Kızlar ne zamandır beklediğim kanguru bugün geldi sonunda. Artık oğluma alıp dışarı daha rahat çıkarım. Daha önce hem havalar kötü diye hemde bebek arabasını çıkarmak eziyet olduğu için çıkamıyordum (malum istanbulda kaldırım yok doğru düzgün). Şimdi biraz daha özgür olacaz (diye umuyorum). En azından oğlum uyumadığı zamanlar ev işlerini onu sırtıma alıp yaparım o uyurkende kendime vakit ayırırım. Bahar geliyorkende depresyondan çıkarım inşallah. 1 aylıkken istememişti kanguruyu sürekli ağlamıştı geri vermek zorunda kalmıştık. İnşallah bu seferde öyle olmaz... Dua edin de bu sefer sevsin haylaz.. yoksa yine o uyanıkken başını beklemeye devam edeceğim(
Konuyla biraz alakasız olacak ama kanguruyu kaç aylıkken kullanmak gerekir acaba? Benim oğlan 5,5 aylık acaba alsam kullanabilirmiyim yada kaçıncı aya kadar kullanabilirim. Bilgi verirsen sevirim. Belki onunla bende biraz özgürleşirim.
ben de ikinci çocuk düşünmyrum canım. bir tanesi ile zor başa çıkıyorum bazen acaba ben mi beceriksizim diye aklımdan geçiriyorum. benim oğlanda gaz bombası gibiydi ne çektik ilk 3 ay. şimdi de gündüz uykuları çok kısa ve hep tedirgin tık etsen uyanıyor o uyurken de bir şey yapamıyorum. bir de bu aralar tuhaf düşünceler sardı beni. büyüyünce ne olacak iş sahibi olabilecek mi, vay efendim küresel ısınma var daha da artarsa oğlum ne yapacak veya buna benzer şimdiden düşünülmemesi gereken düşünceler aklımda. iyice tuhaflaştım velhasıl. kendime bir çöp dahi almak ta içimden gelmiyor. spor ayakkabılar ile gezip duruyorum. kendime diye alışverişe çıkıp oğluma bir şeyler alıp geliyorum. umarım bu sorunları en kısa zamanda atlatırız.vallahi ben bile bazen diyorum böyle olacağını bilseydim biraz daha beklerdim diye
yaa ama bizde haklıyız vallahı allahın gücüne gitmesin ne bileyim ben ikinci çocuğu hiç düşünmüyorum,
bu beni bu kadar yıprattı öbürüne nasıl bakarım diyorum,
bundan sonra artık hayatımı oğluma adadım kendi namıma herşeyimden vazgeçtim daha ne yapayım..
eşimin ailesi hemen birkaç yıl sonrada ikinciyi yaparsınız kardeşi olsun diyo,
iyice delleniyorum bende vallahi doğumdan sonra bana bakıcı tutulursa 5 tane gene doğururum dedim..
ne kardeşler var düşman gibi ama ne arkadaşlar var kardeş gibi
bu yüzden oğlumu n kardeşlik duygusunu bilmesi için kardeşe ihtiyacı yok diyorum
belkide haksızım ama napim ben çok yoruldum vallahi,
sinir krizleri geçirdim çoğu zaman..
ilk aylarda gaz sorunu vardı sürekli ağlıyordu delleniyordum yaa
ayy alahım yardımcı ol bize..
kim ne derse desin tek başına çocukla ilgilenmek ve ev hanımı olmak çok zor
bunu başardığımız için ödüllendirilmeliyiz
birde sağdan soldan uyuz uyuz konuşmaları duyarım iyice sinirleniyorum
yaa gündüzleri bebeği uyutunca sen de uyu dinlen diyorlar
gündüz uyumuyorki uyusada azıcık ve ben o azıcık zamanda ne işler yapmıyorumki hemen mutfa koş banyoya koş vs vs
ne uyuması
off off çok uzattım yaa kusura bakmayın uyuyor şimdi oğlişim..
neyse makinada çamaşırlar vardı o uyurken hemen sereyim onları(
ben de ikinci çocuk düşünmyrum canım. bir tanesi ile zor başa çıkıyorum bazen acaba ben mi beceriksizim diye aklımdan geçiriyorum. benim oğlanda gaz bombası gibiydi ne çektik ilk 3 ay. şimdi de gündüz uykuları çok kısa ve hep tedirgin tık etsen uyanıyor o uyurken de bir şey yapamıyorum. bir de bu aralar tuhaf düşünceler sardı beni. büyüyünce ne olacak iş sahibi olabilecek mi, vay efendim küresel ısınma var daha da artarsa oğlum ne yapacak veya buna benzer şimdiden düşünülmemesi gereken düşünceler aklımda. iyice tuhaflaştım velhasıl. kendime bir çöp dahi almak ta içimden gelmiyor. spor ayakkabılar ile gezip duruyorum. kendime diye alışverişe çıkıp oğluma bir şeyler alıp geliyorum. umarım bu sorunları en kısa zamanda atlatırız.
