kimseye anlatamıyorum içime atmaktan yoruldum

zynpahsen

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
22 Şubat 2013
206
0
ne diyeceğim ne yazacağım bilmiyorum bir sorunum var ama çözümü var mı bilmiyorum sorun eşim.yıllarca bekleyip çok severek büyük bir aşkla evlendik evlendikten sonra hep elele olacaktık birlikte uyuyacaktık beni hep bu romantik hayallerle oyalamış diyorum artık.ilk 2 yıl çok problem yaşadık maddi ve ailesel ama aştık heleki temmuz ayından eylüle kadar resmen yaşayamadığımız balayımızı canım cicim günlerini yaşadık sonra ne oldu bende anlamadım önce içine kapanma sonra söylemeye utanıyorum ama cinsel yönden yaklaşmama başladı o dönem evimizde misafir vardı onları bahane etti canım istemiyor falan dedi neyse öyle böyle bir buçuk ay eli elime değmeden eve sadece yatmaya gelerek(sabaha karşı 3-4 gibi)devam etti

sonra seni annenlere götüreyim çocuklar sıkılıyor dedi hem biraz kafa dinleriz dedi iyi dedim bıraktı bizi bir hafta sonra geldi yine dokunmadı bana ben yakınlık göstereyim dedim giyindim süslendim hazırlandım reddetti istemiyorum sana karşı cinsel hirbirşey hissetmiyorum dedi gururum kırıldı yine de sakince gel konuşalım derdin neyse birlikte çözelim bunalımdamısın işlerin mi kötü cinsel rahatsızlığın mı var omu canını sıkıyor başka birimi var yok adam konuşmak istemiyorum diyor başka birşey demiyor aramyor,sormuyor diğer geldiği haftalarda hep aynı tartışmalar gelmez olaydım deyip çekip gidiyor ben de de hata var sorma konuşmak istemiyorum diyor ısrarla medenice konuşalım halledelim içine atma diye yalvarıyorum

en son gelişinde 2 buçuk ay olmuştu yakınlaşmayalı program yaptım sinemaya gideriz yemek yeriz keyif yaparız diye yok canım istemiyor içimden gelmiyor ben çocuklarla vakit geçireceğim diyor iyice kalbim kırıldı tartışmaya başladık derdi eskii tartışmalarımızmış onlar patlamış bunca yıl öncesini unutamıyormuş(sinirlendiğimde saldırgan oluyorum etrafı kırıp döküyorum bir kere de tokat attım ona pişmanım ama delirtmişti beni) ben de unutamıyorum dedim ama hatırlamamaya çalışıyorum yeni evlilik günlerim hamileliğim hepsi berbat geçti 2 yılda gözümün yaşı hiç durmadı

neyse tartışma tartışma en sonunda hadi dedim çocuklar için son bir adım atayım gururumu ayaklar altına alıp sarıldım git dedi öpmek istedim dokunma dedi yapma böyle dedim beline sarıldım yumruğunu sıktı gelme üstüme dedi yine gururumu kırıp dizlerine kapandım yapma ben senin karınım ne yaptım ben bukadadar bizi mahvetme çocuklar üzülüyor ayrılmak mı derdin ne istiyorsun dedim daha çok sinirleniyor ittiriyor dedim tamam ben elimden geleni yaptım bitti ben bu kadar zalim biriyle duramam dedim ses yok

durum bu bir haftadır görüşmüyoruz ailelere de bişey söyleyemiyorum kimseyi sarma başıma dedi bilmiyorum sonumuz ne olacak normalde ben asla kendimi ezdirmem gurursuzluk etmem hataları affetmem ama sevdiğim için bunca zaman okadar çok şeye katlandım ki şimdi ben de duygusuzlaştım canım yanmıyor sesini özlemiyorum ayrılıp ayrılmamak umrumda bile değil sadece kendim ayrı anne baba çocuğu olduğum için çocuklarıma bu zor durumu yaşatmak istemedim babalarına çok düşkünler bide hakkaten ele avuca gelir bişey yok son zamanlarda eskilerin patlaması diye tutturdu başka kadın mı acaba dedim birincisi öyle biri değildir hadi dedim belki olur ya olmadığına kanaat getirdim olsa zaten söyler oderece açık sözlü tartışmamızda neler söyledi büyümü acaba diye bile düşündüm buz gibi soğudu adam birden benden duygusal veya cinsel yaklaşmaya çalışayım aşırı tepki gösteriyor ne yapacağımı bilmiyorum bıraktım kendimi düzeltme çabam yok çaba harcayacak gücüm de yok artık
sadece derdimi anlatıp rahatlamak istedim çok uzun oldu kusura bakmayın
 
