormus. Babaanneyle diğer dedeye de aynı şekilde. Onlarla kaldığı zaman iyi. Ben olunca yok bana karisiyorlar yok şöyle yok böyle diye devamlı şikayet ediyor. İnanın konuşuyorum anlatıyorum bir iki gün iyi sonra aynı. Geçen kurabiye istemiş annem kalkmış akşam kurabiye yapmış. Sabah hem yiyor hem de kesin içine zehir koymuştur diye söyleniyor. Sorunlu mu sizce benim kızım?
🤣 Zehir kısmına güldüm. Cidden nerden duyuyor bu tür lafları. Tam kaynana gibi kızınız var🤣

Eğer anne ve babanız yaşlı ise onlarla vakit geçiremiyor olmasından dolayı olabilir. Veya hani çocuklar çok konuşur yaşlıların kafası kaldırmaz bi sus artık falan der ya. Belki o şekilde konuşmalar oluyorsa evde mutlu olmayabilir.

Benim kızım 4 yaşında kreşe gidiyor 5 te geliyor eve gelir gelmez oyun oynamak falan istiyor. Hiç yorulmak nedir bilmiyor. Kardeşi bu aralar hasta onunla ilgileniyorum diye kıskanıyor seni sevmiyorum diye ağlıyor.

Şimdi sizde de evdekile yaşlı ise veya anneanne sürekli yemek temizlik falan yapıyor kızla pek sohbet etmiyorsa da onları sevmiyor olabilir. Küçük çocuk illa ki ilgi bekliyor, oyun bekliyor. Çalışan anne olduğunuz için sizin için de çok zor tabikide
 
oğlum 16 aylıktan beri çalışıyorum. benim onu bırakacağıma dair kaygıları var. hep hussuz bir çocuktu 7 yaşına az kaldı halen huysuz... oğlum tam gün okulda. akşam birlikte eve geliyoruz. ananesiyle yaşamayı çok istiyor. bu nedenle babasını anane ve dedeye kötülüyor. kötülemeyi geçtim dövüyor annemi vs demeye başladı :KK53:

tam gün okulda değilken de anane ve dedeyi kötülüyor, benim işe gitmemi istemiyordu. sabahları ağlıyordu hep... tam gün okula verince ananeyi özlemeye başladı bu sefer... arada ananesine gitmek için ağlıyor...

aslında anlatmam o ki hep onların istedikleri gibi olamayacak... okulda annesi evde olan çocukları biliyor duyuyor olabilir... küfür konusunu da yoksun bırakmayı deneyebilirsiniz.

yaz tatilinde kurs vs çok boş bırakmayın.
 
Bence cevrede calisan anne azsa onun etkisi olabilir.

Ben 2 yaslarindan beri calisiyorum, hic ise gitme ozluyoruz falan demediler. Cunku oyle bir ornek yok. Cocuklar okula, ebeveynler ise gider diye biliyorlar.

Bence bir sekilde sizin durumunuzun normal oldugunu anlamiyor cocuk. Evdekilerden de destek almalisiniz. Birileri cocuga bu fikri asiliyor da olabilir mi diye dusundum ben okurken.
 
Biz kızımla 4.5 yaşına kadar birlikteydik sonra ben ise başladım kızım her gün ağlıyordu ama istisnasız hergun saatlerce. Eski hayatimi özlüyorum eski hayatımız daha güzeldi diye. Alıştı geçti. Sizinki de geçer çok üstüne dusmeyin. Ama tabi bu arada her hafta sonu sinemaya tiyatroya götürdüm bowling oynadık disarda yemeği hiç sevmem sırf o istiyor diye yemek yedik konforu gördü
 
