Dediğim gibi kendi halimdeyim. Yakın arkadaşlarım evlilik, iş durumları nedeniyle şehir dışına gittiler. O yüzden genelde iş ve ev arasında gidip geliyorum. Buna rağmen bile güvenip, inanmadığını dile getiriyor
E yalniz kalmazsan seni nasıl ynetecek istediği gibi?
böyleleri önce ailenle sonra arkadaslarınla aranı bozmaya çalışır
tam ailene göndermeyecek ve siddet uygulayacak es potansiyeli
Resim atmayi istemek çok çok çok çok uc bir durum. bunu bz alarak doğru olup olmadığını değerlendirebilirsinDediğim gibi kendi halimdeyim. Yakın arkadaşlarım evlilik, iş durumları nedeniyle şehir dışına gittiler. O yüzden genelde iş ve ev arasında gidip geliyorum.
haklısın. Kendimi inandırmak, güvendirmek için parçalamışım resmen.Resim atmayi istemek çok çok çok çok uc bir durum. bunu bz alarak doğru olup olmadığını değerlendirebilirsin
Uzadığı için değil kesinlikle. Yazdıklarınızı baştan tekrar okursanız, kademe kademe hep bir tık ilerleterek süre geldiğini görürsünüz. Adamın yapısı, karakteri bu, muhtemel gözünüz açılmadan/ biri sizi uyarmadan evlenme derdinde. Evlenirseniz hayatınız zehir olacak, bunu anlamak için müneccim olmaya gerek yok, ayan beyan ortada...uzadığı için böyle davrandığını düşünmeye başkadım.
İşte ailem tanışma işini yavaştan alıyoru dert etmek yerine buna odaklanın lütfenKesinlikle var olmaz olur mu? En son terapiye gitmeyi teklif ettim. Madem vazgeçemiyoruz gidelim uzmandan yardım alalım dedim. Küçük sebepler yüzünden gidilmezmiş. Sonra o kadar zaman onu üzmüşüm kırmışım, değersiz hissettirmişim. Neden yapmışım bütün bunları… düşüncesizmişim.. gibi gibi.. halledilecek var tabiki.
Merhaba. Hikayeniz o kadar tanıdık geldi ki anlatamam. Bire bir aynısı. Bundan 12 yıl önce bu süreci yaşadım. Hep git gel hep kavga hep biz olmayacağız sen şeylerin sen böylesin. Hep kendimi suçlu hissettim. Ne söylerse hak verdim. Yanımda hiç bir arkadaşım kalmadı. Tabi bunlar tek seferde olmadı yıllarca kavga gürültü sayesinde bu hale geldim yeterki artık kavga etmesin bağırıp çağırmasın diye alttan aldım,sustum. Sonra evlendik mutlu olacağımı onun değişeceğini bekledim. Öyle düşündüm ne yazık ki. Evliyken de aynı sorunlar devam etti.. küfür beddua hakaret kavga... seninle boşanacağım, aslında senin ne mal olduğunu biliyordum keşke evlenmeseydim diyordu gözleri yerinden çıkıyordu bağırırken. Sonra yalvarıyordu seni çok seviyorum sensiz yapamam beni bırakma biliyorsun sinirliyken böyle söylüyorum sen beni kızdırıyorsun çünkü vs. Kendimi suçlu hissediyordum. Üstelik sürekli kumar oynuyor maddi manevi zarar veriyordu. Ah anlatacağım çok şey var aslında ama satırlara sığmaz... Sonunda gözüm açıldı şuanda boşanma davası açtım, boşanıyor kurtuluyorum. Yıllarca boşu boşuna çabalamışım meğer. Sadece ona üzülüyordum onu iyileştireceğimi düşünüyordum. Ama ben doktor değilim sizde böyle düşünün örnek olayım size. Arkanıza bile bakmadan kaçın kurtarın kendinizi. Yol yakınken vazgeçin sakın evlenmeyin. Hayat çok güzel onlara harcanacak kadar da uzun değilArkadaşlar merhabalar. Uzun süredir forum üzerinden bu başlıkla ilgili çoğu yazıyı okudum diyebilirim. Öncelikle, konu açan arkadaşlara gelen yorumlar üzerinden ufak bir düşüncemi söyleyeceğim. Arkadaşlar manipüle edildiğinizi, ya da bir kafes içerisindeymişsiniz gibi hissettiğiniz oluyor zaten. Bunu bırakıp, vazgeçilebilecek seviyede olsa kimse size burada derdini anlatmaz. Sizi ilgilendirmediğini düşünüyorsanız cevap vermeyebilirsiniz..