ne diyeceğim ne yazacağım bilmiyorum bir sorunum var ama çözümü var mı bilmiyorum sorun eşim.yıllarca bekleyip çok severek büyük bir aşkla evlendik evlendikten sonra hep elele olacaktık birlikte uyuyacaktık beni hep bu romantik hayallerle oyalamış diyorum artık.ilk 2 yıl çok problem yaşadık maddi ve ailesel ama aştık heleki temmuz ayından eylüle kadar resmen yaşayamadığımız balayımızı canım cicim günlerini yaşadık sonra ne oldu bende anlamadım önce içine kapanma sonra söylemeye utanıyorum ama cinsel yönden yaklaşmama başladı o dönem evimizde misafir vardı onları bahane etti canım istemiyor falan dedi neyse öyle böyle bir buçuk ay eli elime değmeden eve sadece yatmaya gelerek(sabaha karşı 3-4 gibi)devam etti

sonra seni annenlere götüreyim çocuklar sıkılıyor dedi hem biraz kafa dinleriz dedi iyi dedim bıraktı bizi bir hafta sonra geldi yine dokunmadı bana ben yakınlık göstereyim dedim giyindim süslendim hazırlandım reddetti istemiyorum sana karşı cinsel hirbirşey hissetmiyorum dedi gururum kırıldı yine de sakince gel konuşalım derdin neyse birlikte çözelim bunalımdamısın işlerin mi kötü cinsel rahatsızlığın mı var omu canını sıkıyor başka birimi var yok adam konuşmak istemiyorum diyor başka birşey demiyor aramyor,sormuyor diğer geldiği haftalarda hep aynı tartışmalar gelmez olaydım deyip çekip gidiyor ben de de hata var sorma konuşmak istemiyorum diyor ısrarla medenice konuşalım halledelim içine atma diye yalvarıyorum

en son gelişinde 2 buçuk ay olmuştu yakınlaşmayalı program yaptım sinemaya gideriz yemek yeriz keyif yaparız diye yok canım istemiyor içimden gelmiyor ben çocuklarla vakit geçireceğim diyor iyice kalbim kırıldı tartışmaya başladık derdi eskii tartışmalarımızmış onlar patlamış bunca yıl öncesini unutamıyormuş(sinirlendiğimde saldırgan oluyorum etrafı kırıp döküyorum bir kere de tokat attım ona pişmanım ama delirtmişti beni) ben de unutamıyorum dedim ama hatırlamamaya çalışıyorum yeni evlilik günlerim hamileliğim hepsi berbat geçti 2 yılda gözümün yaşı hiç durmadı

neyse tartışma tartışma en sonunda hadi dedim çocuklar için son bir adım atayım gururumu ayaklar altına alıp sarıldım git dedi öpmek istedim dokunma dedi yapma böyle dedim beline sarıldım yumruğunu sıktı gelme üstüme dedi yine gururumu kırıp dizlerine kapandım yapma ben senin karınım ne yaptım ben bukadadar bizi mahvetme çocuklar üzülüyor ayrılmak mı derdin ne istiyorsun dedim daha çok sinirleniyor ittiriyor dedim tamam ben elimden geleni yaptım bitti ben bu kadar zalim biriyle duramam dedim ses yok

