Kızım okulda dışlanıyor

Birde beni velilerden kimse neden aramadı demişsiniz ama ben veli olarak kendi çocuklarımla ilgilenirim, diğerlerini bilemem. Bilmek zorunda değilim. Kimse sizi arayıp kızın yanlız dememesi tuhaf değil normal bir durum. Bunu rehber öğretmeni, sınıf öğretmeni yapması gerekir. 1.dönem bitti neredeyse şimdiye kadar çözüme kavuşmalıydı bu durum. Ben olayın kıskançlık olduğunu sanmiyorum, genel olarak bütün çocuklar sizin anlatığınız gibi sosyal zaten. Sorun sınıfa sonradan gelmiş olması, kaynaşamaması.
 
Branş öğretmenim. Sınıf rehber öğretmenliğim 5.sınıf. sene başından beri arkadaşları tarafından dışlanan bir öğrenci ile uğraştık. Ben, okul rehber öğretmeni ve müdür yardımcısı..
Yine çok çalışkan ve başarılı bir öğrenci.
Ancak bizde sorunun kaynağı biraz daha farklıydı. Bayağı yol kat ettik çok şükür..
Keşke siz de daha erken uyansaydınız..

Öncelikle sorunun adını koyun sorunun kaynağını tespit edin ettirin.. bu kısmı çok önemli etraflıca gözlemleyin
kızınız bazında, sınıf bazında öğretmenler bazında neler yapılabilir rehber öğretmeni ile görüşüp çözüm oluşturun..ben kendi öğrencim de bunları tek tek yazdım. Sürekli aile ile işbirliği halinde idik ve süreci yakından takip ettim.

tüm bunları yaparken 5 sınıfın bir geçiş süreci olduğu adaptasyonunu zamanı aldığını unutmayın üstelik sizin çocuğunuz okul değiştirmiş, adaptasyon sürecinin diğer çocuklardan daha sancılı olabilecegini göz önünde bulundurun.
 
5. Sınıflarin derslerine giriyorum ve bu yaşlarda hemen hemen her kadında bulunan duygu durumlarına sahip oluyorlar, kıskançlık,cekememe, arkadaşını paylasamama gibi.. kemikleşmiş arkadaş gruplarina yeni gelen öğrenciyi dahil etmek kolay olmuyor ama biraz zamanla bunu başarabiliyoruz. Ben sınıfımda iş bölümü yaptırıyorum yeni gelen öğrenciyi anlaşabilecegi kişilerle aynı göreve yazıp kaynaşmalari için fırsat yaratıyorum, kütüphane görevlisi olarak yazıyorum mesela her teneffüs beraber olunca bir yerden sonra konuşmaya başlıyorlar. Sizin kızınızın yapacağı şeyler maalesef sınırlı, öğretmenleri biraz daha kaynaşmalari için ortam yaratmali
 
Kızlar hepinize iyi geceler. Küçük bebeğim de var ama bu saatte uyku tutmadı beni. Uykumu kaçıran şey büyük kızım.

Bu sene 5. sınıfa başladı. İlkokulda devlet okulundaydı. Ortaokulda koleje aldık. Sınıfındaki çocuklar genelde ilkokulu da orada okudukları için birbirlerini tanıyorlar. Elbetteki bir sürü yalnız hissedeceğini tahmin ediyorduk ama bugün farkettim ki hala yalnız.

Tam okulun başladığı hafta doğum yaptım. Maalesef bebeğimiz çok ağlayan bir bebek olduğundan ilk haftalar kızımla çok konuşamadım. Daha doğrusu durgunluğunu farkettim de kızımın evde olduğu saatlerde bebeğim korkunç ağlama krizlerinde olduğundan konuşmayı bana açılabileceği evreye getiremedim bir türlü.

Meğerse ilk hafta kızım bir hayli zorlanmış. Doğumdan bir ay sonra bir arkadaşım aradı ve ilk hafta çocukların kızımla ‘neden bu okula geldin ki? Nasıl bir ineksin sen?’ şeklinde dalga geçtiklerimi söyledi. Hatta kızlardan birisi kızımın yanına oturmak isteyince, bu kızın sıra arkadaşının annesi benim bir arkadaşıma ulaşıp kırtasiye malzemelerimizi nerden aldığımızı sormuş. Meğerse sıra arkadaşı annesine yeni kızım kırtasiye malzemeleri güzel diye arkadaşım benim yanımdan ayrıldı demiş. Velhasıl yeni malzemeleri almışlar ve kızımın yanından çocuk eski arkadaşına geri döndü :)

O dönemden beri hala tek oturuyor. Teneffüslerde takılacak arkadaşı olmadığı için kitap okuyor ya da test çözüyor ki bizim isteğimiz kesinlikle bu değil ve kızım asla böyle bir çocuk değil.

