- Konu Sahibi kardelen_32
- #21
inş dediğin gibi olur canımbilmiyorumkismile
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
kendimi çok mutsuz hissediyorum :((
- Konu Sahibi kardelen_32
- Başlangıç Tarihi
inş dediğin gibi olur canımbilmiyorumkismile
- Konu Sahibi kardelen_32
- #22
benim eşimde geceli gündüzlü çalışıyor.işten gelince de bakıyor ama geceleri yine ben kalkıyorum .gece gündüz ben bakıyorum yani .sofrayı kurarken falan tutuyor sadece.2. aşısından sonra eziyet etmişti gece.kalkıp bağırdı bakamıyosun görmüyosun diye mafoldumben çok kolaysa alsınlar kendileri baksınlar bide baktığımızı beğenmiyolar sinir yaklava: işin en zevli kısmını yapıyolar başkada bişeye karışmıyolar
Evet gerçekten işin en zevkli kısmını yapıyorlar. İşten gelince agucukların hepsinide onlar topluyorlar. Bende çok gece azar işitmişimdir. Birinde bana ne çocuğun derdinden anlıyorsun ne benim halimden anlıyorsun dedi. Üstüne birde anlayış bekliyor. Çocuğa bakmaktan şikayetçi değilim ama arada biraz yardım destek istiyor insan. Yada sırtınmın sıvazlanıp taktir edilmek. Ama yok sürekli suçlu psikolojisi...Bakalım biz işe başlayıonca nasıl olacak. Aynı şeyler olur die korkuyorum düşünsenize yorgun argın işten gel yemek hazırla çocukla ilgilenmek gerekecek birde gece uykusuz kal ve sabah kalkıp tekrar işe git... Allahım 20 gün kaldı güç ver takatt ver
- Konu Sahibi kardelen_32
- #23
Haklısın o ilk zamanki sıkıntıları hatırlamak bile istemiyorum. şimdi daha iyi ama yinede eve tıkılıp kalmak çok zor yaa. Üstelik birde doğum kilolarının üzerine eklenen kilolar. Kendine bakamıyorsun. Bazen kendimi kocamın yerine koyuyorum akşam eve yorgun geliyorsun. saçı başı dağınık, suratı beş karış, göz altları mor, şişman koca sarkık göbeği önde koca poposu arkada sallanan, kaşları birleşmek üzere, nerdeyse toy delikanlınınki kadar belirgin bıyıkları olan, süt ve ter kokusu birbirine karışmış bir kadın karşılıyor seni. Kucağındaki bebeği bir an önce sana vermenin derdinde. Ay şimdi yazınca daha bir nefret ettim kendimden :gitme:
- 13 Aralık 2008
- 445
- 69
- 643
- Konu Sahibi kardelen_32
- #24
) innuk güldürdün benii.. Vallahi halin harapmış senin Şaka bir yana , benimde derdim kilolar. Kaşım bıyığım yok şükür çalışıyorum çünkü.
Eşiminde aslaa hakkını yiyemem. Bana her konuda yardımcı. Geceleri de kalkıyor. Yeri geldiğinde yemekte hazırlıyor. Harika bir eş, harika bir baba.
Allah hepinizin yardımcısı olsun.
Yaz gelsin. bol bol gezelim bebişlerimizle. Denize girelim. Yürüyüşler yapalım.
