- 12 Ocak 2019
- 2.872
- 6.434
-
- Konu Sahibi kavs-i kuzah
- #141
Ya ben de okumustum Serrayi ... Ne günlerdiKocaman merhaba
Önce kendime, sonra benimle beraber yolculuğuma eşlik etmek isteyen herkese
Çocukluğumdan beri orijinal dolmakalemlerle ( evet, mürekkebi bitince kendimizin doldurduğu), elyazısıyla yazdığım günlüklerim vardı. Hala da duruyorlar.Günlüğümün adı da o dönemde etkilendiğim İpek Ongun'un Bir Genç Kızın Gizli Defteri serisinin kahramanın adı Serra'ydı. ☺ Hey gidi günler...
Uzun bir dönem yazdım.
Uzun bir dönem de bıraktım ama yazmanın bana iyi geldiğini hep biliyordum. Çantamda el kremim, mendilim olmasa da olurdu ama kalem, not defteri, cep kitabı olmasa eksiktim sanki. Şimdi bu "eksikliğe" bir dur deme vakti!
İçimden geldiği, aklımın erdiği, yüreğimin estiği, dilimin döndüğü kadarıyla...
Tekrar merhaba.
Vira bismillah
Ben üç çocuk annesi bir üniversite öğrencisiyim. Mini mini birim.
Bir dönem sınıf öğretmenliği yaptım. Şimdi mesleğimi yapmıyorum. Hayat başka mecralara sürükledi.
Burada en sevdiğim şeylerden biri olan insanlarla halleşmek, muhabbetleşmek, akıl ve gönül alışverişi yapmak amacım.
Ne demiş Yunus Emre
"Gelin tanış olalım,
İşi kolay kılalım,
Sevelim, sevilelim,
Dünya kimseye kalmaz."
O zaman yazdıklarıma dikkat etsem iyi olacak.Sayfaniz cok hosuma gitti bu arada ,iyi düsünmüssünüz , ilerde yavrulariniza hatira olarak da kalir.
Ağlamayla yazma arasında ince bir çizgi var sanırım. Çünkü yazdıkça bazen benim de ruhum doluyor, gözyaşımdan çıkası geliyor.Ya ben de okumustum Serrayi ... Ne günlerdiBen de esinlenip günluk yazmaya baslamistim. Sinifta calininca biraktim yazmayi küstüm. Simdi de baxen yaziyorum ama yirtip atiyorum. Su zamanlar da yazmaya yada aglamaya ihtiyacim var sanirim.
Kitap demisken kitap yurdundan bugün bir mail aldim. Sesli kitap dinlemem icin bir aylik süre verdiler.Arkadaslarimla da paylastim. Sizle de paylasmak istedim. HattaBugünkü planım
(İç ses bana plan demeee diye çığlık atıyor.)
Öncelik çocuklar... Dün sabırla ortancaya etkinliğini yaptırdım. Ufaklığın sorularına, sorunlarına sabrettim. Kızım da kendi koşturmasında...8.sınıf ve sınavları, sınavları, sınavları...var.Üzülüyorum bir yandan. Herşey buna bağlı diye görmesini istemiyorum. Denemeden ona göre hayli düşük almış ama sonuçta dünyanın sonu değil dedim. İçimden de gelerek dedim yani. Önemli önemli diye peşinden koştuğumuz şeylerin 5 yıl sonra bir öneminin kalmadığı dünyada yaşıyoruz. Evet, gerçekten önemli de olabilir ve bunun ayrımını iyi yapmak gerekir.
Geçen ömrüne hayat penceresinden hüzünle ve esefle bakan bir yaşlı olmak istemem açıkçası. O yüzden bu günü kaliteli yaşamak fena olmaz. ( Keskin konuşmak istemedim.☺)
Arkadaş bahçesinden göleviz verdi. Patatesin daha tatsızı bir kök sebze. Bilenler bilir.
Öğlen yemeğini beğenmeyen veletler, inşaallah bunu beğenirler.
Bu yemek meselesi bazen zorlayıcı oluyor.
Plan 1.
Oturma odasını sil süpür yapmak istiyorum. Uyumak da istiyorum. Kızımın matematik öğretmeni gelecek inşaallah. Arkadaşım olduğu için de rahatım ona karşı.
Kütüphaneye bugün kitapları teslim ettim. Okumak için aldığım ama bitiremediğim kitabı tekrar geri aldım. Hedef 2. Kitap oku.
En kısa zamanda çocuklarla kütüphaneye gidip zaman geçirmek istiyorum.
Vitrinimsi, içinde süsler olan Tv ünitesindeki süsleri kaldırıp oğlumun okuma kitaplarını yerleştirdim. Dağıtsa da , oğlum seçip seçip çok güzel kitap okuyor maşaallah barekallah. Benim gibi simetri ve düzeni seven bir insan için zorlayıcı bir görüntü ancak, bu benim de kendimi aşmam için önemli. Mutlulukla ve yaşanmışlıkla dolu, geçmişe dönüp bakınca 'annem de bize nefes aldırmazdı' şeklinde hatırlanan bir anne olmak istemiyorum.
Ben storytell e üye olmuştum ama bir türlü odaklanamadım. Bakıyorum, kopup kopup gitmişim kitap dinlerkenKitap demisken kitap yurdundan bugün bir mail aldim. Sesli kitap dinlemem icin bir aylik süre verdiler.Arkadaslarimla da paylastim. Sizle de paylasmak istedim. Hattaesliginde dinlemeye basladim bile.
Yaaa çok tatlısııınnKavs gönül gözün açık, çok seviyorum bu yönünüaz biraz bana da bulaştır nolur
Çok çok iyi anlıyorum, uçlarda yaşamak bizim işimizYaaa çok tatlısııınn
Şey yapmaya çalışıyorum hatta zorluyorum da denebilir. İnsanız, beşeriz, şaşarız. Mümkün mertebe iyi düşünmek.
Küsmemek. Kin tutmamak. Ammaaannn salla demek
Her zaman olmasa da
"Neler geçmedi ki, bu da geçer ya Hu" diyip çok da takılmamak...
Dünya ya dünya kadar değer vermek,
(ahirete ahiret kadar desem yalan söylemiş olurum. Nefsime çok uyuyorum malesef.) Rabbim kendi yolundan ayırmasın.
Bu günümüzü aratmasın.
Gördüğümüzden geri koymasın.
Bizi bu dünyaya bırakmasın.
Öyle de dua etmeye çalışıyorum.
Şu ara depresyonlardan depresyon da beğendiğim doğrudur ama yani insanım nihayetinde diyerek de, kendime de çok yüklenmemeye çalışıyorum.
Anlarsın işte beni sevgili iki uçlu ikizler arkadaşım.