Ben hayata teslim olmaktan başka çare olmadığını öğrendim mesela.
İstemediğim birşeyi istesemde oldurmadığımı,hayatın gidişatına teslim olmaktan başka
çare olmadığını öğrendim.
Negatif yönlerimizi,istemediğim huylarımı (çabuk alev alıp çabuk sönmek gibi)
İstiyorum ama asla önüne geçemiyorum mesela..
En iyisi kendimi olduğum gibi kabul etmek.
Hayata gülmekten başka çare yok.
Her üzüldüğünde bir çocuk gibi üzülüp,ağlamanın,depresyona girip çıkmanın hiç birşeye nane faydası olmadığını öğrendim.
Bunların yarısını ergenlik çağımda,yarısınıda evlendiğim günden itibaren öğrendim.
Ağlasakta,zırlasakta malesef sırtımızı sıvazlayan annemiz,eşimiz kardeşimiz..İnsan herşeyi beyninde bitirmedikten sonra malesef o sırtımızı sıvazlayan muhteşem pamuk eller pek işe yaramıyor..
Her olumsuzluğa, her yere düştüğümüzde kalkmaya alışmaktan başka çare yok..
Beğenmediğimiz her huyumuzu tabiki düzeltmeye çalışalım,kendimizi geliştirelim..
ama olmuyorsada bırakalım dağınık kalsın arkadaşım..
not:Biraz ordan biraz burdan ortaya karışık anlattığımı farkındayım.İçimden böylesi geldi:)
Azıcık anlatabildimse ne mutlu..
bende canım 33 yaşındayım ve sevmediğim huyum haksızlığa uğradığımda yada bana bir saygısızlık yapıldığında çok fazla tepki verirdim şu an bunu aştım diyebilirimBen hayata teslim olmaktan başka çare olmadığını öğrendim mesela.
İstemediğim birşeyi istesemde oldurmadığımı,hayatın gidişatına teslim olmaktan başka
çare olmadığını öğrendim.
Negatif yönlerimizi,istemediğim huylarımı (çabuk alev alıp çabuk sönmek gibi)
İstiyorum ama asla önüne geçemiyorum mesela..
En iyisi kendimi olduğum gibi kabul etmek.
Hayata gülmekten başka çare yok.
Her üzüldüğünde bir çocuk gibi üzülüp,ağlamanın,depresyona girip çıkmanın hiç birşeye nane faydası olmadığını öğrendim.
Bunların yarısını ergenlik çağımda,yarısınıda evlendiğim günden itibaren öğrendim.
Ağlasakta,zırlasakta malesef sırtımızı sıvazlayan annemiz,eşimiz kardeşimiz..İnsan herşeyi beyninde bitirmedikten sonra malesef o sırtımızı sıvazlayan muhteşem pamuk eller pek işe yaramıyor..
Her olumsuzluğa, her yere düştüğümüzde kalkmaya alışmaktan başka çare yok..
Beğenmediğimiz her huyumuzu tabiki düzeltmeye çalışalım,kendimizi geliştirelim..
ama olmuyorsada bırakalım dağınık kalsın arkadaşım..
not:Biraz ordan biraz burdan ortaya karışık anlattığımı farkındayım.İçimden böylesi geldi:)
Azıcık anlatabildimse ne mutlu..
bende canım 33 yaşındayım ve sevmediğim huyum haksızlığa uğradığımda yada bana bir saygısızlık yapıldığında çok fazla tepki verirdim şu an bunu aştım diyebilirim
kendime engel oluyorum çünki sonuç daha kötü oluyor
eşimle tartışma yaşamıyorum ufak tefek şeyler
eskiden sabırsızdım sesimi yükseltirdim tartışmayı uzatmak kendini ispat etmeye çalışmak eşinide kendinide üzmekten başka bir şey değil
hayatta sırtımı sıvazlayan kimsem olmadı ailem şevkat konusunda ketumdur
onedenle problemlerle yanlız başa çıkmayı öğrendim
insanlardan fazla şey beklemiyorum artık eskiden çok beklerdim ilgi alaka örn..kimse değişmiyor bunu kabul etmeliyiz...
aslında politik olamayan insanların başına geliyorBu huyumuz benziyor muş birbirine:)
Umarım bende sizin yaşınıza geldiğimde bunu atlatmış olurum.