durum bu bir haftadır görüşmüyoruz ailelere de bişey söyleyemiyorum kimseyi sarma başıma dedi bilmiyorum sonumuz ne olacak normalde ben asla kendimi ezdirmem gurursuzluk etmem hataları affetmem ama sevdiğim için bunca zaman okadar çok şeye katlandım ki şimdi ben de duygusuzlaştım canım yanmıyor sesini özlemiyorum ayrılıp ayrılmamak umrumda bile değil sadece kendim ayrı anne baba çocuğu olduğum için çocuklarıma bu zor durumu yaşatmak istemedim babalarına çok düşkünler bide hakkaten ele avuca gelir bişey yok son zamanlarda eskilerin patlaması diye tutturdu başka kadın mı acaba dedim birincisi öyle biri değildir hadi dedim belki olur ya olmadığına kanaat getirdim olsa zaten söyler oderece açık sözlü tartışmamızda neler söyledi büyümü acaba diye bile düşündüm buz gibi soğudu adam birden benden duygusal veya cinsel yaklaşmaya çalışayım aşırı tepki gösteriyor ne yapacağımı bilmiyorum bıraktım kendimi düzeltme çabam yok çaba harcayacak gücüm de yok artık
sadece derdimi anlatıp rahatlamak istedim çok uzun oldu kusura bakmayın

çok zor bir durum erkekeler inat oluyor unutmuyor biz bir canim bir cicim cözülüyoz kiyamiyoz allah yardimcin olsun geçmişi düşünüp sabrini tüketmiş sen sabret
 
ne diyeceğim ne yazacağım bilmiyorum bir sorunum var ama çözümü var mı bilmiyorum sorun eşim.yıllarca bekleyip çok severek büyük bir aşkla evlendik evlendikten sonra hep elele olacaktık birlikte uyuyacaktık beni hep bu romantik hayallerle oyalamış diyorum artık.ilk 2 yıl çok problem yaşadık maddi ve ailesel ama aştık heleki temmuz ayından eylüle kadar resmen yaşayamadığımız balayımızı canım cicim günlerini yaşadık sonra ne oldu bende anlamadım önce içine kapanma sonra söylemeye utanıyorum ama cinsel yönden yaklaşmama başladı o dönem evimizde misafir vardı onları bahane etti canım istemiyor falan dedi neyse öyle böyle bir buçuk ay eli elime değmeden eve sadece yatmaya gelerek(sabaha karşı 3-4 gibi)devam etti

sonra seni annenlere götüreyim çocuklar sıkılıyor dedi hem biraz kafa dinleriz dedi iyi dedim bıraktı bizi bir hafta sonra geldi yine dokunmadı bana ben yakınlık göstereyim dedim giyindim süslendim hazırlandım reddetti istemiyorum sana karşı cinsel hirbirşey hissetmiyorum dedi gururum kırıldı yine de sakince gel konuşalım derdin neyse birlikte çözelim bunalımdamısın işlerin mi kötü cinsel rahatsızlığın mı var omu canını sıkıyor başka birimi var yok adam konuşmak istemiyorum diyor başka birşey demiyor aramyor,sormuyor diğer geldiği haftalarda hep aynı tartışmalar gelmez olaydım deyip çekip gidiyor ben de de hata var sorma konuşmak istemiyorum diyor ısrarla medenice konuşalım halledelim içine atma diye yalvarıyorum

en son gelişinde 2 buçuk ay olmuştu yakınlaşmayalı program yaptım sinemaya gideriz yemek yeriz keyif yaparız diye yok canım istemiyor içimden gelmiyor ben çocuklarla vakit geçireceğim diyor iyice kalbim kırıldı tartışmaya başladık derdi eskii tartışmalarımızmış onlar patlamış bunca yıl öncesini unutamıyormuş(sinirlendiğimde saldırgan oluyorum etrafı kırıp döküyorum bir kere de tokat attım ona pişmanım ama delirtmişti beni) ben de unutamıyorum dedim ama hatırlamamaya çalışıyorum yeni evlilik günlerim hamileliğim hepsi berbat geçti 2 yılda gözümün yaşı hiç durmadı

