Pardon da ne bu siddet ne bu celâl?? Kininiz ve hinciniz kimeyse ona gidin lütfen!!!
Pardon da ne bu siddet ne bu celâl?? Kininiz ve hinciniz kimeyse ona gidin lütfen!!!Kimse derdi olana neden konu açtın. Nasıl derdin olabilir diye çıkışmıyor.
Eleştiri almak istemiyorsanız söyleyin adminlere kendi sakat ilişkilerine göre yorum yapacak kadınları alsınlar foruma.
Burada mantıklı kadınlar yaşa göre, konu sahibinin sosyo ekonomik durumuna göre yorum yapıyorlar.
Daha güzelini, mantıklısını gösterecek yorumlar yapıyorum diye özür dileyecek değilim.
Sizin istediğiniz kısır gününe gidip hunharca kocalarınızı çekiştirip daha sonra eve dönüp kocişim de kocişim demek galiba.
Forumda konu açan evli kadınların %90 ı boşanmalı bence. Onlar boşanmıyor, siz veya çevrenizdekiler boşanmıyor diye sağlıklı bir evlilik, hayat yaşadığızı düşünmeyin.
Iste esas sorun baskalarina satasan kadinlarda ama onlara kimse dur diyemiyor??? Hani böyle her seyi dalgaya aliyorlar alay konusu yapiyorlar sizi. Siz yükseldikce bam telinize basiliyor fakat @Munene görüyor ne duyuyor????Kesinlikle size katılıyorum. Geçenlerde başka bir üyeyle karıştırdı beni bir bayan sen şu dugune 3 gün kala tekme yiyen değil misin dedi.. :) düşün yaptığım yoruma alakasız bir kişiden üstelik karıştırarak bana hakaret etti komik. Diğer bir üyenin konusuna yorum yaptım konu sahibini hakli buldum diye başka bir üye imali bir şekilde umarım evladın olmaz dedikorkunçluğun cehaletin kötülüğün ucu bucağı yok.. başıma bir dert gelse allaha sığınırım da buraya konu açmam o derece kadının kadına uyguladığı şiddetin en belirgin olduğu platform KK. Yinede naif saygılı iyi niyetli üyelerde var onlar forumu girilebilir kılıyor
Pardon da ne bu siddet ne bu celâl?? Kininiz ve hinciniz kimeyse ona gidin lütfen!!!
Kimse derdi olana neden konu açtın. Nasıl derdin olabilir diye çıkışmıyor.
Eleştiri almak istemiyorsanız söyleyin adminlere kendi sakat ilişkilerine göre yorum yapacak kadınları alsınlar foruma.
Burada mantıklı kadınlar yaşa göre, konu sahibinin sosyo ekonomik durumuna göre yorum yapıyorlar.
Daha güzelini, mantıklısını gösterecek yorumlar yapıyorum diye özür dileyecek değilim.
Sizin istediğiniz kısır gününe gidip hunharca kocalarınızı çekiştirip daha sonra eve dönüp kocişim de kocişim demek galiba.
Forumda konu açan evli kadınların %90 ı boşanmalı bence. Onlar boşanmıyor, siz veya çevrenizdekiler boşanmıyor diye sağlıklı bir evlilik, hayat yaşadığızı düşünmeyin.
Yoo aslinda gayet sakin olan benimGayet sakin ve mantıklı yazmış. Öfkeli olan sizsiniz.
Bakin ne kadar da güzel demissiniz uslüpden bahsediyorsunuz. Benim de demek istedigim o zaten arkadas elestirecek olsan bile naif bir sekilde yapabilirsin degil mi? Ama dedigim gibi herkes baska biseyler pesinde. Ha noldu yine baska biri tarafindan öfkeli olarak görünüyorum. Neden cünkü anlasilamadigim icinKesinlikle.
