• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

kendimi çok mutsuz hissediyorum :((

Kızlar ne zamandır beklediğim kanguru bugün geldi sonunda. Artık oğluma alıp dışarı daha rahat çıkarım. Daha önce hem havalar kötü diye hemde bebek arabasını çıkarmak eziyet olduğu için çıkamıyordum (malum istanbulda kaldırım yok doğru düzgün). Şimdi biraz daha özgür olacaz (diye umuyorum). En azından oğlum uyumadığı zamanlar ev işlerini onu sırtıma alıp yaparım o uyurkende kendime vakit ayırırım. Bahar geliyorkende depresyondan çıkarım inşallah. 1 aylıkken istememişti kanguruyu sürekli ağlamıştı geri vermek zorunda kalmıştık. İnşallah bu seferde öyle olmaz... Dua edin de bu sefer sevsin haylaz.. yoksa yine o uyanıkken başını beklemeye devam edeceğim :((

Konuyla biraz alakasız olacak ama kanguruyu kaç aylıkken kullanmak gerekir acaba? Benim oğlan 5,5 aylık acaba alsam kullanabilirmiyim yada kaçıncı aya kadar kullanabilirim. Bilgi verirsen sevirim. Belki onunla bende biraz özgürleşirim.
 
Konuyla biraz alakasız olacak ama kanguruyu kaç aylıkken kullanmak gerekir acaba? Benim oğlan 5,5 aylık acaba alsam kullanabilirmiyim yada kaçıncı aya kadar kullanabilirim. Bilgi verirsen sevirim. Belki onunla bende biraz özgürleşirim.

Ayına değilde kilosuna göre kullana biliyorsun benim aldığım üzerinde 3-9 kg arası diyor fakat 11 kg ya kadar gayet rahat kullananlar varmış ben o kadarını üzerimde taşıyamam sanırım ama taşıyabildiğim sürece kullanırım ayına bakmam yani...
 
vallahi ben bile bazen diyorum böyle olacağını bilseydim biraz daha beklerdim diye
yaa ama bizde haklıyız vallahı allahın gücüne gitmesin ne bileyim ben ikinci çocuğu hiç düşünmüyorum,
bu beni bu kadar yıprattı öbürüne nasıl bakarım diyorum,
bundan sonra artık hayatımı oğluma adadım kendi namıma herşeyimden vazgeçtim daha ne yapayım..
eşimin ailesi hemen birkaç yıl sonrada ikinciyi yaparsınız kardeşi olsun diyo,
iyice delleniyorum bende vallahi doğumdan sonra bana bakıcı tutulursa 5 tane gene doğururum dedim..
ne kardeşler var düşman gibi ama ne arkadaşlar var kardeş gibi
bu yüzden oğlumu n kardeşlik duygusunu bilmesi için kardeşe ihtiyacı yok diyorum
belkide haksızım ama napim ben çok yoruldum vallahi,
sinir krizleri geçirdim çoğu zaman..
ilk aylarda gaz sorunu vardı sürekli ağlıyordu delleniyordum yaa
ayy alahım yardımcı ol bize..
kim ne derse desin tek başına çocukla ilgilenmek ve ev hanımı olmak çok zor
bunu başardığımız için ödüllendirilmeliyiz
birde sağdan soldan uyuz uyuz konuşmaları duyarım iyice sinirleniyorum
yaa gündüzleri bebeği uyutunca sen de uyu dinlen diyorlar
gündüz uyumuyorki uyusada azıcık ve ben o azıcık zamanda ne işler yapmıyorumki hemen mutfa koş banyoya koş vs vs
ne uyuması
off off çok uzattım yaa kusura bakmayın uyuyor şimdi oğlişim..
neyse makinada çamaşırlar vardı o uyurken hemen sereyim onları :((
ben de ikinci çocuk düşünmyrum canım. bir tanesi ile zor başa çıkıyorum bazen acaba ben mi beceriksizim diye aklımdan geçiriyorum. benim oğlanda gaz bombası gibiydi ne çektik ilk 3 ay. şimdi de gündüz uykuları çok kısa ve hep tedirgin tık etsen uyanıyor o uyurken de bir şey yapamıyorum. bir de bu aralar tuhaf düşünceler sardı beni. büyüyünce ne olacak iş sahibi olabilecek mi, vay efendim küresel ısınma var daha da artarsa oğlum ne yapacak veya buna benzer şimdiden düşünülmemesi gereken düşünceler aklımda. iyice tuhaflaştım velhasıl. kendime bir çöp dahi almak ta içimden gelmiyor. spor ayakkabılar ile gezip duruyorum. kendime diye alışverişe çıkıp oğluma bir şeyler alıp geliyorum. umarım bu sorunları en kısa zamanda atlatırız.
 
