Kişisel tarihime bir not düşmek istedim

Merhabalar..
öncelikle sahip olduğunuz yaşam tarzını oturtmak, yanlışlarını görmek ve onun üzerine yönlenmek için yazma fikri gerçekten süper. diyet, rejim vs gibi kalıplar bana her zaman itici geldiğinden, bu kavramlarrın yaşam tarzına dönüşmesi gerektiğini düşünüyorum. benim de 1 tane bebeğim var 15 aylık. hayatımda en yüksek kilo ile hamile kalıp 88 kg ları görerek doğum yaptım. kilo verme amacı ile sağlıklı yaşam formumu oturtmaya ve şekilllendirmeye başladığımda ise 74 kg ı gösteriyordu tartı. yaklaşık 1 sene oldu ve şu anda 56 kiloya kadar geldim. hala vermek istediğim 1 kilom var ve sonrasında korumaya geçeceğim bende. aslında size bunları yazmamın sebebi doğum kontrol hapları. girişgahtan sonra sadede gelirsem: hamile kalmadan önce 2 sene kullandım ve kullanmaya başladığımda 55 kilo civarında, bıraktığımda se 66 kilo civarında idim. bu kilo alımını hep doğum kontrol haplarına bağladım. ama evlendikten sonra kurduğum sofraları, yediğimiz sağlıksız yiyecekleri ve porsiyonları göz ardı ettim. doğumdan sonra tekrar doğum kontrol haplarını kullanmaya başlayıp, başlamama konusunda düşündüğüm sırada, artı ve eksilerini yazarken farkettim ki bana kilo aldıran aslında yaşam ve o dönemki beslenme tarzımdı. eczacı arkadaşlarla da konuyu paylaştığımda doğum kontrol haplarının kilo aldırmasının bünyeye göre değişiklik göserdiğini öğrendim. bende 3 aydır kullanıyorum ve bana kilo aldırmadığını düşünerek beslenme tarzımı ona göre ayarlıyorum. ve bu 3 ayda kilo vermeye devam ettim, ediyorum. aslında bazı şeyler kafamızda bitiyor bence. yani d. kontrol hapları kilo aldırmıyor, aldırmayacak :) umarım sizin için değişik bir bakış açısı olur. sevgilerle...
 
[QUOTE="Bader, post: 38492647, member: 451509"
[/QUOTE]

canım mesajını yeni gördüm.
benim en en en temel beslenme sorunum duygusal yiyicilik .
her zaman bir bahanem oldu. okul stresi ,sınav stresi, ailevi sorunlar . liste uzar gider. hangimizin sorunu yok ki..
benim bunu fark etmem sanırım 30 yaşlar civarına denk geldi.
şu an gündemimde doğum control hapı olduğu için suçu hemen ona attım. Demir ilaçları, b12 ilaçları,antibiyotikler hepsi iştah açıyor. b12 resmen tokluk hissini yok ediyor. Bunların hepsini kendim bizzat kullanarak yaşadım. Çevremde kullanan arkadaşlar ve çocuklarımdada iştah açılması yaptığını gördüm. Doktorlar asla kabul etmiyor ama kullananlar hem fikir.
birde şunu fark ettim.
2. doğumdan sonar, yaklaşık 20 kilo verdiğim süreçte ben hiçbir ilaç kullanmıyordum. Bunun irademe hakim olmamda çok büyük katkısı olduğunıu çeşitli ilaçlar kullandıktan sonar fark ettim.
kısacası şu sonuca vardım.
ilaç; bir şekilde kullanmak zorundayım. İştahımı çok açtığı doğru. Ama kilo alınca çok mutsuz hissediyorum.
giydiğinin yakışmasının verdiği hazzı ; insana hiç bir yiyecek yaşatmıyor ... 3 aylık ilaç kullanımım sonunda bu karara vardım. Aynen senin gibi düşünüyorum. HER ŞEY BEYİNDE BİTİYOR ...
zaten çok iştahlıyım, birde ilaçlar iştahımı tetikleyince aşırı kalorili yiyecekleri tüketmemek için kendimle daha çok mücadele etmem gerekiyor . 3 ayda bunun farkına varmış oldum. bundan sonar daha dikkatli besleneceğim.
kendime 55 kiloyu geçmeme sınırı koydum.Çünkü 55 ten sonar giydiklerim yakışmıyor.Malum önümüz yaz..
bir yerde okumuştum: BİKİNİ VÜCUDU KIŞIN YAPILIR ...

profiline baktım bu arada bebişini çok öpüyorum. bebeğinin tadını çıkar. benimkilerde çok büyük değiller ama bebekliklerini çok özlüyorum bazen..
 