Yaşın vermiş olduğu toyluk en önemli etken bunu biliyorum ve kendime hakim olmayı sabırsızlıkla bekliyorum.Şu anda iki bileğimde kelepçeli bu konuda..Geçemiyorum önüne ne yapayım.
Bu huyum hayata karşı her konuda geçerli aslında..Eşim ile ilgisi yok diyebilirim.
Dediğim gibi ergenlik çağımda da savaşıyordum bununla malesef..Neyse umarım aşarım bende sizin gibi:)
aslında politik olamayan insanların başına geliyor
ya neden bir başkası için sinirlenelim ki o kişi değermi sinilerimizi bozduğumuza ben birkaç tartışma yaşadım hep ben zararlı çıktım
haklıyken haksız pozisyona düşüyosun benim alt komşum mesela karşısındakine ters birşey söyliycek dimi onu bir cümle içinde kullanırkendirek değilde dolaylı yollardan söyler sen sonradan çakarsın
baktım bunlar böyle yapıyo bende aynı şekilde davranıyorum artık soğukkanlı söylüyorum herşeyi tartışmadan
anlaşamadığım kişilerle az görüşüyorum hiç görüşmeyede bilirsin
hayatta en çok kendimize değer vermeliyiz zaten biz kendimize değer vermezsek kimse bize değer vermezki günümü nasıl güzel geçirebilirim diye düşünüyorum böyle kızlar karışık oldu
ya ben konuyu biraz yanlış anlamışım sanırım kusuruma bakmayın:)
uyku sersemi öyle saçmalayasım gelmiş. neyse ben yatayım en iyisi iyi geceler herkese:)
canım kabullenirsinde daha o yönlerin yüzünden çok çekmemişsindirAma birde süsleyerek degistiremedigimiz yanlar varsa ve bunlari kabullenmek cok zor geliyorsa?
canım kabullenirsinde daha o yönlerin yüzünden çok çekmemişsindir
ben artık bazı şeylerimde bıktığım için ve bana zararlı olduğu için ciddi derecede değişmeye gayrat ediyorum allahın izni ile....
ya ben konuyu biraz yanlış anlamışım sanırım kusuruma bakmayın:)
uyku sersemi öyle saçmalayasım gelmiş. neyse ben yatayım en iyisi iyi geceler herkese:)
Valla arkadaşım çok güzel yazmışsın aslında..
Bende geç vakitte yapmıştım bu konuya yorum..
Okuduğumda bende biraz terelli bir mesaj olduğunu düşünüp uykuya bağlamıştım
Aslında biraz dikkat edersek,konu sahibinin konuyu açarken yazdığı mesaj sadece bir konuya odaklı değil ve bu kafa karıştırıyor.
Bir yer için yorum yapıyorsun ama sonunda farklı yere çekilmiş gibi geliyor insana konu mesajı:)
Bence içimizden geldiği gibi yorum yapalım bu konuya olsun bitsin
tabiki yok örneğin çevremden biri beni bir kaç defa kırdı 3-4 diyelim sözleriyle bende hiçilk başta ikaz etmezdim sesiz dururum olabilir derdim sonra tekrarladığı zaman gayet kırıcı bir şekilde tersliyorum ozaman sinirlenmiş oluyorumMesela neler?sakincasi yoksa aciklamanin.
arkadaşım sen kendinde beğenmediğin şeyleri sakıncası yoksa açıkça yazarsan daha faydalı oluruz belki değiştirebileceyin şeylerdir...Ama birde süsleyerek degistiremedigimiz yanlar varsa ve bunlari kabullenmek cok zor geliyorsa?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?