Kıskançlık ve şüphe

dün bi ilaca başladım bakalım ne gibi değişiklikler yapacak kendi kendimi rahatlatmaya çalışıyorum ama zor oluyo bu durum...
 
bi aralar bende de benzer problemler vardı erkek arkadasımı en yakın kız arkadaslarımdan bıle kıskanıyordum sureklı paranoyalar uretiyordum beynimd4e sacma sapan senaryolar yazıp inanıyordum kanıtlamaya calısıyordum inandıklarımı ama elde var sıfır greyfurt suyu iç her gun bol bol cidden kıskanclıga cok iyi geliyor
 
aynı sorundan bende muzdaribim.sürekli kuşku panik halndeym kıskançlık gerksiz yere erkk arkadaşımı kıskanıorm.canım bu sanırım daha önce yaşadğn bi problemle ilgili birileri senn güvenini sarstı yada ummadğn şeklde bi sdavranş sergiledi.bu gece düşnmk istyrm nerde sorn die onu yok etmk.çünkü ömrümüzü hep kuşkuyla geçiremeyz öle değilmi?inan bende çok sıkldım artkkk:1no2:
 
miadolu sakın ilaca başlama bırak onu çünkü o senn beynini uyuştrarak rahatlatıcak ve sen onu içmeyi bıraknca kendi kontrolünü nasıl sağlıcaksn.anlk rahatlamalardan baaşka bi işe yaramıo inan bende içtm ama hiç faydası yok daha kötü oluo 2 yıldr unutkanlıklarım had safhada...:çok üzgünüm: istersen beraber konşablrz belki ortak biş çözüm bulurz bana mesaj atablrsn yakndan dinlmkisterm
 
kızlar bende aynı sorun vardı şuan tamamen geçti diemem ama büyük ölçüde hafifledi.bnde seneler önce depresyon ilacı kullandm baş dönmesi yüzünden gittiim doktor vermişti.bütün gün uyuşuk bi şekilde dolaşıosun o seni kötü duygulardan arındırmıorki.bnce kesinlikle ilaç kllanılmaması gerekir.zamannında yaşadığımz kötü anlar bnce bizim böle düşünmemmize sebep.bni hasta ettin derler ya aynen o misal.ama biz bu hastalığı kendimiz çözebilrz.bnmde nerdeyse 2 yıl olcak bi ilişkim var bn bu ruh halimi ilk başlarda çok yansıttım.elimde deildi.güvenemiordm kimseye.ne arkadaşıma ne ona ne başkasına.dediiniz gibi ailenden bile şüphe ediorsunz.ama zamanında çok hayal kırıklığı yaşadm.herçeşit üzüntüyü tatmış olmasamda erkek ark normal ark vs çoğunda sorunlar yaşadm.ama tabi şükrediorm asla isyanda etmiorm.öğrendmki gerçkten kimseye güven olmuo.ama bunu bilerek yaşamak aslında bize zarar vermez illaki birine birz güvenmen lazım aaa bugün böle yrn kötü olcak die düşünürsekdünya zindan oluo.bnde uyku uyuyamıordm.artk doktoramı gitsem dedim ve snra düşündm.zamanında yaşadklarm bni böle yaptı.bu yüzden hayal kurmucam kısmetse yaşıcam dedim.erkek arkadaşımın bna hiç yanlışı olmadı diebilrm ufak tefek tartışmalar dışında büyük sorunlarımız olmuo ama zamanında bn ona belli ettiimde sorunlar .çoğalmıştı bide kendinizi karşınızdakinin yerine koyun o doru düzgün yaşarken biz güvenmediimi sürekli kafasına vururcasına belli ediorz.snra bn kenimi düzelttm.onun hakkında kötü düşnmemeye çalıştm nezaman kötü düşnmeye başlasam kndime bi uğraş buldm.ona yansıtmadm ve güvendiimi söledm.inanın bşiler daha düzgün oluo karşınızdaki de kendini sevgisini daha rahat gösterio.herşeyden önce kendimize güvenelim arkadaşlar.bn atlattım diebilrm.ama bu sizin elinizde.birilerinin bi yanlışı sonucu biz böle olduysak başkalarına ödetemeyiz kendimizi mahvetmekten başka birşey deil.sıkıntılarımızıda çok yakın dostlarımızla paylaşalım sadece dierlerinin inanınki bi faydası olmuo daha çok paranoyak oluorz.


