Selamlar,
Ayni binada altli ustlu oturup cocugunun okulu icin semt degistirmek, kiraya cikmak cok mu kotu bir fikir?
7 yildir annemlerle ayni binadayiz,cok sukur buyuk bir sorunumuz olmadi. Ama yasayanlar bilirler,ne kadar iyi de olsaniz cocugunuzu bir nebze simartirlar ,soz haklari olur,siz zorluk gormediginiz icin kolaya alisirsiniz ya da icli disli olmktan bazen bunalirsiniz. Bir yandan da calisirken boyle yakin olmak nimettir.
Yazamayacagim kadar cok ayrintiyi dusundum ve gitmek daha hayirli gibi geliyor bana. Sorun su ki annemin tansiyonu surekli yukseliyor,hem o hem babam gitmemizi istemiyorlar.Bir sekilde ikna oldular,bu sefer de esim ablasina tasinma dusuncemiz oldugunu soylemis.Gidip ev gezen ilan bakan adam 'Kira cok zor,ev sahipleriyle mi ugrasacagiz?'vb cumleler kurmaya basladi.(Buradan kira alip oraya verecegiz,300tl gibi bir fark odeyecegiz yani bahane ariyor) Ablasinin doldurdugunu anladigim icin tartistik. Dahasi 2019da ilkokula baslayacak olan kizimi bu semtte okula gondermek istemedigim icin ve sokaga yollamadigim icin cok kibirliymisim. Annem calistigim donem kizimi disariya alistirmisti, ilk zamanlar annemle catistim ama kendi bildigi gibi oldu hersey.4 yasindayken de 2.bebegim oldu ve 1 yildir evdeyim.Gecen yaz mahalledeki cocuklari her gordugunde disari cikmak icin agladi.Kurallarimizin olmasina,her daim balkondan izlememe ve gozumun onunde olmasina ragmen evcilik oynrken 8-9 yaslarindaki bir kiz oyun icabi kizima hap icirmis..Bu olaydan sonra aglamasina kiyameti koparmasina ragmen asla yollamadim,birkac arkadasi bize gelebildi sadece ve sonra da tam gun krese yazdirdim.Bu detaylari sikilacaginizi bilmeme ragmen kendimi anlatabilmek icin yaziyorum. E bu kiz yazin en az 1 ay okula gitmeyecek,o zaman da disariyi gorup gitmek isteyecek,annem 'disaridakiler de cocuk yolla ne var'diyecek.Benim kararlarima karisacak...
Bir onceki konumda yazmistim,sbah aksam bizim evden cikmayan bir komsu meselesi de var ki o da beni soguttu buradan ama en cok kizim icin gitmek istiyorum. Sizce haksiz olan ben miyim?
Ayni binada altli ustlu oturup cocugunun okulu icin semt degistirmek, kiraya cikmak cok mu kotu bir fikir?
7 yildir annemlerle ayni binadayiz,cok sukur buyuk bir sorunumuz olmadi. Ama yasayanlar bilirler,ne kadar iyi de olsaniz cocugunuzu bir nebze simartirlar ,soz haklari olur,siz zorluk gormediginiz icin kolaya alisirsiniz ya da icli disli olmktan bazen bunalirsiniz. Bir yandan da calisirken boyle yakin olmak nimettir.
Yazamayacagim kadar cok ayrintiyi dusundum ve gitmek daha hayirli gibi geliyor bana. Sorun su ki annemin tansiyonu surekli yukseliyor,hem o hem babam gitmemizi istemiyorlar.Bir sekilde ikna oldular,bu sefer de esim ablasina tasinma dusuncemiz oldugunu soylemis.Gidip ev gezen ilan bakan adam 'Kira cok zor,ev sahipleriyle mi ugrasacagiz?'vb cumleler kurmaya basladi.(Buradan kira alip oraya verecegiz,300tl gibi bir fark odeyecegiz yani bahane ariyor) Ablasinin doldurdugunu anladigim icin tartistik. Dahasi 2019da ilkokula baslayacak olan kizimi bu semtte okula gondermek istemedigim icin ve sokaga yollamadigim icin cok kibirliymisim. Annem calistigim donem kizimi disariya alistirmisti, ilk zamanlar annemle catistim ama kendi bildigi gibi oldu hersey.4 yasindayken de 2.bebegim oldu ve 1 yildir evdeyim.Gecen yaz mahalledeki cocuklari her gordugunde disari cikmak icin agladi.Kurallarimizin olmasina,her daim balkondan izlememe ve gozumun onunde olmasina ragmen evcilik oynrken 8-9 yaslarindaki bir kiz oyun icabi kizima hap icirmis..Bu olaydan sonra aglamasina kiyameti koparmasina ragmen asla yollamadim,birkac arkadasi bize gelebildi sadece ve sonra da tam gun krese yazdirdim.Bu detaylari sikilacaginizi bilmeme ragmen kendimi anlatabilmek icin yaziyorum. E bu kiz yazin en az 1 ay okula gitmeyecek,o zaman da disariyi gorup gitmek isteyecek,annem 'disaridakiler de cocuk yolla ne var'diyecek.Benim kararlarima karisacak...
Bir onceki konumda yazmistim,sbah aksam bizim evden cikmayan bir komsu meselesi de var ki o da beni soguttu buradan ama en cok kizim icin gitmek istiyorum. Sizce haksiz olan ben miyim?
saka bir tarafa dozunda kibir iyidir, bende cocugumu sokakta oynatmam.. disaridakilerin cocuk olmasi beni degil sorumsuz ailelerini baglar.. bence hemen tasin hazir ikna olmuslarken.. kendi ayaklarinin uzerinde durmak gibisi yok, gorumcen bin sene cakili kalsin o onun problemi :)