neyse tartışma tartışma en sonunda hadi dedim çocuklar için son bir adım atayım gururumu ayaklar altına alıp sarıldım git dedi öpmek istedim dokunma dedi yapma böyle dedim beline sarıldım yumruğunu sıktı gelme üstüme dedi yine gururumu kırıp dizlerine kapandım yapma ben senin karınım ne yaptım ben bukadadar bizi mahvetme çocuklar üzülüyor ayrılmak mı derdin ne istiyorsun dedim daha çok sinirleniyor ittiriyor dedim tamam ben elimden geleni yaptım bitti ben bu kadar zalim biriyle duramam dedim ses yok

durum bu bir haftadır görüşmüyoruz ailelere de bişey söyleyemiyorum kimseyi sarma başıma dedi bilmiyorum sonumuz ne olacak normalde ben asla kendimi ezdirmem gurursuzluk etmem hataları affetmem ama sevdiğim için bunca zaman okadar çok şeye katlandım ki şimdi ben de duygusuzlaştım canım yanmıyor sesini özlemiyorum ayrılıp ayrılmamak umrumda bile değil sadece kendim ayrı anne baba çocuğu olduğum için çocuklarıma bu zor durumu yaşatmak istemedim babalarına çok düşkünler bide hakkaten ele avuca gelir bişey yok son zamanlarda eskilerin patlaması diye tutturdu başka kadın mı acaba dedim birincisi öyle biri değildir hadi dedim belki olur ya olmadığına kanaat getirdim olsa zaten söyler oderece açık sözlü tartışmamızda neler söyledi büyümü acaba diye bile düşündüm buz gibi soğudu adam birden benden duygusal veya cinsel yaklaşmaya çalışayım aşırı tepki gösteriyor ne yapacağımı bilmiyorum bıraktım kendimi düzeltme çabam yok çaba harcayacak gücüm de yok artık
sadece derdimi anlatıp rahatlamak istedim çok uzun oldu kusura bakmayın
Biraz zamana bırakıp esinizin üzerine gitmeseniz. Yaşanmışlıklardan yorulmuşsunuz her ikinizde. Zaten hep denemişsiniz, yaklaşmaya çalışmışsınız , elinizden geleni yapıyorsunuz anladığım kadarıyla ama esiniz geri adım atmıyor.
Biraz geri çekilip es verin kendinize de, eşinizede.Dilerim çocuklarınız için aşabilirsiniz zorlukları, bu kötü günlerin üstesinden gelirsiniz.
 
biraz üzerine gitmeseniz acaba nasıl olur.hani kaçan koalanır derler ya onun gibi.bilemedim.kendimden biliyorum cinsel arzu bitince insan eşinin dokunmasına otururken ayağının değmesine bile tahammül edemiyor bazen.umarım geçici bir durumdur.umutsuzluğa sürüklemek istemem sizi ama insan cinsel olarak soğuduğu birine tekrar yakınlık hissedemez bence.
 
biraz üzerine gitmeseniz acaba nasıl olur.hani kaçan koalanır derler ya onun gibi.bilemedim.kendimden biliyorum cinsel arzu bitince insan eşinin dokunmasına otururken ayağının değmesine bile tahammül edemiyor bazen.umarım geçici bir durumdur.umutsuzluğa sürüklemek istemem sizi ama insan cinsel olarak soğuduğu birine tekrar yakınlık hissedemez bence.

bilmiyorum nolcak hayırlısı üstüne gitmeden duramadım işte hatam o.illa problem çözülsün istedim konuşmak iyi gelir dedim çaba harcamak istedim boş boş ne olacak diye beklemek istemedim ama daha kötü oldu
 
bilmiyorum nolcak hayırlısı üstüne gitmeden duramadım işte hatam o.illa problem çözülsün istedim konuşmak iyi gelir dedim çaba harcamak istedim boş boş ne olacak diye beklemek istemedim ama daha kötü oldu

bende çok üsteledim eşime gel konuşalım konuşmazsak çözemeyiz diye.ama 2.5 yıl oldu hiç oturup sorunlarımızı konuşmadık.hep ben uğraştım çabaladım şimdi düzelme ayaklarında ama ben benden gideli çok oldu.