Kızım 8 yaşında. İlkokul 2.sınıf öğrencisi. Babasıyla ayrıyız. Annem,babam ve kızım birlikte yaşıyoruz.
Küçük bir ilçede yaşıyoruz iş imkanları kısıtlı bir yer burası. İl merkezinden buraya taşınalı neredeyse 4 yıl olacak. Kızım okula burada başladı. Burda dönem dönem çalıştım ama hep kişi yanindaydim. Şimdi kurumsal bir yerde çalışıyorum bu iş burada bulunmaz nimet diyebilirim. İşim iki vardiyalı. Sabah 9 akşam 5 buçuk. Öğlen 12bucuk akşam 9 buçuk şeklinde. Haftanın bir günü sabah açılış akşam kapanış çalışıyorum. Bazen akşamları eve daha geç geliyorum. İşimden şuan oldukça memnunum. İşe,ortama ve çalışma arkadaşlarıma alıştım. Her şey iyi şükür bir sorunum yok.
Ama kızım devamlı işi bırak,ben seni özlüyorum diyordu. Dün izinliydim. Ertesi gün ise gideceğim diye ağlamaya başladı. Ne zaman bırakacaksın bırak artık şu aptal işi diye söylendi bütün gün. Güzellikle anlatıyorum. Herkes çalışıyor sınıfındaki arkadaşlarının annelerini örnek gösteriyorum onlar da çalışıyor diye. İyi yaşamak için çalışmak zorunda insanlar diyorum. Buyudugun zaman sen de çalışacaksın paranı kazanacaksın diyorum ama yok anlamıyor ya da anlamak istemiyor. Bugün oglenciyim. Kızım servise 8bucukta biniyor 2 buçukta da evde oluyor. Bu sabah servise indirirken yine tuttu damarı gece anlaşmıştık oysa ki.
Affedersiniz şıçayim senin işine dedi öyle bindi servise. Kalakaldım öyle.
Denilebilecek her şeyi söyledim. Maddiyattan da bahsettim. İstediğin şeyleri alabilmek için çalışmalıyım da dedim. Başka nasıl konuşabilirim? İki yaş çocuğu da degil ki. Okul kapanınca daha çok vaktimiz olacak da dedim. Ne diyeceğimi şaşırdım artık.

Benim bir arkadaşım sizin kızın 26 yaşındaki hali. 🤣 Hala söylenir durur anam ben küçükken işe gitti, diye. Annesi 3 yıl önce emekli oldu, ay hala bir yerde topluca yemek yerken konuyu anasının çalışmasına getirir. 😄 onun anne babası ayrı değildi, hatta kardeşi doğduğunda annesi 3 yıl evde kaldı, hatta bir süre ara ara uzun süreli izinler aldı, ama yine de hala annem çalışıyordu annem çalışıyordu diye sızlanır durur. Sizin işiniz de çok zor. Bence destek alın bu konuda.
 
Kızım 8 yaşında. İlkokul 2.sınıf öğrencisi. Babasıyla ayrıyız. Annem,babam ve kızım birlikte yaşıyoruz.
Küçük bir ilçede yaşıyoruz iş imkanları kısıtlı bir yer burası. İl merkezinden buraya taşınalı neredeyse 4 yıl olacak. Kızım okula burada başladı. Burda dönem dönem çalıştım ama hep kişi yanindaydim. Şimdi kurumsal bir yerde çalışıyorum bu iş burada bulunmaz nimet diyebilirim. İşim iki vardiyalı. Sabah 9 akşam 5 buçuk. Öğlen 12bucuk akşam 9 buçuk şeklinde. Haftanın bir günü sabah açılış akşam kapanış çalışıyorum. Bazen akşamları eve daha geç geliyorum. İşimden şuan oldukça memnunum. İşe,ortama ve çalışma arkadaşlarıma alıştım. Her şey iyi şükür bir sorunum yok.
Ama kızım devamlı işi bırak,ben seni özlüyorum diyordu. Dün izinliydim. Ertesi gün ise gideceğim diye ağlamaya başladı. Ne zaman bırakacaksın bırak artık şu aptal işi diye söylendi bütün gün. Güzellikle anlatıyorum. Herkes çalışıyor sınıfındaki arkadaşlarının annelerini örnek gösteriyorum onlar da çalışıyor diye. İyi yaşamak için çalışmak zorunda insanlar diyorum. Buyudugun zaman sen de çalışacaksın paranı kazanacaksın diyorum ama yok anlamıyor ya da anlamak istemiyor. Bugün oglenciyim. Kızım servise 8bucukta biniyor 2 buçukta da evde oluyor. Bu sabah servise indirirken yine tuttu damarı gece anlaşmıştık oysa ki.
Affedersiniz şıçayim senin işine dedi öyle bindi servise. Kalakaldım öyle.
Denilebilecek her şeyi söyledim. Maddiyattan da bahsettim. İstediğin şeyleri alabilmek için çalışmalıyım da dedim. Başka nasıl konuşabilirim? İki yaş çocuğu da degil ki. Okul kapanınca daha çok vaktimiz olacak da dedim. Ne diyeceğimi şaşırdım artık.
Çok terbiyesiz kizinız. 8 yaşinda nasıl bu kadar terbiyesiz oldu. İş konusunda taviz vermeyin zaten de daha buyuk dertler var şimarik ayrıca bir psikologa gidin de nerede yanlis söylesin belki anneanne dede şimartmistir bilemem
 
