• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kendimi bile bile ateşe atıyorum

Anladığın halde hala soruyorsun. İdrak etmişsin ama hala kendine guvenemiyorsun. Ateşé atılmak istiyorsanız atını kendinizi. Sonrasını siz söyleyeyim. Evleniyorsun şiddet üstüne birde geçim derdi maddi sıkıntı. Üstüne birde çocuk sonra boşanma yıpranma . Çocuğa üzüntü kendi kendine ofkelenme ardına depresyon . Ama ona bile giremiyor sun çünkü çocuğu düşünmem lazım hayatın tepetaklak. Mutsuz Son bile bile gidiyorsan kimse size üzülmez. İnşallah aklınızı başınıza alır numaraniza kadar değişir rahatsız ederse şikayet edeceğinizi söylersiniz.
 
Kendinize üzülmüyorsanız (ki gerçekten üzülmelisiniz güzelim hayatınızı hiç etmektesiniz) sizi gözünden sakınan ailenize, annenize babanıza acıyın. Sizi bir manipülatöre oyuncak etmek için dünyaya getirip, besleyip büyütmediler. Sadece kendinizi değil onları da ateşe atıyorsunuz, haklarını yiyorsunuz. Ayrıca online psikolojik destek alabilirsiniz. Virüsün bitmesini beklemeyin derim.
 
Şöyle düşün;
Tamam ayrılık acısı en manyağından bile ayrılsan illa ki üzülüyorsun. Zor zamanlar geçiriyorsun neden çünkü sevdin. Ama neden sevmiştin? En başta onu hatırla. Düzgün bir insan gibi göründüğü için..

Sonra öyle olmadığını gördün ve ayrıldın. Bu bile bir şey zor kısım geçmiş. Şimdi geriye üzülme evresi ama sonradan “ohh be” diyeceğin günler geliyor. Bir manyaktan ayrıldıktan sonra bunu demeyen kadın yoktur. Eski güzel ve güçlü günlerine geri döneceksin. Sadece dayanacaksın. Evlensen böyle bi manyakla mutlu olacağını mı sanıyorsun? Asla. Daha sevgilisin seni ne hale getirmiş. Bundan sonra engelle her yerden. Sana ulaşamasın. Sen de acını yaşa normale dönmeye bak. Ama lütfen sana ulaşamasın bu önemli çünkü tekrar kandırabilir. 20 yaşında değilsin asla kanma.
Bol sabırlı ve güçlü ol. Sonunda mutlu olacaksın.
 
Merhaba,
Yaşınız daha 28. Bu noktada bile sizi böylesine sindiren, tüketen bir ilişki olduğunu gördüğünüz halde devam ederseniz bile bile lades demiş olursunuz. Muhtemelen ilk ilişkiniz olduğu için biraz tecrübesiz davranıyorsunuz. Bu ilişki hastalıklı bir ilişki. Adam hem kumarbaz, hem güvensiz hem dengesiz hem manipulatif... Size, ailenize yazık değil mi?
Bir ilişki olsun da nasıl olursa olsun demeyin. Siz bu adama değil birlikte olma fikrine, beraber yaşayabileceğiniz güzelliklerin ihtimaline tutulmuşsunuz. Ne yazık ki size acıdan başka hiç bir şey vermez bu adam. Şansınızı zorlamayın. İleride iki çocuğum var boşanmak istiyorum diye konu açarsınız. Kendinizi siz düşünmezseniz başka kimse düşünmez. Milletin sorunlusunu düzelteceğim diye ömrünüzü feda etmeyin. Ne o düzelir ne de size madalya takan olur.
 
Hayatından at gitsin, yıllar sonra geriye baktığında kendine kızacaksın, ben ne aptalmışım yaa, diye. Böyle bir adam seni sevmiyor, seni sömürüyor. Yaşın genç, daha iyi bir insan çıkar karşına az sabır.
 
Bazen göz göre göre kendimizi ateşe atıyoruz.
Ben eşimle tanistigimda bir süre sonra çok sınırlı çok agresif olduğunu farkettim. Bir gün kıyafetim için bağırmaya başladı bana. Bir gün arabada giderken sinirlendi elime hızla vurdu. Trafikte öfkeli sinirliydi. En ufak bir olayda bana tepki veriyordu.