ya ciddi anlamda blöf yapacaksın ben istemiyorum arkadaş böyle bir evliliği diyeceksin.gerekirse evide terk edeceksin yada onu göndereceksin bir sarsılacak eğer seni seviyor evliliğini bitirmek istemiyorsa zaten peşinden koşar ama yok umrunda olmazsa kazanan yine sen olursun.

belki ayrılmak istiyor söyleyemiyor.ben o durumdayım ordan biliyorum.eşinin sana yaptıklarını bende eşime yapıyorum maalesef :KK43: ben çok sinirlenmeden kırmadan yapmaya çalışıyorum sadece.
 
Canim, esinin cinsel sorunlari var belli. Bir doktora gortursen, giderse belki bir cozum bulabilirsiniz. Gitmezse isin cok zor, Rabbim dayanma gucu versin sana. Boyle olmaz, nereye kadar dayanacaksin. Bosanirsan kendi duzenini kurabilecekmisin! Birilerine anlatsan da esinin sevdigi ve dinleyecegi birine, yardim etseler ona da.... Son bir defa daha dene istersen, olmazsa da bakarsin sonrasina...
 
bence siz yaptığınızdan pişman olmayın siz çocuklarınızı evliliğinizi düşündünüz gururunuzu ayaklar altına almadınız.
Eşinize biraz zaman verin ama dilerim iş bu soğuklukla devam etmez umarım hayatında aklını karıştırıcak başka biride yoktur.
artık o kadar çok duyuyorum ki korkuyorum gerçekten. hatta psikolojim bozuldu gibi acaba su adam karısını aldatıyor mudur acaba benim kocam da... neyse size diyebileceğim tek şey beklemenizdir. inşallah her sey düzelir tekrar eskisi gibi yuvanızda çocuklarınızla mutlu bir ömür geçirirsiniz. eşiniz dilerim en kısa zamanda vicdana gelir . Allahım yardımcınız olsun.
 
bende çok üsteledim eşime gel konuşalım konuşmazsak çözemeyiz diye.ama 2.5 yıl oldu hiç oturup sorunlarımızı konuşmadık.hep ben uğraştım çabaladım şimdi düzelme ayaklarında ama ben benden gideli çok oldu.

ya ciddi anlamda blöf yapacaksın ben istemiyorum arkadaş böyle bir evliliği diyeceksin.gerekirse evide terk edeceksin yada onu göndereceksin bir sarsılacak eğer seni seviyor evliliğini bitirmek istemiyorsa zaten peşinden koşar ama yok umrunda olmazsa kazanan yine sen olursun.

belki ayrılmak istiyor söyleyemiyor.ben o durumdayım ordan biliyorum.eşinin sana yaptıklarını bende eşime yapıyorum maalesef :KK43: ben çok sinirlenmeden kırmadan yapmaya çalışıyorum sadece.

boşanmak isterse bu kadar dolandırmaya gerek yok sevgim bitti duygum bitti der ben zaten durmam beni sevmeyen birinin yanında ama bana diyor ki sen de bişey yok eskiler patladı hissizleştim sorma üsteleme zamana bırak .
size de üzüldüm çözümsüz mü durumunuz iyice sevgi saygı herşey bitti mi tamamen
 
zaten ayrı evlerdeymişsiniz kaçırmışım onu.benim bir arkadaşımın eşinde cinsel sorunlar varmış 8-9 ay adam yaklaşmadı sonra söylemiş böyle böyle diye sonra tedavi oldu şimdi çocuklaı falan var.ama erkekler için bu tür bir sorunu paylaşmak çok zor sanırım.
 