biliorm çok uzun bi yazı oldu sıkılmışsınzdr belki ama bn bu sorunum yüzünden çok büyük üzüntüler yaşadm.bu dünyya bi kere geliorz düşünmeden içimizden geldii gibi yaşayalım.daha az hayal kuralım.insanlara güvenelim ama %1likte olsa yanılma payı bırakalımki snrasında yine aynı boşluğa düşmeyelim.
 
softmusk arkadaşım jadii nin dedikleri doğru gibi gelio bana sıkıntı yaptıkça üst üste binio hepsi ama tabi ki bu sıkıntılar bizim elimizde değil sennle konuşalım uzun uzun belki de kimseyle konuşamamktan kaynaklanıo bazı şeyler artık herşeyi bi şeye yormaya başladım ilacı bırakıyorum dediğinde doğrusun daha önceden kullanmıştım bişey ama bi halta yaramamıştı o zamanda sorunum gene kıskançlıktı acaba bu geni aldırmanın bi yolu var mı?? neden normal insanlar gibi geniş olamıyoruz sebepsiz sorunlar çıkartıyoruz...rahat olmak bizimde hakkımız die düşünüyorum..kendime çok fazlada güvenim var kendime güvensizlikten kaynaklanıyo desem oda değil yukarı tükürsem bıyık aşağı tükürsem sakal hesabı galiba bu...
 
ilacı bırakmak en güzeli cnm önce ordan başlamak lazım sonra şunu aklımızdan çıkarmayalım kimse bizden değerli deil.bunu düşünürsek kendimize bu şekilde zarar vermememiz gerektiini anlarız.değermi bşiler için sağlığımzdan olmaya.kendimize güvenimiz elbette tam.ama bunu sık sık kendimize hatırlatmalıyz.biri bşi yaprsa kendi kaybeder.kıskançlık duygusu dozunda olursa güzel bi duygu.tamamen rahat olmak deil amacımız ama kendimizi sıkmayalım.sorunlar paylaştıkça azalıo.kafamızda kurduğumz kötü düşnceler fazlasıyla bize geri dönüo.hani kötü düşnme kötü olur derler ya bnce bu söz bizim gibiler yüzünden çıktı.etrafa kötü yansıtınca tabiki olumsuz sonuçlarla karşılaşıorz.inanın bian güzel baksanız herşeye okadar farklı gelioki herşeyin tadı.şuan birsürü sorunum var bn ünide arkadaşlarmla ortak bi evde kalıorm. ve evdede huzursuz olmak okadar kötü ki ajma herşeye rağmen kendimi düşnüp hiç bşiye kafamı yormamaya çalışıorm.kim naparsa yapsın bn kendim için önemliyim ve bunun içinde kendime bu şekilde zarar veremem.bu cümleyi sık kullanın arkadaşlar.
 
Çok güvenerek başladığım ilişkimde aramızda sorun çıkmasın diye gizli gizli birileriyle görüşmeye çalışması ve benimde bunları tek tek araştırmama bile gerek olmadan öğrenmem sonucu bende aynı duruma geldim. Nerdeyse 1 yıldır aynı durumu bende yaşıyorum. İlk öğrendiğimde iyi niytli bulup çok fazla önemsememiştim fakat arkası gelip bide hiç bilmediğim yönlerinide öğrenince (internet sitelerine üyelik gibi) bütün doğru bildiğim herşey tersine döndü sanki. uyuyamamaya başladım, normalde hayattan zevk alan biriyken bütün hayatımı onun ne yapıp ne ettiğini düşünerek geçirmeye başladım. Sürekli yine kesin arkamdan bi iş çeviriyo diye düşünüp geçen her saatimi kendime zehir ettim. Sanırım panik atak başlangıcı oldu bilmiyorum. Önceleri aşabileceğimi düşündüm fakat şu anda içinden çıkamayacağım bi hale getirdim kendimi. Tabi benim bu duruma gelmem de onun bana hiç bişeyi tam açıklayamayıp benim iyi olmam için hiç bişey yapmamasının da etkisi çok büyük. Hala aynı durumu yaşıyorum uykusuzluk, sanırım depresyon tam anlayamıyorum. En son artık kendimi öldürmek isteme noktasına geldim çünkü dayanamıyorum bütün bunları düşünmeye. Mantıklı düşünmeye çalışıp böyle bişeye girişmedim tabiki. Ama inanın hayatımda ilk defa böyle bişey yaşıyorum ve kendi kendime hayatı zehir etmiş durumdayım. Şimdi doktor araştırıyorum özellikle hipnoterapinin bana çok iyi geleceğine inanmaya çalışıyorum çünkü bişeylere tutunmaya ihtiyacım var. Çok zor bi durum, şüphe çok ama çok güçlü bi duygu. erkek arkadaşımdan ayrıldım çok seviyorum ama başka çıkışım kalmadı artık. 2.5 aydır ayrıyım ama hala beni aramasını bekliyorum çaresizce bi yandan.. Yani tabiki hiçbişey sebepsiz olmuyo. Bişeyler insanı bu noktaya getiriyo.