Ben ne yaptım evlendim. Şimdi de boşandım. Bir kızımız da var. Ve ben aklımı başıma alıp o sorunları görüp evlenmeseydim bu kadar stres sorun yasamazdim. Adam İki gün iyiyse üçüncü gün kavga stres. Bunları yaşamak istiyorsan o adamla devam et. Hayat senin kolay gelsin...
 
Arkadaşlar merhaba. Anlatabilecek hiç kimsenin olmadığını ve anlatmaya çalıştığımda da sürekli yargılandığımı fark ettiğim için içimi buraya dökmek istedim.
28 yaşındayım iyi bir işim, iyi bir ailem var, çok sıradan ama mutlu bir hayatım vardı. 9 ay önce biriyle tanıştım iş sebebiyle ve kısa sürede bu ilişkinin içinde buldum kendimi. Benim hayatımdaki ilk ilişkim. Kendisinin ise sayısız kadınla ilişkisi olmuş, evli nişanlı, küçük, büyük hiç fark etmemiş. Pişman olmuş gibi anlatıyordu başlarda ben de insanız hata yapabiliyoruz dedim bir süre davranışlarına bakarım dedim ses etmedim.
Daha sonra bir de iddia borcu çıktı ortaya bayağı bir ev parası yenmiş ve hala da borç ödeniyor icralık olan eşyalar var, ona da ses çıkaramadım ve hala neden diye kendime çok soruyorum, kızıyorum da.
Tüm bunların üzerine bana güvensiz hiç yapmadığım şeyler yakıştırıldı, dengemi bozdu, sürekli aldattığım, yalan söylediğim söylendi 3 güne bir terk etti ben kendimi ama seviyor demek ki diye kandırıp döndürdüm bir şekilde. Aylardır psikolojik şiddet görüyorum ne olursa olsun ben özür dileyip alttan alıyorum ve bunu inanılmaz normalleştirdim. Kendime niye bunu yapıyorum sorusuna bir cevabım yok. Ve ben kendime gelmek istiyorum artık 3 hafta önce ayrıldık ve ben haklı olduğumu dönmemem gerektiğini bildiğim halde pişman olmaya başladım.
İnsanın kendi kendine yaptığını kimse yapamıyor gerçekten. Bütün hayatımı birilerinin kafesinde sürekli itham edilerek, suçluyum diye düşünerek hiç yapmadığım şeyler için özür dileyerek geçirmek istemiyorum. Evet çok güzel zamanlarım oldu ama 9 ayda toplamda 1 ay mutluyumdur ancak gerisi kavga gürültü. 11 kilo verdim, sindim, kendimi dışarıya kapattım, arkadaşlarımdan uzaklaştım, asla yapmam dediğim şeyler yaptım. Her sorunda ağzıma bir parmak bal çaldı tek adımına ben koştum. Biriyleriyle görüşüyorsun diyip ertesi gün beni abisiyle tanıştırmak istediğini söyledi, sen aranıyorsun diye kavga çıkardığı gün sabah ablasında kahvaltıdaydık nasıl güzel sözler ben daha önce duymadım kendisinden.
Hanımlar bana yardım edin Allah kurtardı beni, dönmemem kendime bunu yapmamam lazım ama nasıl sinmişsem hala aklımın bir köşesinde belki sen hata yaptın düşüncesi yanıp sönüyor, ben böyle bir insan değildim kendimi tanıyamıyorum.
Psikologa gideceğim dedim bu virüs çıktı adım atamıyoruz evde kaldıkça da daha çok düşüyorum bu düşüncelere.
tlfn nosuu sil heryerden engeli bas kiii sana ulasip aklini celmesine izin verme .allahin sevdgi kuluymussun ayrildigina gore.ilk iliskin oldugu icin aklina geliyor yenisi girince hayatina aklina bile gelmez .ve hatadan dondugunu anlarsin.kafani dagitmak icin dusunmemek icin hobi edin kitap oku aklini mesgul et.sen drgerlisin ve seni degerli hissettirecek kisilerle ol.pskoljini simdiden bozuyorsa ilerde eyvahh.kimse vazgecilmez degil.ve aklina gelirse kafandan atmak icin hep olumsuz anilarini getir aklina ..allah iyi insanlar cikarsin karsina
 
iliski tecrubeniz yok.. bu tip alengirli erkeklerin hakkindan gelebilmek icin malin gozu olmaniz lazim.. cok iliskiler cok erkekler gormus olmaniz lazim. o bile kolay degil. yazik mi degil kendinize..
aptal saptal bir adam sizin gibi akli basinda duzgun tertemiz kadini ne hale getirmis.
 