O kadar herkes beni anlatmış ki bi daha yazmama gerek yok heralde .
Bi de düşünün ben doğum yapalı 13 ay oldu hala aynı duygulardayım geçmedi daha
Eşimin bi kısıtlaması yok , git çalış diyen yok , arabam altımda , annem kayınvaldem her daim yanımda ama kendimi yalnız ve bunalımda hissediyorum. Hatta iş bulup işe gidesim var sosyal olmak istiyorum mesaiye kalmak istiyorum , iş arkadaşlarımla iş çıkışı bişeyler yapmak istiyorum .
Bazı zamanlar eşim isten gelsede ona saldırsam ddiye bakıyorum .
ÇAntamı alıp tek başıma yürümek istiyorum
ooff ne biliyim daha bi sürü şey var
rahat mı batıyo nedir ?
 
ya cok mu kotuyum bilmem ama ben de yalnız olmadıgıma sevindim bilmiyorumkismile ben de ara ara yaşıyorum bu anlatılanlaarın cogunu. yani 2 gun iyi hissediom 5 gun kotu ole bişi. aynaya bakmak bile istemiyorum eski fotoma bakıp agladım gecen gun. dogum insanı guzelleştiriyor diolar ama ben cirkinleştim yaa... yüzüm de dogum sancılarıyla beliren kızarıklıklar var hala gecmedi.. kilolar duruyor. ben kocam olsam benden hoşlanmazdım valla ne yalan soliim. bunu bilmek de insanı mutsuz hissettiriyor. evde hapis gibi hissediyorum kendimi camdan garip garip dısarı bakıoz bazen kızımla... off off onumuzdeki ayda işe başlıyorum hayırlısı bakalım inşallah gecer bu hallerimiz eski halimize geri döneriz
 
Bu bana yapılır mı yaaa... Bebeğimin uyku düzeni iki gündür bozuldu.. Cumartesi akşamı oğlumun dayısı geldi her gece saat 8 de uyuyan çocuk 9,30 da ancak uyudu. Gece 4 te geri uyandı normalde hiç uyanmazdı gece uykusunda emerdi. Bir buçuk saat uyumadı.Haliyle sabahta geç kalktı. Pazar günüde eşim evdeydi. Kendi keyfi bozulmasın diye her kucağına aldığında uyuttu çocuğu. Akşam 6 gibi uyudu gece 11 de uyandı bir saat sonra uyudu. Ve bütün gece saat başı uyandı. Perişan oldum.. Sabah 7 de kalktık eşim zaten gece kalkmaz sabahta dalga geçiyor benimle cefakar anne diye.. Sen keyfin bozulmasın diye zamansız uyut çocuğu sonra annesi bakar nasılsa... off yaa
 
kızlar yazdıklarınızı okudumda hayat ne kadar ilginç yaa biz anne olabilmek için her türlü çabayı gösteriyoruz ya sizin şükretmeniz gerekirken bunu dert edinmeniz çok ilginç anlamaya çalışıyorum sizleri koyuyorum yerinize kendimi ama anlayamıyorum.sizlere tavsiyem diğer topikleri biraz okuyun insanların evlat acısıyla ve hasretiyle ne kadar çok acı çektiğini göreceksiniz.şükredin halinize yerinizde olmak isteyen çok ama çok kişi var bunun için yıllarını harcıyolar.
 
