- Konu Sahibi gokdeniz8811
-
- #1
2 senelik evliyim daha minicik bir oğlum var eşimi de çok seviyorum. 2 ay öncesine kadar bukadar kötü değildim olacağmıda düşünmüyordum ama 2 ay önce hayatımın en rezil günlerini yaşadım kendimi kaybettim adeta. 2 tane kayınvalide eşimin üvey ve öz kardeşleri ailemin huzurunu mahvettiler. hamileliğim bile bu insanlar yüzünden stresli geçti kah eşimin eski sevgililerini anlattılar bana kah eşime olan borçlarını bizim sana borcumuz yok diyerek kendileri sildiler ve eşimi tam 3 kez ağlattılar ve bende şahit oldum buna. daha düğün günü altınlarımızın kavgasına düştü kayınpederim bunların hepsi benim içimde birike birike onlara karsı nefrete dönüştü 2 ay önce çok iğren bir olay ortaya attılar üvey kaynana tarafından yenilir yutulur cinsten değil benim aileme hakaretti resmen bu ne yapmaya calıstıklarını anlamadım ben annem kardesim ayrı gözyası döktük hep ve allahıma havale ettim hepsini ne oldu üvey kayınvaliden haftasına merdivenlerden yuvarlandı kafayı gözü dağıttı. şu anda seslerini duymaya bile takatim yok hemen sinirlerim alt üst oluyor eşime karsı bir tavır alıyorum ve kavgaya dönüşüyr bu sebep. sanki onu itip kakan sürekli üvey muamalesi yapıp parasını bir güzel yiyip sonrada yüzüne gülüp arkasından konusan onlar değilmiş gibi bana onları savunuyor ve bu beni dahada cığırımdan cıkartıyor . kendide kabul ediyor ailesinin beş para etmez insanlar olduğunu o üvey annesinin yalancı ara bozucu bir insan olduğunu kendisi söyledi bunların hepsini ama bana sen saygında kusur etme diyor gerisini bosver diyor ne yapayım iyi ya da kötü ailem diyor bende kabul ediyorum bunu ama dayanamıyorum dün yine onlara telefon actı o kadının sesini duydum ya hemen agresifleştim kendi kendime konusmaya basladım nefretimi dışarı cıkardım sonra bide eşim üstüne emrivaki yapıp sende konus dedi bende simdi istemiyorum konusmak diyince kafa sallayınca sen görürsün tamam diyerek daha da dellendim ve birbirmize girdik benim sesim yükseldi birbirimizi darp ettik o anda kendimi kontrol edemiyorum aslında sussam hiç problem kalmayacak ama artık onu yapamıyorum ağlıyorum ağlıyorum o arada dahada cok sinirleniyorum eşime karsı da nefret duymaya baslıyorum bazen kendimi sesli konusmalara veriyorum bir anda kendine gel diyorum sonra ne oluyor sana ama engel olamıyorum bugün sabah eşime hadi gel kahvaltı yapalım dedim yok uyuyucam ben diyince kendime tavır yapıldığını düşündüm 2.kez daha 3. kez daha yanına gittim hadi kalk sende ye diye yine aynı tepki ile karsılasınca bir baktım canavar oldum eşime saldırmaya basladım bana vurunca o canavar dahada sinirlendi bende vurmaya basladım suan kendime inanamıyorum nasıl bu durumlara geldim ben allahım diyorum eşimi cok ama cok seviyorum eşimle ilgili sorunumda yoktu ama ailesi her yaptıkları ile içimdeki nefreti büyüttüler suan engel olamıyorum ve benim yuvamı zedeliyor seslerini isimlerini bile duymaya katlanamıyorum. kendime kendime kafamda sürekli birseyler kuruyorum bana bunu derlerse bende böyle yapıcam falan filan sayıyorumda sayıyorum öfkemi kontrol edemiyorum ondan sonrada nefesim kesiliyor nefes alamıyorum.. ne yapayım ben şimdi . İstanbulda bildiğiniz iyi bir psikolog var mı kızlar ...