Peki niye hala yalnız? Son derece sosyal bir çocuk. Normalde bu kızların çoğunu daha önce gittiği kurslardan tanıyor. Bu kızlar neden şimdi kızımı dışlıyorlar?

Bu kısmı kızımı övmek değil tanıtmak için yazıyorum. Kızım üstün zekalı bir çocuk. Biraz bu yüzden biraz da yalnızlıktan kendini ders çalışmaya verdiğinden her hafta yapılan kurum sınavlarında ilk hafta hariç hep birinci oldu. Tenis oynuyor ve gittiği turnuvalarda madalya aldıkça okul idaresi törenlerde kızımı alkışlatıyor. Okulun beden eğitimi öğretmeni kızımı daha ilk haftadan voleybol ve jimnastik takımına almış ve spor başkanı (galiba gerekli kontrollerin yapılma, toplarım dağıtılması vs için) yapmış. Dans öğretmeni zumba ve halk oyunları ekibince almış.

Benim anladığım özellikle kız öğrenciler bu faaliyetlere katılmak istiyormuş. İlk haftadan sınıfta sadece kızım varmış gibi tüm faaliyetlere seçilince içerlermiş olabilirler diye düşünüyorum. Açıkçası kendi kızımın da bu kadar bölğnmesini doğru bulmuyorum ama eve mutlu geldiği günler sadece bu faaliyetlerin olduğu günler. Onu da elinden almak istemiyorum.

Ve 15 kişilik sınıftan en az 7-8 veliyi tanıyor olmama rağmen neden bu insanlar beni arayıp da insanlık namına xxx okula alışamamış haberin var mı, sınıfta yalnız kalıyormuş vs diye haber vermiyor. Ben olsam mutlaka yardımcı olmak en azından annesini bilgilendirmek isterdim böyle bir çocuğun.

Bu arada sınıf öğretmeniyle de ara ara görüşüyorum. Elinden geldiğince destek oluyor ve bu davranışların kızımdan kaynaklanmadığını söylüyor. Şimdi sizce ne yapmalıyım? Zamana mı bırakmalıyım? Kızım devlet okuluna eski arkadaşlarının gittiği okula geçmek istiyor, okuldan almak için acele etmeyeyim diyorum. Bir yandan da onu üzgün görmek beni yıpratıyor. Lütfen fikirlerinizi esirgemeyin.
bence kesinlikle öğretmeni ile görüşün ve tek oturmasına müdahale de bulunsun.. gerekirse dönüşümlü olarak birilerini otursun, ben sorunun bundan kaynaklanabileceğini düşünüyorum.. lise döneminde bir ara tek oturdum ve kendimi yalnız hissettim dışlanmış gibi.. ama arkadaşlarım vardı gülüşür eğlenirdik.. tek oturma kısmı sıkıntılı.. bu kadar her spor branşında aktif bir çocuk nasıl tek kalır anlamadım.. en popüler olması lazım..
 
Kızlar hepinize iyi geceler. Küçük bebeğim de var ama bu saatte uyku tutmadı beni. Uykumu kaçıran şey büyük kızım.

Bu sene 5. sınıfa başladı. İlkokulda devlet okulundaydı. Ortaokulda koleje aldık. Sınıfındaki çocuklar genelde ilkokulu da orada okudukları için birbirlerini tanıyorlar. Elbetteki bir sürü yalnız hissedeceğini tahmin ediyorduk ama bugün farkettim ki hala yalnız.

Tam okulun başladığı hafta doğum yaptım. Maalesef bebeğimiz çok ağlayan bir bebek olduğundan ilk haftalar kızımla çok konuşamadım. Daha doğrusu durgunluğunu farkettim de kızımın evde olduğu saatlerde bebeğim korkunç ağlama krizlerinde olduğundan konuşmayı bana açılabileceği evreye getiremedim bir türlü.