Yani insani bir yaşam sürmeleri için (bakin sadece insanî, yani normal sartlar altinda huzurlu mutlu falan degil insana yakisir bir hayat icin) iğrenç bir sekilde aldatilana veya darp edilene bosan demek, durma caninin hic mi kiymeti yok demek, yureklendirmeye calismak neden kotu olsun.
Asil bu sartlar altinda destek verenlerin samimiyetleri sorgulanmali.
Elbette kalkip serefsiz kopek nasil o evde duruyosun hala demekle kardesim sen guclusun gucunu fark et ve terk et demek arasinda fark var, kast ettigim sey usluplarin bazen dozunu asmasi ama akli selim olan hic kimse dovuyorsa da aldatiyorsa da yuvani kurtar gibi bir zihniyete sahip olmamali ya.
Nedir bu fikirlerin alt yapisi din desek dinde musaade var boyle seyler icin kultur desek evet ataerkil bir kulturumuz vardi ama gozlemlerime gore yavas yavas o da yikiliyor, e geriye cehaletin kibri kaliyor, ona da ne yapsak boş.
Uzun yazacağım ama tek ricam ALLAH RIZASI İÇİN kınamayın siz yaşıyormuş gibi okuyup akıl verin bana. 7 yıllık evliyim 2 çocuğum var İyiki de varlar çok şükür. Eşimle çok severek evlendik. Çok farklı biri olarak tanıttı önceleri kendini yaklaşık 4 yıl nişanlı kaldık iyice tanımak adına. Bir kaç yanlışını gördüğüm oldu ama üstesinden geliriz sandım. Evliliğimizin 2. Yılında aşırı derecede kıskançlıklar başladı. Alımlı güzel sayılacak biriydim. Sürekli beni itham ediyordu. Aldatıyorsun vs diye. Kiminle sohbet etsem eve gelince kıyamet kopmaya başladı. Hakerekler küfürler. Ama ben Salak sırılsıklam aşığım. İlk ne oluyor oldum. Sonra birgün kuzeni eşi ben ve eşim sohbet muhabbet (güyya onun ailesi diye hürmet ediyorum ve abi diyorum) eve geldik senin onunla ilişkin var diye beni dövdü Hakerekler küfürler. Evi terk edip anneme geldim yalvar yakar geri döndüm. Sonra kendine geldi sözde oğluma hamile kalıp doğum yaptım bu süreçlerde hiç sıkıntı yaşamadım. Sonrasında zaten çocuk var diye sanırım tekrar herşey başladı. Alkol alıp çığırından çıkmazlar hakaret küfür daha fazlası. Böyle böyle oğlum için ve aptal gibi sevdiğim için durdum 2 sene daha sonrası hep ayrılık ve eve geri gelme sürecinde geçti. Ailem arkamdaydı ama durumları yoktu. Çalışacaktım oğlum küçük diye kıyamadım. Onun kokusundan ayrılmak zor geldi. Susar katlanırım dedim yeterki oğlumdan ayrılmayayım. Siz hakaret etmeyin bunun için bana ben yeterince kendime küfür ve hakaret ediyorum. Sağolun. Ve o dövdükçe ben sustum, o hakaret ettikçe alkol alıp üstüme yürüdükçe katlandım evet salaktım. Hemde katilime hala aşık olacak kadar salaktım. Oğlum 3 yaşındaydı artık bu süreçte aynı evin içinde 1 ay çok mutluyken 2 ay kanlı bıçaklı olmaya başladık. Yüzüm yumuşak benim kalbimde öyle. Korunuyordum iğne ile çünkü istemesende bazen oluyor bazı şeyler. Neyse artık beni ölümle tehdit etmeye başladı eğer ayrılırsam ailemide öldüreceğini söyledi ödüm koptu. Çünkü çirkef tarafı var ve neler görüyoruz dedim yine sustum taki beni yastıkla boğmaya çalışana kadar. Elim ayağım titredi yalvardım ağladım çocuğum var ne olur dedim bıraktı ama öldüm sandım.. Onun uyumasını bekledim taksi çağırıp annemlere kaçtım hiç kimseye birşey