oglum aralık 2009 dogumlu. 10 kilo 4oo gram! prematüre.arada bişeyler atıştırsada katı beslenmeye gecemedik henüz.cok istahsız.yemeklerini oyun*şaklabanlık zor yediriyorum. yemek listemize gelince uyanınca sütü biberon yada bardakla icmedii icin 160 cc ssütün icine kasık mamalardan katıp yediriyorum.kahvaltısı yumurta-peynir-ekmek ici-pekmez-tereyag-ı sütle blendırlayıp bi kücük kase*yine 180 cc civarı ediyor...kücük mama kavonozuyla yogurdu muzla karıştırıp yediriyorum uyumadan.uyanınca kücük kase etli sebze corbası. yine aynı miktarda blenddırlanmış meyve ve uyumadan 150 cc sütle yapılmış muhallebi yiyor. porsiyonlarını arttıramıyorum cünkü kusuyor. arada cok az bizimle bişeyler ya da ekmek bisküvi falan.bende bıktım herkesin hastamı bu diye kilosuna takılmasından.kaynanamın agzını burnunu oynatmasından.diyoki bebeklikten cıkmış ama ben onu hala mamayla besledigim icin büyümüyomuş..ne yapayım ne yedireyim bilemiyorum artık.doktorumuzda yonlendirmiyor hic.siz ne yiyosanız onu yesin artık diyo ama cocuk cigneyemiyo henüz.acmı bırakayım.zaten iskelet gibi.900 gram dogmuş.hic emmemis.kendi haline bırakmayıda goze alamıyorum bu yüzden.yorum yapın*fikir verin
ah arkadaşım bu satırları yazarken hissettiklerini o kadar iyi anlıyorum ki
herkes akıllı , becerikli çocuk bakım uzmanı , biz gerizekalıyız gibi davranıyorlar.daha dün güçlü besle onu nasihatleri aldım bir komşumun kocasından.hehe o yiyordu da ben vermiyordum.bi de oynata oynata kandırarak yedir nasihatleri yok mu çıldırıcam
biz düşünemiyoruz sanki bunları.kelin merhemi olsa başına sürermiş sana ne desem boş.aynılarını yaşıyorum inan ki.yeterli aman bu kadar yesin çoğunda gözüm yok dediğim kızım bir de son günlerde yemeyi iyice azalttı ve son iki gündürse aç geziyor.mümkün değil ağzına birşey sokmak
yesin diye yapmadığım , eline vermediğim şey yok.duşa bile sokuyorum iki kaşık yer suyla oynarken diye
ama nafile.koca koca kaseleri mideye indirirken de kilo almıyordu şimdi ne olucak bilmiyorum.çok üzülüyorum.
hele dün yaşadığım...her öğün uğraş uğraş yemesin , kırk yılda bir babası iki lokma yedirmeyi başarsın ve yakın çevren bunu görsün.sen düşün artık.sinir hastası oldum.çocuğum iki kaşık yedi diye sevinsem mi , bak babası yediriyor sen yediremiyorsun problem sende içerikli bakışlarla mı mücadele etsem bilemedim.
az önce yine bir yememe mücadelesinden kalktım sinirlerim tavan yapmışken işte burdayım.yemek seçiyor diye dertlenirken olan oldu , şimdi seçtiklerini de yemiyor.
kendi haline bırakma tabi ama çokta üstüne gitme derim.inatlaşıyorlar sonra daha beter oluyor.al işte benim kız.arttırmak için uğraşırken tamamen kesti yemeyi.çevreyide kafana takma diyemiyeceğim çünkü imkansız biliyorum.yani en azından ben çare bulamadım.önceden kızım yerken takmıyordum da şu günlerde verilen her nasihat çıldırmaya biraz daha yaklaştırıyor beni.hele de oynata oynata yedir cümlesinden nefret ediyorum.kaşığı ellerine tutuşturup buyur oynat buyur yedir diye haykırasım geliyor.
oh be iyi geldi rahatladım sanki biraz.ben şimdi gidip başka ne yedirmeyi deneyebilirim bi ona bakayım.içimi döktüm en azından bu iyi geldi