Isinizden memnunsaniz birakmayin.once siz mutlu olacaksinizki verimli anne olasınız cocuklar alisirlar bi sure ara ara sizi böyle yoklarlar .izin zamanlari daha cok vakit geciririz diye ikna edersinz
 
Guzellikle gerekcelerinizi acikladiktan sonra sikayetlerini bir yerden sonra gormezden gelin bence. Siz anlatmaya calistikca inada bindiriyor olabilir. Bir sure sonra alışıp vazgecer bence
 
Kızım 8 yaşında. İlkokul 2.sınıf öğrencisi. Babasıyla ayrıyız. Annem,babam ve kızım birlikte yaşıyoruz.
Küçük bir ilçede yaşıyoruz iş imkanları kısıtlı bir yer burası. İl merkezinden buraya taşınalı neredeyse 4 yıl olacak. Kızım okula burada başladı. Burda dönem dönem çalıştım ama hep kişi yanindaydim. Şimdi kurumsal bir yerde çalışıyorum bu iş burada bulunmaz nimet diyebilirim. İşim iki vardiyalı. Sabah 9 akşam 5 buçuk. Öğlen 12bucuk akşam 9 buçuk şeklinde. Haftanın bir günü sabah açılış akşam kapanış çalışıyorum. Bazen akşamları eve daha geç geliyorum. İşimden şuan oldukça memnunum. İşe,ortama ve çalışma arkadaşlarıma alıştım. Her şey iyi şükür bir sorunum yok.
Ama kızım devamlı işi bırak,ben seni özlüyorum diyordu. Dün izinliydim. Ertesi gün ise gideceğim diye ağlamaya başladı. Ne zaman bırakacaksın bırak artık şu aptal işi diye söylendi bütün gün. Güzellikle anlatıyorum. Herkes çalışıyor sınıfındaki arkadaşlarının annelerini örnek gösteriyorum onlar da çalışıyor diye. İyi yaşamak için çalışmak zorunda insanlar diyorum. Buyudugun zaman sen de çalışacaksın paranı kazanacaksın diyorum ama yok anlamıyor ya da anlamak istemiyor. Bugün oglenciyim. Kızım servise 8bucukta biniyor 2 buçukta da evde oluyor. Bu sabah servise indirirken yine tuttu damarı gece anlaşmıştık oysa ki.
Affedersiniz şıçayim senin işine dedi öyle bindi servise. Kalakaldım öyle.
Denilebilecek her şeyi söyledim. Maddiyattan da bahsettim. İstediğin şeyleri alabilmek için çalışmalıyım da dedim. Başka nasıl konuşabilirim? İki yaş çocuğu da degil ki. Okul kapanınca daha çok vaktimiz olacak da dedim. Ne diyeceğimi şaşırdım artık.
Ben bişanma olum kayip vs yaşayan çocukların duzenli psikologa görtürulmesi taraftarıyım. En azından bilinçli ilerlenir
 
🤣 Zehir kısmına güldüm. Cidden nerden duyuyor bu tür lafları. Tam kaynana gibi kızınız var🤣

Eğer anne ve babanız yaşlı ise onlarla vakit geçiremiyor olmasından dolayı olabilir. Veya hani çocuklar çok konuşur yaşlıların kafası kaldırmaz bi sus artık falan der ya. Belki o şekilde konuşmalar oluyorsa evde mutlu olmayabilir.