ben de ikinci çocuk düşünmyrum canım. bir tanesi ile zor başa çıkıyorum bazen acaba ben mi beceriksizim diye aklımdan geçiriyorum. benim oğlanda gaz bombası gibiydi ne çektik ilk 3 ay. şimdi de gündüz uykuları çok kısa ve hep tedirgin tık etsen uyanıyor o uyurken de bir şey yapamıyorum. bir de bu aralar tuhaf düşünceler sardı beni. büyüyünce ne olacak iş sahibi olabilecek mi, vay efendim küresel ısınma var daha da artarsa oğlum ne yapacak veya buna benzer şimdiden düşünülmemesi gereken düşünceler aklımda. iyice tuhaflaştım velhasıl. kendime bir çöp dahi almak ta içimden gelmiyor. spor ayakkabılar ile gezip duruyorum. kendime diye alışverişe çıkıp oğluma bir şeyler alıp geliyorum. umarım bu sorunları en kısa zamanda atlatırız.


aynı düşünceler bendede oluyor canım hiç sorma,kendime bişey alayım diyorum gidip çocuğa bişeyler alıp geliyorum..ayy ayy daha neler yaşayacağız bakalım

O kadar herkes beni anlatmış ki bi daha yazmama gerek yok heralde .
Bi de düşünün ben doğum yapalı 13 ay oldu hala aynı duygulardayım geçmedi daha
Eşimin bi kısıtlaması yok , git çalış diyen yok , arabam altımda , annem kayınvaldem her daim yanımda ama kendimi yalnız ve bunalımda hissediyorum. Hatta iş bulup işe gidesim var sosyal olmak istiyorum mesaiye kalmak istiyorum , iş arkadaşlarımla iş çıkışı bişeyler yapmak istiyorum .
Bazı zamanlar eşim isten gelsede ona saldırsam ddiye bakıyorum .
ÇAntamı alıp tek başıma yürümek istiyorum
ooff ne biliyim daha bi sürü şey var
rahat mı batıyo nedir ?

canım bak bizim kendi şirketimiz var,doğum dolayısıyla izne ayrıldım,bebeğim ek gıdaya geçince tekrar başlıcam,yaklaşık 1 ay sonra başlıcam..bende dediğin gibi işime başlayayımda artık biraz rahat ederim diyorum ama bazen gidiyorum ofise gidince yine aklım çocukta kalıyor hiç rahat edemiyorum..yani bebeğimiz olduğu sürece sanırım her konuda her alanda heryerde onu düşünmeden edemeyeceğiz.

ya cok mu kotuyum bilmem ama ben de yalnız olmadıgıma sevindim bilmiyorumkismile ben de ara ara yaşıyorum bu anlatılanlaarın cogunu. yani 2 gun iyi hissediom 5 gun kotu ole bişi. aynaya bakmak bile istemiyorum eski fotoma bakıp agladım gecen gun. dogum insanı guzelleştiriyor diolar ama ben cirkinleştim yaa... yüzüm de dogum sancılarıyla beliren kızarıklıklar var hala gecmedi.. kilolar duruyor. ben kocam olsam benden hoşlanmazdım valla ne yalan soliim. bunu bilmek de insanı mutsuz hissettiriyor. evde hapis gibi hissediyorum kendimi camdan garip garip dısarı bakıoz bazen kızımla... off off onumuzdeki ayda işe başlıyorum hayırlısı bakalım inşallah gecer bu hallerimiz eski halimize geri döneriz

hiç sorma canım yaa bebekle o kadar çok uğraşıyorumki bazen..balkona çıkınca bazen garip garip dışarıyı izliyorumsanki hapishanedeymişim gibi,ayy bazen pencereden dışarıya bile bakacak zamanım olmuyor,sabah eşim biraz bebeğe bakabilrse bir duş alıyorum saçlarımı toplayıveriyorum akşama kadar öyle,aynayı görmüyorum bazen :((