O kadar herkes beni anlatmış ki bi daha yazmama gerek yok heralde .
Bi de düşünün ben doğum yapalı 13 ay oldu hala aynı duygulardayım geçmedi daha
Eşimin bi kısıtlaması yok , git çalış diyen yok , arabam altımda , annem kayınvaldem her daim yanımda ama kendimi yalnız ve bunalımda hissediyorum. Hatta iş bulup işe gidesim var sosyal olmak istiyorum mesaiye kalmak istiyorum , iş arkadaşlarımla iş çıkışı bişeyler yapmak istiyorum .
Bazı zamanlar eşim isten gelsede ona saldırsam ddiye bakıyorum .
ÇAntamı alıp tek başıma yürümek istiyorum
ooff ne biliyim daha bi sürü şey var
rahat mı batıyo nedir ?
ya cok mu kotuyum bilmem ama ben de yalnız olmadıgıma sevindim bilmiyorumkismile ben de ara ara yaşıyorum bu anlatılanlaarın cogunu. yani 2 gun iyi hissediom 5 gun kotu ole bişi. aynaya bakmak bile istemiyorum eski fotoma bakıp agladım gecen gun. dogum insanı guzelleştiriyor diolar ama ben cirkinleştim yaa... yüzüm de dogum sancılarıyla beliren kızarıklıklar var hala gecmedi.. kilolar duruyor. ben kocam olsam benden hoşlanmazdım valla ne yalan soliim. bunu bilmek de insanı mutsuz hissettiriyor. evde hapis gibi hissediyorum kendimi camdan garip garip dısarı bakıoz bazen kızımla... off off onumuzdeki ayda işe başlıyorum hayırlısı bakalım inşallah gecer bu hallerimiz eski halimize geri döneriz
Bu bana yapılır mı yaaa... Bebeğimin uyku düzeni iki gündür bozuldu.. Cumartesi akşamı oğlumun dayısı geldi her gece saat 8 de uyuyan çocuk 9,30 da ancak uyudu. Gece 4 te geri uyandı normalde hiç uyanmazdı gece uykusunda emerdi. Bir buçuk saat uyumadı.Haliyle sabahta geç kalktı. Pazar günüde eşim evdeydi. Kendi keyfi bozulmasın diye her kucağına aldığında uyuttu çocuğu. Akşam 6 gibi uyudu gece 11 de uyandı bir saat sonra uyudu. Ve bütün gece saat başı uyandı. Perişan oldum.. Sabah 7 de kalktık eşim zaten gece kalkmaz sabahta dalga geçiyor benimle cefakar anne diye.. Sen keyfin bozulmasın diye zamansız uyut çocuğu sonra annesi bakar nasılsa... off yaa
kızlar yazdıklarınızı okudumda hayat ne kadar ilginç yaa biz anne olabilmek için her türlü çabayı gösteriyoruz ya sizin şükretmeniz gerekirken bunu dert edinmeniz çok ilginç anlamaya çalışıyorum sizleri koyuyorum yerinize kendimi ama anlayamıyorum.sizlere tavsiyem diğer topikleri biraz okuyun insanların evlat acısıyla ve hasretiyle ne kadar çok acı çektiğini göreceksiniz.şükredin halinize yerinizde olmak isteyen çok ama çok kişi var bunun için yıllarını harcıyolar.
kızlar yazdıklarınızı okudumda hayat ne kadar ilginç yaa biz anne olabilmek için her türlü çabayı gösteriyoruz ya sizin şükretmeniz gerekirken bunu dert edinmeniz çok ilginç anlamaya çalışıyorum sizleri koyuyorum yerinize kendimi ama anlayamıyorum.sizlere tavsiyem diğer topikleri biraz okuyun insanların evlat acısıyla ve hasretiyle ne kadar çok acı çektiğini göreceksiniz.şükredin halinize yerinizde olmak isteyen çok ama çok kişi var bunun için yıllarını harcıyolar.
