Eşe ihtiyaç oluyor bence. Emzirdikten sonra alt değiştirmesini eşiniz yapabilir mesela ya da emzirdikten sonra bazen uyumuyor bebek. Brn de eşime veriyorum 1-2 saat o sallıyor bebeği ben de uyuyorum. Ya da gece emzirirken çok susuyor insan suyum falan bittiyse ondan getirmesini rica ediyOrum. Bence odayı ayırmak yerine 3 ay idare edin kediyi sonra odaya alırsınızMerhaba teşekkürler cevabınız içinPeki birşey soracağım, eşle aynı odada yatmanın bebeğin bakımına kolaylaştırıcı etkisi oluyor mu, yani benim tecrübem olmadığı için, bebek ağladı kalkıp emzirdim, ben kalkmadan eşimin yapabileceği şeyler de varmı yoksa olay kalkıp emzirmek mi. İnanın hiç bilmiyorum, sadece ilk zamanlar 2 saatte bir kaldırıp emzireceğimi biliyorum, sonra nasıl oluyor. Benim derdim eşim de illa uyansın o da baksın değil ama bu süreçte de aşırı uykusuzluk nedeniyle tek taraflı çok fazla yıpranmak istemem. Ayrı odaya geçme konusunda yaşadığım tereddüt bundan dolayı.
Şöyle kediler bebeklerin üstüne yatıp tabi ki öldürmek için değil bebekleri nefessiz bırakabiliyor maalesef. Hatta bu sebeple amerikada kediler bebeklerin nefeslerini çalar diye bir deyin varmış kuzenim amerikada yaşıyor o demişti. Ama bebek 3 aylık olunca büyümüş oluyor ve kedi üstüne yatsa da boğulmaz ya da ağlayarak tepki verir. Bizim kedimiz hiç bir zman bebeğin üstüne çıkmadı yanına yattı en fazla ama her kedinin huyu farklıhayatımda hiç hayvan beslemedim ama hayvanın ezdiği bebekten çok anne babanın ezip öldürdüğü bebek haberi gördüm
video da izlemediniz bebeklerle yatan hayvanlarla ilgili
sizden bizden özenli davranıyorlar bebeklere,zarar vermeyi geç koruyorlar
Bazen gazı oluyor ağlıyor bazen ağlamak için ağlıyor sadece emzirmek için değil ki. O yüzden eş faktörü bence önemli. Ara sıra nöbetleşe olmalı. Ki inşallah çok sakin bir bebek olur. Kafayı vurur uyur emmeden emmeye uyanırMerhaba teşekkürler cevabınız içinPeki birşey soracağım, eşle aynı odada yatmanın bebeğin bakımına kolaylaştırıcı etkisi oluyor mu, yani benim tecrübem olmadığı için, bebek ağladı kalkıp emzirdim, ben kalkmadan eşimin yapabileceği şeyler de varmı yoksa olay kalkıp emzirmek mi. İnanın hiç bilmiyorum, sadece ilk zamanlar 2 saatte bir kaldırıp emzireceğimi biliyorum, sonra nasıl oluyor. Benim derdim eşim de illa uyansın o da baksın değil ama bu süreçte de aşırı uykusuzluk nedeniyle tek taraflı çok fazla yıpranmak istemem. Ayrı odaya geçme konusunda yaşadığım tereddüt bundan dolayı.
