- 23 Kasım 2008
- 1.819
- 6.160
Kızlar hepinize iyi geceler. Küçük bebeğim de var ama bu saatte uyku tutmadı beni. Uykumu kaçıran şey büyük kızım.
Bu sene 5. sınıfa başladı. İlkokulda devlet okulundaydı. Ortaokulda koleje aldık. Sınıfındaki çocuklar genelde ilkokulu da orada okudukları için birbirlerini tanıyorlar. Elbetteki bir sürü yalnız hissedeceğini tahmin ediyorduk ama bugün farkettim ki hala yalnız.
Tam okulun başladığı hafta doğum yaptım. Maalesef bebeğimiz çok ağlayan bir bebek olduğundan ilk haftalar kızımla çok konuşamadım. Daha doğrusu durgunluğunu farkettim de kızımın evde olduğu saatlerde bebeğim korkunç ağlama krizlerinde olduğundan konuşmayı bana açılabileceği evreye getiremedim bir türlü.
Meğerse ilk hafta kızım bir hayli zorlanmış. Doğumdan bir ay sonra bir arkadaşım aradı ve ilk hafta çocukların kızımla ‘neden bu okula geldin ki? Nasıl bir ineksin sen?’ şeklinde dalga geçtiklerimi söyledi. Hatta kızlardan birisi kızımın yanına oturmak isteyince, bu kızın sıra arkadaşının annesi benim bir arkadaşıma ulaşıp kırtasiye malzemelerimizi nerden aldığımızı sormuş. Meğerse sıra arkadaşı annesine yeni kızım kırtasiye malzemeleri güzel diye arkadaşım benim yanımdan ayrıldı demiş. Velhasıl yeni malzemeleri almışlar ve kızımın yanından çocuk eski arkadaşına geri döndü :)
O dönemden beri hala tek oturuyor. Teneffüslerde takılacak arkadaşı olmadığı için kitap okuyor ya da test çözüyor ki bizim isteğimiz kesinlikle bu değil ve kızım asla böyle bir çocuk değil.
Peki niye hala yalnız? Son derece sosyal bir çocuk. Normalde bu kızların çoğunu daha önce gittiği kurslardan tanıyor. Bu kızlar neden şimdi kızımı dışlıyorlar?
Bu kısmı kızımı övmek değil tanıtmak için yazıyorum. Kızım üstün zekalı bir çocuk. Biraz bu yüzden biraz da yalnızlıktan kendini ders çalışmaya verdiğinden her hafta yapılan kurum sınavlarında ilk hafta hariç hep birinci oldu. Tenis oynuyor ve gittiği turnuvalarda madalya aldıkça okul idaresi törenlerde kızımı alkışlatıyor. Okulun beden eğitimi öğretmeni kızımı daha ilk haftadan voleybol ve jimnastik takımına almış ve spor başkanı (galiba gerekli kontrollerin yapılma, toplarım dağıtılması vs için) yapmış. Dans öğretmeni zumba ve halk oyunları ekibince almış.
Benim anladığım özellikle kız öğrenciler bu faaliyetlere katılmak istiyormuş. İlk haftadan sınıfta sadece kızım varmış gibi tüm faaliyetlere seçilince içerlermiş olabilirler diye düşünüyorum. Açıkçası kendi kızımın da bu kadar bölğnmesini doğru bulmuyorum ama eve mutlu geldiği günler sadece bu faaliyetlerin olduğu günler. Onu da elinden almak istemiyorum.
Ve 15 kişilik sınıftan en az 7-8 veliyi tanıyor olmama rağmen neden bu insanlar beni arayıp da insanlık namına xxx okula alışamamış haberin var mı, sınıfta yalnız kalıyormuş vs diye haber vermiyor. Ben olsam mutlaka yardımcı olmak en azından annesini bilgilendirmek isterdim böyle bir çocuğun.
Bu arada sınıf öğretmeniyle de ara ara görüşüyorum. Elinden geldiğince destek oluyor ve bu davranışların kızımdan kaynaklanmadığını söylüyor. Şimdi sizce ne yapmalıyım? Zamana mı bırakmalıyım? Kızım devlet okuluna eski arkadaşlarının gittiği okula geçmek istiyor, okuldan almak için acele etmeyeyim diyorum. Bir yandan da onu üzgün görmek beni yıpratıyor. Lütfen fikirlerinizi esirgemeyin.
Bu sene 5. sınıfa başladı. İlkokulda devlet okulundaydı. Ortaokulda koleje aldık. Sınıfındaki çocuklar genelde ilkokulu da orada okudukları için birbirlerini tanıyorlar. Elbetteki bir sürü yalnız hissedeceğini tahmin ediyorduk ama bugün farkettim ki hala yalnız.