Canım ya..çok üzüldüm bencede biraz rahat bırak,anlayabiliyorum seni.Sen sabahlara konuşup muhakkak ve muhakkak sonuca varmak istiyosun ama erkekler öyle değil işte..biraz sabır et ve bırak herşeyi onun üstüne artık yapacagını yapmışsın.en azından bide bunu dene..
 
ne diyeceğim ne yazacağım bilmiyorum bir sorunum var ama çözümü var mı bilmiyorum sorun eşim.yıllarca bekleyip çok severek büyük bir aşkla evlendik evlendikten sonra hep elele olacaktık birlikte uyuyacaktık beni hep bu romantik hayallerle oyalamış diyorum artık.ilk 2 yıl çok problem yaşadık maddi ve ailesel ama aştık heleki temmuz ayından eylüle kadar resmen yaşayamadığımız balayımızı canım cicim günlerini yaşadık sonra ne oldu bende anlamadım önce içine kapanma sonra söylemeye utanıyorum ama cinsel yönden yaklaşmama başladı o dönem evimizde misafir vardı onları bahane etti canım istemiyor falan dedi neyse öyle böyle bir buçuk ay eli elime değmeden eve sadece yatmaya gelerek(sabaha karşı 3-4 gibi)devam etti

sonra seni annenlere götüreyim çocuklar sıkılıyor dedi hem biraz kafa dinleriz dedi iyi dedim bıraktı bizi bir hafta sonra geldi yine dokunmadı bana ben yakınlık göstereyim dedim giyindim süslendim hazırlandım reddetti istemiyorum sana karşı cinsel hirbirşey hissetmiyorum dedi gururum kırıldı yine de sakince gel konuşalım derdin neyse birlikte çözelim bunalımdamısın işlerin mi kötü cinsel rahatsızlığın mı var omu canını sıkıyor başka birimi var yok adam konuşmak istemiyorum diyor başka birşey demiyor aramyor,sormuyor diğer geldiği haftalarda hep aynı tartışmalar gelmez olaydım deyip çekip gidiyor ben de de hata var sorma konuşmak istemiyorum diyor ısrarla medenice konuşalım halledelim içine atma diye yalvarıyorum

en son gelişinde 2 buçuk ay olmuştu yakınlaşmayalı program yaptım sinemaya gideriz yemek yeriz keyif yaparız diye yok canım istemiyor içimden gelmiyor ben çocuklarla vakit geçireceğim diyor iyice kalbim kırıldı tartışmaya başladık derdi eskii tartışmalarımızmış onlar patlamış bunca yıl öncesini unutamıyormuş(sinirlendiğimde saldırgan oluyorum etrafı kırıp döküyorum bir kere de tokat attım ona pişmanım ama delirtmişti beni) ben de unutamıyorum dedim ama hatırlamamaya çalışıyorum yeni evlilik günlerim hamileliğim hepsi berbat geçti 2 yılda gözümün yaşı hiç durmadı

neyse tartışma tartışma en sonunda hadi dedim çocuklar için son bir adım atayım gururumu ayaklar altına alıp sarıldım git dedi öpmek istedim dokunma dedi yapma böyle dedim beline sarıldım yumruğunu sıktı gelme üstüme dedi yine gururumu kırıp dizlerine kapandım yapma ben senin karınım ne yaptım ben bukadadar bizi mahvetme çocuklar üzülüyor ayrılmak mı derdin ne istiyorsun dedim daha çok sinirleniyor ittiriyor dedim tamam ben elimden geleni yaptım bitti ben bu kadar zalim biriyle duramam dedim ses yok

durum bu bir haftadır görüşmüyoruz ailelere de bişey söyleyemiyorum kimseyi sarma başıma dedi bilmiyorum sonumuz ne olacak normalde ben asla kendimi ezdirmem gurursuzluk etmem hataları affetmem ama sevdiğim için bunca zaman okadar çok şeye katlandım ki şimdi ben de duygusuzlaştım canım yanmıyor sesini özlemiyorum ayrılıp ayrılmamak umrumda bile değil sadece kendim ayrı anne baba çocuğu olduğum için çocuklarıma bu zor durumu yaşatmak istemedim babalarına çok düşkünler bide hakkaten ele avuca gelir bişey yok son zamanlarda eskilerin patlaması diye tutturdu başka kadın mı acaba dedim birincisi öyle biri değildir hadi dedim belki olur ya olmadığına kanaat getirdim olsa zaten söyler oderece açık sözlü tartışmamızda neler söyledi büyümü acaba diye bile düşündüm buz gibi soğudu adam birden benden duygusal veya cinsel yaklaşmaya çalışayım aşırı tepki gösteriyor ne yapacağımı bilmiyorum bıraktım kendimi düzeltme çabam yok çaba harcayacak gücüm de yok artık
sadece derdimi anlatıp rahatlamak istedim çok uzun oldu kusura bakmayın