tlyvz ; canım bak ben bekarkan alt kattaki komşumuzun 8 yıl bebeği olmamıştı neyse bebekleri oldu,birgün o komşumuz bebeğini göstereek yaa yoruldum bunaldım yaa diye sitem ettiğini gördüm
kendi içimden dedimki şun abak 8 yıl evlat hasreti çekti şimdi ne diyor dedim
ama şimdi kendi başıma geldi ve onu şuan çok iyi anlayabiliyorum
canım inanki kimse şikayet etmiyor sadece bunalımdayız ve haliyle bunu birileriyle paylaşmak istiyoruz
meryemciğim yazımdada dedim zaten anlamaya çalışıyorum ama anlayamıyorum diye.hatta senin yazını görünce şaşırdımda bizim meryemmi bu dedim.yani sizler ne kadar anlatsanızda analayamam yaşamadığım sürece seninde neler çektiğini biliyorum. yani bu yazılanları sen bebek isterken okusaydın sende bana hak vericektin.ayrıca elbette paylaşabilirsiniz sıkıntılarınızı insan psikolojisi bu sadece bundan sıyrılmanız için ben size üzerime vazife olmayarak o topikteki sıkıntı çekenleri okuyun.belki o zaman elinizdeki nimetin zorluklarına daha farklı bakarsınız diye yazdım.
meryemciğim yazımdada dedim zaten anlamaya çalışıyorum ama anlayamıyorum diye.hatta senin yazını görünce şaşırdımda bizim meryemmi bu dedim.yani sizler ne kadar anlatsanızda analayamam yaşamadığım sürece seninde neler çektiğini biliyorum. yani bu yazılanları sen bebek isterken okusaydın sende bana hak vericektin.ayrıca elbette paylaşabilirsiniz sıkıntılarınızı insan psikolojisi bu sadece bundan sıyrılmanız için ben size üzerime vazife olmayarak o topikteki sıkıntı çekenleri okuyun.belki o zaman elinizdeki nimetin zorluklarına daha farklı bakarsınız diye yazdım.
daha dört aylık galiba bebişin benim kızım 1 yaşına yeni, girdi ve hiç bir saniyem boş deil en azından 4 aylıkken gündüz uykuları vardı şimd,i oda yok benimde avuntularım var yürüyünce gececek bunlae die am yok anam yok her yaşı ayrı bi dert mesela ben doğumdan beri hiç kuaföre gidemedim bazen akşamları eşim geldiğinde arabayı alıp markete gidiyorum inanın vakit o kadar çabuk geçiyoki eskiden sevmezdim markete felan gitmeyi şimdi kendi kendiğme eksik çıkarıp kaçarcasına evden çıkıyrom ama sudan çıkmış balık eee arkadaşlarla toplanıyosun 2 muhabbet etcen nerdee yapa kızım cızz kızım hadi ben seni uyutayım uyut tam bi çay koyuyosun muhabett koyu annnneee offfffffffffffff kalk nazlı kalk sana oturmak haram şikayet deil ama bilmiyorum ya deişiik yani bide düşünsenize ikinciyii amannnnnhepinizin mesajını tek tek okudum. aynı depresyon hali bende de var kızlar. aklımdan bir gün yerimden kalkmadan otursam ne güzel olur fikri geçiyor sürekli. hamilelik öncesi faal olduğum günleri hayal edip özlem duyuyorum sonra da kendimi suçlu hissediyorum. mesela sinemaya gitmeyi çok severim benim sıpa mızmız olduğundan anneme bırakamıyorum aylardır sinema yüzü görmedik. bazen eşime diyorum kendi soyadımı vericem oğlana diye gülüyor kıs kıs. her sorumluluk bizde kütüğü erkeklerde oh vallaha.
birçoğumuz eşimiz yardımcı diyoruz bu doğru eski babalar gibi elim elim üstene oturmuyorlar. fakat ne olursa olsun ağlasa bile biz suçluyuz.
az önce düşündüm büyüse rahatlarım dedim nerde ne film izlenir ne bir şey ayol. yok açık sahne var mı psikolojisi bozulur mu düşün dur. kreşe gider adapte olamaz onunla uğraşırsın okula başlar ayrı bir sorun ooooo. bu sorumluluk bitmez galiba. geçen annem diyordu "çocuk istemek akıllı insanın harcı değil diye" şaka yollu tabi ama haklı .hayatımıza bile isteye büyük bir sorumluluk sokuyoruz ve bundan da büyük mutluluk duyuyoruz ne çelişki değil mi???? mazoşist miyiz neyiz :)))
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?