Haklısın canim inan çok da sabirlisin sen.
Benim eşim de üniversitede akademisyen, sık sık gidiyorum iş yerine ben de. Bir gün öğrencinin biri geldi eşi olduğumdan habersiz. Yeni ogrenciymis daha tanımıyor eşim de. Resmen kız masaya ellerini dayadı eşimin yüzüne 10 cm mesafede dert anlatıyor hocam sınavdı bilmem neydi falan diye, eşim de hep öğrencilere "kardeş" diye hitap eder. "Kardeş biraz uzaklaş" dedi. Kız tuhaf tuhaf " aa niye hocam" dedi. Ben dellendim. "Tatlım sen şöyle otur diye kolundan tuttum oturttum karşıdaki sandalyeye.Iş yeri olmasaydı herhalde saçlarına yapismistim. Sonra kendimi tanittim "ben x hocanizin esiyim, mesafenize dikkat edin.resmi olun, siz de hukukçu olacaksınız" dedim. O günden beri fakültede her öğrenci beni görünce "merhaba hocam" diyor ayrıca kimse de öyle laubali olamıyor
Ben çok sabırsızım dellendimi de önüme kimse çıkamaz, sen iyi sabretmissin. Iş yerine gitmen ve kendini göstermen gerek. Bu iş ilerlerse de o kiza da esine de tepkini sert bir sekilde koy