Zayıflayalım:Saruboceq::Saruboceq:
- Konu Sahibi kardelen_32
- #25
ağlayasım geldi valla okuyuncasenağlama
- Konu Sahibi kardelen_32
- #26
kızlar sizi okuyunca valla ben kendime derdim yalnız çoocuk büyütüyorum diye ama sizde çok kaptirmişsiniz anacim kendinizi yaa...bi silkelenin kendinize gelinnnnnsositososito
benimde eşim geç deliyor bende sabahtan akşama kadar kızıma kendşm bakıyorum üstelik dogudgundan beri hep kendim ilgilendim annem uzakta çalışıyor gelemedi yanima kaynanam ahiç anlamaz dogal olarak bana düştü güzel melegimin herşeyiyle ilgilenmek ama ben sizin kadar bunlamadim
arada bir bunalmişligim olmuştur ama eşim ilgilenmiştir saolsun
sizlerde biraz kendinize vakit ayrın
kaşlarınızı alın,banyonuzu yapın,makyaj demiyorum çünkü hergün yapılacak bişey degil üstelik cocuk varkende zor ama ne bilim bebek uyuynca bırakın evi biraz kendinizle ilgilenin
kendinizi sevin
ben dogum yapalı 14 ay oldu ilk zamanlar çok kiloluydum doguma girerken 94 kiloydum suan hemen hemen hepsini azimle vermeye çalısıyorum 20 kilom gittii.sizde bir sınır belirleyin kendinize
biliyorum şu kocalar insnain hakikaten bazen moarlini ve sinirini alt üst ediyor
benimkide akşam gelince 2 dk bakar çünkü kendi yemek yiyecek onun hazırlanmasi var
onlara kalsa ben sabahtan akşama kadar çalışıyorum azcık dinlenmek benimde hakkım der..ama bilmezki annelerin mesaisi hiç bir zaman bitmez..mesela eşim kendi zevklerine çok vakir ayırır gider Film almişsa onu izler ben kızıma bakarım
ama bir Gün demez sende kendizevklerine vakit ayır diye
napalım böyle gelmiş böyle gidecek galiba
birde annesi demezmi o çalişiyor esin sabahtan akşama kadar napsin çocukla ilgilnemezmi diye
gelde fıttırma
şimdi kzızm büyüdü yürüyor peşimden geliyor
beraber sofra topluyoruz
beraber yemek yapıyoruz
sizde biraz sabirli davranın arkadaslar büyüdükce bebişlerinizle daha fazla vakit geçirmek istiyorsunuz
hele benim gibi uslu bir bebeginiz varsa
hepinizi çok iyi anlıyorum allah sabir versin kocalarada briaz AKIL!:Saruboceq:
benimde eşim geç deliyor bende sabahtan akşama kadar kızıma kendşm bakıyorum üstelik dogudgundan beri hep kendim ilgilendim annem uzakta çalışıyor gelemedi yanima kaynanam ahiç anlamaz dogal olarak bana düştü güzel melegimin herşeyiyle ilgilenmek ama ben sizin kadar bunlamadim
arada bir bunalmişligim olmuştur ama eşim ilgilenmiştir saolsun
sizlerde biraz kendinize vakit ayrın
kaşlarınızı alın,banyonuzu yapın,makyaj demiyorum çünkü hergün yapılacak bişey degil üstelik cocuk varkende zor ama ne bilim bebek uyuynca bırakın evi biraz kendinizle ilgilenin
kendinizi sevin
ben dogum yapalı 14 ay oldu ilk zamanlar çok kiloluydum doguma girerken 94 kiloydum suan hemen hemen hepsini azimle vermeye çalısıyorum 20 kilom gittii.sizde bir sınır belirleyin kendinize
biliyorum şu kocalar insnain hakikaten bazen moarlini ve sinirini alt üst ediyor
benimkide akşam gelince 2 dk bakar çünkü kendi yemek yiyecek onun hazırlanmasi var
onlara kalsa ben sabahtan akşama kadar çalışıyorum azcık dinlenmek benimde hakkım der..ama bilmezki annelerin mesaisi hiç bir zaman bitmez..mesela eşim kendi zevklerine çok vakir ayırır gider Film almişsa onu izler ben kızıma bakarım
ama bir Gün demez sende kendizevklerine vakit ayır diye
napalım böyle gelmiş böyle gidecek galiba
birde annesi demezmi o çalişiyor esin sabahtan akşama kadar napsin çocukla ilgilnemezmi diye
gelde fıttırma
şimdi kzızm büyüdü yürüyor peşimden geliyor
beraber sofra topluyoruz
beraber yemek yapıyoruz
sizde biraz sabirli davranın arkadaslar büyüdükce bebişlerinizle daha fazla vakit geçirmek istiyorsunuz
hele benim gibi uslu bir bebeginiz varsa
hepinizi çok iyi anlıyorum allah sabir versin kocalarada briaz AKIL!:Saruboceq:
- Konu Sahibi kardelen_32
- #27
bizde oğlişimle 5 ayı bitirdik...
doğumla birlikte tüm hayatım değişti,uykusuzluk en başta,banyoya bile rahat rahat giremiyorum,24 saatimi ona verdim ..