anlatamadım onlarda sormaktan vazgeçtiler zaten bu süreçte boşanmaya hazırlanacaktım herşey kafamda hazırdı. O aptal beynime sonunda dank etmişti ki 2 aylık hamile olduğumu psikolog aracılığı ile bir takım testler yaptırırken öğrendim. Korunduğum halde. Çok ağladım sonunda başarmaya az kalmıştı.destek almaya başlayacaktım. Babam kansere yakalanmıştı çok zorlu sürece girdi ailem aynı zamanda kalp krizi geçirdi bu yüzden bahsedemedim sustum. Eve döndüm.. Acil sezeryan ile kızım 7 aylık prematüre doğdu. Doğumda bende kızımda ölüyormuşuz mucize olmuş. Neyse çok uzadı bu binde biri aslında. Kızım 2 yaşında hayatımız kızım doğduktan sonra düzeldi. Eşim bambaşka bir adam oldu. Eskiye nazaran tabiki (normal insanlara göre değerlendirmiyorum) bunun yanında harika bir baba çocuklarıyla asla sorunu olmadı. Ama ben hala dayak yediğim günlerdeyim. Hala yastıkla boğulduğum o andayım atamıyorum içimden boşanmak istiyorum. Şuan ortada hiçbir sebep yok. Hatta aşkla bakıyor bana. Bir dediğim iki olmuyor ama ben ona aşkla bakmıyorum. Şimdi gitsem ailemin durumu biraz daha iyi babam kanseri atlattı %91 engeli var ama ayakta ve kanser değil artık çok şükür. İşim hazır asgari ücret ve sigorta hemen yapılır.. Ama gitmem için hiçbir sebep yok. 2 yıldır (kızım doğdu doğalı, ölüp geri geldiğimiz zaman) ne sıkıntı kaldı nede başka şeyler. Çünkü evden çıkmaz kimseyle görüşmez oldum. Çocuklarım yetiyor bana. Ama sıkışmış hissediyorum. Soracağım ise şu.. Şuan çocuklarım babaya aşık, aralarında çok sıkı ve iyi bir bağ var. Oğlum babasız yatmak istemez. Her şeyiyle kızımla da oğlumla da eksiksizler. Ben geçmişi asla affedemiyorum bu sebepten ayrılıp yolumamı bakmalıyım yoksa çocuklar için durmalımıyım. Lütfen hakaret ve yargılama yapmayın.. Beynimin büyük bir kısmını uzun senelerce kullanamadığımın farkına yeni varıyorum. Bunun adı aşk değil bunun adı birazda çaresizlikti. Hergün birine Salak derseniz bir kaç ay sonra o kişi Salak olduğuna inanır maalesef. Çok uzadı farkındayım okuyup benimle tecrübe ve kıymetli bilgilerini paylaşacak kişilere şimdiden teşekkür ederim. Fikirleriniz çok kıymetli olacak çünkü çıkmazdayım. Keşke kavga çıksada bana hareket etsede eskinin intikamını alsam diye düşünüyorum bazı zaman. Çoğu zamanda çocukları ile arasındaki aşka mani olacağım için bencillikle suçluyorum kendimi.. Kadın olmanın maneviyatı zor arkadaş
Canım benim ya cagresizlik nedir yaşamayan bilemez bende 7 aylık evliyim benimde zorlandığım noktalar var sıkıntılarım var empati yapınca ne kadar üzücü geldi Allah yardımcin olsunUzun yazacağım ama tek ricam ALLAH RIZASI İÇİN kınamayın siz yaşıyormuş gibi okuyup akıl verin bana. 7 yıllık evliyim 2 çocuğum var İyiki de varlar çok şükür. Eşimle çok severek evlendik. Çok farklı biri olarak tanıttı önceleri kendini yaklaşık 4 yıl nişanlı kaldık iyice tanımak adına. Bir kaç yanlışını gördüğüm oldu ama üstesinden geliriz sandım. Evliliğimizin 2. Yılında aşırı derecede kıskançlıklar başladı. Alımlı güzel sayılacak biriydim. Sürekli beni itham ediyordu. Aldatıyorsun vs diye. Kiminle sohbet etsem eve gelince kıyamet kopmaya başladı. Hakerekler