28 . aralık . 2014 . pazar

yılın son günleri.
1 yılın muhasebesini yapma dönemleri...
beslenme ve spor düzenimin muhasebesini buraya not düşsem iyi olur...

sağlıklı beslenmeyi oturtabildim mi , tabiki hayır.
kilomu bir şekilde korudum. 54 kilo civarındayım.

ama yağ oranım % 24.
21- 22 civarında olsa daha iyi olur.
kas ve kemik oranım az. Onlarıda yükseltmeliyim.
Buna göre uygun beslenme ve spor düzeni oluşturmalıyım.
 
[QUOTE="Bader, post: 38492647, member: 451509"

canım mesajını yeni gördüm.
benim en en en temel beslenme sorunum duygusal yiyicilik .
her zaman bir bahanem oldu. okul stresi ,sınav stresi, ailevi sorunlar . liste uzar gider. hangimizin sorunu yok ki..
benim bunu fark etmem sanırım 30 yaşlar civarına denk geldi.
şu an gündemimde doğum control hapı olduğu için suçu hemen ona attım. Demir ilaçları, b12 ilaçları,antibiyotikler hepsi iştah açıyor. b12 resmen tokluk hissini yok ediyor. Bunların hepsini kendim bizzat kullanarak yaşadım. Çevremde kullanan arkadaşlar ve çocuklarımdada iştah açılması yaptığını gördüm. Doktorlar asla kabul etmiyor ama kullananlar hem fikir.
birde şunu fark ettim.
2. doğumdan sonar, yaklaşık 20 kilo verdiğim süreçte ben hiçbir ilaç kullanmıyordum. Bunun irademe hakim olmamda çok büyük katkısı olduğunıu çeşitli ilaçlar kullandıktan sonar fark ettim.
kısacası şu sonuca vardım.
ilaç; bir şekilde kullanmak zorundayım. İştahımı çok açtığı doğru. Ama kilo alınca çok mutsuz hissediyorum.
giydiğinin yakışmasının verdiği hazzı ; insana hiç bir yiyecek yaşatmıyor ... 3 aylık ilaç kullanımım sonunda bu karara vardım. Aynen senin gibi düşünüyorum. HER ŞEY BEYİNDE BİTİYOR ...
zaten çok iştahlıyım, birde ilaçlar iştahımı tetikleyince aşırı kalorili yiyecekleri tüketmemek için kendimle daha çok mücadele etmem gerekiyor . 3 ayda bunun farkına varmış oldum. bundan sonar daha dikkatli besleneceğim.
kendime 55 kiloyu geçmeme sınırı koydum.Çünkü 55 ten sonar giydiklerim yakışmıyor.Malum önümüz yaz..
bir yerde okumuştum: BİKİNİ VÜCUDU KIŞIN YAPILIR ...

profiline baktım bu arada bebişini çok öpüyorum. bebeğinin tadını çıkar. benimkilerde çok büyük değiller ama bebekliklerini çok özlüyorum bazen..[/QUOTE]

kendini tanımak ve neyin nasıl etkilediğini bilmek hep bir adım önde olmak demek. sende bunu başarmışsın :KK66:
hedefi uzun süreli tutturacağına eminim.
çok teşekkürler, sevgiler...
 
17. ocak.2015. cumartesi

Buralara uğramışken biraz son durumumdan bahsedeyim bari......
güncel kilo: 54.1 ( okulda, oruçlu,öğlen saatleri, wc yok.)

