Kendi mutluluğummu Çocuklarımın mutluluğumu

Kizlar cok bunaldim artik yanardag gibi herseye patliyorum. Uzun zamandir mutlu degilim. Esim tarafindan elestirilmekten azarlanmaktan usandim. Tamam calisiyor eve para getiriyor ama bundan baska hicbir yarari yok bana. Evde zinhar birseyi alip yerine kaldirmiyor. Iki cocukla büztün gün ugrasiyorum yinede bir yüküde kadinin elinden alayim demiyor. Cocuklarim cok bana bagimli gece gündüz etegime yapisirlar. Hicbirseye yetisemiyorum. Sabah topladigim ev aksama bomba patlamie hale geliyor. Bunlar benim icin dert degil ama bütün gün ugrasip didinmeme ragmen esimin yerinden kimildamadan sürekli beni elestirmesi.

Misal dün alisveris yapiyoruz, et reyonunda durmus sohbet ediyor havadan sudan. Cocuklar da yaramaz oglum bir yasinda oglum ne bulsa aliyor reyondan. Durdugu yere bana ogluna baksana esyalari aliyor, kizina bak disari kaciyor. Cocuklar nerde nasil bakiyorsun diye elestiri yapiyor. Elestirisinide tatli dille yapmiyor. Ne yapsam yetersizim hep elestirecek birsey buluyor. Ailece bir evin etrafinda bile yürüyemiyoruz kavga cikmadan. Kendisinede diyorum bana durdugum yerde elestiri yapacagina kendin yapsana diye ama insan gibi tartismakta mümkün degil. Kes sesini kapa ceneni gibi seyler söylüyor. Ben yillardir bu davranislara maruz kaliyorum. Ne Hamileyken alttan aldi beni be lohusayken. Hep beni bastirmaya calisti. Sen böyle böyle yapiyorsun diye konusmaya calisinca inkar ediyor kesinlikle. Öte yandan arada bir güzel sey söyleyen sacimi oksayan biri olsa neyse diyecegim. Oda yok. Sakinlesince zorla baristirmaya calisiyor. Ne bileyim zorla sariliyor zorla elimi tutuyor. Hayir diyorum ya barismak istemiyorum cünki gecesine barisiyorum sabahina ayni davranislari sergiliyor. Problemi cözmeden barismanin hicbir manasi yok ama Problemi kabul etmedigi icin cözümede gidemiyoruz. O Problemin tamamen benim söz dinlememde oldugunu iddia ediyor. Zerre kadar sevgim saygim kalmadi artik bu adama

Isin kötüsü bu Psikolik baskiyi daha 3 yasindaki Kizimada yapiyor artik. Sürekli kizima Stres yapiyoruz elestiriyor azarliyor tipki bana yaptigi gibi. Sanirsin kendisinin cok bir islevi var. Tek islevi etrafa negativ enerji yaymak.

Cocuklarimizin yaninda cok kavgalarimiz oldu. Cok ayrilmak istemem ama hep vazgectim. Annemler 500km uzakta ayrilirsam oraya giderim ama cocuklarimi babasiz birakmaya kiyamiyorum. Bosver diyorum kendi kendime cocuklarin icin katlan onlar üzülecegine sen üzül. Ama bu Adam bütün enerjimi tüketiyor. Cocuklarima harciyacak ne enerji kaliyor ne sabir.

Obür yandan diyorum bu kavgalara sürekli sahit oluyorlar sanki böylesi cok mu daha iyi. Geri de diyorum zaten bu 2. Evliligin ilkinden kumardan dolayi ayrilmistim. Sanki 3. Sü daha mi iyi olacak. Cocuklarina üvey Anne üvey babami getireceksin.

Duygularim darmadagin nolur hicdegilse sizinle dertleseyim.

E çocuklar zaten babasız.

Mutsuz anne mutsuz çocuklar

Sen bu şiddeti yaşadıkça mutsuzlugun artacak, çocuklarına daha sinirli, tahammulsuz davranmaya baslayacaksin. Kavgalar büyüyecek şiddetlenecek. Hepsine sahit olacaklar. Bu sekilde de siz bir aradayken mutlu bir ailede büyümüş olmayacaklar.