Ben mutlaka doktora gidilmesinden yanayım çünkü bu tamamiyle bize zarar veren bişey. Ne diyim Allah yardımcımız olsun.
 
bn doktora gidilmesinden yana deilm.çok aşırı herşeyi kabullenen herşeye ii bakan biri olmakta ii deil.bşilere tutunman gerekiosa bnce kendine uğraşlar bulmalısın.inan bnde çok ağır şeyler yaşadm.bnde kötüydüm şüphe yüzünden uykusuzlar titremeler vs çok yıorandm.nerdeyse ilişkimi bitirecektim hiç bşi yokken.onu da üzmeye hakkım yok die.ama sen düşündüklerinde haklı çıkmışsın sevigilnle ilgili sana bşi yapmışki ondan snra şüphe duymaya başlamışsın buda çok normal bşi bnce hastalık deil.bnada bşi yapsa o yönden güvenenmem asla.ama bide hiç bi ylaanı yokken hiç bşi yapmadan onu devamlı suçladıını düşün.işte bu hastalık derecesi kafanda birsürü şeyler yazıosun.düşün bn sevgilimi google da bütün sitelerde aradm hiç biryere üyeliğini görmediim halde dielimki bi kız var eski çıktığıyla adaş onun o olabilecei ihtimaliyle artk kızların saYfalarını hergün kontrol eder oldum acaba ona dair bşi bulabilirmiyim die.düşün dünyada aynı ismi taşıyan birsürü insan var.ama şuan iiyim.psikolog karşıtı deilm asla.ki bn psikoloji bölümü okumayı çok istiyodm hedefimdi.ama ilaç karşıtıyım.paylaşarak sıkıntılar azalır ama ilaç ileştrmez.zamanında kullandm inanın hiç bi işe yaramıo aksine a sosyal yapıp daha da çöküntü yaşamamıza sebep oluo.salak gibi dolaşıosunz.o yüzden arkadaşlar kendimze değer verelima.s
 

Öncelikle yorumun için teşekkür ederim. Söylediklerine bende katılıyorum. Ben yaşanan olaylardan dolayı bu duruma geldim ama ben bu ilişkiye başlarken yaşadığım bütün kötü olayları geride bırakıp, bana kalan, iyi olan, inandığım herşeyide erkek arkadaşımda topladım. İşte bu yüzden hiçbişeye inancım kalmadı. Bundan sonra herkesten şüphe duyacakmışım gibi hissediyorum ama kimseye güvenmeden yaşanmaz ki. Tamamen olmasa da hayatta insanlara güvenmek gerekir. Kendi açımdan hiçbişeye inancım kalmadı açıkçası. Bende ilaç kullanmaktan yana değilim ama en azından bi uzmandan yardım almam gerektiğine inanıyorum. Bazen göremediğimiz noktaları görmemize yardımcı olabilirler. Herşeyle tek başımıza baş etmek pek mümkün olmuyo bazen:)
 
arkadaşlar ben bu durumu erkek arkadaşıma anlattım :kedi: ve bana o kadar yardımcı olacak şekilde konuştuki...
bu erkek arkadaşımdan önce birisi vardı o arkadaş beni kimbilir kaç kere aldattı bilmiorum ama en az bi 50 vardır
ben bunların sadece 1 tanesini öğrendim çünkü yattoğı kızı bana kuzenim diye getirdi
işte güven sorunum ondan sonra başladı...şimdi erkek arkadaşımla evlenmeyi düşüüyoruz..hiç yalansız bi ilişki evet bana 2 yıldır bir kere bile yalan söylemedi annesini tanıorum beni çok sevio ve erkek arkadaşım gerçekten tapıo bana...hatta ou ben 10 yıldır tanıorum ama ilişkimiz 2 yılı bitirdi..ona herşeyi açıkça anlattım ona güven sorunu yaşadığımı sebeplerini ve bana o kadar yardımcı oldu ki...şimdi sanki herşey daha iyi gibi gidio...ama inşallah bende düzelme vardır onun bu iyiliklerine karşı daha fazla çocuğu sık boğaz etmem
arkadaşlar konuşalım burada birbirimize iyi geliyoruz çok uzun yazdım bu sefer galiba
 