Meğerse ilk hafta kızım bir hayli zorlanmış. Doğumdan bir ay sonra bir arkadaşım aradı ve ilk hafta çocukların kızımla ‘neden bu okula geldin ki? Nasıl bir ineksin sen?’ şeklinde dalga geçtiklerimi söyledi. Hatta kızlardan birisi kızımın yanına oturmak isteyince, bu kızın sıra arkadaşının annesi benim bir arkadaşıma ulaşıp kırtasiye malzemelerimizi nerden aldığımızı sormuş. Meğerse sıra arkadaşı annesine yeni kızım kırtasiye malzemeleri güzel diye arkadaşım benim yanımdan ayrıldı demiş. Velhasıl yeni malzemeleri almışlar ve kızımın yanından çocuk eski arkadaşına geri döndü :)

O dönemden beri hala tek oturuyor. Teneffüslerde takılacak arkadaşı olmadığı için kitap okuyor ya da test çözüyor ki bizim isteğimiz kesinlikle bu değil ve kızım asla böyle bir çocuk değil.

Peki niye hala yalnız? Son derece sosyal bir çocuk. Normalde bu kızların çoğunu daha önce gittiği kurslardan tanıyor. Bu kızlar neden şimdi kızımı dışlıyorlar?

Bu kısmı kızımı övmek değil tanıtmak için yazıyorum. Kızım üstün zekalı bir çocuk. Biraz bu yüzden biraz da yalnızlıktan kendini ders çalışmaya verdiğinden her hafta yapılan kurum sınavlarında ilk hafta hariç hep birinci oldu. Tenis oynuyor ve gittiği turnuvalarda madalya aldıkça okul idaresi törenlerde kızımı alkışlatıyor. Okulun beden eğitimi öğretmeni kızımı daha ilk haftadan voleybol ve jimnastik takımına almış ve spor başkanı (galiba gerekli kontrollerin yapılma, toplarım dağıtılması vs için) yapmış. Dans öğretmeni zumba ve halk oyunları ekibince almış.

Benim anladığım özellikle kız öğrenciler bu faaliyetlere katılmak istiyormuş. İlk haftadan sınıfta sadece kızım varmış gibi tüm faaliyetlere seçilince içerlermiş olabilirler diye düşünüyorum. Açıkçası kendi kızımın da bu kadar bölğnmesini doğru bulmuyorum ama eve mutlu geldiği günler sadece bu faaliyetlerin olduğu günler. Onu da elinden almak istemiyorum.

Ve 15 kişilik sınıftan en az 7-8 veliyi tanıyor olmama rağmen neden bu insanlar beni arayıp da insanlık namına xxx okula alışamamış haberin var mı, sınıfta yalnız kalıyormuş vs diye haber vermiyor. Ben olsam mutlaka yardımcı olmak en azından annesini bilgilendirmek isterdim böyle bir çocuğun.

Bu arada sınıf öğretmeniyle de ara ara görüşüyorum. Elinden geldiğince destek oluyor ve bu davranışların kızımdan kaynaklanmadığını söylüyor. Şimdi sizce ne yapmalıyım? Zamana mı bırakmalıyım? Kızım devlet okuluna eski arkadaşlarının gittiği okula geçmek istiyor, okuldan almak için acele etmeyeyim diyorum. Bir yandan da onu üzgün görmek beni yıpratıyor. Lütfen fikirlerinizi esirgemeyin.
bence kesinlikle öğretmeni ile görüşün ve tek oturmasına müdahale de bulunsun.. gerekirse dönüşümlü olarak birilerini otursun, ben sorunun bundan kaynaklanabileceğini düşünüyorum.. lise döneminde bir ara tek oturdum ve kendimi yalnız hissettim dışlanmış gibi.. ama arkadaşlarım vardı gülüşür eğlenirdik.. tek oturma kısmı sıkıntılı.. bu kadar her spor branşında aktif bir çocuk nasıl tek kalır anlamadım.. en popüler olması lazım..
 
Kızlar hepinize iyi geceler. Küçük bebeğim de var ama bu saatte uyku tutmadı beni. Uykumu kaçıran şey büyük kızım.

Bu sene 5. sınıfa başladı. İlkokulda devlet okulundaydı. Ortaokulda koleje aldık. Sınıfındaki çocuklar genelde ilkokulu da orada okudukları için birbirlerini tanıyorlar. Elbetteki bir sürü yalnız hissedeceğini tahmin ediyorduk ama bugün farkettim ki hala yalnız.