Ben sevgilimle yaklaşık 1,5 yıl önce tanıştım. Yani aslında liseden tanışıyorduk ama görüşmemiz olmamıştı. İlk zamanlar sık sık görüşüyorduk 1 hafta on gün sonra da beraber bu yolda yürümek istediğini söyledi. Neyse ilişkiye başladık. Her gün görüşmeye, oturmaya, vakit geçirmeye başladık. Bir gün işte belli başlı kuralları olduğunda bahseti konuştuk falan. Sonra ilişkiye devam ettik ben ne yaşarsam gün içerisinde arkadaşlarımla falan her şeyi açıkca dile getirmeye başladım. Belli bir süre sonra bunlar sorun olmaya başladı arkadaşlarımla ilgili olan konular… samimiyetim, konuşma tarzım derken mesaj konusunda anlaşmazlık yaşadık ben mesaj konusunda ben mesaj okuyup sonradan cevap verdiğim için çoğu kez bu konuda tartışmalr yaşadık. Sonra bizim tartışmalarımız her hafta olmaya başladı ve ben sürekli umursamayan, galesiz birisi olma yolunda eleştirilmeye başladım. Ve çoğu konuda kendimi törpülemeye başladım. Törpülediğim konularda biri bitiyor biri başlamaya çalışıyordu tartışmalarımızda.. bu süre içerisinde de ciddiyet düşündüğümüz için çeyizdir eşyadır falan alıyoruz. Sonra bu durum sosyal medya hesaplarındaki, telefon rehberindeki kişilere kadar genişlemeye başladı. İlk başlarda anlattığım herkes sorun haline gelmeye başladı (karşı cinsten). Ben zamanla çoğu erkek arkadaşımla konuşmamaya başladım. Ciddiyete adım atmak için abimle ve eşiyle tanıştırdım. Ama o süreç içerisinde annem ve abimde sağlık problemleri olduğu için ciddiyete giremedik. Bu süreç içerisinde evlenme teklifi falan yapıldı. Ama tabi aileler henüz dahil değil mevzuya. Süreç uzadıkça ben ciddiyet düşünmeyen, onu önemsemeyen birisi haline geldim ki bir gün abimin sonucu beklerken ayrıldık. 15 gün ayrılık sonrası tekrar başladık. Ama her kavda her tartışma da güvenmediğini, inanmadığını, ona samimi gelmediğimi iddia etmeye başladı belli başlı istekler de devamında geldi. Geldiğini gittiğini söylemeyi geçtim resimleme durumlarına girdik. Bu süreç böyle devam ederken her fırsatta, her kavgada olmayacağını bittiğini dile getirdi ama ben güvenilmeyecek, inanılmayacak birisi olmadığımı göstermeye niyetimle devam ettim. İlişkimiz şu an devam ediyor ama şu an da da ciddiyetle alakalı bir adım atılmadığı için sürekli her fırsatta benim istemediğimi, benim çabalamadığımı düşünüyor. Böyle bir durum içerisinde olmasam birisi bana bunu anlatsa bende burada verilen çoğu tepkinin aynısını verirdim ama çoğu zaman söylediği, uyardığı her şeyle ilgili birşeyler yaşayınca ona da hak verdiğim çoğu şey oldu. Şimdi bu süreç içerisinde ne yapmalıyım.?
Sana güvenmiyorum ne demek? Adam namusunuza laf ediyor farkında mısınız ? İnanmamak ne demek peki? Adamın gözünde sözüne güvenilmez yalancı birisiniz yani.haklısın. Kendimi inandırmak, güvendirmek için parçalamışım resmen.
Uzadığı için değil kesinlikle. Yazdıklarınızı baştan tekrar okursanız, kademe kademe hep bir tık ilerleterek süre geldiğini görürsünüz. Adamın yapısı, karakteri bu, muhtemel gözünüz açılmadan/ biri sizi uyarmadan evlenme derdinde. Evlenirseniz hayatınız zehir olacak, bunu anlamak için müneccim olmaya gerek yok, ayan beyan ortada...