Benim kızım 4 yaşında kreşe gidiyor 5 te geliyor eve gelir gelmez oyun oynamak falan istiyor. Hiç yorulmak nedir bilmiyor. Kardeşi bu aralar hasta onunla ilgileniyorum diye kıskanıyor seni sevmiyorum diye ağlıyor.

Şimdi sizde de evdekile yaşlı ise veya anneanne sürekli yemek temizlik falan yapıyor kızla pek sohbet etmiyorsa da onları sevmiyor olabilir. Küçük çocuk illa ki ilgi bekliyor, oyun bekliyor. Çalışan anne olduğunuz için sizin için de çok zor tabikide
Evet evet bir arkadaşım da kızım için küçük kaynana derdi. Her şeye karışır hep onun istediği olsun ister devamlı memnuniyetsizdir ve huysuzluk yapar. Babasıyla ayrıyız diye hiç uzerine varmadim. Hep suyuna gittim ama sanırım böyle devam ederse önünü alamayacağım.
 
Şımarık olduğu doğru bazen terbiyesizlik yaptığı da oluyor ama çocuk işte daha 8 yaşında. Koca insanmis gibi tepki gosteremiyorum. Uzulmesin diye çok fazla kızamıyorum da bilmiyorum belki yanlış yapıyorum. Küçüklüğünden beridir çoğu davranışını hoş görüyorum. Yanlış olduğunu söylüyorum ama daha bir kere bile cezadır yoksun bırakmadır yapmadım. İçim elvermiyor. En iyisi bir uzmandan yardım almak olacak.
Çok terbiyesiz kizinız. 8 yaşinda nasıl bu kadar terbiyesiz oldu. İş konusunda taviz vermeyin zaten de daha buyuk dertler var şimarik ayrıca bir psikologa gidin de nerede yanlis söylesin belki anneanne dede şimartmistir bilemem
 
oğlum 16 aylıktan beri çalışıyorum. benim onu bırakacağıma dair kaygıları var. hep hussuz bir çocuktu 7 yaşına az kaldı halen huysuz... oğlum tam gün okulda. akşam birlikte eve geliyoruz. ananesiyle yaşamayı çok istiyor. bu nedenle babasını anane ve dedeye kötülüyor. kötülemeyi geçtim dövüyor annemi vs demeye başladı :KK53:

tam gün okulda değilken de anane ve dedeyi kötülüyor, benim işe gitmemi istemiyordu. sabahları ağlıyordu hep... tam gün okula verince ananeyi özlemeye başladı bu sefer... arada ananesine gitmek için ağlıyor...

aslında anlatmam o ki hep onların istedikleri gibi olamayacak... okulda annesi evde olan çocukları biliyor duyuyor olabilir... küfür konusunu da yoksun bırakmayı deneyebilirsiniz.

yaz tatilinde kurs vs çok boş bırakmayın.
Kursa da göndereceğim. Zaten matematik kursuna mutlaka gidecek. Onun yanında jimnastik istiyordu oraya da yazdırırım.
 
Şımarık olduğu doğru bazen terbiyesizlik yaptığı da oluyor ama çocuk işte daha 8 yaşında. Koca insanmis gibi tepki gosteremiyorum. Uzulmesin diye çok fazla kızamıyorum da bilmiyorum belki yanlış yapıyorum. Küçüklüğünden beridir çoğu davranışını hoş görüyorum. Yanlış olduğunu söylüyorum ama daha bir kere bile cezadır yoksun bırakmadır yapmadım. İçim elvermiyor. En iyisi bir uzmandan yardım almak olacak.