Bi narsistle beraber olabilir misin ? Davranislari sanki bana narsist gibi geldi. Yillar önce yaşadığım bi ilişkide senin gibi olmuştum ve Karşımdaki insanin narsist olduğunu cok sonradan anladim. Aklini basina topla iyice otur düşün bana kalirsa kurtulmaya bak. Kendini bu kadar degersizlestirme asla.
 
Ülkemizde kadınlar ilişki yasamaya daha geç yaşta başlayıp sonradan çok bağlanıp emeklerine kiyamiyorlar sizde de öyle olmuş. 28 yaşına kadar kimse olmadığı için ilk çıkan adama bütün sevginizi emeginizi vermişsiniz o da bunu kullanmış. Bana yardım edin diyorsunuz ya, pişman olduğunuz zamanlarda bu konuyu acip ilk yazdiklarinizi okuyun kendinize en iyi siz yardım edersiniz.
Bende ilk ciddi iliskimi 26 yaşında fln yaşamıştım maddi manevi kullandı beni , başlarda konduramiyordum . Sonlara doğru artık kartıma el koymuş, o zamanın parasıyla çok ciddi bı meblağ borç almış güya haldeydi ama ödemeye niyeti yoktu ben hep borçları bitince ödeyecek diyordum. Buzdolabim yok diye ağlamıştı gidip buzdolabı almıştık, evinin demirleeini yaptırmıştım hırsız girmiş de bilmemne, daha neler neler.. şimdi dusunuyorum onsuz ölecek gibi hissediyordum ama iyi ki kurtuldum. Suanki esimle tartışma yaşadığmzda bazen önceki ile karşılaştırıyorm ve böyle vicdanlı bı insanla evlendigim için çok şanslı hissedip eşime daha yakın hissediyorum:) sende seni hak eden birini bul ve böyle bir pisliğin elinde heba olma sakın. Bununla evlenilir mi öyle düşün, nereye kadar ayrılıp bariscaksin
 
Arkadaşlar merhaba. Anlatabilecek hiç kimsenin olmadığını ve anlatmaya çalıştığımda da sürekli yargılandığımı fark ettiğim için içimi buraya dökmek istedim.
28 yaşındayım iyi bir işim, iyi bir ailem var, çok sıradan ama mutlu bir hayatım vardı. 9 ay önce biriyle tanıştım iş sebebiyle ve kısa sürede bu ilişkinin içinde buldum kendimi. Benim hayatımdaki ilk ilişkim. Kendisinin ise sayısız kadınla ilişkisi olmuş, evli nişanlı, küçük, büyük hiç fark etmemiş. Pişman olmuş gibi anlatıyordu başlarda ben de insanız hata yapabiliyoruz dedim bir süre davranışlarına bakarım dedim ses etmedim.
Daha sonra bir de iddia borcu çıktı ortaya bayağı bir ev parası yenmiş ve hala da borç ödeniyor icralık olan eşyalar var, ona da ses çıkaramadım ve hala neden diye kendime çok soruyorum, kızıyorum da.
Tüm bunların üzerine bana güvensiz hiç yapmadığım şeyler yakıştırıldı, dengemi bozdu, sürekli aldattığım, yalan söylediğim söylendi 3 güne bir terk etti ben kendimi ama seviyor demek ki diye kandırıp döndürdüm bir şekilde. Aylardır psikolojik şiddet görüyorum ne olursa olsun ben özür dileyip alttan alıyorum ve bunu inanılmaz normalleştirdim. Kendime niye bunu yapıyorum sorusuna bir cevabım yok. Ve ben kendime gelmek istiyorum artık 3 hafta önce ayrıldık ve ben haklı olduğumu dönmemem gerektiğini bildiğim halde pişman olmaya başladım.
İnsanın kendi kendine yaptığını kimse yapamıyor gerçekten. Bütün hayatımı birilerinin kafesinde sürekli itham edilerek, suçluyum diye düşünerek hiç yapmadığım şeyler için özür dileyerek geçirmek istemiyorum. Evet çok güzel zamanlarım oldu ama 9 ayda toplamda 1 ay mutluyumdur ancak gerisi kavga gürültü. 11 kilo verdim, sindim, kendimi dışarıya kapattım, arkadaşlarımdan uzaklaştım, asla yapmam dediğim şeyler yaptım. Her sorunda ağzıma bir parmak bal çaldı tek adımına ben koştum. Biriyleriyle görüşüyorsun diyip ertesi gün beni abisiyle tanıştırmak istediğini söyledi, sen aranıyorsun diye kavga çıkardığı gün sabah ablasında kahvaltıdaydık nasıl güzel sözler ben daha önce duymadım kendisinden.
Hanımlar bana yardım edin Allah kurtardı beni, dönmemem kendime bunu yapmamam lazım ama nasıl sinmişsem hala aklımın bir köşesinde belki sen hata yaptın düşüncesi yanıp sönüyor, ben böyle bir insan değildim kendimi tanıyamıyorum.
Psikologa gideceğim dedim bu virüs çıktı adım atamıyoruz evde kaldıkça da daha çok düşüyorum bu düşüncelere.