İşte ailem tanışma işini yavaştan alıyoru dert etmek yerine buna odaklanın lütfen
Şuana kadar istediği olmuş, belkide ilk kez birinde tam olarak başarabilmiş. O yüzden, bozulmadan durum evlenme derdinde. Bir üye yazmış 12 sene nasıl geçmiş anlatmış tek tek. Okuyun, defalarca okuyun o yorumu...Manipüle edildiğim için mi bilmiyorum ama yani hep kendimde bir şey aradım.. haklısınız karakteri bu.
Merhaba. Hikayeniz o kadar tanıdık geldi ki anlatamam. Bire bir aynısı. Bundan 12 yıl önce bu süreci yaşadım. Hep git gel hep kavga hep biz olmayacağız sen şeylerin sen böylesin. Hep kendimi suçlu hissettim. Ne söylerse hak verdim. Yanımda hiç bir arkadaşım kalmadı. Tabi bunlar tek seferde olmadı yıllarca kavga gürültü sayesinde bu hale geldim yeterki artık kavga etmesin bağırıp çağırmasın diye alttan aldım,sustum. Sonra evlendik mutlu olacağımı onun değişeceğini bekledim. Öyle düşündüm ne yazık ki. Evliyken de aynı sorunlar devam etti.. küfür beddua hakaret kavga... seninle boşanacağım, aslında senin ne mal olduğunu biliyordum keşke evlenmeseydim diyordu gözleri yerinden çıkıyordu bağırırken. Sonra yalvarıyordu seni çok seviyorum sensiz yapamam beni bırakma biliyorsun sinirliyken böyle söylüyorum sen beni kızdırıyorsun çünkü vs. Kendimi suçlu hissediyordum. Üstelik sürekli kumar oynuyor maddi manevi zarar veriyordu. Ah anlatacağım çok şey var aslında ama satırlara sığmaz... Sonunda gözüm açıldı şuanda boşanma davası açtım, boşanıyor kurtuluyorum. Yıllarca boşu boşuna çabalamışım meğer. Sadece ona üzülüyordum onu iyileştireceğimi düşünüyordum. Ama ben doktor değilim sizde böyle düşünün örnek olayım size. Arkanıza bile bakmadan kaçın kurtarın kendinizi. Yol yakınken vazgeçin sakın evlenmeyin. Hayat çok güzel onlara harcanacak kadar da uzun değil
Sevmek kabul etmektır değiştirmek deıl o sizden başka biri yaratmaya calısıyor. Sence yasadıgın aşk gerçek mı?Arkadaşlar merhabalar. Uzun süredir forum üzerinden bu başlıkla ilgili çoğu yazıyı okudum diyebilirim. Öncelikle, konu açan arkadaşlara gelen yorumlar üzerinden ufak bir düşüncemi söyleyeceğim. Arkadaşlar manipüle edildiğinizi, ya da bir kafes içerisindeymişsiniz gibi hissettiğiniz oluyor zaten. Bunu bırakıp, vazgeçilebilecek seviyede olsa kimse size burada derdini anlatmaz. Sizi ilgilendirmediğini düşünüyorsanız cevap vermeyebilirsiniz..