Allah'ım benim halim öyle kötüki.Gerçekten çok kötüyüm.Çok kıskancım.Ortamlara girdiğimizde çok kıskanıyorum.Ya ne olacak bu durum ya.
 
mrb arkadaşım seni o kadar iyi anlıyorum kii eşini deliler gibi kıskanan biri olarak :çok üzgünüm: içimde hep korku şüphe beni aldatma ihtimalini düşününce bile elim ayağım titriordu,kalbim öyle çarpıordukii ayaklarım ellerim uyuşuyordu..sürekli hesap soruordum adamcağıza kii bunu şimdi farkediyorum,ben olsam kesin terkederdim böyle birisi o çok sabırlıymış :çok üzgünüm:
kesinlikle hormonlarına baktır canım benim sorunum hipotriodden kaynaklanıormış.şimdi troid hormonu kullanıyorum.evliliğimizin ilk zamanlarını mahvettim kıskançlık krizlerim yüzünden :mymeka: çok şükür kıskanmıyorum artık :lepi: öyle saçma sapan düşüncelerim kalmadı çok rahatladım tabi eşimde çok rahatladı inanamıyor o da bu halime kaydirigubbakcemile3 vucüdumdaki hormonun eksikliği yüzünden başımıza geldi bunlar eyvahedigeldismile umarım sende kurtulursun gerçekten zor yaşayan bilir :Saruboceq:
 
Teşekkür ederim meran.Yalnız olmadığımı bilmek öyle güzelki.Hayır bir ortama girdiğimde nasıl davranıcağımı sapıtıyorum.Ha bide karşı tarafın bayanı da kıskançtır diye.Ona görede davranmaya çalışıyorum.Ay ne tuhafım dimi.Ama çok üzülüyorum çok.Nasıl davranmam gerektiğini bilemiyorum işte.Evzinip duruyorum deli tavuk gibi.mafoldumben
 
Merhaba,
Ben hemen hemen 5 yıldır bununla uğraşıyorum 2,5 yıldır evliyim eşimle 7 yıldır tanışıyoruz ve ben çok mutsuzum, bir gün mutluysam ertesi gün değilim, eşim iş için dışarı çıktığında ben kafayı yiyiyorum ellerim içi terliyor içim daralıyor mutsuz oluyorum işte, bunu çok nadir kafamdan atabiliyorum attığım zamanlar o kadar mutluyum ki etrafa neşe saçıyorum, psikoloğa gitmeyi çok düşündüm ama bu durum benim özgüvenimi de sarsıyor, ne yapacağımı bilmiyorum kendimi eşimin yerine koyamıyroum bile çok kötüüü... heleki bu durum bir kaç kez beraberken oldu ve o anki tepkilerim hiçte hoş olmuyor...
 
beautifuljin arkadaşım bu konuyu bence eşinle konuş ona sıkıntılarını anlat ben anlattım baya bi rahatladım ben nefes alıp vermesini bile dinler hale gelmiştim hoş tam olarak atmış değilim ama :d düzelecek die bekliyorum bakalım
acaaba evlenince geçermi diorum ama sanmıorum da
 

Evlenince geçmiyor canım bende geçmedi... Eşimle konuştum ama ben zaten bu kadar çok pipirikliyken kendimce sebepler bahaneler yaratıyorum, bu bir yakınımın kocası tarafından bir kaç kez aldatılmasından sonra böyle bir depresyon yarattı bende sürekli beynimde bu var ve şimdiye kadar eşimin en ufak bir şeyini görmedin herhalde böyle birşey olsa kafayı yerim.
 
yok yenmiyo canım kafa....koca tarafından olsa nasıl olur bilmiorum ama sevgili tarafından olunca kafa falan yenmiyo..ama şimdiki gibi herkese şüphe ile bakıosun güven asla %100 olmuyo keşke olsa normal insanlar gibi huzur içinde yağayabilesek ama maalesef olmuyo kafada yenmiyo
 
ayy ben de çok kıskanıyorum eşimi..kıskançlığın ne olduğunu evlenince anladım..eşim de kıskanılcak biri değil yani berbat şüphelerdeyim..ama eşim ne evden çıkar ne de benden bişe saklar..niye böleyim yaaa..hipotroidim falan da yok..hormonlarım gayet normalgamyoncuiremsu
 
bende çok kıskanç paronayak biriyim kendimi çok kötü hissediyorum
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…