Bu bana yapılır mı yaaa... Bebeğimin uyku düzeni iki gündür bozuldu.. Cumartesi akşamı oğlumun dayısı geldi her gece saat 8 de uyuyan çocuk 9,30 da ancak uyudu. Gece 4 te geri uyandı normalde hiç uyanmazdı gece uykusunda emerdi. Bir buçuk saat uyumadı.Haliyle sabahta geç kalktı. Pazar günüde eşim evdeydi. Kendi keyfi bozulmasın diye her kucağına aldığında uyuttu çocuğu. Akşam 6 gibi uyudu gece 11 de uyandı bir saat sonra uyudu. Ve bütün gece saat başı uyandı. Perişan oldum.. Sabah 7 de kalktık eşim zaten gece kalkmaz sabahta dalga geçiyor benimle cefakar anne diye.. Sen keyfin bozulmasın diye zamansız uyut çocuğu sonra annesi bakar nasılsa... off yaa

canım üzme kendini inşallah yeniden düzelir uykusu,bak benim oğlanın uykusuda normalde iyidir,ama bazı zamanlar uyku düzeni değişti çok zorluklar yaşadım ama geri düzeliyor merak etme,inşallah çabucak eski düzenine girer..

bende bir zamanlar akşam 9 da uyutmaya çalışırdım 11 e kadar ölürdüm,sonra vazgeçtim ne yapayım zorlamadım..uykusu gelince uyutuyorum.zaten biz gece 11 de anca yatarız o zaman uyutuyorum bebeişi sabah da erkenden kalkıyor ne yapayım..zorlayınca bende bebekte strese giriyoruz..
zor günler biter elbett

offffffffffff çok konuştum,oğlişim erken kalkıyor,bu sattlerde de 20 dk felan uyuyor..fırsat buldum geldim..bir sürüde iş var evde hiç yapasım yok offffff
 
kızlar yazdıklarınızı okudumda hayat ne kadar ilginç yaa biz anne olabilmek için her türlü çabayı gösteriyoruz ya sizin şükretmeniz gerekirken bunu dert edinmeniz çok ilginç anlamaya çalışıyorum sizleri koyuyorum yerinize kendimi ama anlayamıyorum.sizlere tavsiyem diğer topikleri biraz okuyun insanların evlat acısıyla ve hasretiyle ne kadar çok acı çektiğini göreceksiniz.şükredin halinize yerinizde olmak isteyen çok ama çok kişi var bunun için yıllarını harcıyolar.

selam canım fırsat olmadı görüşemedik senlede,
canım bak beni bilirsin bende çok uğraşlar verdim hatta ben hamile kaldıktan sonrada doğuma kadar hergün iğneler yedim neler neler...
ama inanki doğumdan sonra hayat bambaşka oluyor,
bebek insanı tahmin ettiğinden fazla yoruyor,
bebekle ilgilenmek çok güzle bişey tamam canından bir parça onun için herşeyi yapıyorsun ama sen bitiyorsun..
inanki saatlerce tuvalate gidemediğim banyoya giremediğim günler oldu,yemek yemediğim zamanlar oldu..
kolllarım koparcasına ağrıdı ama yinede satalerce bebeği kucağımda taşıdım,
uykusuzluğu hiç demiyorum
dışarı çıkmayı bırak pencereden bakmaya fırsat olmuyor
dışarıda gezmek lüks oldu bizim için..
daha aklıma gelmeyen bir sürü şey..
bunlara rağman bebeğimizi seviyorum onun için herşeyi yapıyoruz
ama sadece anlatılmak istenen burada kendimizi o kadar çok hırpalıyoruzki bebek dolayısıyla ee haliyle sıkıntılarımız mutsuzluklarımız oluyor canım
umarım anlatabilmişimdir..
canım benim allahım tüm isteyenlere sağlıklı gebelik ve bebekler nasip etsin
 
kızlar yazdıklarınızı okudumda hayat ne kadar ilginç yaa biz anne olabilmek için her türlü çabayı gösteriyoruz ya sizin şükretmeniz gerekirken bunu dert edinmeniz çok ilginç anlamaya çalışıyorum sizleri koyuyorum yerinize kendimi ama anlayamıyorum.sizlere tavsiyem diğer topikleri biraz okuyun insanların evlat acısıyla ve hasretiyle ne kadar çok acı çektiğini göreceksiniz.şükredin halinize yerinizde olmak isteyen çok ama çok kişi var bunun için yıllarını harcıyolar.