şimdi ben kendimden pay çıkarıyorum da; ben de mesela eşime ilk zamanlardaki gibi değilim. hem cinsel hem duygusal anlamda özellikle de bunu son 2 haftadır yoğun yaşıyorum. eşimden uzakttayım öğretmen oldugum için belki bununda etkisidir bilemiyorum. neden derseniz; bizim tartışmalarımız oldu ve ben hep affeden alttan alan küskünlüğe tahammülü olmayan bir insan oldugum için hep sırlaşıyordum o da hep kendini çekerdi. bunlar ben de o anda bir kırgınlık yaratmıyordu cünkü anı kurtardım diyordum..ama şimdi bunlar, yaşadıklarım, beklentilerim hep aklıma gelıyor ve bunlar aklıma geldikçe de eşimden uzaklaşıyorum. mesela ben onunla saatlerce sohbet edebilir, bıkmadan usanmadan onu dinleyebilrdim. onsuz en fazla 1 hafta durabilirdim. ve ben şu anda eşimden 15 gündr uzağım..özledim karıcıgımı dese bile dokunuyor.ve kendi kendime tam bir çıkmazdayım.. bir 15 gün daha olsa dayanabilirm diyorum..
size gelince bence eşiniz size kırgın.. ve sizden beklentileri vardı ama bunlar gerçekleşmedi. mesela ona tokat attım diyorsunuz, bu bir erkek için bence affedilmesi zor birşey düşünsenize erkekliğe sığmaz diye birşey vardır. belki sizden saygı bekledi ama siz saygı duymadınız, bunun gibi şeyler de onu sizden uzaklaştırdı. yani anladıgım kadarıyla siz kendinizi ezdirmiyim derken eşinizin kişiliğini zedelediniz.
sakın benim eleştirimi yanlış anlamayın..ben kendimden yola çıkarak sadece böyle bir yorumda bulundumm..
 
Canim, esinin cinsel sorunlari var belli. Bir doktora gortursen, giderse belki bir cozum bulabilirsiniz. Gitmezse isin cok zor, Rabbim dayanma gucu versin sana. Boyle olmaz, nereye kadar dayanacaksin. Bosanirsan kendi duzenini kurabilecekmisin! Birilerine anlatsan da esinin sevdigi ve dinleyecegi birine, yardim etseler ona da.... Son bir defa daha dene istersen, olmazsa da bakarsin sonrasina...[/QUOTE


gitmiyor bide onun huyu bana kızgın olduğu anlarda cinselliğin kullanılmasına kızar karşı çıkar sadece iyi mutluy olduğu anda olacak ben işin o boyutunu geçtim benimle aile danışmanına gelmeyi bile kabul etmiyor kayınvalideme anlatmak istiyorum o biraz seziyor ama izin vermiyor sözümü dinlemedin deyip daha tepkili olur bana karşı diye ses çıkaramıyorum elim kolum bağlı oturmak da hiç bana göre değil problem varsa büyümeden anında çözülmeli ama herkes aynı kişilkte değil ruh ikizimdi o benim şimdi tanıyamıyorum adamı
 
o bizim evimizde ben annemde

anneniz biliyormu durumu? eşiniz hareketleri hiç hoş değil. bence sen elinden geleni yapmışsın. artık zamana bırak. inş. kafasına dank eder eşinin. senin ve çocuklarının değerini anlar. rabbim yardım etsin. keşke siz evinizden gitmeseydiniz. eşiniz gitseydi
 
benim içimdeki sevgiyi bitirdi bana saygısı zaten yokmuş.etmediği küfür hakaret kalmadı.erkek görünce g.tün başın oynuyor bile dedi neredeyse gerçi ben onu yanlış anlamışım öyle diyor ama neyse.

dediğim gibi bitince bitiyor geri dönüş olmuyor sevgide.bu zamana bırakalım lafınıda hiç sevmiyorum.hayat bitiyor neyi bırakıyoruz zamana.bu benim içinde geçerli bende zamana bıraktım göya ama sonu belli...
 
