Merhaba ben bu siteyi iki yıldır takip ediyorum fakat yeni üye oldum hikayemi paylaşmak istedim sizlerle.Umarım benim gibi olanlar vardır.Ben 6.5 yllık evliyim.Okuldu kariyerdi derken ve beyaz atlı prensi beklerken yaş oldu 34 ve ben 34 yaşında mutluluğu yakaladım.İlk başta hiç bebek düşünmedim çünkü korkuyordum.Ben annemi küçük yaşta kaybettim yaşım ilerledi ya benim çocuğumda annesiz kalırsa diye.Ama beklenmedik zamanda bir şok yaşadım.Evliliğimin üçüncü ayında ara kanamam oldu,ne olduğunu öğrenmek için doktora gittim.Herhalde hamile olduğunu ama düşük yaptığını aynı anda öğrenen nadir insanlardan biriyim.Çok üzüldüm tabi ama yapacak birşey yok.Vücudum bebeği bir haftada kendiliğinden attı.Doktorum üzülmememi en azından bebek sahibi olabildiğimi yeniden hamile kalabileceğimi söyledi.Herkesten aynı lafı duyunca tabi bende pek takmadım kafama nasıl olsa yeniden hamile kalabilirdim.Üç ay bekledik,tekrar doktora gittim,bir problem yok herşey yolunda ama yaş ilerlemeden bebek düşünüyorsanız beklemeyin dedi,biz de çalışmalara başladık,Bana kalsa biraz daha beklerdim ama eşim o zaman 40 yaşındaydı vetam bir bebek tutkunu.Obir an önce olsun dedi.İlk ay geçti yok,üzerinden altı ay geçti yok.Ben iyice stres olmaya başladım.doktora gittik rahim filmi,eşimin ve benim tahlillerim herşey temiz çıktı.Rahim düzgün,düzenli adet oluyorum ama nafile,doktorum sebebi bilinmeyen infertilite dedi,tam bir şok biz ne düşünürken ne yaşadık.Ama yine çok üzülmedim,hani bir tane olduya biz hep umutluyduk kendiliğinden olur diye.Doktorum tüp bebek deneyin dedi,eşim hayır ben kendiliğinden olsun istiyorum bekleyelim dedi.Neyse uzatmayayım ilk tüp bebek denememizi evliliğimizin 4.yılında yaptık yani 2008 de.Bu arada boş durmadık 3 kez aşılama yaptırdık sonuç negatif.buraya yazarken kolay ama ben bilirim neler yaşadığımı o testte her defasında tek çizgi görmeyi,eşime yok demenin ezikliğini,şu an bile yazarken ağlıyorum.Bu yaşadıklarım beni o kadar olumsuz etkiledi ki ilk tüp bebek denememiz de vücut ilaca rağmen hiç yumurta geliştirmedi ve tedavi iptal edildi.Ben doktorun yanından çıktıktan sonra tam üç saat caddelerde ağlayaredenimde kalucıak dolaştım.Eşim sağolsun bana çok destek oldu ama onun beni üzmemek için metin göründüğünü aslında gözyaşlarını içine akıttığını biliyordum ve bu beni dahada üzüyordu.Altı ay sonra tekrar denedik bu sefer 3 yumurta oluştu sadece biri gelişti.Doktorum bile anlam veremedi bu duruma,basit haplarla bile 5 yumurta geliştirebilen ben o kadar ilaca cevap veremiyordum.Stresten denildi,tek yumurtayla devam kararı alındı ama yine kısmet olmadı,yumurta toplama işleminden bir gün önce olan tek yumurtamda kendiliğinden çatladı,tedavi yine sonlandı.Artık iyice umudumu kaybetmiştim,kendimden çok eşim için üzülüyor,ona çocuk veremediğim için kendimi suçluyordum.Yeniden deneriz derken ilaçlar ben de yan etki yaptı,beyin omurilik sıvım yükseldi,geçici görme problemi yaşadım,bir hafta hastahanede yattım,bir yıl ilaçla tedavi gördüm.defalarca iğneyle belimden sıvı aldılar,doktorum bu şartlarda hormon ilacı kullanamayacağımı aksi halde bedenimde kalıcı hasarlar oluşacağını söyledi.Mecburen bekledik,bu arada tesadüfen kontrole gittiğimde doktorum 3 tane yumurta olduğunu istersem ilaç kullanmadan aşılama yapılabileceğini söyledi,yaptırdık,sonuç gene hüzün.İyileşme sürecim 2010 a kadar sürdü,ilaç kullanmayı bıraktım,ama yaşım kırk oldu,