2003 te hayatımda kimseyi sevmediğim kadar sevmiştim ilk nişanlımı.tam 4 sene beraber yedik içtik,gezdik tozduk.hayatımı ona adamıştım.romantizmi,kadın ruhunu okşamasını,daha kısası bi bayana nasıl davranmasını bilen bi kazanovaymış.4 sene körü körüne aptal aşığı olmuştum.çok ta yakışıklıydı hani.sözlendik,nişanlandık evleniyoruz derken bigün karşıma geçti ve ''elif bitti'' dedi.ne bitti deyince ''sana olan sevgim bitti'' dedi.allahım hayat ta o an benim için bitmişti.aylarca ağlamalar,her şarkıda onu hatırlamalar,her yüzde onu görmeler,haftanın 4 gününü psikologlarda geçirmeler vss... gerçekten hayat bitti dediğim anda karşıma çıktı canerim.beni o kokuşmuş,bitmiş hayattan çıkarıp aldı sanki.gözümdeki yaşı benimle sildi.o acıyı benimle çekti.hiç pes etmedi.onu unutturmak için ne gerekiyosa yaptı ve kendini onun yerine oturtmayı bile başardı.o yaşanan bi aşktı,acı veren bitmiş,mazide kalmış bi aşk.ama 3 ay sonra karısı olacağım insan sevgili,dost,arkadaş,eş hepsi.allahım nişanlımı karşıma çıkarttığı için belki dünyanın en şanslı insanıyım.
işin aslı benimki hem sevgi hem mantık evliliği ama aşk değil!
insan biçok kişiyi sevebilir ama bir kez aşık olur!
işin aslı benimki hem sevgi hem mantık evliliği ama aşk değil!
insan biçok kişiyi sevebilir ama bir kez aşık olur!