Canım burdaki kimsenin bebeğinden ya da anne olmaktan şikayeti yok. Tabiki bebişlerimiz Allahın bize hediyesi..Bizde şükür ediyoruz. Burda sadece geçici olarak bozulan ruh halimizden dert yanıyoruz. kız kıza dertleşiyoruz. Kimse bebeğinden yada anneliğinden şikayetçi değil. aylardır eve kapanmışız ve ailemizi eniyi şekilde idare etmeye çaba gösteriyoruz. Yoruluyoruz haliyle ve insan psikolojisi gereği bunu birilerine anlatmak ihtiyacı içinde olabiliyoruz. Gayet doğal değil mi?? Allah isteyen herkese versin kimseyede acısını yaşatmasın inşallah...
 
tlyvz ; canım bak ben bekarkan alt kattaki komşumuzun 8 yıl bebeği olmamıştı neyse bebekleri oldu,birgün o komşumuz bebeğini göstereek yaa yoruldum bunaldım yaa diye sitem ettiğini gördüm
kendi içimden dedimki şun abak 8 yıl evlat hasreti çekti şimdi ne diyor dedim
ama şimdi kendi başıma geldi ve onu şuan çok iyi anlayabiliyorum
canım inanki kimse şikayet etmiyor sadece bunalımdayız ve haliyle bunu birileriyle paylaşmak istiyoruz
 
tlyvz ; canım bak ben bekarkan alt kattaki komşumuzun 8 yıl bebeği olmamıştı neyse bebekleri oldu,birgün o komşumuz bebeğini göstereek yaa yoruldum bunaldım yaa diye sitem ettiğini gördüm
kendi içimden dedimki şun abak 8 yıl evlat hasreti çekti şimdi ne diyor dedim
ama şimdi kendi başıma geldi ve onu şuan çok iyi anlayabiliyorum
canım inanki kimse şikayet etmiyor sadece bunalımdayız ve haliyle bunu birileriyle paylaşmak istiyoruz

meryemciğim yazımdada dedim zaten anlamaya çalışıyorum ama anlayamıyorum diye.hatta senin yazını görünce şaşırdımda bizim meryemmi bu dedim.yani sizler ne kadar anlatsanızda analayamam yaşamadığım sürece seninde neler çektiğini biliyorum. yani bu yazılanları sen bebek isterken okusaydın sende bana hak vericektin.ayrıca elbette paylaşabilirsiniz sıkıntılarınızı insan psikolojisi bu sadece bundan sıyrılmanız için ben size üzerime vazife olmayarak o topikteki sıkıntı çekenleri okuyun.belki o zaman elinizdeki nimetin zorluklarına daha farklı bakarsınız diye yazdım.
 
meryemciğim yazımdada dedim zaten anlamaya çalışıyorum ama anlayamıyorum diye.hatta senin yazını görünce şaşırdımda bizim meryemmi bu dedim.yani sizler ne kadar anlatsanızda analayamam yaşamadığım sürece seninde neler çektiğini biliyorum. yani bu yazılanları sen bebek isterken okusaydın sende bana hak vericektin.ayrıca elbette paylaşabilirsiniz sıkıntılarınızı insan psikolojisi bu sadece bundan sıyrılmanız için ben size üzerime vazife olmayarak o topikteki sıkıntı çekenleri okuyun.belki o zaman elinizdeki nimetin zorluklarına daha farklı bakarsınız diye yazdım.

canım inşallah Allah sana ve isteyen herkes çocuk verir inşallah.....