Tam okulun başladığı hafta doğum yaptım. Maalesef bebeğimiz çok ağlayan bir bebek olduğundan ilk haftalar kızımla çok konuşamadım. Daha doğrusu durgunluğunu farkettim de kızımın evde olduğu saatlerde bebeğim korkunç ağlama krizlerinde olduğundan konuşmayı bana açılabileceği evreye getiremedim bir türlü.

Meğerse ilk hafta kızım bir hayli zorlanmış. Doğumdan bir ay sonra bir arkadaşım aradı ve ilk hafta çocukların kızımla ‘neden bu okula geldin ki? Nasıl bir ineksin sen?’ şeklinde dalga geçtiklerimi söyledi. Hatta kızlardan birisi kızımın yanına oturmak isteyince, bu kızın sıra arkadaşının annesi benim bir arkadaşıma ulaşıp kırtasiye malzemelerimizi nerden aldığımızı sormuş. Meğerse sıra arkadaşı annesine yeni kızım kırtasiye malzemeleri güzel diye arkadaşım benim yanımdan ayrıldı demiş. Velhasıl yeni malzemeleri almışlar ve kızımın yanından çocuk eski arkadaşına geri döndü :)

O dönemden beri hala tek oturuyor. Teneffüslerde takılacak arkadaşı olmadığı için kitap okuyor ya da test çözüyor ki bizim isteğimiz kesinlikle bu değil ve kızım asla böyle bir çocuk değil.

Peki niye hala yalnız? Son derece sosyal bir çocuk. Normalde bu kızların çoğunu daha önce gittiği kurslardan tanıyor. Bu kızlar neden şimdi kızımı dışlıyorlar?

Bu kısmı kızımı övmek değil tanıtmak için yazıyorum. Kızım üstün zekalı bir çocuk. Biraz bu yüzden biraz da yalnızlıktan kendini ders çalışmaya verdiğinden her hafta yapılan kurum sınavlarında ilk hafta hariç hep birinci oldu. Tenis oynuyor ve gittiği turnuvalarda madalya aldıkça okul idaresi törenlerde kızımı alkışlatıyor. Okulun beden eğitimi öğretmeni kızımı daha ilk haftadan voleybol ve jimnastik takımına almış ve spor başkanı (galiba gerekli kontrollerin yapılma, toplarım dağıtılması vs için) yapmış. Dans öğretmeni zumba ve halk oyunları ekibince almış.

Benim anladığım özellikle kız öğrenciler bu faaliyetlere katılmak istiyormuş. İlk haftadan sınıfta sadece kızım varmış gibi tüm faaliyetlere seçilince içerlermiş olabilirler diye düşünüyorum. Açıkçası kendi kızımın da bu kadar bölğnmesini doğru bulmuyorum ama eve mutlu geldiği günler sadece bu faaliyetlerin olduğu günler. Onu da elinden almak istemiyorum.

Ve 15 kişilik sınıftan en az 7-8 veliyi tanıyor olmama rağmen neden bu insanlar beni arayıp da insanlık namına xxx okula alışamamış haberin var mı, sınıfta yalnız kalıyormuş vs diye haber vermiyor. Ben olsam mutlaka yardımcı olmak en azından annesini bilgilendirmek isterdim böyle bir çocuğun.

Bu arada sınıf öğretmeniyle de ara ara görüşüyorum. Elinden geldiğince destek oluyor ve bu davranışların kızımdan kaynaklanmadığını söylüyor. Şimdi sizce ne yapmalıyım? Zamana mı bırakmalıyım? Kızım devlet okuluna eski arkadaşlarının gittiği okula geçmek istiyor, okuldan almak için acele etmeyeyim diyorum. Bir yandan da onu üzgün görmek beni yıpratıyor. Lütfen fikirlerinizi esirgemeyin.
[/QUOTE
 
Küçük değişik birer toka birer süslü tüylü kalem alın dağıtsın .
Çocuk bunlar kanıveriyor.😁
 