FENALARDAYIM ...

hap, özel hayat sorunları, geçmişe özlem. nedeni her neyse içimdeki boşlukları yiyeceklerle doldurmaya çalışıyorum.
sabahtan beri çocukluğumda severek yediğim ne varsa yedim. peynir, ev zeytini - ekmek içinde - . çubuk kraker, çifte kavrulmuş petibör, beyaz leblebi, süzme yogurt.
Tuzlu kraker ve peynir aşerme stress ve hayal kırıklığı yaşanınca kendini gösteren duygusal yeme ataklarının belirtisi.
TAM BENLİK ....

bu kadar çok yiyince, spor yapmanında bir anlamı kalmadı.
Zaten güzel bi temizlik yapmam lazım. Hava güneşli, çok güzel.Balkonu yıkamalıyım.
Yarın inşallah gezeceğim...
Şartlar oluşursa stres atma fırsatım olacak..
İnşallah....
 
24.ocak.cumartesi

sevgili günlük, moralim çok bozuk, motivasyon yerlerde, duygusal yeme krizleri tavan yapmış durumda.
güncel kilo : 55.1 ( okulda. aç karınla, wc yok... ) DURUM VAHİM !!!!!!!
 
9.şubat. 2015. pazartesi

güncel kilo: 56.1
( okulda, tok karınla, wc yok )
tatil, sürekli evda olma durumu, misafir ağırlamaca, anne babayla oturulan uzuuuuuuuuun sofralar, hasret giderme telaşı vs.....
istikrarlı bir şekilde haftada 1 kilo alıyorum.
kendime şubat gazı vermiştim ama olmadı...
BAHARA NE KALDI Kİ....
incecik kıyafetlerin altından fışkıran yağlarımla baharı karşılayıp, tüm yazı geçiremem ....
 
9. mart . 2015. pazartesi

güncel kilo : 53.0
( okulda, wc yok. hafif kahvaltı etmiştim.)
Tam 1 ayda 3 kilo vermişim.
Kendimle gurur duyuyorum.ilk başta hızlı gidiyor. Son dönemlrde düzensiz beslendiğim için hızlı alınan kilolardı, yerleşmeden gönderdim. Çok iyi ettim.
Canımın istediği şeylerden ısırık, lokma şeklinde nefsimi köreltecek kadar yedim.İyi etim.
Genç kızlık dönemlerimde diyet yaparken canım çekse bile zararlı şeylerden ağzıma lokma dahi atmazdım.İstediğim kiloya inince de,şuursuzca yerdim. Bilinçsiz beslenme işte. Yaş 35 oldu .Daha bilinçliyim.

BESLENME İŞİNİ ÇÖZDÜM...

İŞİN SIRRI DENGE ....

HAYATIN HER ALANINDA DENGE . (BUDA HAYAT TECRÜBELERİMDEN EDİNDİĞİM BİR KAZANIM ...)

2-3 kilo alınca hemen vermeye çalışmak, yayılmamak, battı balık yan gider dememek..

Bundan sonar 1- 2 kilo keyfe keder versemde olur vermesemde.
52 - 53 kilolarda ve 36 bedende giydiğim herşey yakışıyor. Elbise giymeyi çok seviyorum. Bu kiloda güzel duruyor.
daha aşağılara inince yüzüm çok çöküyor, gözlerimin altı osmor oluyor...
bu halim tam kararında...

Mutluluktan canım akşam yemeği bile istemiyor...
 
16. mart. 2015. pazartesi

güncel kilo : 52.0
( okulda, wc yok, hafif kahvaltı ettim.)
pazartesi tartılacağım için haftasonu çok dikkatli beslendim. Günlük 900 - 1000 kalori ancak almışımdır.
bundan sonar haftada 1 kilo gitmez artık.ideal kilomdayım. gram gram gider.
Amacım bu kiloyu korumak, almasam yeter bana. Birde düzenli egzersiz yapmak.

Çarşamba, perşembe regl bekliyorum. Bakalım iştahım ne durumda olacak.
 
21 mart cumartesi

tartıldıktan sonar bana bir rahatlık geldi.bir sürü kaçamak yaptım, günlük 1400 - 1500 kalori civarında aldım. Karbonhidrat tüketimim fazla oldu.
çarşamba akşamı regl oldum.Meğerse onun azizliğine uğramışım.
Bu arada ev yoğurdum bitti. Öğlen ve akşam yemeklerinde 1 kase zerdeçallı, zencefilli yogurt yiyorum. sanırım aç gözlülüğümü baskıladığını düşünüyorum. Zihnimde sürekli yemek düşüncesi olurdu ama kilo vermeye odaklandığımdan beri motivasyonum super. Bu motivasyonda; zerdeçallı, zencefilli yoğurdun etkisi çok oldu bence. Bu öğlen yine yoğurda başlayacağım, çok şükür...
pazartesi babamı yolcu ettik.Babacığıma sevdiği yiyecekleri bol bol yapınca yemeden duramadım.
Birde hava çok soğuktu. sürekli sıcak şeyler içmek yemek isteğime gem vuramadım....
Kısacası beslenme düzeni açısından bir sürü engellerle karşılaştım, pzartesi tartı sonucunu çok merak ediyorum.