İnanın sürekli kavga çıkan bir evde büyümesindense çocukların ayrı anne-baba ile büyümeleri daha sağlıklı. Kavga çıkmadan bir evin etrafında yürüyemiyoruz yazmışsınız, hayatı boyunca anne babasıyla bir şey yapmak istemeyen çocuklar yetiştireceksiniz bu durumda.

Ayrıca çocukları neden babasız bırakasınız? Siz boşanıyorsunuz babası değil. Baba çocuk ilişkisi eşinizin sorumluluğunda, onun düşünmesi gereken bir detay. Çok ilgili bir baba olsa zaten bütün yükü sizin üzerine atmaz ve size doğru düzgün davranır.

Surekli eleştirilen bir cocuk zaten mutlu olamaz.kendinizi kandırmayın.

Evliliğe devam eder misiniz o kısmını bilemem ama çocuklarınız zaten mutlu değil ki.
Kavgalarınıza tanık olmaları bir yana küçücük bir kız çocuğu bu yaşta baba baskısıyla strese girmiş.
Evliliğinize devam etmek istiyorsanız, elbette devam edin. Bu sizin bileceğiniz bir konu. Fakat sizi caydıran "daha iyisini" bulamama ihtimali olmasın.

Yeniden evlenebilirsiniz elbette ama bu bir zorunluluk da değil. Kendinize çocuklarınızla beraber huzurlu bir hayat da kurabilirsiniz.

Ben kadınları pek anlayamıyorum. Babanın düşünmesi gerekmez mi çocuklarını ? Diyelim ki boşandınız çocukları uzakta yaşamasın diye baba olacak kişi hayatınızı kolaylaştıracak kadar nafaka verebilir. Sadece hafta sonu değil diğer günler yardım edebilir. Annenin görevi çocuklarına iyi annelik yapmak, babalığı eşiniz düşünecek.

Evliliğe devam etmenizin çocuklarınıza nasıl bir katkısı olacak tam olarak?

Sizin tartışmalarıniza sürekli şahit olacaklar,
yetmeyecek kendileri de babalarının baskı ve eleştirilerine maruz kalacaklar. Bu mudur onların iyiliğine olacak hayat?

Tam aksi onları düşünüyorsaniz boşanmanız gerekirse asıl.

Baba tarafından sürekli azarlanan bağırılan çocuk mu mutlu olacak?
Gözünün önünde babasının annesine kapa çeneni sus dediği sürekli kavgalı gürültülü bir ortamda mı mutlu olacak çocuk??

Bir çocuğun mutluluğunun ilk şartı anne ve babanın birbirini sevmesi,annenin mutlu olması,evde huzur olmasıdır.Sizde hiçbiri yok.Bu adam seni seviyor mu sanıyosun sadece evdeki işler yürüsün hizmet edilsin yemeği çamaşırı hallolsun

Çocuğun hayatında zaten çok süper bir baba figürü yok ki ne çocukla oyun oynama ne de vakit geçirme var.

Çocukları bahane ediyorsun benim çekip gitmeye cesaretim yok desene.Hadi itiraf et kendine.Çocuklar babasız kalmasınmış ne babası allah aşkına baba mı var şuan?Baba sürekli bağıran sinir topundan ibaret o çocukların gözünde.

Ayrıca böyle hödükleri baba yapmayın ya.Hadi birincisi oldu belli işte babalığı da eş olmayı da beceremiyor neden 2.yi yapıyorsun?

Silkelen ve kendine gel.Sen değerlisin.Kimsenin hizmetçisi değilsin.Kimse sana sen benim sözümü dinleyeceksin diyemez evlilik böyle bir şey değil

Çocuklarına bile psikolojik baski yapan bir adam. Ayrılmamak kararinin onların mutluluğu için olduguna emin misin????
İnsan niye mutlu olur ki böyle kötü babayla yaşamaktan?

Boşan tabii ki, sanki çocuklarına çok mu babalık yapıyor da babasız kalacaklar?
Ayrıca demişsin ki 3. Daha mi iyi olacak?
evlenmek zorunda değilsin, kendi ayakların üzerinde durup pek tabii hayatını idame ettirebilirsin. Erkeklere muhtaç değiliz, ki şuanda da anlattığına göre tek yaptığı işe gidip-gelmek. Sen de ailenden çocuklarına bakma konusunda bir destek alıp işe başlayarak kendi ayakların üzerinde durabilirsin. Zaten bunun nafakası da var bilmemnesi de.
Bir de; burda biraz eleştirel davranacağım. İlk evliliğinde dilin yanmışken ikincisinde uzun uzadıya düşünmek gerekmez miydi?