şimdi ben kendimden pay çıkarıyorum da; ben de mesela eşime ilk zamanlardaki gibi değilim. hem cinsel hem duygusal anlamda özellikle de bunu son 2 haftadır yoğun yaşıyorum. eşimden uzakttayım öğretmen oldugum için belki bununda etkisidir bilemiyorum. neden derseniz; bizim tartışmalarımız oldu ve ben hep affeden alttan alan küskünlüğe tahammülü olmayan bir insan oldugum için hep sırlaşıyordum o da hep kendini çekerdi. bunlar ben de o anda bir kırgınlık yaratmıyordu cünkü anı kurtardım diyordum..ama şimdi bunlar, yaşadıklarım, beklentilerim hep aklıma gelıyor ve bunlar aklıma geldikçe de eşimden uzaklaşıyorum. mesela ben onunla saatlerce sohbet edebilir, bıkmadan usanmadan onu dinleyebilrdim. onsuz en fazla 1 hafta durabilirdim. ve ben şu anda eşimden 15 gündr uzağım..özledim karıcıgımı dese bile dokunuyor.ve kendi kendime tam bir çıkmazdayım.. bir 15 gün daha olsa dayanabilirm diyorum..
size gelince bence eşiniz size kırgın.. ve sizden beklentileri vardı ama bunlar gerçekleşmedi. mesela ona tokat attım diyorsunuz, bu bir erkek için bence affedilmesi zor birşey düşünsenize erkekliğe sığmaz diye birşey vardır. belki sizden saygı bekledi ama siz saygı duymadınız, bunun gibi şeyler de onu sizden uzaklaştırdı. yani anladıgım kadarıyla siz kendinizi ezdirmiyim derken eşinizin kişiliğini zedelediniz.
sakın benim eleştirimi yanlış anlamayın..ben kendimden yola çıkarak sadece böyle bir yorumda bulundumm..

size kızmıyorum haklısınız evet tokat attım yanlıştı ama tartışmamızda ben çocuğumu alıp gitmeye kalkınca çocuk kalıyor sen gidiyorsun deyip kapının önüne koymuştu kızgınlıkla ondan sonra çıldırdım ilk zamanlar hırçındım ailesinden büyük küçük herkes istediği gibi söz sahibiydi üzerimizde bu durum canımı yakıyordu o yüzden yoksa saygısız bir insan değilim hele bir kaç yıldır ona ailesine hiç saygısızlık etmedim sadece sevdim çok sevdim
 
benim içimdeki sevgiyi bitirdi bana saygısı zaten yokmuş.etmediği küfür hakaret kalmadı.erkek görünce g.tün başın oynuyor bile dedi neredeyse gerçi ben onu yanlış anlamışım öyle diyor ama neyse.

dediğim gibi bitince bitiyor geri dönüş olmuyor sevgide.bu zamana bırakalım lafınıda hiç sevmiyorum.hayat bitiyor neyi bırakıyoruz zamana.bu benim içinde geçerli bende zamana bıraktım göya ama sonu belli...


hep biz yanlış anlarız zaten geçen gün neye takıldıysam hepsini söyliyeyim hangimizin ki daha ağır bakalım dedim ben hep yanlış anlamışım çocuğunuz yoktur umarım ben masumlarıma kıyamıyorum eşimi de seviyorum ayrılsak o başka biriyle evlense içim acır ondan ziyade çocuklar arada perişan olur
 
kayınvalidenize anlatmanızı tavsiye etmem birine anlatınca olay sizin dışınızdakilerede yayıır ve durum daha ciddi bir hal alır
biraz oluruna bırakın sakin davranmaya çalışın
zaten zamanla oda anlar belki yanlış yaptığını
 
X