Tam okulun başladığı hafta doğum yaptım. Maalesef bebeğimiz çok ağlayan bir bebek olduğundan ilk haftalar kızımla çok konuşamadım. Daha doğrusu durgunluğunu farkettim de kızımın evde olduğu saatlerde bebeğim korkunç ağlama krizlerinde olduğundan konuşmayı bana açılabileceği evreye getiremedim bir türlü.
Meğerse ilk hafta kızım bir hayli zorlanmış. Doğumdan bir ay sonra bir arkadaşım aradı ve ilk hafta çocukların kızımla ‘neden bu okula geldin ki? Nasıl bir ineksin sen?’ şeklinde dalga geçtiklerimi söyledi. Hatta kızlardan birisi kızımın yanına oturmak isteyince, bu kızın sıra arkadaşının annesi benim bir arkadaşıma ulaşıp kırtasiye malzemelerimizi nerden aldığımızı sormuş. Meğerse sıra arkadaşı annesine yeni kızım kırtasiye malzemeleri güzel diye arkadaşım benim yanımdan ayrıldı demiş. Velhasıl yeni malzemeleri almışlar ve kızımın yanından çocuk eski arkadaşına geri döndü :)
O dönemden beri hala tek oturuyor. Teneffüslerde takılacak arkadaşı olmadığı için kitap okuyor ya da test çözüyor ki bizim isteğimiz kesinlikle bu değil ve kızım asla böyle bir çocuk değil.
Peki niye hala yalnız? Son derece sosyal bir çocuk. Normalde bu kızların çoğunu daha önce gittiği kurslardan tanıyor. Bu kızlar neden şimdi kızımı dışlıyorlar?
Bu kısmı kızımı övmek değil tanıtmak için yazıyorum. Kızım üstün zekalı bir çocuk. Biraz bu yüzden biraz da yalnızlıktan kendini ders çalışmaya verdiğinden her hafta yapılan kurum sınavlarında ilk hafta hariç hep birinci oldu. Tenis oynuyor ve gittiği turnuvalarda madalya aldıkça okul idaresi törenlerde kızımı alkışlatıyor. Okulun beden eğitimi öğretmeni kızımı daha ilk haftadan voleybol ve jimnastik takımına almış ve spor başkanı (galiba gerekli kontrollerin yapılma, toplarım dağıtılması vs için) yapmış. Dans öğretmeni zumba ve halk oyunları ekibince almış.
Benim anladığım özellikle kız öğrenciler bu faaliyetlere katılmak istiyormuş. İlk haftadan sınıfta sadece kızım varmış gibi tüm faaliyetlere seçilince içerlermiş olabilirler diye düşünüyorum. Açıkçası kendi kızımın da bu kadar bölğnmesini doğru bulmuyorum ama eve mutlu geldiği günler sadece bu faaliyetlerin olduğu günler. Onu da elinden almak istemiyorum.
Ve 15 kişilik sınıftan en az 7-8 veliyi tanıyor olmama rağmen neden bu insanlar beni arayıp da insanlık namına xxx okula alışamamış haberin var mı, sınıfta yalnız kalıyormuş vs diye haber vermiyor. Ben olsam mutlaka yardımcı olmak en azından annesini bilgilendirmek isterdim böyle bir çocuğun.
Bu arada sınıf öğretmeniyle de ara ara görüşüyorum. Elinden geldiğince destek oluyor ve bu davranışların kızımdan kaynaklanmadığını söylüyor. Şimdi sizce ne yapmalıyım? Zamana mı bırakmalıyım? Kızım devlet okuluna eski arkadaşlarının gittiği okula geçmek istiyor, okuldan almak için acele etmeyeyim diyorum. Bir yandan da onu üzgün görmek beni yıpratıyor. Lütfen fikirlerinizi esirgemeyin.
) Sonra lise hayatında herşey yeniden başlıyor, yeni ortam, yeni arkadaşlar ve herşey yoluna giriyor. Ama daha da güzeli kendinle vakit geçirebilmeyi ve güçlü olabilmeyi erken yaşta öğreniyorsun. Bu da seni gelecekte daha seçici, mantıklı ve kendi kendine yetebilen biri yapıyor. Faaliyetlerine karışmayın ilgilensin. Varsın dersleri biraz daha kötü olsun ama en azından içine kapanık, depresif bir hayat sürmesin. İlgilendiği, keyif aldığı şeyleri sürdürsün.Yaşadığı stresi etkinliklerle atıyor. Ve o kızlara rağmen başarılı ve güçlü kalmaya devam eder umarım 
) 