Adamda kisilik bozuklugu var acik acik ortada.
Sal ipini gitsin, neden ugrasiyorsun ki?
 


Allah yardımcınız olsun. yazdıklarınız bana bu videoyu hatırlattı. isterseniz izleyin belki biraz daha rahatlarsiniz.


Bu videodakilerin hepsini yaşadım. Konu sahibi arkana bakma kaç. Sözde onu birakmamam için hamile olmama bile neden oldu. İlaç kullanma ben korunacağım, sağlığın zarar görmesin demişti. Hasta bunlar. Güzel konuşur ama seni dibe çekecek her şeyi yapar. Bir iki gün yas tutarsın geçer. Beş yıl kendimi kurtarmak için cirpindim. Nişanlı iken ayrildigimda dünyanın sonu gibi davranmayıp, yasimi tutup yoluma devam etmeli idim. Aileme keşke beni akıl hastanesine kapatsaydiniz da , bu duruma dusmese idim diyorum. İyileşmeye uğraşıyorum yıllar süren hasarla.
 
Arkadaşlar merhaba. Anlatabilecek hiç kimsenin olmadığını ve anlatmaya çalıştığımda da sürekli yargılandığımı fark ettiğim için içimi buraya dökmek istedim.
28 yaşındayım iyi bir işim, iyi bir ailem var, çok sıradan ama mutlu bir hayatım vardı. 9 ay önce biriyle tanıştım iş sebebiyle ve kısa sürede bu ilişkinin içinde buldum kendimi. Benim hayatımdaki ilk ilişkim. Kendisinin ise sayısız kadınla ilişkisi olmuş, evli nişanlı, küçük, büyük hiç fark etmemiş. Pişman olmuş gibi anlatıyordu başlarda ben de insanız hata yapabiliyoruz dedim bir süre davranışlarına bakarım dedim ses etmedim.
Daha sonra bir de iddia borcu çıktı ortaya bayağı bir ev parası yenmiş ve hala da borç ödeniyor icralık olan eşyalar var, ona da ses çıkaramadım ve hala neden diye kendime çok soruyorum, kızıyorum da.
Tüm bunların üzerine bana güvensiz hiç yapmadığım şeyler yakıştırıldı, dengemi bozdu, sürekli aldattığım, yalan söylediğim söylendi 3 güne bir terk etti ben kendimi ama seviyor demek ki diye kandırıp döndürdüm bir şekilde. Aylardır psikolojik şiddet görüyorum ne olursa olsun ben özür dileyip alttan alıyorum ve bunu inanılmaz normalleştirdim. Kendime niye bunu yapıyorum sorusuna bir cevabım yok. Ve ben kendime gelmek istiyorum artık 3 hafta önce ayrıldık ve ben haklı olduğumu dönmemem gerektiğini bildiğim halde pişman olmaya başladım.
İnsanın kendi kendine yaptığını kimse yapamıyor gerçekten. Bütün hayatımı birilerinin kafesinde sürekli itham edilerek, suçluyum diye düşünerek hiç yapmadığım şeyler için özür dileyerek geçirmek istemiyorum. Evet çok güzel zamanlarım oldu ama 9 ayda toplamda 1 ay mutluyumdur ancak gerisi kavga gürültü. 11 kilo verdim, sindim, kendimi dışarıya kapattım, arkadaşlarımdan uzaklaştım, asla yapmam dediğim şeyler yaptım. Her sorunda ağzıma bir parmak bal çaldı tek adımına ben koştum. Biriyleriyle görüşüyorsun diyip ertesi gün beni abisiyle tanıştırmak istediğini söyledi, sen aranıyorsun diye kavga çıkardığı gün sabah ablasında kahvaltıdaydık nasıl güzel sözler ben daha önce duymadım kendisinden.
Hanımlar bana yardım edin Allah kurtardı beni, dönmemem kendime bunu yapmamam lazım ama nasıl sinmişsem hala aklımın bir köşesinde belki sen hata yaptın düşüncesi yanıp sönüyor, ben böyle bir insan değildim kendimi tanıyamıyorum.
Psikologa gideceğim dedim bu virüs çıktı adım atamıyoruz evde kaldıkça da daha çok düşüyorum bu düşüncelere.
baci bir erkek egerki sen aldatiyorsun diye iftira atiyorsa bilki kendi yapiyor benden soylemes
 