Bu arada bugün motivasyonum super, yarında öyle olaağına inanıyorum.Nede olsa tartıya 2 gün kaldı...
 
22. mart. 2015. pazar

yarın tartı günüm diye 2 gündür azami dikkatle besleniyorum.
tartıldıktan sonar 2 gün rahatlıyorum, çok sıkmıyorum. 4- 5 günler biraz dikkat etmeye başlıyorum ve tartıya son 2 gün kala 1000 kaloriyi geçmeyerek bütün haftayı dengelemeye çalışıyorum. Son günlerdeki psikolojim bu şekilde.
Yarın ki tartı sonucunu çok merak ediyorum..Bu hafta beslenme açısından bir sürü egnellere takıldım bakalım bu krizi iyi yönetebilmiş miyim ?

Bu arada haftasonu kaçamaklarımın olmayışı eşimin evde olmayışıyla çok alakalı sanırım. Herkes haftasonu aileyle yada dostlarla sosyalleşince ister istemez kaçamaklar artıyor. Bizde durum tam tersi. Kendi adıma konuşmam gerekirse, hem çok sosyal olmak ,hem sıkı diyet yapmak psikolojik olarak çok yorucu olurdu. Sürekli bir irade savaşı içinde olurdum...
sanırım bu sakin hayatıma alıştım, seviyorum...
 
2. nisan. 2015. perşembe

Bugün oruç tuttum. Yaklaşık 9 - 10 aydır uygun olduğum perşembe günleri oruç tutuyorum.
hem midem dinleniyor, hem beynim.Sürekli ne yesem diye düşünmekten beynim yoruluyor, yemek şansı olmayınca beyin başka işlere çok iyi konsantre oluyor.
Açlık hiç aklıma gelmiyor. Çoğu zaman başımda ağrımıyor. sadece çok halsiz, enerjisiz oluyorum.
son haftalarda iftarda çok az yiyorum, midem ok küçülmüş, kesinlikle inandım buna.
İlk aylar dinlene dinlene bile olsa gün içinde canımın çektiği herşeyden yerdim. Oruç tuttum hakettim psikolojisi.
Oruçtan önceki gece hiç farkında olmadan bir sürü şey yemiş olurdum . Kıtlık psikolojisi.( normalde akşam 6-7 den sonar hiçbirşey yemem.Reflüm sağolsun :))))
Gece 11 e kadar yersem sahurda sadece su içip niyet ederek oruç tatardım. Zaten kışın oruçlu kalma süresi 12 saat civarında oluyor.

Bugün eve gelirken çocuklarla bakkala girdik. Elim otomatikman bisküviye gitti.
ABUR CUBUR ZAAFIMDAN ÇOK ŞÜKÜR KURTULDUM.
Evde olanlar aklıma bile gelmiyor.Onların yerine çocuklarla birlikte, kuruyemiş tüketiyoruz.
Bugün kü oruç psikolojisiyle yapılan bir hareketti.
KENDİME KIZMADIM, KENDİMDEN NEFRET ETMEDİM, KENDİME OLAN GÜVENİM AZALMADI.

İftardan sonar, çay kahve keyfi faslında o bisküviyi yeme isteğim pek kalmamıştı .
Uzun bir sure yememek için kendimle mücadele ettim. son günlerde, kuru hurmayı kakaoya bandırıp yiyorum, çikolatadan daha lezzetli, katkısız. Keşke çocuklarımda çikolata yerine bunu tercih etseler....
Bu bisküviyi daha önceden hiç yememiştim.Üstelik Torku, gerçek şeker pancarıyla tatlandırılmış. Diğer katkı madelerini aklımın ucundan bile geçirmedim... Beynimi nasıl kandıracağımı çok iyi öğrendim.
Hurma mı bisküvi mi diye kendimle savaşırken ; kendimi çok anlamsız bir savaşın içinde hissettim.
51 kiloyum. Zayıflamak gibi bir amacım yok. 1 bisküvi için beynimi bu kadar meşgul etmemin anlamı yoktu. 1 tane attım ağzıma, merakım geçti, nefsim köreldi.. Oldu bitti. Kakolu hurma kesinlikle çok daha lezzetli.