çok şükür eşim inanılmaz anlayışlıdır,akşamları gelince atarım çocuğu ona, ilgilenir hep..
akşam yemek yapma sıkıntım yok eşim sadece meyve yer akşamları..
evde temizlik içinde bir bayan geliyor,çünkü kendime bakamıyorumki eve bakayım..
oğlişim geceleri rahat uyuyor bende uykumu iyi alıyorum şükür..
kilolarım kalamdı hamilelikten önceki kiloma döndüm,göbeğimde yok denecek kadar az kaldı.
kendime yapabildiğim tek şey zorunlu hallerde kuaföre gidiyorum eşim birazcık bakabilirse bebeğe..
birde günlük şık kıyafetler giyiyorumki kendimi mutlu hissetmek için
ama yinede çok bunalıyorum bazen hiçbişey istemiyorum tek başıma sakin sessizce uyumak dinlenmek istiyorumki anlatamam..
kaç aydır nasılda bunalmışımki geçen bebeği ablama bıraktık sinemaya gittik..
ama ne izlediğimi anlamadım aklım hep evde kaldı,sudan çıkmış balık gibiydim,
doğumdan beri hiç çıkmayınca
gerçekten yaşayan bilir ancak çok zormuş tek başına çocukla uğraşmak,bazen öyle çıldırıyorumki anlatamam,gündüzleri hiç uyumuyor oğlum uyusada 5 dk felan..
sürekli yanında olmamı istiyor,odadan çıksam ağlıyor..
1 ay sonra işe başlıcam düşününce seviniyorum biraz rahatlarım diyorum
ama belkide daha yorucu ve bunaltıcı bir yaşamım olacak bilemiyorum
doğumla birlikte tüm hayatım değişti,uykusuzluk en başta,banyoya bile rahat rahat giremiyorum,24 saatimi ona verdim ..
çok şükür eşim inanılmaz anlayışlıdır,akşamları gelince atarım çocuğu ona, ilgilenir hep..
akşam yemek yapma sıkıntım yok eşim sadece meyve yer akşamları..
evde temizlik içinde bir bayan geliyor,çünkü kendime bakamıyorumki eve bakayım..
oğlişim geceleri rahat uyuyor bende uykumu iyi alıyorum şükür..
kilolarım kalamdı hamilelikten önceki kiloma döndüm,göbeğimde yok denecek kadar az kaldı.
kendime yapabildiğim tek şey zorunlu hallerde kuaföre gidiyorum eşim birazcık bakabilirse bebeğe..
birde günlük şık kıyafetler giyiyorumki kendimi mutlu hissetmek için
ama yinede çok bunalıyorum bazen hiçbişey istemiyorum tek başıma sakin sessizce uyumak dinlenmek istiyorumki anlatamam..
kaç aydır nasılda bunalmışımki geçen bebeği ablama bıraktık sinemaya gittik..
ama ne izlediğimi anlamadım aklım hep evde kaldı,sudan çıkmış balık gibiydim,
doğumdan beri hiç çıkmayınca
gerçekten yaşayan bilir ancak çok zormuş tek başına çocukla uğraşmak,bazen öyle çıldırıyorumki anlatamam,gündüzleri hiç uyumuyor oğlum uyusada 5 dk felan..
sürekli yanında olmamı istiyor,odadan çıksam ağlıyor..
