zaten sıkıntı da buradan doğuyor. babamın kardeşlerinin uslubunu ve babaanneme davranışalrını görseniz neden durumun bu hale geldiğini anlardınız. babaannem 87 yaşında. yaş itibariyle biraz -nasıl desem- alıklaşmış durumda. paranın kendisinin olduğunun bile farkında değil, sanki o paralar oğlununmuş da ona harçlık veriyormuş gibi davranıyor. nitekim öyle fiiliyatta. yazın mesela, gelip gittikçe, babaannemin büyük alışverişini süpermarketten alıp haftalık meyve sebze ekmek alışverişi için de babaanneme 20 lira veriyormuş. tek kişi ya, yeter diye düşünüyor. ne yiyecek diye düşünüyor. kadın onunla beraberken istediği gibi davranamıyor. mesela izlediği bir kadın programı vardı sabahalrı, hafta içi de 3 tane dizisi vardı. bu sene baktık onları izlemiyor. neden dedik, amcam yazın ona izletmemiş, aptal kutusu bunlar demiş, buna bakacağına kapat televizyonu kuran oku demiş.şimdi biz açmazsak bütün gün boş evde televizyon kapalı elinde dantel oturuyor. artık verilen emirleri yerine getirir gibi bir hale dönüşmüş anlayacağınız. evde otursa kaloriferi yaksa atıyorum ayda 500 lira geldi doğalgaz. hem amcam hem üstüne vazife olmadığı halde halam söyleniyor mesela anne 500 lira gelmiş az yak küçük odada otur diye. az harcasın ki oğluna daha çok para kalsın, benim anladığım bu. kadının kafasına işliyorlar böyle böyle. bizde bile yorum yapıyor bazen. sizin elektrik ne kadar geliyor? benimki 50 lira geliyor hiç de fırını çalıştırmıyorum ama gene 50 lira geliyor falan diyor ben çok üzülüyorum. babaannem çoluğuna çocuğuna torununa yedirmeyi içirmeyi cebine harçlık koymayı çok seven çok gururlanan bir insandı. halam da sağlığında onu hiç parasız bırakmazdı. şimdi amcam kışı geçireceği yere cebinde 100 lira ile gönderiyor. yazık böyle bazen evde su söyleyeceğiz mesela, kardeşime sesleniyorum 10 liran var mı diye, hemen atlıyor benim cüzdanımdan al kızım diye, yine eskisi gibi olmak istiyor aslında ama ekonomik gücünü elinden almışlar. her sene bana para verirdi yılbaşında git bana piyango bileti al diye, bu sene istemedi, anladım ki piyango bileti alacak parası da yok. tabii ki bize gönderirken para vermeleri gerekmez biz 5 kuruş harcatmıyoruz ama neden bu böyle? kadın yoksul değil ki? biten dantel ipini bile rica minnet bizden istemek zorunda kalıyor, öyle üzülüyorum ki, biten şeylerini o söylemeden ben farkedip almaya çalışıyorum. düşünün, kadına senelerdir ne bir kıyafet ne bir iç çamaşırı almıyorlar. annem takip ediyor eriyip lekelenenleri o alıyor. bu bir insanın gelinine düşecek iş midir? insan annesinin çamaşırını takip etmez mi?herşey çok pahalı diye diye kafasına işlemişler. bişey alıp verdiğin zaman kızım neden buna masraf ettiniz diyor, ben zaten öleceğim bana masraf etseniz ne olur etmeseniz ne olur falan diyor.
babamın bişey söylememesine gelince. hem kızları hem torunları hem de oğlu sistematik bir biçimde anne sen kışın burada rahat edemezsin X'lere gidersin, X'ler kışın sıcak muhabbeti yapıyor, gelen gidenin yanında annem burada durmuyor kış oldu mu hemen oğlunun yanına gidiyor veya X'le gelin annemi bırakmıyorlar kışın alıp götürüyorlar muhabbeti yapıyorlar. Hatta yalandan "annem bizde durmaz o oğluyla gelinin sever" diyip kıskanmış numarası yapıyorlar. Bu tabloda babamı bişey dese annesini istemeyen evlat durumuna düşürecek konuma getiriyorlar lafı hemen oralara çekiyorlar. Biz de zaten huzursuz edeceklerini bile bile onlarda bırakmak istemiyoruz. Babam diyor ki bizim gibi bakmayacaklarını bildikten sonra ne diyeyim ille alın desem anneme karşı ona bakmak yük geldi bıraktım olacağım, kardeşlerim de güzel bakmayacak huzurumuz gene kaçacak, varsın salak yerine koysunlar muhatap olmayın diyor.