küfürler. Ama ben Salak sırılsıklam aşığım. İlk ne oluyor oldum. Sonra birgün kuzeni eşi ben ve eşim sohbet muhabbet (güyya onun ailesi diye hürmet ediyorum ve abi diyorum) eve geldik senin onunla ilişkin var diye beni dövdü Hakerekler küfürler. Evi terk edip anneme geldim yalvar yakar geri döndüm. Sonra kendine geldi sözde oğluma hamile kalıp doğum yaptım bu süreçlerde hiç sıkıntı yaşamadım. Sonrasında zaten çocuk var diye sanırım tekrar herşey başladı. Alkol alıp çığırından çıkmazlar hakaret küfür daha fazlası. Böyle böyle oğlum için ve aptal gibi sevdiğim için durdum 2 sene daha sonrası hep ayrılık ve eve geri gelme sürecinde geçti. Ailem arkamdaydı ama durumları yoktu. Çalışacaktım oğlum küçük diye kıyamadım. Onun kokusundan ayrılmak zor geldi. Susar katlanırım dedim yeterki oğlumdan ayrılmayayım. Siz hakaret etmeyin bunun için bana ben yeterince kendime küfür ve hakaret ediyorum. Sağolun. Ve o dövdükçe ben sustum, o hakaret ettikçe alkol alıp üstüme yürüdükçe katlandım evet salaktım. Hemde katilime hala aşık olacak kadar salaktım. Oğlum 3 yaşındaydı artık bu süreçte aynı evin içinde 1 ay çok mutluyken 2 ay kanlı bıçaklı olmaya başladık. Yüzüm yumuşak benim kalbimde öyle. Korunuyordum iğne ile çünkü istemesende bazen oluyor bazı şeyler. Neyse artık beni ölümle tehdit etmeye başladı eğer ayrılırsam ailemide öldüreceğini söyledi ödüm koptu. Çünkü çirkef tarafı var ve neler görüyoruz dedim yine sustum taki beni yastıkla boğmaya çalışana kadar. Elim ayağım titredi yalvardım ağladım çocuğum var ne olur dedim bıraktı ama öldüm sandım.. Onun uyumasını bekledim taksi çağırıp annemlere kaçtım hiç kimseye birşey anlatamadım onlarda sormaktan vazgeçtiler zaten bu süreçte boşanmaya hazırlanacaktım herşey kafamda hazırdı. O aptal beynime sonunda dank etmişti ki 2 aylık hamile olduğumu psikolog aracılığı ile bir takım testler yaptırırken öğrendim. Korunduğum halde. Çok ağladım sonunda başarmaya az kalmıştı.destek almaya başlayacaktım. Babam kansere yakalanmıştı çok zorlu sürece girdi ailem aynı zamanda kalp krizi geçirdi bu yüzden bahsedemedim sustum. Eve döndüm.. Acil sezeryan ile kızım 7 aylık prematüre doğdu. Doğumda bende kızımda ölüyormuşuz mucize olmuş. Neyse çok uzadı bu binde biri aslında. Kızım 2 yaşında hayatımız kızım doğduktan sonra düzeldi. Eşim bambaşka bir adam oldu. Eskiye nazaran tabiki (normal insanlara göre değerlendirmiyorum) bunun yanında harika bir baba çocuklarıyla asla sorunu olmadı. Ama ben hala dayak yediğim günlerdeyim. Hala yastıkla boğulduğum o andayım atamıyorum içimden boşanmak istiyorum. Şuan ortada hiçbir sebep yok. Hatta aşkla bakıyor bana. Bir dediğim iki olmuyor ama ben ona aşkla bakmıyorum. Şimdi gitsem ailemin durumu biraz daha iyi babam kanseri atlattı %91 engeli var ama ayakta ve kanser değil artık çok şükür. İşim hazır asgari ücret ve sigorta hemen yapılır.. Ama gitmem için hiçbir sebep yok. 2 yıldır (kızım doğdu doğalı, ölüp geri geldiğimiz zaman) ne sıkıntı kaldı nede başka şeyler. Çünkü evden çıkmaz kimseyle görüşmez oldum. Çocuklarım yetiyor bana. Ama sıkışmış hissediyorum. Soracağım ise