1 ay sonra işe başlıcam düşününce seviniyorum biraz rahatlarım diyorum
ama belkide daha yorucu ve bunaltıcı bir yaşamım olacak bilemiyorum
Son düzenleme:
- Konu Sahibi kardelen_32
- #28
Merselcim çok şanslısın eşin sana çok yardımcı oluyormuş. Benimki gece kalkıyor kalmasına da beni azarlamak için kalkıyor yardım etmek için değil. Çalışmaya da başlamışsın sosyal hayatın var en azından. ınşallah bizde işe başlayınca ruhlarımız tamir olur.
Esincim sen bebeğini baya büyütmüşsün. Bende bir an önce oturabilir duruma gelsede en azından odada önüne oyuncaklarını koyup bir iki kendimle ilgilenebilsem. Bu dönem duş alabilmek için eşimin eve gelmesini bekliyorum. Haylaz oğlum dakka başı uyanır evde yanlızken giremiyorum duşa. Eşimde geç geliyor bitkin düşüyorum o saatte. ınşallah düzelecek dediğin gibi sabır lazım..
Meryemcim allah hepimize kolaylıklar versin bak ne güzel temizliğe yardımcı geliyormuş. Ben hamileyken bile bir kere dahi yardımcı alamadım. Canım annem saolsun son iki ay yetiştide o yaptı herşeyi. Öncesinde eşim ben yaparım diyordu evi sadece makineliyordu. Onuda yarım yamalak yapıyor koltukların altlarına falan hiç dokunmazdı bende toz alırdım o kadar şimdi onuda yapamıyorum. Neyseki bende 1 aya kadar başlayacağım işe sevinsem mi üzülsem mi bilemiyorum çünkü iş yerim avrupa yakasında ben anadolu yakasında oturuyorum. Sabah 6 da çıkamam lazım evden. Trafik yoğun tempo stres eve ne halde dönerim allah bilir. Neyse ki anneciğim bakacak kuzuma evlede ilgilenir elinden geldiğince.
Kızlar aslında annelik görevimiz bir ömür boyu . Daha da yolun başındayız dimi...
Esincim sen bebeğini baya büyütmüşsün. Bende bir an önce oturabilir duruma gelsede en azından odada önüne oyuncaklarını koyup bir iki kendimle ilgilenebilsem. Bu dönem duş alabilmek için eşimin eve gelmesini bekliyorum. Haylaz oğlum dakka başı uyanır evde yanlızken giremiyorum duşa. Eşimde geç geliyor bitkin düşüyorum o saatte. ınşallah düzelecek dediğin gibi sabır lazım..
Meryemcim allah hepimize kolaylıklar versin bak ne güzel temizliğe yardımcı geliyormuş. Ben hamileyken bile bir kere dahi yardımcı alamadım. Canım annem saolsun son iki ay yetiştide o yaptı herşeyi. Öncesinde eşim ben yaparım diyordu evi sadece makineliyordu. Onuda yarım yamalak yapıyor koltukların altlarına falan hiç dokunmazdı bende toz alırdım o kadar şimdi onuda yapamıyorum. Neyseki bende 1 aya kadar başlayacağım işe sevinsem mi üzülsem mi bilemiyorum çünkü iş yerim avrupa yakasında ben anadolu yakasında oturuyorum. Sabah 6 da çıkamam lazım evden. Trafik yoğun tempo stres eve ne halde dönerim allah bilir. Neyse ki anneciğim bakacak kuzuma evlede ilgilenir elinden geldiğince.
Kızlar aslında annelik görevimiz bir ömür boyu . Daha da yolun başındayız dimi...
- Konu Sahibi kardelen_32
- #29
gün geçtikçe yüküm hafifledi benim ,
ilk aylarda eşime beni psikoloğa götür derdim hakikaten çok bunalıyordum
ama şimdi en azında gaz sorunumuz bitti ek gıdaya yavaş yavaş geçiyoruz
oyunlar oynuyoruz geziyoruz oğlumla bu beni azda olsa rahatlatıyor..
bebeklerimiz büyüdükçe bu sıkıntılardan kurtulacağız bence
ilk zamanlar eşim akşam geldiğinde oflar puflardım bunaldım derdim
oda bana ;yaa bu tatlı çocuk bunaltırmı derdi..
bir pazar günü dedimki sen çocukla ilgilende ben biraz iş yemek felan yapayım tamam dedi..