Merhaba
Diğer veliller neden sizi bilgilendirmediğine anlam verememişsiniz; açıkcası ben bu tarz konularda çok duyarlı olmama karşın ağzım yandı kimsenin çocuğuna bir şey de demem ailesinide bilgilendirmem nedense farkında olunan durumu başkası belirtince tavır alınıyor.6 yıllık özel okul tecrübe etmiş veli olarak herkesin çocuğu harika prens ve prensesler...
Benim çocuğumda üstün potansiyelli akademik anlamda fakat sosyalliği düşük arkadaş bulamama sebebi mükemmelliyetçi olması.Diğer sınıftan arkadaşları ve haftasonu gittiği kurslardan arkadaşları var sebebi onlar da kendisi gibi potansiyeli yüksek çocuklar. Benim yapımda böyle olduğu için çok zorlamıyorum ve rehberlik ile sürekli diyalog halindeyim.Grup çalışmaları,haftalık yer değiştirme ve arkadaş dogum günü,sinema etkinliği vs düzenleyip orta seviyelerde tutmak en iyisi.
Tavsiyem;ailenize yeni katılan bebek,okul değişikliği üst üste gelmiş biraz daha zaman ayırın lütfen kızınıza
 
Birde beni velilerden kimse neden aramadı demişsiniz ama ben veli olarak kendi çocuklarımla ilgilenirim, diğerlerini bilemem. Bilmek zorunda değilim. Kimse sizi arayıp kızın yanlız dememesi tuhaf değil normal bir durum. Bunu rehber öğretmeni, sınıf öğretmeni yapması gerekir. 1.dönem bitti neredeyse şimdiye kadar çözüme kavuşmalıydı bu durum. Ben olayın kıskançlık olduğunu sanmiyorum, genel olarak bütün çocuklar sizin anlatığınız gibi sosyal zaten. Sorun sınıfa sonradan gelmiş olması, kaynaşamaması.
Aslında detay vermediğim için size tuhaf gelmiş olabilir ama burası küçük bir ilçe. Herkes birbirini tanır. Velilerin çoğu ile haftada 3-4 gün 10 saat vakit geçiriyoruz. Çocukları birbirimize emanet ediyoruz vs. Yani zaten beni ve kızımı tanıyorlar ve okul başlamadan önce gayet de telefonla arayıp halimi hatrımı soruyorlardı. Kızım kızlarıyla aynı sınıfa başlayınca nw oldu onu anlamadım.

Ayrıca önceki yıllarda kızımın sınıfından zorbalığa maruz kalan çocuklar oldu hatta öğretmenin dışladığını farkettiklerim bile istisnasız hepsini aynı gün aradım. İnsan olmak bunu gerektirir bence.
 
Çok çok üzüldüm. Lütfen verin eski okuluna mutlu mutlu okulunu bitirsin zaten zeki bir çocuk anlaşılan.
Günün çoğu okulda geçiyor kimbilir içinde neler yaşıyordur. Başarısından dolayı çekemediklerini düşündüm ben. Ama neden bu yaştaki çocuklar birbirini çekemez ki :KK43:
 
Sizin kendi kızınızla ilgili durumdan haberiniz yokken diğer veliler nasıl haberdar olabilir? Bu beklenti olmamış, kusura bakmayın.

Çoğu çocuk hayatının bir döneminde akran zorbalığı yaşıyor maalesef. Sınıf öğretmeni ve rehber öğretmenle işbirliği içinde çözmeye çalışabilirsiniz durumu. Kızınızla da biraz daha ilgilenip size yaklaşmasını sağlayarak davranışları ve yaşadıkları hakkında daha açık konuşmaya çalışabilirsiniz. Çocukla ilişkiniz biraz zedelenmiş gibi geldi bana.

Sadece kızları toplayacak bir etkinlik düzenleyebilirsiniz mesela. Sınıftan yakın olmak istediği kız arkadaşlarını sinemaya davet edebilirsiniz ya da anneli kızlı etkinlikler planlayabilirsiniz. Bu diğer kızlarla kızınızın arasının ısınmasını sağlayabilir.
Kızımın bana anlatmama sebebi ilişkimizin zedelenmiş olması değil. Sorduğumda zaten bebek çok ağlıyor sen çok yoruluyorsun, bir de seni bu konuyla üzmek istemedim diyor. Aşırı hassas bir çocuk. Velilerden beklentim ise zaten uzun yıllardır görüşüyor olmamızdan ve kızım onların okuluna geçmeden önce beni telefonla arayıp soruyor olmalarından kaynaklanıyor. Hem kızımın kırtasiye malzemelerini soruşturacak kadar da farkındalar olayın.
 
başka veli sizin kızınızın durumunu nerden bilsin ve dahası neden ilgilensin? siz kendiniz ilgilenmemişsiniz ki başta. bu beklenti bana garip geldi.
Daha önceki mesajda da yazdım burası küçük bir ilçe ve zaten yılardır görüşüyor ve araşıyoruz. Buna rağmen kızımın kırtasiye malzemelerini nereden aldığımı öğrenmek için beni aramak yerine bir arkadaşımı arıyorlarsa o zaman ben de art niyet arayabilirim demektir. Demek ki gayet de haberdarlar durumdan.