Kendinizi ateşe atmayın demeye geldim. 11 kilo fazlanız varmış ve tek buna yaramış. Bu adam da 12. kilo olsun ve kurtulun. Narsistmiş, narsistle mücadele vs gibi konu başlıklarını okuyun. Adam böyle olmasa bile manipülatif insanların tekniklerini taktiklerini öğrenirsiniz. Adama da söylediğin yaptığın hiç bir şey beni etkilemiyor demeniz yerine etkilemediğini göstermeniz kesinlikle gaz vermek için attığı ortaya yalanlara, mesajlara cevap vermemeniz gerekiyor. Her türlü manyaklığı, değişik dönüşlerini görebilirsiniz sizi sevmiyor, sadece sizin gibi her söylediğine tepki veren insanlarla iletişime geçip, kontrol etmeyi ve dizinle oynamayı seviyor. Tek kurtuluş yolunuz tamamen hayatınızdan çıkarmak.
 
Siz de benim gibi gaslighting kurbanısnz üzgünüm 😔ben de sürekli haklı olduğum halde özür diler,kavgayı karşı taraf çıkardığı halde suçlu hisseder ilk adımı ben atardım.artik canımı sıkan bariz şeylere bile tepki veremiyordum yanlış anlamisimdir diye ya da yine fazla tepki verir diye.en son emin olmadığı konuda yemin etti onu o maksatla söylemedim diye.sonra ben sana şaka yapmışmdr dedi her zaman yaptığı gibi.ekran görüntüsü atıyorum artık delile ihtiyaç duyduğum için sen kincisin ekran görüntüsünü saklamışsn deyip sindirmeye çalışmalar ..kendini savunsan yanlış çıkarımlar yapıyorsun deyip farkındalığa sahip olmani istememeler.gecmis olsun koşarak ondan uzaklaş lütfen
 
Siz zaten doğru yolu bulmuşsunuz ve her şeyin farkındasınız. Bu aşamadan sonra iradenizi kontrol etmekten başka çareniz yok. Kısa süre sonra atlatacaksınız merak etmeyin.

Dikkatinizi başka şeylere yöneltin. Vaktiniz manipülatif zavallılara ayrılmayacak kadar değerli zira.
 
Suanda böyle duygularda olmanız doğal çünkü ilk ilişkinismiz ondan önce başka birsey gormemissiniz ama onu size hatirlatmayacak işler yapın kitap okuyun falan aklınıza geldiğinde aklınızı dağıtmaya çalışın ama ne olursa olsun ona geri dönmeyin hayatinizin hatasını yapmış olursunuz
 
Böyle dengesiz birinin hayatından çıkması çok iyi olmuş bence. Pişman olduğunu düşünmenin sebebi bu kişinin manipülasyonlarına maruz kalmış olman. Arkadaşlarınla vs. görüşüp kafanı dağıtmaya çalış. Güvenilir biri olduğunu düşünmüyorum sen de farkındasın bunun. Seni mutlu etmiyor hem, mutlu olmaya hakkın var. Sana hakettiğin değeri verecek birini bulmalısın.
sevgiler
 
Kendinizi sevilmeye ve değer verilmeye layık görmüyorsunuz.. Bilinçaltınız öyle bir mutsuzlukla doluki karşınızdaki kişinin sizi aşağıya çekmesi sizi etkilemiyor bile. Acil destek almalısınız..
 
Back