5 dakika sonra sen çocuğa bakta ben yaparım ne lazımsa dedi,bütün evi temizledi çamaşır ütü üstünede yemek yaptı
ve sonra gerçekten çok zor aşkım bebeğe bakmak dedi..
hakkını yiyemem eşimin,her konuda yardımcı olur,geceleri bebek ağladığında benden önce kalkar..
böyle durumda en büyük destekçimiz eşler olmalı
ilk aylarda eşime beni psikoloğa götür derdim hakikaten çok bunalıyordum
ama şimdi en azında gaz sorunumuz bitti ek gıdaya yavaş yavaş geçiyoruz
oyunlar oynuyoruz geziyoruz oğlumla bu beni azda olsa rahatlatıyor..
bebeklerimiz büyüdükçe bu sıkıntılardan kurtulacağız bence
ilk zamanlar eşim akşam geldiğinde oflar puflardım bunaldım derdim
oda bana ;yaa bu tatlı çocuk bunaltırmı derdi..
bir pazar günü dedimki sen çocukla ilgilende ben biraz iş yemek felan yapayım tamam dedi..
5 dakika sonra sen çocuğa bakta ben yaparım ne lazımsa dedi,bütün evi temizledi çamaşır ütü üstünede yemek yaptı
ve sonra gerçekten çok zor aşkım bebeğe bakmak dedi..
hakkını yiyemem eşimin,her konuda yardımcı olur,geceleri bebek ağladığında benden önce kalkar..
böyle durumda en büyük destekçimiz eşler olmalı
- Konu Sahibi kardelen_32
- #30
sorma yaaa benmki de anca sofra kurarken alıyor kucağına.benim eşimde geceli gündüzlü çalışıyor.işten gelince de bakıyor ama geceleri yine ben kalkıyorum .gece gündüz ben bakıyorum yani .sofrayı kurarken falan tutuyor sadece.2. aşısından sonra eziyet etmişti gece.kalkıp bağırdı bakamıyosun görmüyosun diye mafoldumben çok kolaysa alsınlar kendileri baksınlar bide baktığımızı beğenmiyolar sinir ya
eve kapanmak zorundayız minnacık bebeyle nereye gidicez ki yaz da olsa olmazdı anca sağlık ocağına dr.a gidiyoruz geçen biz avm ye gittik de bişey anlamadık :) benim kilo sorunum yok şükür ama doya doya banyo yapmayı özledimmmmmmmm
he valla işten geliyorlar ayyy ne şirin diye seviyor ağlayınca bana veriyor annesi bak seni istiyor deyüüü... ben de çok seviyorum oğlumu iyi ki doğurmuşum diyorum ona bakmak çok güzel ama insan destek istiyor benm herif de evde tatlı olmasa tatlı yok muydu der. ben tatlısına kadar her gün yemek hazırlıyorum. biz işe başlayınca olacaklar şunlar bacım: işten gelicez çocuğu avutucaz arada fırsat bulursak yemeği hazırlıcaz kocalar gelcek agu bugu diye çocukla oynıycak biz sofra kur kaldır bulaşık yıka çamaşır as ütüle uğraşırken arada çocuğa vre kocanın isteklerine de koşucaz sonuç: kilo filan kalmıcak :roflol: :roflol:
evet ya ilk 3 ay geçti ya sırtım yere gelmez diyorum ben de... hele ilk haftalar kabus gibiydi dakika başı kalkıyordu emiyordu göğsümün ucu koptu kopacak durumdaydı ilk 3 ay göğüs yaram düzelmedi ne yaptıysam sonra bıraktım ucunu nolursa olsun koparsa kopsun yetti dedim. ay yazdıklarını okuyunca içim fena oldu. düşündüm: saçımı topluyorum ama çocukla uğraşırken dağılıyor, yeni ciciler giyiyorum çocuk kusuyor değiştiriyorum bi daha kusuyor