şu.. Şuan çocuklarım babaya aşık, aralarında çok sıkı ve iyi bir bağ var. Oğlum babasız yatmak istemez. Her şeyiyle kızımla da oğlumla da eksiksizler. Ben geçmişi asla affedemiyorum bu sebepten ayrılıp yolumamı bakmalıyım yoksa çocuklar için durmalımıyım. Lütfen hakaret ve yargılama yapmayın.. Beynimin büyük bir kısmını uzun senelerce kullanamadığımın farkına yeni varıyorum. Bunun adı aşk değil bunun adı birazda çaresizlikti. Hergün birine Salak derseniz bir kaç ay sonra o kişi Salak olduğuna inanır maalesef. Çok uzadı farkındayım okuyup benimle tecrübe ve kıymetli bilgilerini paylaşacak kişilere şimdiden teşekkür ederim. Fikirleriniz çok kıymetli olacak çünkü çıkmazdayım. Keşke kavga çıksada bana hareket etsede eskinin intikamını alsam diye düşünüyorum bazı zaman. Çoğu zamanda çocukları ile arasındaki aşka mani olacağım için bencillikle suçluyorum kendimi.. Kadın olmanın maneviyatı zor arkadaş
Kinim hiddetim yok ama muhatabıma yazdım yorumumu zatenPardon da ne bu siddet ne bu celâl?? Kininiz ve hinciniz kimeyse ona gidin lütfen!!!
Okadar şeyleri yaşarken hepsini sineye çekip affetmişsiniz şimdi,eskiye nazaran cok iyi diyorsunuz ama şimdi çekip gitmek istiyorsunuz....kusura bakmayın ama siz bi garipsiniz kuzum....Uzun yazacağım ama tek ricam ALLAH RIZASI İÇİN kınamayın siz yaşıyormuş gibi okuyup akıl verin bana. 7 yıllık evliyim 2 çocuğum var İyiki de varlar çok şükür. Eşimle çok severek evlendik. Çok farklı biri olarak tanıttı önceleri kendini yaklaşık 4 yıl nişanlı kaldık iyice tanımak adına. Bir kaç yanlışını gördüğüm oldu ama üstesinden geliriz sandım. Evliliğimizin 2. Yılında aşırı derecede kıskançlıklar başladı. Alımlı güzel sayılacak biriydim. Sürekli beni itham ediyordu. Aldatıyorsun vs diye. Kiminle sohbet etsem eve gelince kıyamet kopmaya başladı. Hakerekler küfürler. Ama ben Salak sırılsıklam aşığım. İlk ne oluyor oldum. Sonra birgün kuzeni eşi ben ve eşim sohbet muhabbet (güyya onun ailesi diye hürmet ediyorum ve abi diyorum) eve geldik senin onunla ilişkin var diye beni dövdü Hakerekler küfürler. Evi terk edip anneme geldim yalvar yakar geri döndüm. Sonra kendine geldi sözde oğluma hamile kalıp doğum yaptım bu süreçlerde hiç sıkıntı yaşamadım. Sonrasında zaten çocuk var diye sanırım tekrar herşey başladı. Alkol alıp çığırından çıkmazlar hakaret küfür daha fazlası. Böyle böyle oğlum için ve aptal gibi sevdiğim için durdum 2 sene daha sonrası hep ayrılık ve eve geri gelme sürecinde geçti. Ailem arkamdaydı ama durumları yoktu. Çalışacaktım oğlum küçük diye kıyamadım. Onun kokusundan ayrılmak zor geldi. Susar katlanırım dedim yeterki oğlumdan ayrılmayayım. Siz hakaret etmeyin bunun için bana ben yeterince kendime küfür ve hakaret ediyorum. Sağolun. Ve o dövdükçe ben sustum, o hakaret ettikçe alkol alıp üstüme yürüdükçe katlandım evet salaktım. Hemde katilime hala aşık olacak kadar salaktım. Oğlum 3 yaşındaydı artık bu süreçte aynı evin içinde 1 ay çok mutluyken 2 ay kanlı bıçaklı olmaya başladık. Yüzüm yumuşak benim kalbimde öyle. Korunuyordum iğne ile çünkü istemesende bazen oluyor bazı şeyler. Neyse artık beni ölümle tehdit