- 8 Ağustos 2020
- 19
- 72
- 30
- Konu Sahibi mavimsi9493
- #1
Hepinize merhaba bu ilk konum. Farklı kişiliğe, düşüncelere sahip olan siz sevgili kadınların arasına konu açıp can sıkıntımı dile getirmek kendi tecrübelerinizden örnek, akıl almak istedim. ben 23 yaşında 2 yıllık evliyim eşimle aramız genel olarak iyidir çok şükür ufak tefek kavgalarımız olur arada. 2 yıllık üni okuyorum bitmesine az kaldı. ehliyete yazıldım hem uzatmadan alayım ehliyetimi hemde bu sayede biraz sosyalleşeyim dedim. Daha önce çalışma hayatım oldu ama şuan çalışmıyorum. Benim hayatım böyle kısaca asıl sorunum bir ortama girdiğimde konuşurken kelimeleri bulamamam çekinmem küçükken az işitmedim aslında 'senden bir bok olmaz' cümlesini diye diye olamadım sanırım. Evlendim yemek deseniz sulu yemeklerde hala çok iyi sayılmam. Yemek yapmak aman aman önemli olmayabilir ama beceri seviyemi anlayın işte. Geçen gün bir öğretmen arkadaşım iş neden arıyosun sende memur olsana sınava gir polis ol pomem oku vs dedi daha sonra biraz düşündüm kendi kendime ne yaptım bu hayatta ben ? Sıkıntıdan sürekli yemek yiyorum. Polislik ilkte kafama yattı ama video vs izledim sporu ben yapamam insan kendni az çok bilir. + Evli olunca zor olacak buyuk ihtimalle. Bende bari kpss hazırlanayım dedim daha önce girmiştim 60larda bir puan almıstım. Hiç becerikli bir insan değilim bir işi yapmam için 40 değil 100 fırın ekmek yemem gerekli el becerisi desen sıfır. Mesela fotoğraf çekmeyi çok severim herkes bayılır çektiklerime ama buna birşey kazandırmıyor. Bir çocuğum olsun istiyorum ama çocuklukta aileden ilgi sevgi göremediğim için o kadar korkuyorum ki zaten beceriksizsin diyorum korkuyorum istediklerini yapamam diye... Soruyorum size şimdi ben nasıl düzene sokayım kendimi ? Unutkanım mesela çok. Eşim sen işe girdiğinde birşey söylediklerinde 5 dk sonra unuttum mu diceksin habire dedi. (doktor troidlerden demişti) Mesela şuan bir hedef belirliyorum 1 hafta sonra ruh halim değişiyor aman banane diyorum ruh halim çok çabuk değişiyor manik depresiften şüpheleniyorum. Şuan psikologa gidecek param yok. Zayıflamak istiyorum ertesi gün çikolata arıyorum evde. Şükrediyorum hayatıma gerçekten de şükürler olsun binlerce kez ama bazen Allah'ın gücüne gitmesin düşününce boğuluyorum işte. Ne yapayım ben ne bilemiyorum işte...