Ben sevgilimle yaklaşık 1,5 yıl önce tanıştım. Yani aslında liseden tanışıyorduk ama görüşmemiz olmamıştı. İlk zamanlar sık sık görüşüyorduk 1 hafta on gün sonra da beraber bu yolda yürümek istediğini söyledi. Neyse ilişkiye başladık. Her gün görüşmeye, oturmaya, vakit geçirmeye başladık. Bir gün işte belli başlı kuralları olduğunda bahseti konuştuk falan. Sonra ilişkiye devam ettik ben ne yaşarsam gün içerisinde arkadaşlarımla falan her şeyi açıkca dile getirmeye başladım. Belli bir süre sonra bunlar sorun olmaya başladı arkadaşlarımla ilgili olan konular… samimiyetim, konuşma tarzım derken mesaj konusunda anlaşmazlık yaşadık ben mesaj konusunda ben mesaj okuyup sonradan cevap verdiğim için çoğu kez bu konuda tartışmalr yaşadık. Sonra bizim tartışmalarımız her hafta olmaya başladı ve ben sürekli umursamayan, galesiz birisi olma yolunda eleştirilmeye başladım. Ve çoğu konuda kendimi törpülemeye başladım. Törpülediğim konularda biri bitiyor biri başlamaya çalışıyordu tartışmalarımızda.. bu süre içerisinde de ciddiyet düşündüğümüz için çeyizdir eşyadır falan alıyoruz. Sonra bu durum sosyal medya hesaplarındaki, telefon rehberindeki kişilere kadar genişlemeye başladı. İlk başlarda anlattığım herkes sorun haline gelmeye başladı (karşı cinsten). Ben zamanla çoğu erkek arkadaşımla konuşmamaya başladım. Ciddiyete adım atmak için abimle ve eşiyle tanıştırdım. Ama o süreç içerisinde annem ve abimde sağlık problemleri olduğu için ciddiyete giremedik. Bu süreç içerisinde evlenme teklifi falan yapıldı. Ama tabi aileler henüz dahil değil mevzuya. Süreç uzadıkça ben ciddiyet düşünmeyen, onu önemsemeyen birisi haline geldim ki bir gün abimin sonucu beklerken ayrıldık. 15 gün ayrılık sonrası tekrar başladık. Ama her kavda her tartışma da güvenmediğini, inanmadığını, ona samimi gelmediğimi iddia etmeye başladı belli başlı istekler de devamında geldi. Geldiğini gittiğini söylemeyi geçtim resimleme durumlarına girdik. Bu süreç böyle devam ederken her fırsatta, her kavgada olmayacağını bittiğini dile getirdi ama ben güvenilmeyecek, inanılmayacak birisi olmadığımı göstermeye niyetimle devam ettim. İlişkimiz şu an devam ediyor ama şu an da da ciddiyetle alakalı bir adım atılmadığı için sürekli her fırsatta benim istemediğimi, benim çabalamadığımı düşünüyor. Böyle bir durum içerisinde olmasam birisi bana bunu anlatsa bende burada verilen çoğu tepkinin aynısını verirdim ama çoğu zaman söylediği, uyardığı her şeyle ilgili birşeyler yaşayınca ona da hak verdiğim çoğu şey oldu. Şimdi bu süreç içerisinde ne yapmalıyım.?
Sana güvenmiyorum ne demek? Adam namusunuza laf ediyor farkında mısınız ? İnanmamak ne demek peki? Adamın gözünde sözüne güvenilmez yalancı birisiniz yani.
Peki siz böyle biriyken, neden hala sizle beraber? Neden sizden ayrılmıyor? Çünkü gerçekten böyle biri olmadığınızı oda biliyor. Peki yalancı ve güvenilmez biri olmadığınızı bildiği halde, neden size öylesin diyor? Cevabını bulun, herşey sizin için daha kolay olacak...
AyrılmalısınArkadaşlar merhabalar. Uzun süredir forum üzerinden bu başlıkla ilgili çoğu yazıyı okudum diyebilirim. Öncelikle, konu açan arkadaşlara gelen yorumlar üzerinden ufak bir düşüncemi söyleyeceğim. Arkadaşlar manipüle edildiğinizi, ya da bir kafes içerisindeymişsiniz gibi hissettiğiniz oluyor zaten. Bunu bırakıp, vazgeçilebilecek seviyede olsa kimse size burada derdini anlatmaz. Sizi ilgilendirmediğini düşünüyorsanız cevap vermeyebilirsiniz..