Eskiden hunharca katı diyet uyguladığım, ( bedenimi en çokda psikolojimi ne derece yorduğumu şimdilerde ancak anlayabiliyorum) sıfır kaçamaklı diyetli günlerim; istediğim kiloya indikten sonra gözüm dönmüşcesine yediğim aburcuburlu günler ve bir kaç ay sonar verdiğim 5 - 10 kiloyu geri alışlarım gözümün önünden bir film şeridi gibi geçiiiiiiip gitti.

DUYGUSAL YİYİCİLİĞİMİN ÜSTESİNDEN GELEBİLDİĞİMİ BİR KEZ DAHA HİSSETİM.

BU GÜCÜ BANA VERDİĞİ İÇİN ; BUGÜNE KADAR YAŞADIĞIM BÜTÜN OLUMSUZ VE OLUMLU HAYAT TECRÜBELERİNİN BENİ BUGÜNLERE HAZIRLADIĞINI İDRAK ETMEMİ NASİP ETTİĞİ İÇİN ALLAHA BİNLERCE KERE ŞÜKRETTİM...
 
6.nisan. 2015. pazartesi

güncel kilo : 50.2
(okulda, wc yok, hafif kahvaltı etmiştim.
Geçen haftaya gore - 500 gr gitmiş.
Gitmiş gitmesinede, bu gidenler yağdan mı, kastan mı, ödem mi, asıl bilmek istediğim bu.
 
12. nisan. 2015. pazar

TARTI GÜNÜNÜ PAZARTESİ OLARAK BELİRLEMEME VESİLE OLAN HERKESTEN ALLAH RAZI OLSUN.
yarın tartı korkusu olmasa bugün halim duman olurdu.
dün kahvaltı etkinliğinde karbonhidrat kalorisi patlaması yaşadım zaten, bugünü elimden geldiğince hafif geçirmeye çalıştım...
 
14 . nisan. 2015. salı

50. 5
( okulda, hafif kahvaltı ettim. wc var )
+ 300 gr iyi sonuç bence.
ben bu kilo koruma işini oturttum sanırım.
KENDİMLE GURUR DUYUYORUM ...
 
cumartesi köy kahvaltısı etkiniği vardı. gözüm neyde kaldıysa yedim, hiç kısıtlamadım.Çok uzun zamandır böyle bir ortama girmemiştim. 50 kiloya inmemin şerefine , kendime ödül verdim.
KİLO KORUMA İŞİNİ OTURTTUM.
Eskiden sıkı diyet yaptığım dönemlerde böyle bir etkinlikte, kendimle müthiş irade savaşları verir, korka korka diyete uygun yiyeceklerden yer, mutsuz mutsuz dolanırdım.
Şİmdilerde anın tadını çıkarmayı öğrendim.
Böylesi etkinlikler her gün olmuyor... Diğer günler teleafisini yapınca, sana o güzel sofradan aldığın maddi ve manevi keyif kalıyor : ))))))
 
25. nisan 2015 cumartesi

kilo : 49.2

Özellikle güncel kilo yazmadım .
Çünkü bu sonuç 5 günlük orucun eseri.
Dün okulda tartıldım.
3 ayların başlangıcı nedeniyle, arkadaşlarla bu 1 hafta boyunca oruç tutma kararı aldık. Bu karara sonuna kadar sadık kalan bir tek ben oldum, diğerleride 3-4 gün tuttular. Birlikte oruç tutmak çok keyifliydi.

öMRÜ HAYATIMDA GÖRDÜĞÜM EN DÜŞÜK KİLO OLDUĞU İÇİN BURAYA NOT DÜŞMEK İSTEDİM.

güncel kilom pazartesi sabahı belli olacak...

( bu arada bu tartıdan sonar yine cuma günü, saat 3 gibi sağlık ocağında tartıldım. Orada 50.07 çıktım .)
 
X