gözlerim kan çanağı gibi zira bazen dayanamayıp halime ağlıyorum. allahtan çok şişman değilim, ama az göbek var kaşlar bıyıklar felaket beceremem hiç almayı arada düzeltmeye çalışıyorum acayip terliyorum işin ilginci gelip eşim her gelişinde sarılıp öpüyor inanamıyorum bazen nerem cazibeli deyü hahaaa benm kociş gece kalkmaz kıpırdamaz bile ağlayınca oğluş, sadece tıkanır gibi ses çıkarırsa fırlar baksana çocuğaaaaaa die bağırır sonra yatar:)
ben işe başlamak istemiyorum hiç oğlumla vakit geçirmek istiyorum en tatlı zamanları olcak tüm azabı çekiyoruz eğlencesini de yaşamaya hakkımız olmalı bence. aynen cnm ben de eşim gelsin de duş alayım diyorum yemek yiyoruz bulaşık yıkanıyor ben içeri gidiyorum eşim hemen çocuğu bana veriyor kendisi tv karşısına uzanıp uyuyor ben gene çıldırıyorum oğlan uyursa ben duşa giriyorum deyip duşa giriyorum ağlarsa hemen çıkıyorum eşim uanıp bakana kaaa vakit geçiyor zaten
hamişken doğumdan bi gün önce dahi ütümü yemeğimi yaptım hiç yardımcı almadım doğumdan dönünce bir kez temizliğe kadın çağırdım malum dikişliyim ev de temiz olsun dedim
- Konu Sahibi kardelen_32
- #31
Hakikaten hayat aynı rutinde yaa. bazı arkadaşlar haklı olarak çok saldığımı düşünmüş olabilirler ama öyle değil işte bişelere yetişeyim derken bakmışsın gün bitmiş yorgunluktan harap olmuşsun. Ama iki gündür bıraktım işi gücü napiim zaten şurda bebeğimle geçirecek sayılı günüm kalmış. Sonra özleyeceğiz birbirimizi. O uyurken ortalığı toparlıyorum. Bi çay alıp geliyorum buraya zaten çok geçmiyor uyanıyor küçük erkeğim. Dün akşam yemek yapmadım dışardan söyledim. Zaten fenerin maçı var diye gece 12 de geldi eşim bide yemek sormasın mı? yok dedim yapmadım dışardan söyledim.
Akşam oğlumu uyutunca kapıyı açık bırakıp duşa girdim. Ama şimdi boğazım ağrıyor hasta olmam inşallah. Sabahta eşim ütülü gömlek sordu yok dedim yapamadım. Baktım kendi yapmaya çalışmış becerememiş bırakmış başka bişe giymiş ( Ne sinir olmuştur bana ). Aman canım kendimi az da olsun iyi hissetim (geçici olarak tabi eşim gelip yemek ütü sorana kadar )napiimm alışsın yavaş yavaş arrtık.
17 gün sonra annem geliyor bende işe başlıyorum mecburen alabilirsem 15-20 daha rapor almak istiyorum bebeğim az daha büyüsün istiyorum. Çok özleyeceğim onuu....
- 23 Temmuz 2009
- 2.640
- 181
- 373
- 43
- Konu Sahibi kardelen_32
- #32
kızlar bu durum 1 sene civarında sürüyor.bebeğe,yeni hayata alışmak....ama sonra herşeyiniz düzene giriyor merak etmeyin.doğum sonrası sendromu bu
- Konu Sahibi kardelen_32
- #33
1 sene mi ? iyi ya azı gitmiş çoğu kalmış:bbo:
- Konu Sahibi kardelen_32
- #34
Çabuk geçer inşallahh....