Daha önce kızımın sınıfında zorbalığa uğrayan çocuklar oldu ve hiç düşünmeden annelerini aradım. O yüzden beklentim normal geliyor bana.
 
Kızımın bana anlatmama sebebi ilişkimizin zedelenmiş olması değil. Sorduğumda zaten bebek çok ağlıyor sen çok yoruluyorsun, bir de seni bu konuyla üzmek istemedim diyor. Aşırı hassas bir çocuk. Velilerden beklentim ise zaten uzun yıllardır görüşüyor olmamızdan ve kızım onların okuluna geçmeden önce beni telefonla arayıp soruyor olmalarından kaynaklanıyor. Hem kızımın kırtasiye malzemelerini soruşturacak kadar da farkındalar olayın.

Diğer veliler kendi çocuklarının anlattıkları kadarını bilirler. Kırtasiye malzemesi konusunu anlamadım ama kızınızınkiler fazla ilgi çekici şeylerse diğer çocuk annesine bundan bahsetmiş olabilir ama bu biz x'i dışlıyoruz diye anlattığı anlamına gelmez.

Kabul etmeseniz de kızınızla iletişiminiz zedelenmiş maalesef. Bu dediklerinizi söylemesi bile bunun kanıtı. Çocuk sizi yormamak, üzmemek için ve siz genelde bebekle ilgilendiğinizden yaşadığı sorunları bile çok zorda kalmadığı sürece size anlatmıyor. Bu zedelenmedir.
 
Daha önceki mesajda da yazdım burası küçük bir ilçe ve zaten yılardır görüşüyor ve araşıyoruz. Buna rağmen kızımın kırtasiye malzemelerini nereden aldığımı öğrenmek için beni aramak yerine bir arkadaşımı arıyorlarsa o zaman ben de art niyet arayabilirim demektir. Demek ki gayet de haberdarlar durumdan.

Daha önce kızımın sınıfında zorbalığa uğrayan çocuklar oldu ve hiç düşünmeden annelerini aradım. O yüzden beklentim normal geliyor bana.
yeni doğum yaptığınız için belki rahatsız etmek istememişlerdir.
 
Aslında detay vermediğim için size tuhaf gelmiş olabilir ama burası küçük bir ilçe. Herkes birbirini tanır. Velilerin çoğu ile haftada 3-4 gün 10 saat vakit geçiriyoruz. Çocukları birbirimize emanet ediyoruz vs. Yani zaten beni ve kızımı tanıyorlar ve okul başlamadan önce gayet de telefonla arayıp halimi hatrımı soruyorlardı. Kızım kızlarıyla aynı sınıfa başlayınca nw oldu onu anlamadım.

Ayrıca önceki yıllarda kızımın sınıfından zorbalığa maruz kalan çocuklar oldu hatta öğretmenin dışladığını farkettiklerim bile istisnasız hepsini aynı gün aradım. İnsan olmak bunu gerektirir bence.

ama aynı evin içinde siz anlamamışsınızki şimdiye kadar, diğer veliler nerden bilsinler veya neden kafa yorsunlar.
Yada diğelim arasalardı napacaktınız onu da merak ettim şimdi?
şuan durumu biliyorsunuz, tam olarak ne yaptınız durumu düzeltmek için
 
rehber öğretmeniyle görüştünüz mü? belki kızınız yeni kardeşi kabullenme evresinde olup içine kapanmıştır kendini derslere vermiştir fazlasıyla belkide kızlar yaklaştı ama kızınız istemedi. Veliler neyi ne kadar bilebilir ki size söylesinler.
bence okula gidip tüm öğretmenleriyle konuşmalısınız. hatta fırsatınız varsa pedagoga götürmelisiniz gerçekten dışlanma varsa etkileniyordur. insan kaç yaşında olursa olsun bir ortamdan dışlanınca etkileniyor.
 
