- 1 Kasım 2023
- 699
- 1.403
- 28
- 31
- Konu Sahibi letthelightin
-
- #1
Olabilir belki evet. Bir de bu beklenti çoğunlukla kadınlara yönelik oluyor.Mutluluk faşizmi diye birşey var maalesef. Her an mutlu hissetmek zorundaymışız gibi. Ama böyle bir zorunluluk yok aslında. Suçluluğunuz bundan kaynaklanıyor olabilir mi
Herkesi memnun etmek zorunda gibi mi hissettinizOlabilir belki evet. Bir de bu beklenti çoğunlukla kadınlara yönelik oluyor.
Konu sahibi de normal değil, ben olsam anne ve babam bile gitse gitmezdim. Asıl o zaman görürdü. Böyle iyi mi oldu yani. Kendini ezdirsin dursunEşiniz salak maalesef onu böylece kabul edin
Önceki konularınızı hatırlıyorum.Eşiniz şu an o olanlar için ne diyor.Giderken size ne dedi.Hangi bahanelerle pasifliğini örtmeye çalışıyor.İyi geceler herkese,
Ayrıntılı mı yazayım ya da kısa mı keseyim bilmiyorum ama ortasını bulmaya çalışacağım. Ben kötü ya da mutsuz hissettiğimde kendimi çok suçlu hissediyorum. Bu size de oluyor mu? Bunu bugün tetikleyen şeyi kısaca anlatmam gerekirse, bugün anne babamla ve eşimle birlikte misafirliğe gittik. Misafirliğe gittiğimiz yer görümcemin eviydi.
Görümcemle aram pek iyi değil çünkü daha önce beni ve eşimi arabasından atıp sonra da upuzun saygısız bir mesaj döşemişti bana. "Abimle ben asla ayrılmayacağız, bunu kabullen, böylece hayatın daha kolay olur canım, ben senden özür dileyecek bir şey yapmadım." gibi gibi cümleler yazmıştı. Her neyse, evine gitme sebebimiz, benim bugün evime çağıracağım misafirleri "yok siz çağırmayın, bende toplanalım" diye kendi evine yönlendirmesi oldu. Ben eşime gitmeye pek hevesli olmadığımı ifade etmeye çalıştım ama beni pek anlamadığını hissettim. Bana çok garip gelmişti seni arabadan atan, üstelik hadsiz bir mesaj yollayan birinin evine koşa koşa gitmek. Sonuç olarak annemle babamın morali bozulmasın diye gittik, yani onlar da davetliydi. Misafirlikte elimden geldiği kadar makul hareket ve sohbet etmeye çalıştım insanlarla. Ama içten içe gerçekten çok mutsuzdum. Kendime mi niye geldim diye kızdım, eşime mi beni niye getirdi diye sinirlendim yoksa anne babama mı bütün olanı biteni bilmelerine rağmen okey olmalarına içerledim bilmiyorum. Tek bildiğim kötü hissettiğim ve kötü hissettiğim için de kendimi suçluyor olduğum. Galiba sadece yazmak ve paylaşmak istedim.
O diyor ki annen ve baban davetli olmasa gitmezdim. Annem ve babam diyor ki biz sadece eşin mahçup olmasın diye gittik. Ben öyle ortada fasulye gibi bir şeyim herhalde.Önceki konularınızı hatırlıyorum.Eşiniz şu an o olanlar için ne diyor.Giderken size ne dedi.Hangi bahanelerle pasifliğini örtmeye çalışıyor.