Ben sevgilimle yaklaşık 1,5 yıl önce tanıştım. Yani aslında liseden tanışıyorduk ama görüşmemiz olmamıştı. İlk zamanlar sık sık görüşüyorduk 1 hafta on gün sonra da beraber bu yolda yürümek istediğini söyledi. Neyse ilişkiye başladık. Her gün görüşmeye, oturmaya, vakit geçirmeye başladık. Bir gün işte belli başlı kuralları olduğunda bahseti konuştuk falan. Sonra ilişkiye devam ettik ben ne yaşarsam gün içerisinde arkadaşlarımla falan her şeyi açıkca dile getirmeye başladım. Belli bir süre sonra bunlar sorun olmaya başladı arkadaşlarımla ilgili olan konular… samimiyetim, konuşma tarzım derken mesaj konusunda anlaşmazlık yaşadık ben mesaj konusunda ben mesaj okuyup sonradan cevap verdiğim için çoğu kez bu konuda tartışmalr yaşadık. Sonra bizim tartışmalarımız her hafta olmaya başladı ve ben sürekli umursamayan, galesiz birisi olma yolunda eleştirilmeye başladım. Ve çoğu konuda kendimi törpülemeye başladım. Törpülediğim konularda biri bitiyor biri başlamaya çalışıyordu tartışmalarımızda.. bu süre içerisinde de ciddiyet düşündüğümüz için çeyizdir eşyadır falan alıyoruz. Sonra bu durum sosyal medya hesaplarındaki, telefon rehberindeki kişilere kadar genişlemeye başladı. İlk başlarda anlattığım herkes sorun haline gelmeye başladı (karşı cinsten). Ben zamanla çoğu erkek arkadaşımla konuşmamaya başladım. Ciddiyete adım atmak için abimle ve eşiyle tanıştırdım. Ama o süreç içerisinde annem ve abimde sağlık problemleri olduğu için ciddiyete giremedik. Bu süreç içerisinde evlenme teklifi falan yapıldı. Ama tabi aileler henüz dahil değil mevzuya. Süreç uzadıkça ben ciddiyet düşünmeyen, onu önemsemeyen birisi haline geldim ki bir gün abimin sonucu beklerken ayrıldık. 15 gün ayrılık sonrası tekrar başladık. Ama her kavda her tartışma da güvenmediğini, inanmadığını, ona samimi gelmediğimi iddia etmeye başladı belli başlı istekler de devamında geldi. Geldiğini gittiğini söylemeyi geçtim resimleme durumlarına girdik. Bu süreç böyle devam ederken her fırsatta, her kavgada olmayacağını bittiğini dile getirdi ama ben güvenilmeyecek, inanılmayacak birisi olmadığımı göstermeye niyetimle devam ettim. İlişkimiz şu an devam ediyor ama şu an da da ciddiyetle alakalı bir adım atılmadığı için sürekli her fırsatta benim istemediğimi, benim çabalamadığımı düşünüyor. Böyle bir durum içerisinde olmasam birisi bana bunu anlatsa bende burada verilen çoğu tepkinin aynısını verirdim ama çoğu zaman söylediği, uyardığı her şeyle ilgili birşeyler yaşayınca ona da hak verdiğim çoğu şey oldu. Şimdi bu süreç içerisinde ne yapmalıyım.?
Sevmek kabul etmektır değiştirmek deıl o sizden başka biri yaratmaya calısıyor. Sence yasadıgın aşk gerçek mı?
Konu sahibi bu düpedüz manipülasyon neden mi? Bende lise arkadasimla üç yıl kadar sevgiliydim ve evet oda bu şekilde kıskanç karşı cinse tahammül olmayan birisi. O beni ailesiyle tanıştırdı ama ben cesaret edip tanistirmadim çünkü baskıları artar iş ciddiyete biner diye düşündüm korktum şuan ayrıyız konularima bakabilrisin o ayrı ama üzülüyorum buda ayrı her neyse. İyiki de tanistirmadim çünkü gerçekten de iş ciddiyete binince degisiyorlar. Bu adam sana değer verse gerçekten sevse seni abinin rahatsızlığında bırakamazdi.kendine sor sen bırakr mıydın? Ve aynı benimki de ciddi olmamakla aklımin havada olmasıyla yuva kurarsam yapamayacağımdan hep bahsederdi. Güvenmiyordu. Her neyse, işin sonu ben son zamanlarda sürekli Nisan evlilikten bahsederken kendisi bana ' ailenle tanistirmadan bu konuları açma, sen emeklemeden koşmanın peşindesin kabul etmiyorum' oldu. Ve sonunda da beni terk etti gittiArkadaşlar merhabalar. Uzun süredir forum üzerinden bu başlıkla ilgili çoğu yazıyı okudum diyebilirim. Öncelikle, konu açan arkadaşlara gelen yorumlar üzerinden ufak bir düşüncemi söyleyeceğim. Arkadaşlar manipüle edildiğinizi, ya da bir kafes içerisindeymişsiniz gibi hissettiğiniz oluyor zaten. Bunu bırakıp, vazgeçilebilecek seviyede olsa kimse size burada derdini anlatmaz. Sizi ilgilendirmediğini düşünüyorsanız cevap vermeyebilirsiniz..