etmeye başladı eğer ayrılırsam ailemide öldüreceğini söyledi ödüm koptu. Çünkü çirkef tarafı var ve neler görüyoruz dedim yine sustum taki beni yastıkla boğmaya çalışana kadar. Elim ayağım titredi yalvardım ağladım çocuğum var ne olur dedim bıraktı ama öldüm sandım.. Onun uyumasını bekledim taksi çağırıp annemlere kaçtım hiç kimseye birşey anlatamadım onlarda sormaktan vazgeçtiler zaten bu süreçte boşanmaya hazırlanacaktım herşey kafamda hazırdı. O aptal beynime sonunda dank etmişti ki 2 aylık hamile olduğumu psikolog aracılığı ile bir takım testler yaptırırken öğrendim. Korunduğum halde. Çok ağladım sonunda başarmaya az kalmıştı.destek almaya başlayacaktım. Babam kansere yakalanmıştı çok zorlu sürece girdi ailem aynı zamanda kalp krizi geçirdi bu yüzden bahsedemedim sustum. Eve döndüm.. Acil sezeryan ile kızım 7 aylık prematüre doğdu. Doğumda bende kızımda ölüyormuşuz mucize olmuş. Neyse çok uzadı bu binde biri aslında. Kızım 2 yaşında hayatımız kızım doğduktan sonra düzeldi. Eşim bambaşka bir adam oldu. Eskiye nazaran tabiki (normal insanlara göre değerlendirmiyorum) bunun yanında harika bir baba çocuklarıyla asla sorunu olmadı. Ama ben hala dayak yediğim günlerdeyim. Hala yastıkla boğulduğum o andayım atamıyorum içimden boşanmak istiyorum. Şuan ortada hiçbir sebep yok. Hatta aşkla bakıyor bana. Bir dediğim iki olmuyor ama ben ona aşkla bakmıyorum. Şimdi gitsem ailemin durumu biraz daha iyi babam kanseri atlattı %91 engeli var ama ayakta ve kanser değil artık çok şükür. İşim hazır asgari ücret ve sigorta hemen yapılır.. Ama gitmem için hiçbir sebep yok. 2 yıldır (kızım doğdu doğalı, ölüp geri geldiğimiz zaman) ne sıkıntı kaldı nede başka şeyler. Çünkü evden çıkmaz kimseyle görüşmez oldum. Çocuklarım yetiyor bana. Ama sıkışmış hissediyorum. Soracağım ise şu.. Şuan çocuklarım babaya aşık, aralarında çok sıkı ve iyi bir bağ var. Oğlum babasız yatmak istemez. Her şeyiyle kızımla da oğlumla da eksiksizler. Ben geçmişi asla affedemiyorum bu sebepten ayrılıp yolumamı bakmalıyım yoksa çocuklar için durmalımıyım. Lütfen hakaret ve yargılama yapmayın.. Beynimin büyük bir kısmını uzun senelerce kullanamadığımın farkına yeni varıyorum. Bunun adı aşk değil bunun adı birazda çaresizlikti. Hergün birine Salak derseniz bir kaç ay sonra o kişi Salak olduğuna inanır maalesef. Çok uzadı farkındayım okuyup benimle tecrübe ve kıymetli bilgilerini paylaşacak kişilere şimdiden teşekkür ederim. Fikirleriniz çok kıymetli olacak çünkü çıkmazdayım. Keşke kavga çıksada bana hareket etsede eskinin intikamını alsam diye düşünüyorum bazı zaman. Çoğu zamanda çocukları ile arasındaki aşka mani olacağım için bencillikle suçluyorum kendimi.. Kadın olmanın maneviyatı zor arkadaş
Diger ve benim gordugum secenek ise sizin kendinizi aciklamaya calismamaniz.Bakin ne kadar da güzel demissiniz uslüpden bahsediyorsunuz. Benim de demek istedigim o zaten arkadas elestirecek olsan bile naif bir sekilde yapabilirsin degil mi? Ama dedigim gibi herkes baska biseyler pesinde. Ha noldu yine baska biri tarafindan öfkeli olarak görünüyorum. Neden cünkü anlasilamadigim icin
Kesinlikle.