- Konu Sahibi kardelen_32
- #35
innuk cnm anlıyorum hepimiz aynı durumdayız bazen bırakıp iş filan yapmamak lazım ama içime sinmiyor aslında kocama haksızlık da yapmak istemiyorum onu çok seviyorum ama bazen gına geliyor
- Konu Sahibi kardelen_32
- #36
Bende her ne kadar kızsamda seviyorum onu kıyamıyorum bugün en sevdii yemekleri yaptım. Karar verdim onu şişmanlatıcam. Madem ben zayıflayamıyorum o şişmanlasın. O böyle incecik ben yanında fil gibi kalıyorum. İş konusunda evet içine sinmiyor insanın ama napcaksın bazen diyorum kendimden 3 -5 tane kopyalasam biri evde çocuğa baksa, biri ev işlerini yapsa, biri kendine baksa,biri kocamın isteklerini karşılasa, biri işe gidip çalışsa para kazansa, biri dinlense tatil yapsa, biride gezse tozsa. Ay ne güzel olur hiç bir iş aksamaz. Ohhh walla..:lepi:
- Konu Sahibi kardelen_32
- #37
arkadaşlar birazda eli kolu baglanmışlık durumundayız sanırım
bazen banada oluyor
bazen çıkıp çarşıya gidip alışveriş yapmak arkadaşlarımla oturup bir çay kahve içmek 2 sohbet etmek dışarda bir tur atmak istiyorum ama ne mumkun
kızımla vakt geçirmek ayrı bir keyif
ama benim kızımda beni evin salonundan dışarı çıkartmıyor hatta arkamı bile dönemem ona hemen aglamaya başlar uyudugu aralar çok kısa sürer o arada ev işi spor yemek ütü çamaşır herşeyi yetiştirmiye çalşmaktan hep kendimi hizmetçi gibi hissediyorum
kızımı bırakabileceğim bir yer yok
çok nadiren annem evde olursa ona bırakıp birkaç saat sanki hapisten çıkmış gibi oluyorum
ama bebişlerimiz büyüyünce onlarıda takıp kolumuza her istedigimizi onunla birlikte yapabilicez
bu dahada keyifli olacak sanırım az kaldı galiba kızlar
birazcık daha sabır meleklerimiz için :)
bazen banada oluyor
bazen çıkıp çarşıya gidip alışveriş yapmak arkadaşlarımla oturup bir çay kahve içmek 2 sohbet etmek dışarda bir tur atmak istiyorum ama ne mumkun
kızımla vakt geçirmek ayrı bir keyif
ama benim kızımda beni evin salonundan dışarı çıkartmıyor hatta arkamı bile dönemem ona hemen aglamaya başlar uyudugu aralar çok kısa sürer o arada ev işi spor yemek ütü çamaşır herşeyi yetiştirmiye çalşmaktan hep kendimi hizmetçi gibi hissediyorum
kızımı bırakabileceğim bir yer yok
çok nadiren annem evde olursa ona bırakıp birkaç saat sanki hapisten çıkmış gibi oluyorum
ama bebişlerimiz büyüyünce onlarıda takıp kolumuza her istedigimizi onunla birlikte yapabilicez
bu dahada keyifli olacak sanırım az kaldı galiba kızlar
birazcık daha sabır meleklerimiz için :)
- 21 Eylül 2009
- 3.907
- 1.249
- 333
- Konu Sahibi kardelen_32
- #38
hepinizin mesajını tek tek okudum. aynı depresyon hali bende de var kızlar. aklımdan bir gün yerimden kalkmadan otursam ne güzel olur fikri geçiyor sürekli. hamilelik öncesi faal olduğum günleri hayal edip özlem duyuyorum sonra da kendimi suçlu hissediyorum. mesela sinemaya gitmeyi çok severim benim sıpa mızmız olduğundan anneme bırakamıyorum aylardır sinema yüzü görmedik. bazen eşime diyorum kendi soyadımı vericem oğlana diye gülüyor kıs kıs. her sorumluluk bizde kütüğü erkeklerde oh vallaha.
birçoğumuz eşimiz yardımcı diyoruz bu doğru eski babalar gibi elim elim üstene oturmuyorlar. fakat ne olursa olsun ağlasa bile biz suçluyuz.