Canım arkadaşım,kızınız akran zorbalığı diye tanınlanan travmatik durumla karşı karşıya.Benim kızıma sınıfında uzun süre yaşatıldı.Benim kızımda üstün zekalı.Ve bu dışlanmışlık yüzünden okula gitme isteği bitti okul fobi haline geldi.Sonumuz psikiyatrilik oldu.Şu an kaygı bozukluğundan ilaç kullanıyoruz.Okulunu değiştirdim şu an arkadaşları çok iyi ama çocuk kaygı bozukluğunu aşamıyor:KK43:( Bu duruma gelmeden sınıfını değiştirin çünkü o zorba çocuklar bundan asla vazgeçmiyor.Denemediğimiz şey kalmadı Çocuklarla konuşuldukça kendilerini kastılar,onlara yalvaran zavallı bireylermiş görüyorlar karşılarındakileri.Kibir had safhaya çıkıyor.Derhal el atın ben çok pişmanım birileriyle ve çocuklarla çözmeye çalışmak yerine şak diye sınıf ya da okul değiştirmeliymişim:KK43: Günlerdir ne eziyetler çektik bilseniz.Düşmanıma vermesin allah,öyle bir zor durum okula gitmeyen çocuk.Ve öğretmenlerde çocuğu ve sizi suçlayabiliyor işin kötüsü.Siz yüz verdiniz efendim güçlü olmayı öğrensin vs diye süreci uzatıp çocuğa bir de suçluluk duygusu ilave etti sevgili eğitimciler!!!! Şiddetle sınıfını değiştirmenizi öneririm..Özelden de yazabilirsiniz..sevgiyle..
 
ama aynı evin içinde siz anlamamışsınızki şimdiye kadar, diğer veliler nerden bilsinler veya neden kafa yorsunlar.
Yada diğelim arasalardı napacaktınız onu da merak ettim şimdi?
şuan durumu biliyorsunuz, tam olarak ne yaptınız durumu düzeltmek için
Rehber öğretmeniyle görüştüm. Kızımla konuşuyorum. Okuldan geldiğinde, gün içindeki haline tavrına dikkat ediyorum. Ders dışındaki vakitlerini güzel geçirmesini eğlenmesini sağlıyorum.

Anlatamamış olabilirim. 7/24 kolu bacağı kopmuş gibi ağlayan bir bebeğim vardı. Şu an bir nebze azaldı, etrafta ilgilenmeye başladı çünkü. Henüz 4 aylık. Kızımdaki durumu farkettim ama kucağımda çığlıklar atan bir bebek varken uzun uzun sohbet edemedim ki kızımı açabileyim.

Ben de öğretmenim ve velilerin bu kadar umursamaz olmadığına inanıyorum. En azından benim velilerim değiller.
 
Diğer veliler kendi çocuklarının anlattıkları kadarını bilirler. Kırtasiye malzemesi konusunu anlamadım ama kızınızınkiler fazla ilgi çekici şeylerse diğer çocuk annesine bundan bahsetmiş olabilir ama bu biz x'i dışlıyoruz diye anlattığı anlamına gelmez.

Kabul etmeseniz de kızınızla iletişiminiz zedelenmiş maalesef. Bu dediklerinizi söylemesi bile bunun kanıtı. Çocuk sizi yormamak, üzmemek için ve siz genelde bebekle ilgilendiğinizden yaşadığı sorunları bile çok zorda kalmadığı sürece size anlatmıyor. Bu zedelenmedir.
Haklı olabilirsiniz. Yeni bir birey katıldı aileye ve dengeler yeniden kurulmadan önce biraz sarsılmış olabilir. Ama kızım öncesinde de açılmak için biraz kurcalanması gereken bir çocuktu. Önce havadan Sudan sohbet edip gıdıklamak sonra onu kıvama getirip açmak gerekiyordu. Maalesef bebek o kadar zorlu çıktı ki onu bırakıp kızıma vakit ayıramadım ama babası onu mutlu edecek şeylere adadı kendini. Ben evde bebekle ilgilenip onları birbirlerine bıraktım.

Bu tarz çocuklarla vakit geçirme imkanınız oldu mu bilmiyorum ama tepkileri ve iç dünyaları da karmakarışık oluyor. Aşırı hassas oluyorlar.
 
X