Ben sevgilimle yaklaşık 1,5 yıl önce tanıştım. Yani aslında liseden tanışıyorduk ama görüşmemiz olmamıştı. İlk zamanlar sık sık görüşüyorduk 1 hafta on gün sonra da beraber bu yolda yürümek istediğini söyledi. Neyse ilişkiye başladık. Her gün görüşmeye, oturmaya, vakit geçirmeye başladık. Bir gün işte belli başlı kuralları olduğunda bahseti konuştuk falan. Sonra ilişkiye devam ettik ben ne yaşarsam gün içerisinde arkadaşlarımla falan her şeyi açıkca dile getirmeye başladım. Belli bir süre sonra bunlar sorun olmaya başladı arkadaşlarımla ilgili olan konular… samimiyetim, konuşma tarzım derken mesaj konusunda anlaşmazlık yaşadık ben mesaj konusunda ben mesaj okuyup sonradan cevap verdiğim için çoğu kez bu konuda tartışmalr yaşadık. Sonra bizim tartışmalarımız her hafta olmaya başladı ve ben sürekli umursamayan, galesiz birisi olma yolunda eleştirilmeye başladım. Ve çoğu konuda kendimi törpülemeye başladım. Törpülediğim konularda biri bitiyor biri başlamaya çalışıyordu tartışmalarımızda.. bu süre içerisinde de ciddiyet düşündüğümüz için çeyizdir eşyadır falan alıyoruz. Sonra bu durum sosyal medya hesaplarındaki, telefon rehberindeki kişilere kadar genişlemeye başladı. İlk başlarda anlattığım herkes sorun haline gelmeye başladı (karşı cinsten). Ben zamanla çoğu erkek arkadaşımla konuşmamaya başladım. Ciddiyete adım atmak için abimle ve eşiyle tanıştırdım. Ama o süreç içerisinde annem ve abimde sağlık problemleri olduğu için ciddiyete giremedik. Bu süreç içerisinde evlenme teklifi falan yapıldı. Ama tabi aileler henüz dahil değil mevzuya. Süreç uzadıkça ben ciddiyet düşünmeyen, onu önemsemeyen birisi haline geldim ki bir gün abimin sonucu beklerken ayrıldık. 15 gün ayrılık sonrası tekrar başladık. Ama her kavda her tartışma da güvenmediğini, inanmadığını, ona samimi gelmediğimi iddia etmeye başladı belli başlı istekler de devamında geldi. Geldiğini gittiğini söylemeyi geçtim resimleme durumlarına girdik. Bu süreç böyle devam ederken her fırsatta, her kavgada olmayacağını bittiğini dile getirdi ama ben güvenilmeyecek, inanılmayacak birisi olmadığımı göstermeye niyetimle devam ettim. İlişkimiz şu an devam ediyor ama şu an da da ciddiyetle alakalı bir adım atılmadığı için sürekli her fırsatta benim istemediğimi, benim çabalamadığımı düşünüyor. Böyle bir durum içerisinde olmasam birisi bana bunu anlatsa bende burada verilen çoğu tepkinin aynısını verirdim ama çoğu zaman söylediği, uyardığı her şeyle ilgili birşeyler yaşayınca ona da hak verdiğim çoğu şey oldu. Şimdi bu süreç içerisinde ne yapmalıyım.?
Ayrılmalısın
Neyi savunursan ondan sınav . Ne olur yakma kendını. Iyıce düşün paran varsa psıkologa gıt.Emin olabilirsiniz ki ben de hep bu düşüncedeydim. Hep bu düşünceui savundum. Sizi değiştiren birisinden uzak olun gibi düşüncelerdeydim ama şimdi o düşünceden o kadar uzağım ki fedakarlık adı altında nelerden vazgeçtim ve bunun gram görülmemesi daha da acı olan kısım sanırım
Aynen evet. Bende evliliğe hazır değilsinndiye suclandim son zamanları konuları açan ben oldum yer seçmek için acele ettim Cat benden ayrıldı başka kızla birlikte akıbetlerini bilmiyorum evlilik olmasa bile aralarında bişi var şuan tamda boyle maksat sen hazir değildin diye kızı bastirmakAklimda direkt soyle bi sey belirdi; baska biri daha olabilir ve sizden cattt diye ayrilip nisanlanabilir. Sanki sizi kendinden sogutmaya calisiyor, diger kisiyi olgunlastiriyor. Evlilik teklifi oldu fotograflar cart curtlar olabilir, bakis acisi katsin diye soyledim umarim haksiz cikarim. Ya da hayirlisi olsun zaten cekilir dert degil. Bence burnunu surtun ya