arkadaşlar kilo problemi bende de var inanın verince biraz daha kendinizi iyi hissediyorsunuz...
 
meryemciğim yazımdada dedim zaten anlamaya çalışıyorum ama anlayamıyorum diye.hatta senin yazını görünce şaşırdımda bizim meryemmi bu dedim.yani sizler ne kadar anlatsanızda analayamam yaşamadığım sürece seninde neler çektiğini biliyorum. yani bu yazılanları sen bebek isterken okusaydın sende bana hak vericektin.ayrıca elbette paylaşabilirsiniz sıkıntılarınızı insan psikolojisi bu sadece bundan sıyrılmanız için ben size üzerime vazife olmayarak o topikteki sıkıntı çekenleri okuyun.belki o zaman elinizdeki nimetin zorluklarına daha farklı bakarsınız diye yazdım.

canım benim kırdıysam seni özür dilerim,ben yanlış anladım sanırım..
allahım herkese versinde herkes bizim gibi sıkıntılar çeksin gerekirse
 
kızlar yasamayan anlayamaz diye bişey vardır ya yasadıklarımız hissetiklerimiz hep aynı Allah herkesin gönlüne göre versin melekleimiz bizim herseyimiz uğrunda canımızı vereceğimiz varlıklarımız zaman geliyor hepimiz bunalıyoruz yaptığımız sadece paylaşmak dediğim gibi yaşamak gerek allahım tabiki herkese tattırsın bu duyguyu ama eminim ki 20 sene bile cocugu olmayan birinin bebeği olduktan sonra nasıl şükürleri olacaksa sıkıntıları da olacak belli alışagelmiş hayatlarımızda birden değiş hayata geçiş yapıyoruz hiç farkında olmadan yavas yavas kimlik kazanıyoruz kolay değil dünyayanın en büyük sorumluuğunu alıyoruz ANNE oluyoruz daha ötesi var mı tabi ki bazı sıkıntıları yasayacağız bu topikte o yüzden acılmıs şikayet için değil paylaşıp azaltmak için sıkıntılarımızı bak bitek ben yasamıyormusum herkes böyleymiş deyip anormal hissetmemek için konusuyoruz ben mesela yarın işe baslıyorum diye topik actım ne kadar bunalmıstım anlatama ama gördük ki pek cok arkadasımın ortak sıkıntısı bu ne olur arkadaslar elestirmek yerine ki bu kolay olanı anlamaya calısalım amacımız da bu değil mi zaten ....

sevgiyle kalın....kaydirigubbakcemile5
 
ben de gece gündüz bakıyorum.üstelik sabaha kadar binlerce kez uyanıyor yani uyku nedir bilmiyorum 8 aydır.:kahve: bir kısmınızın yakınında ailesi varmış.dua edin halinize kızlar, ben tüm gün tek başımayım yavrumla.mafoldumben diger bir kısmınız gün içinde ev işleri yapabiliyormuş ona da imrendim çünkü benim oğlum yürüteçteyken bile arkamdan kosup aglıyor.mamasını verip bulasıkları makineye koyarsam ne ala.evim gün içinde darma duman. komsular gelecek diye ödüm kopuyor bazen :D rezalet!kaydirigubbakcemile3 :D aksam da babası gelince kucagına verip yemek yapmaya kosuyorum. sonra koştura koştura jet hızıyla ev işlerini yapmaya calısıyorum kan ter içinde, üstelik babası yorulmasın diye vicdan azabı ccekerek!kafamçokkarıştı tüm bınların yanında gün içinde bebegim uyur uyumaz -uykusuz gündüz de cokkk hafif - soru çözmeye koyuluyorum.Kpss ye hazırlanıyorm bir yandan. kafamçokkarıştı

sonra dısarı cıkma özlemiyle yanıp tutusuyorum.evimiz güneş de görmüyor kapkaranlık küçükçe bir evde basık basık oturuyoruz tüm gün daha dogrusu koşturuyoruz. =(

amaben yine de kendimi bırakmıyorum. gayet süslüyüm hala, makyaj yapma giyinme ve saç yapma konusunda müthiş hızlandım bayanssulusmile onları da eksik edersem kendime olan güvenimi iyice kaybederim çünkü. zaten alışınca iki dakikada süsleniliyor kızlar, bence kendinizi fiziksel olarak bırakmayın.cünkü bebikler yürümeye baslayıp dillenince ebiraz olsun raatlayacagız. ama ozaman da kendini bırakmış bir görüntüyle eşimizle olan ilişkilerimizi yıpratmış oluruz.