az önce düşündüm büyüse rahatlarım dedim nerde ne film izlenir ne bir şey ayol. yok açık sahne var mı psikolojisi bozulur mu düşün dur. kreşe gider adapte olamaz onunla uğraşırsın okula başlar ayrı bir sorun ooooo. bu sorumluluk bitmez galiba. geçen annem diyordu "çocuk istemek akıllı insanın harcı değil diye" şaka yollu tabi ama haklı .hayatımıza bile isteye büyük bir sorumluluk sokuyoruz ve bundan da büyük mutluluk duyuyoruz ne çelişki değil mi???? mazoşist miyiz neyiz :)))
birçoğumuz eşimiz yardımcı diyoruz bu doğru eski babalar gibi elim elim üstene oturmuyorlar. fakat ne olursa olsun ağlasa bile biz suçluyuz.
az önce düşündüm büyüse rahatlarım dedim nerde ne film izlenir ne bir şey ayol. yok açık sahne var mı psikolojisi bozulur mu düşün dur. kreşe gider adapte olamaz onunla uğraşırsın okula başlar ayrı bir sorun ooooo. bu sorumluluk bitmez galiba. geçen annem diyordu "çocuk istemek akıllı insanın harcı değil diye" şaka yollu tabi ama haklı .hayatımıza bile isteye büyük bir sorumluluk sokuyoruz ve bundan da büyük mutluluk duyuyoruz ne çelişki değil mi???? mazoşist miyiz neyiz :)))
- Konu Sahibi kardelen_32
- #39
vallahi ben bile bazen diyorum böyle olacağını bilseydim biraz daha beklerdim diye
yaa ama bizde haklıyız vallahı allahın gücüne gitmesin ne bileyim ben ikinci çocuğu hiç düşünmüyorum,
bu beni bu kadar yıprattı öbürüne nasıl bakarım diyorum,
bundan sonra artık hayatımı oğluma adadım kendi namıma herşeyimden vazgeçtim daha ne yapayım..
eşimin ailesi hemen birkaç yıl sonrada ikinciyi yaparsınız kardeşi olsun diyo,
iyice delleniyorum bende vallahi doğumdan sonra bana bakıcı tutulursa 5 tane gene doğururum dedim..
ne kardeşler var düşman gibi ama ne arkadaşlar var kardeş gibi
bu yüzden oğlumu n kardeşlik duygusunu bilmesi için kardeşe ihtiyacı yok diyorum
belkide haksızım ama napim ben çok yoruldum vallahi,
sinir krizleri geçirdim çoğu zaman..
ilk aylarda gaz sorunu vardı sürekli ağlıyordu delleniyordum yaa
ayy alahım yardımcı ol bize..
kim ne derse desin tek başına çocukla ilgilenmek ve ev hanımı olmak çok zor
bunu başardığımız için ödüllendirilmeliyiz
birde sağdan soldan uyuz uyuz konuşmaları duyarım iyice sinirleniyorum
yaa gündüzleri bebeği uyutunca sen de uyu dinlen diyorlar
gündüz uyumuyorki uyusada azıcık ve ben o azıcık zamanda ne işler yapmıyorumki hemen mutfa koş banyoya koş vs vs
ne uyuması
off off çok uzattım yaa kusura bakmayın uyuyor şimdi oğlişim..
neyse makinada çamaşırlar vardı o uyurken hemen sereyim onları
(
Son düzenleme:
- Konu Sahibi kardelen_32
- #40
Kızlar ne zamandır beklediğim kanguru bugün geldi sonunda. Artık oğluma alıp dışarı daha rahat çıkarım. Daha önce hem havalar kötü diye hemde bebek arabasını çıkarmak eziyet olduğu için çıkamıyordum (malum istanbulda kaldırım yok doğru düzgün). Şimdi biraz daha özgür olacaz (diye umuyorum). En azından oğlum uyumadığı zamanlar ev işlerini onu sırtıma alıp yaparım o uyurkende kendime vakit ayırırım. Bahar geliyorkende depresyondan çıkarım inşallah. 1 aylıkken istememişti kanguruyu sürekli ağlamıştı geri vermek zorunda kalmıştık. ınşallah bu seferde öyle olmaz... Dua edin de bu sefer sevsin haylaz.. yoksa yine o uyanıkken başını beklemeye devam edeceğim (
(Benzer Konular
