- 30 Ağustos 2022
- 122
- 212
- Konu Sahibi Kimimkibennn
- #1
Duzenleme 2: İse başladım ve kendimi tekrar harika hissediyorum. Evin yuku, çocuğun yükü derken ne kadar hirpalandiğimı farkettim. Resmen işe gittiğim gün daha dinç daha mutlu daha dinlenmiş hissediyorum. Sanki elime yüzüme nur geldi
İnsanın kendi parasını kazanması kadar güzel birsey olamaz. Yani şu konuyu açtığım depresif, mazoşist halimden eser yok.Sadece isteyken çocuğumu özlüyorum onu da iki gün sonra sunabilecegim imkanları düşünerek geçiştiriyorum. Buradan tavsiye veren arkadaşların tavsiyeleri de bu süreci destekledi. Ne estetik, ne güzellik ne de seven bir eş insana güzel hissettirmiyormus. Bence asıl güzel hissettiren şey kendini güçlü hissedebilmek , kendine değer vermekmis. Hep duyardım bunun muadili sözleri ama şuan birebir yaşadım yani.
Duzenleme: Aslında öğrenmek istediğim şey herkesin veya bazılarınızın da böyle hissettiği, kendini küçümsediği bir dönem var mi? Geçici mi? Buraya fotoğraf atmadım sonuçta güzel miyim ? Çirkin miyim? Diye sormaktan ziyade bu geçici birseyse iyi yok geçmez veya sadece bana olan birseyse cidden psikiyatriste gitmeyi düşünmeli miyim? İsterse dünya sizi çok beğensin başınıza taç taksın aynaya bakınca "çirkinsin, vasifsizsin vs " diye bağıran bir iç sesiniz varsa hiçbir şeyin önemi olmuyor. Benim suanki durumum bu yoksa eşimin veya başka birinin beni asagiladigi ,kötü hissettirdiği bir durum yok.
Herkes her konuyu açıyor buraya garip gelecek ama bende kendi sorunumu paylasmak istedim. Belki psikolojiden anlayan birileri bana bilinc altımda neler yattigini yorumlayabilir. Şimdi konuma gelirsem yüzümde veya vücudumda bariz kusur olarak göze çarpan hicbirsey yok ama güzel bir kadın da değilim. Mesela kendimi bazen aynada görünce yahu eşim bana nasıl katlanıyor diye düşünüyorum. Hatta bazen bosansakta bu yükten (yük olan benim) kurtulsa diyorum. Esimde dünya yakışıklısı değil kabul ama bir türlü yakıştıramıyorum kendimi yanına. Ben ortada birsey yokken çok tipsizim ayrılalım diyemem ama sanki o benden ayrilip guzel bir kadinla evlense benim uzerimden de cirkin olmanin yuku kalkacak gibi. Sacma gelebilir ,bu da dert mi de diyebilirsiniz ama yeterli olmadığım hissi cok kötü. Garip bir ruh hali içerisindeyim bilmiyorum benim gibi düşünen var mı?
İnsanın kendi parasını kazanması kadar güzel birsey olamaz. Yani şu konuyu açtığım depresif, mazoşist halimden eser yok.Sadece isteyken çocuğumu özlüyorum onu da iki gün sonra sunabilecegim imkanları düşünerek geçiştiriyorum. Buradan tavsiye veren arkadaşların tavsiyeleri de bu süreci destekledi. Ne estetik, ne güzellik ne de seven bir eş insana güzel hissettirmiyormus. Bence asıl güzel hissettiren şey kendini güçlü hissedebilmek , kendine değer vermekmis. Hep duyardım bunun muadili sözleri ama şuan birebir yaşadım yani. Duzenleme: Aslında öğrenmek istediğim şey herkesin veya bazılarınızın da böyle hissettiği, kendini küçümsediği bir dönem var mi? Geçici mi? Buraya fotoğraf atmadım sonuçta güzel miyim ? Çirkin miyim? Diye sormaktan ziyade bu geçici birseyse iyi yok geçmez veya sadece bana olan birseyse cidden psikiyatriste gitmeyi düşünmeli miyim? İsterse dünya sizi çok beğensin başınıza taç taksın aynaya bakınca "çirkinsin, vasifsizsin vs " diye bağıran bir iç sesiniz varsa hiçbir şeyin önemi olmuyor. Benim suanki durumum bu yoksa eşimin veya başka birinin beni asagiladigi ,kötü hissettirdiği bir durum yok.
Herkes her konuyu açıyor buraya garip gelecek ama bende kendi sorunumu paylasmak istedim. Belki psikolojiden anlayan birileri bana bilinc altımda neler yattigini yorumlayabilir. Şimdi konuma gelirsem yüzümde veya vücudumda bariz kusur olarak göze çarpan hicbirsey yok ama güzel bir kadın da değilim. Mesela kendimi bazen aynada görünce yahu eşim bana nasıl katlanıyor diye düşünüyorum. Hatta bazen bosansakta bu yükten (yük olan benim) kurtulsa diyorum. Esimde dünya yakışıklısı değil kabul ama bir türlü yakıştıramıyorum kendimi yanına. Ben ortada birsey yokken çok tipsizim ayrılalım diyemem ama sanki o benden ayrilip guzel bir kadinla evlense benim uzerimden de cirkin olmanin yuku kalkacak gibi. Sacma gelebilir ,bu da dert mi de diyebilirsiniz ama yeterli olmadığım hissi cok kötü. Garip bir ruh hali içerisindeyim bilmiyorum benim gibi düşünen var mı?
Son düzenleme:
almayayım canim benim ki bana yetiyor hatta bir çoğunuzunkiyle yarışır. Dertsizlikten değil eşim de böyle birsey ima etmiyor konu garip biliyorum ama bu da böyle bir his.