Normallik anormallik değil ben gitmek istemedim ki. Başka bir konuda babamın çok sinirli bir insan olduğunu anlatmıştım. Eğer gitmeseydim başıma iş açacaktı. Böyle iyi olmadı tabiki çok çok kötü oldu.Konu sahibi de normal değil, ben olsam anne ve babam bile gitse gitmezdim. Asıl o zaman görürdü. Böyle iyi mi oldu yani. Kendini ezdirsin dursun
Haklısınız. Sizden farklı düşünmüyorum. Ama bunu pratiğe dökemedim. Annem ve babam yanımda misafir. Ne yapacağımı bilemedim.Kendinizin değerini bilin biraz ya nasıl sinirleniyorum şu tavırlara eşin, anne, baba üzülmesin diye neden kendinize saygınızı yitirip üzüleceğinizi bile bile gidiyorsunuz? Kimseyi mutlu etmek zorunda değilsiniz kaldı ki edemezsinizde o davranışları yapıp bir özür bile dilemeyip aksine üste çıkan insanın cenazesine bile gitmem isterse öz kardeşim olsun
Ben tartışmadim o eşimle tartıştı. Eşim ilk soldan değil ikinci soldan gir dediği için kafası karışmış yolda. O yüzden. O bahsettiğiniz cümle de şeyden dolayı, eşim ona ısrar edip kızmıştı özür dileyeceksin diye. O da dilememişti. Biz ayrılmayacağız demesi ondan yani, "abim bana SENİN YÜZÜNDEN kızdı ama nolursa olsun biz ayrılmayacağız." Bunları çok çok ayrıntılı anlatmıştım. Özeti bu şekilde.Şimdi sadece arabadan attığı kısmını yazmışsınız konu neydi neden tartıştınız da arabadan attı bir de size attığı mesaj o kadarcık mı eğer mesaj oysa bir hadsizlik göremedim abimle biz ayrılmayacağız demiş neden böyle bir şey söylüyor
Haklısınız bu bahsettiginiz sebeplerin hepsi rol oynadı. Çok öfkeli de hissediyorum. Galiba dipteyim artık.Suçluluk en çok hissedilen çekirdek duugulardan biri , çok yoğun hissediyorsanız bunun üzerine çalışabilirsiniz . Travmatik yaşantı olabilir, anne babanın yetiştirme tarzı, çocukken ortamın gergin olması , anksiyete vs vs bircok nedeni olabilir
Kendini suçlu hissedeceğin bir şey yok, ailen dahil herkes tarafından manipüle edilmişsin, mutsuz olman gayet normal. Akılları sıra zorla barıştırmışlar sizi. Kalkıp çifte telli oynayacak halin yoktuİyi geceler herkese,
Ayrıntılı mı yazayım ya da kısa mı keseyim bilmiyorum ama ortasını bulmaya çalışacağım. Ben kötü ya da mutsuz hissettiğimde kendimi çok suçlu hissediyorum. Bu size de oluyor mu? Bunu bugün tetikleyen şeyi kısaca anlatmam gerekirse, bugün anne babamla ve eşimle birlikte misafirliğe gittik. Misafirliğe gittiğimiz yer görümcemin eviydi.
Görümcemle aram pek iyi değil çünkü daha önce beni ve eşimi arabasından atıp sonra da upuzun saygısız bir mesaj döşemişti bana. "Abimle ben asla ayrılmayacağız, bunu kabullen, böylece hayatın daha kolay olur canım, ben senden özür dileyecek bir şey yapmadım." gibi gibi cümleler yazmıştı. Her neyse, evine gitme sebebimiz, benim bugün evime çağıracağım misafirleri "yok siz çağırmayın, bende toplanalım" diye kendi evine yönlendirmesi oldu. Ben eşime gitmeye pek hevesli olmadığımı ifade etmeye çalıştım ama beni pek anlamadığını hissettim. Bana çok garip gelmişti seni arabadan atan, üstelik hadsiz bir mesaj yollayan birinin evine koşa koşa gitmek. Sonuç olarak annemle babamın morali bozulmasın diye gittik, yani onlar da davetliydi. Misafirlikte elimden geldiği kadar makul hareket ve sohbet etmeye çalıştım insanlarla. Ama içten içe gerçekten çok mutsuzdum. Kendime mi niye geldim diye kızdım, eşime mi beni niye getirdi diye sinirlendim yoksa anne babama mı bütün olanı biteni bilmelerine rağmen okey olmalarına içerledim bilmiyorum. Tek bildiğim kötü hissettiğim ve kötü hissettiğim için de kendimi suçluyor olduğum. Galiba sadece yazmak ve paylaşmak istedim.
Berbat hissediyorum kalbim yerinden çıkacak gibi. Annem gidip gidip kıza sarıldı, babam birden aşırı pozitiflik saçmaya başladı ki pozitif biri değildir, eşim desen kardeşi diye zaten ayrı terane. Üçünün davranışlarını izledikçe dedim ki keşke şuan yerin dibine girerek yok olsam. Kimsenin de bir şeyi, kızı sevgilisi olmasam artık.Kendini suçlu hissedeceğin bir şey yok, ailen dahil herkes tarafından manipüle edilmişsin, mutsuz olman gayet normal. Akılları sıra zorla barıştırmışlar sizi. Kalkıp çifte telli oynayacak halin yoktu
Valla canm ben olsam arabadan atan evdende atar ben almayaym sağolun derdmHaklısınız. Sizden farklı düşünmüyorum. Ama bunu pratiğe dökemedim. Annem ve babam yanımda misafir. Ne yapacağımı bilemedim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?