Yani insani bir yaşam sürmeleri için (bakin sadece insanî, yani normal sartlar altinda huzurlu mutlu falan degil insana yakisir bir hayat icin) iğrenç bir sekilde aldatilana veya darp edilene bosan demek, durma caninin hic mi kiymeti yok demek, yureklendirmeye calismak neden kotu olsun.
Asil bu sartlar altinda destek verenlerin samimiyetleri sorgulanmali.
Elbette kalkip serefsiz kopek nasil o evde duruyosun hala demekle kardesim sen guclusun gucunu fark et ve terk et demek arasinda fark var, kast ettigim sey usluplarin bazen dozunu asmasi ama akli selim olan hic kimse dovuyorsa da aldatiyorsa da yuvani kurtar gibi bir zihniyete sahip olmamali ya.
Nedir bu fikirlerin alt yapisi din desek dinde musaade var boyle seyler icin kultur desek evet ataerkil bir kulturumuz vardi ama gozlemlerime gore yavas yavas o da yikiliyor, e geriye cehaletin kibri kaliyor, ona da ne yapsak boş.
Alt yapısı öğrenilmiş çaresizlik... Akvaryumun içindeki balık denizden korkuyor. O akvaryumdan çıkmaya cesaret gösteren olunca , diğer balıklar paçasından tutup aşağı çekiyorlar. İstiyorlar ki kendisi kurtulamıyorsa, diğerleri de kurtulamasın. Çünkü cesur olan, öbürünün korkaklığını vurgulamış oluyor. Korkaklıkları ile yüzleşmektense, akvaryumun içindeki hayatın güzelliğinden dem vuruyorlar. Çıkma diyor biri, bak yem ayağımıza geliyor. Çıkma diyor diğeri, denizde büyük balıklar var. Ama denizde engin ve ferah bir hayat var diyor kurtulmak isteyen, hayır bu bir avuç su korunaklı diyor diğerleri hep bir ağızdan.
Hani kayınvalidesinden çok çekmiş gelinler vardır, ileride kendisi de kayınvalide olunca yaşadığı her eziyeti gelinine çektiren. Ya da kocasından dayak yerken, hakarete uğrarken ağlayıp göz yaşı döktüğü halde kendi oğlu karısını dövdüğünde haz duyan kadınlar hepsi böyle işte. İstiyorlar ki kendi çektiği acıları herkes yaşasın. Durum eşitlensin. Acımasız insanlar bunlar aslında. Ben mutsuzsam herkes mutsuz olsun kafasındakiler. Boşan diyenler değil.
Çok hoş :)
Bazı şeyler görerek öğrenilirken başka şeyler hiçbir şey bilmesen de vicdanında kodludur.
İşte insani insan yapan şey de vicdan.