Çocuklar göz bebeği, insan kıyamıyor tabi
Ama bugün kıyamadıklarınız yarın kızınıza kayıp olarak dönecek
Anneye küfür etmek es geçilecek bir davranış değil. Çocuklar küçükken ayy kaynana gibi, ayy nasıl hazır cevap aman büyümüşte küçülmüş denilen türden davranışlar yaş ilerledikçe terbiyesizlik ve şımarıklık durumuna geçiyor, mutlaka önünü almalısınız. Hiç cezasız, hiç kızmasız çocuk büyümez bunu kabullenmek lazım.
Doktordan destek alın ve tür davranışlarını düzeltmeye gayret edin, evlatta olsa sınırlarını bilmeli bu öncelikle kendi iyiliği için ilaveten sizin de üzülmemeniz lazım, hayatınızdaki tüm gayreti onun için gösterirken, ileride bu emeğinizi anlamayacak, sadece kendi isteklerini düşünen bir ergenle karşı karşıya kalmayı haketmez hiç bir anne. 8 yaş küçücük daha telafi edilmeyecek bir şey yok, çözersiniz umarım, güçlü ve ayakları üzerinde bir annesiniz evladınızla çok mutlu olursunuz inşallah
 
İnsanın aklına her şey geliyor değil mi gerçekten. Öyle bir şey yok asla. Babam sabah saatlerinde evden çıkar akşam gelir. Kendi odası var ayrı TV izliyor istediği kanali. Kızımi da sever aslında ama ben gelince kızım dedeyi de annenanneyi de istemiyor. Yaşlı onlar diyor yaşlilari sevmiyormus. Babaanneyle diğer dedeye de aynı şekilde. Onlarla kaldığı zaman iyi. Ben olunca yok bana karisiyorlar yok şöyle yok böyle diye devamlı şikayet ediyor. İnanın konuşuyorum anlatıyorum bir iki gün iyi sonra aynı. Geçen kurabiye istemiş annem kalkmış akşam kurabiye yapmış. Sabah hem yiyor hem de kesin içine zehir koymuştur diye söyleniyor. Sorunlu mu sizce benim kızım?
O yaşta oğlum olduğu için söylüyorum. Bence problem var. Destek alsanız çok iyi olur. Bir de izlediği videolar ve oyunlara da dikkat edin.
 
Bence cevrede calisan anne azsa onun etkisi olabilir.

Ben 2 yaslarindan beri calisiyorum, hic ise gitme ozluyoruz falan demediler. Cunku oyle bir ornek yok. Cocuklar okula, ebeveynler ise gider diye biliyorlar.

Bence bir sekilde sizin durumunuzun normal oldugunu anlamiyor cocuk. Evdekilerden de destek almalisiniz. Birileri cocuga bu fikri asiliyor da olabilir mi diye dusundum ben okurken.
 
Evet evet bir arkadaşım da kızım için küçük kaynana derdi. Her şeye karışır hep onun istediği olsun ister devamlı memnuniyetsizdir ve huysuzluk yapar. Babasıyla ayrıyız diye hiç uzerine varmadim. Hep suyuna gittim ama sanırım böyle devam ederse önünü alamayacağım.
Kuzenimin kızı da böyle ,o artık orta okul çağında ve malesef önünü alamiyor. Evde kızı ebeveyn gibi.. annesinin herşeyine karışıyor , hep onun istediği olsun istiyor. Ve arada ki saygi malesef bitmiş . Annesine arkadaşıyla konuşur gibi konuşup kufredebiliyor salak ,ger.zekali gibi , Zamanında aman üzülmesin , özgür olsun. Özgüvenli olsun diye sustugu şeyler şu anda dert oldu ona. O da eşini kaybetti. Yükü tümden arttı. Şimdi kafasını vuruyor duvarlara keşke zamanında bu kadar simartmasaydim, sınırlarını bilseydi diye.
 
Çocuğunuz resmen duygu sömürüsü yapıyor. Gerekirse bir psikoloğa götürün. Ama kesinlikle çocuğunuz için bile işinizden taviz vermeyin
 
X