kadınlık+annelik= sonsuz fedakarlık-yorgunlukbilmiyorumkismile

ama olsun. yavruma eşime feda olsun.onları cok seviyorum:asigim:Yeter ki sağlıklı olalım..:Saruboceq:.
 
benim kızım 1,5 yasında.geçen yıl daha zordu tabi ama büyüyünce hersey düzelmiyor arkadaslar yani gece yine uyanıyor gün içinde sürekli ilgi bekliyor özellikle yalnızsanız hala zor geliyor.burada en çok iş eşlere düşüyor eğer ilgili bir babaysa çok rahatlıyorsunuz.ben o knuda sanslıyım eşim işi gereği erken geliyor ve alt temizliğinden yemeğine uyumasına kadar herşeyiyle ilgileniyor.işte o zaman banada vakit kalıyor.oda olmasa mahvolurdum anlıyacağınız.iyiki dünyalar güzeli kızım ve dünyanın en iyi babası eşim var
 
hepinizin mesajını tek tek okudum. aynı depresyon hali bende de var kızlar. aklımdan bir gün yerimden kalkmadan otursam ne güzel olur fikri geçiyor sürekli. hamilelik öncesi faal olduğum günleri hayal edip özlem duyuyorum sonra da kendimi suçlu hissediyorum. mesela sinemaya gitmeyi çok severim benim sıpa mızmız olduğundan anneme bırakamıyorum aylardır sinema yüzü görmedik. bazen eşime diyorum kendi soyadımı vericem oğlana diye gülüyor kıs kıs. her sorumluluk bizde kütüğü erkeklerde oh vallaha.
birçoğumuz eşimiz yardımcı diyoruz bu doğru eski babalar gibi elim elim üstene oturmuyorlar. fakat ne olursa olsun ağlasa bile biz suçluyuz.
az önce düşündüm büyüse rahatlarım dedim nerde ne film izlenir ne bir şey ayol. yok açık sahne var mı psikolojisi bozulur mu düşün dur. kreşe gider adapte olamaz onunla uğraşırsın okula başlar ayrı bir sorun ooooo. bu sorumluluk bitmez galiba. geçen annem diyordu "çocuk istemek akıllı insanın harcı değil diye" şaka yollu tabi ama haklı .hayatımıza bile isteye büyük bir sorumluluk sokuyoruz ve bundan da büyük mutluluk duyuyoruz ne çelişki değil mi???? mazoşist miyiz neyiz :)))
daha dört aylık galiba bebişin benim kızım 1 yaşına yeni, girdi ve hiç bir saniyem boş deil en azından 4 aylıkken gündüz uykuları vardı şimd,i oda yok benimde avuntularım var yürüyünce gececek bunlae die am yok anam yok her yaşı ayrı bi dert mesela ben doğumdan beri hiç kuaföre gidemedim bazen akşamları eşim geldiğinde arabayı alıp markete gidiyorum inanın vakit o kadar çabuk geçiyoki eskiden sevmezdim markete felan gitmeyi şimdi kendi kendiğme eksik çıkarıp kaçarcasına evden çıkıyrom ama sudan çıkmış balık eee arkadaşlarla toplanıyosun 2 muhabbet etcen nerdee yapa kızım cızz kızım hadi ben seni uyutayım uyut tam bi çay koyuyosun muhabett koyu annnneee offfffffffffffff kalk nazlı kalk sana oturmak haram şikayet deil ama bilmiyorum ya deişiik yani bide düşünsenize ikinciyii amannnnn
 
Back