Burada ısrarla ve hatta yüreklendirmek adına bazen kantarın topuzunu kaçırıyorken, durma, git, boşan derken bu vicdanla konuşuyoruz işte.
Zavallı bir kadının kendini, bedenini korumaya çalışması, çocuklarını sakınması, çaresizliği ve acıyan yerleri gözümün önüne bir şerit gibi yığılınca kalk ve koş, durma burada diye haykırmak istiyorum.
Sonra adın "boşan bence"cilere çıkıyor, böyle bir güruh da türedi.
Ne diyecektim unuttum ya, kafam dağıldı :)
Burada ki aynı şekilde bahsettigin üyeler ki bir çoğu tanınıyor ve biliniyor forumda.. aslında onlara o primi veren de biziz yoksay yorum yapma ve beğenme..iki yüzlülük konusunda da katılıyorum sana çünkü kocamla kavga ettik diye açılan konuya bile bundan bı cacık olmaz boşan diyorlar..ama burada bilindik bir üye vardı cutemom nick'li kocası aldattı ki öyle böyle bir şey değil kadını ayakta uyutmus görsen her konuda boşan diyenler sanki uzlaşma memuru olmuşlardı bir şey olmaz yanlış anlamışsındır"ÇATIR ÇATIR PARASINI YE NİYE BOŞANIYORSUN"vs vs şeyler söylenildi..Güya kadınlar kulübü bura..
Yargılana yargılana gerçekten derdi olanlar derdini anlatırken utanıyor.
Ben bunu yaşadım demeye dilimiz varmıyor.
Niye?
Bi kaç tane "hanımefendi" ayy sen salak mısın ben olsam bir dakika durmam hemen boşarım der diye...
Allah yardımcın olsun bacım. Allah sabır versin.. Ben de benzer dertlerden müzdaribim.. Aşkla bakan bi kocam yok ama şiddet gördğm ve asla unutamadım. Annem babam kanser gidecek yerim yok oturdum kaşdım evimde. Ben hamile kalmamak için 2 3 şekilde korunuyorum ki bu adamdan bi insan daha çıkmasın diye. Olan olmuş zaman geçmiş şartların düzelmiş. Artık kendine eziyet etme.. Boşanmak için şartların elveriyorsa boşan.. Çocukların için ilerleyen dönemde daha zorlayıcı olabilir.
Burdaki "hanımefendiler" sadece yargılarlar. Ama asla bilemezler. Söyledikleri bi insan için intihar sebebi bile olabilir. O yüzden sen takma burayı sıkma canını
Bu kadar katılabilirdim bir yazıyaAlt yapısı öğrenilmiş çaresizlik... Akvaryumun içindeki balık denizden korkuyor. O akvaryumdan çıkmaya cesaret gösteren olunca , diğer balıklar paçasından tutup aşağı çekiyorlar. İstiyorlar ki kendisi kurtulamıyorsa, diğerleri de kurtulamasın. Çünkü cesur olan, öbürünün korkaklığını vurgulamış oluyor. Korkaklıkları ile yüzleşmektense, akvaryumun içindeki hayatın güzelliğinden dem vuruyorlar. Çıkma diyor biri, bak yem ayağımıza geliyor. Çıkma diyor diğeri, denizde büyük balıklar var. Ama denizde engin ve ferah bir hayat var diyor kurtulmak isteyen, hayır bu bir avuç su korunaklı diyor diğerleri hep bir ağızdan.
Hani kayınvalidesinden çok çekmiş gelinler vardır, ileride kendisi de kayınvalide olunca yaşadığı her eziyeti gelinine çektiren. Ya da kocasından dayak yerken, hakarete uğrarken ağlayıp göz yaşı döktüğü halde kendi oğlu karısını dövdüğünde haz duyan kadınlar hepsi böyle işte. İstiyorlar ki kendi çektiği acıları herkes yaşasın. Durum eşitlensin. Acımasız insanlar bunlar aslında. Ben mutsuzsam herkes mutsuz olsun kafasındakiler. Boşan diyenler değil.