Filozoflara cok benzer "izole hayat" yasayan TIR soforunun, dagdaki cobanin eger zeki ise entellektuel kapasitelerinin herhangi fiozofu aratmayacak sekilde isleyecegi konusunda israr edecegim. Ortak nokta , cok derin dusunmek icin zaman ve mekanlari olmasi. Yalniz kalmak. Bazen ac kalmak, uzak kalmak, usumek, korkmak. Tek basina. Bir insan son derece izole ve yalniz kalirsa, zihin aktiviteleri hayal gucu muthis stimule oluyor ve cok uretken oluyor. Yazarlar da oyle yapmiyorlar mi? Anlatmaya calistigim sey, gencken yarismaci olup sonradan inzivaya cekilen adamlardaki bilgi birikimi ve hayata dair cikarim yapma/gorus olusturma yetenegi. Hepsinde var demiyorum ama, sadece kitaplara gomulmus insanlarda olamayan dunya ve hayat gorusu bu insanlarda mevcut.
Bence de elbette kitap var olsun da, yazili eserler zaten yillardir Kindle vs gibi elektronik araclarla okunabiliyor.Londra metrosunda yarisindan cogu bu makinelerden okuyor. Elbette kagidin kokusu, sayfa cevirme vs konulari benim gibi kitap konusunda muhafazakar goruslu insanlar icin cok onemli ama, biz istesek de istemesek de o dijital devrim basladi artik. Gelecek bizim yasadiklarimizdan/beklentilerimziden farkli yone gidiyor.