Kusura bakmayın ama üçüncüye evlenmeseniz olmuyor mu?

Çocukların yanında sürekli bağıran çağıran eleştiren hakaret eden ve bunu onlara da yapan bir cibiliyetsiz varken, şuan düşünmeniz gereken bundan kurtulmak olmalıyken, neden düşünmeniz gereken en son şeyi 'sonraki kocayı' dert ediniyorsunuz ben anlamıyorum gerçekten.

suan cocuklarınızın mutlu olduguna emın mısınız ?
burdan bakınca oyle gorunmuyorda

Sakin ayirmayin cocuklari bu muhtesem adamdan
Gerci çocukları tek basiniza yaptiniz herhalde markette bile oglun , kizin demis adam ama olsun siz sakin ayirmayin cocuklari bu adamdan , kiziniza da sahane babalik yapiyormus zaten , dua edin de o kiz buyuyunce sizin yuzunuze tukurmesin beni neden bu herife muhatap ettin diye , ben olsam yapardim kesin

Ben de benzer sebeplerden boşanmayı düşünüyorum ama eşimle oğlumun arası nispeten iyi. Yani bakım konusunda hafta sonları hep o yedirir içirir, oynatır. Akşamları o yıkayıp uyutur. Oğlum da seviyor babasını benim kadar olmasa da ama işte toksik aile oluyoruz biz. Çocuklar aile olmanın ne demek olduğunu bilmeden, sorun çözme becerisini veya beceriksizliğini bizden görerek büyüyecekler. Karı koca ilişkisini bu zannedip aynısını uygulayacaklar. Benşm annem babam da bu şekildeyd maalesef.

Sunu söylemekte fayda var orda kendimi biraz yanlis ifade ettim sanirim. Kizimada stress yapiyor evet elestiriyor ve bu da tartisma konumuz oluyor ama bunun disinda kötü bir baba degil. Cocuklarin altini degistirir, anne kucaginda tasir, yeri gelir sakadan bogusurlar. Cok kötü bir koca ama bu bahsettigim defosu disinda iyi bir baba. Belki bir yanlis üc dogruyu götürüyordur o tartisilabilir.

_Mihrimah_27 .!.:

Isin kötüsü bu Psikolik baskiyi daha 3 yasindaki Kizimada yapiyor artik. Sürekli kizima Stres yapiyoruz elestiriyor azarliyor tipki bana yaptigi gibi.

Genişletmek için tıkla...

Ya tabi ki bu şartlarda yavrucaklar babayla büyümeli aaa, katlanın tabi.
3 yaşındaki kızınıza da şahane babalık yaptığı için kocanız, onlar için katlanın siz vefakar ve cefakar bir ana olarak.
"Boşanmaya korkuyorum, bildiğim eziyet bilmediğim seçenekten daha iyidir" filan değil yani sizin haliniz, tamamen çocuklar için evet. 3.yü de yapın hem, 2 çocuk az.

Koalina .!.:

Ben de benzer sebeplerden boşanmayı düşünüyorum ama eşimle oğlumun arası nispeten iyi. Yani bakım konusunda hafta sonları hep o yedirir içirir, oynatır. Akşamları o yıkayıp uyutur. Oğlum da seviyor babasını benim kadar olmasa da ama işte toksik aile oluyoruz biz. Çocuklar aile olmanın ne demek olduğunu bilmeden, sorun çözme becerisini veya beceriksizliğini bizden görerek büyüyecekler. Karı koca ilişkisini bu zannedip aynısını uygulayacaklar. Benşm annem babam da bu şekildeyd maalesef.

Genişletmek için tıkla...

Bu konuda bende birsey yazdim canim son mesajimda. Bakim konusunda da eger bana atabiliyorsa isi mutlaka atmayi dener. Baktiki bana atamadi isi ozaman oda yapar bakimini. Ama iste bencildir, mutlaka bana kilitemeyi dener önce. Karima hangi isi kilitlesem kardir misali.