Benim de iki kedim ve 9 aylık bir bebeğim var. Kediler hep bizle uyuyordu artık maalesef uyuyamıyorlar. Dogumdan önce alıştırın. Bir sekilde alısıyorlarMerhabalar,
Ben inşallah bir kaç gün içinde ilk bebeğimi kucağıma alacağım, çok mutluyum tabiki ama beni üzen ve tedirgin eden bir konu var. Aslında ilk bebeğimi dedim ama benim bir de bebeğim gibi sevdiğim bir kedim var, bebekliğinden beri 3 senedir bizimle birlikte ve onu çok çok seviyoruz ben de eşim de. Bu ailenin bir parçası o, bizi daha güzel bir aile yaptı ve hep neşemiz oldu bizim. Hamile kaldığım günden itibaren tüm çevre baskısına rağmen asla ondan vazgeçmeyi bir kere bile düşünmedik, hayatımıza aynı şekilde devam ettik. Kedimiz bizimle birlikte uyuyor, akşam canı istediğinde başka odada olsa bile gece uyanıp istediği zaman yanımıza gelir. Burada balkon kapısı var oradan dışarıyı izler ayak ucumuzda uyur, onla uyumak bizim için de çok keyifliydi hep dolayısıyla da alışmasına izin verdik buna. Şimdi tabiki bebek anne yanı yatağında bizim yanımızda yatacak, kendimizin istemeden de olsa üzerine oturma yaslanma gibi durumlar nedeniyle ona zarar verebilme olasılığı nedeniyle elbette artık bizimle yatmaması lazım. Fakat gel de başar bunu. Odaya almadığımız için kapıya gelip ağlıyor ve de kapıyı açmayı da biliyor kapı koluna zıplayıp. Kapıyı kitlesek de kapıda miyavlıyor ve devamlı zıplayarak açmaya çalışıyor. Bu zamana kadar pek çok kez denedik alıştırmayı ve hep aynı şeyi yaşadık, kıyamayıp eski düzene devam ettik. Ama şimdi yaklaştıkça bir çözüm yolu arıyoruz, ve doğum stresinin üzerine bir de bu eklenince, bir de iyice hassas olunca bir akıl almaya ihtiyaç duydum. Benim aklıma gelen iki şey var:
Birincisi:Kedimizi geceleri yatmadan önce mamasını ve tuvaletinin olduğu odaya kapatmak, yani geceden sabaha kadar hareket alanını kısıtlamak. Burada da pes etmeden miyavlayacağını ve kapıyı açmaya çalışacağını düşünüyorum. Apartmanda yaşadığımız için etrafa rahatsızlık verir miyiz tedirginliği var biraz. Böyle yapsak bir süre sonra bu duruma alışır mı, miyavlamayı vs.bırakır mı ve en önemlisi çok büyük bir strese girer mi uzunca bir süre, yoksa adapte olur mu bir şekilde.
İkincisi: Bebeğin yatak odasında bizimle uyuması yerine, benim bebekle ayrı bi bebek odasında birlikte uyumam, eşimin de yatak odasında uyuması. Tabi bu en az bir yıllık bir süreç olacak bilemedim. Bebeğin tüm gece bakım sürecinde yalnız kalmış olacağım bu şekilde ve evlilikte ayrı kalmak için uzun bir süre sanki. Aslında bu çözümde en karlı çıkan uykuları bölünmeden kalkıp işe gidebilecek olan eşim ve sevgi bağımlısı kedim olacak, en zararlı çıkanı da söylememe gerek yok sanırım
Şimdiden sağolsun cevap yazan herkes, kimilerine çok basit bir konu gibi gelebilir ama benim için çok önemli gerçekten, kedim de tabiki bebeğim de bizim için çok değerli.
Kedi sizin yatakta yatsınMerhabalar,
Ben inşallah bir kaç gün içinde ilk bebeğimi kucağıma alacağım, çok mutluyum tabiki ama beni üzen ve tedirgin eden bir konu var. Aslında ilk bebeğimi dedim ama benim bir de bebeğim gibi sevdiğim bir kedim var, bebekliğinden beri 3 senedir bizimle birlikte ve onu çok çok seviyoruz ben de eşim de. Bu ailenin bir parçası o, bizi daha güzel bir aile yaptı ve hep neşemiz oldu bizim. Hamile kaldığım günden itibaren tüm çevre baskısına rağmen asla ondan vazgeçmeyi bir kere bile düşünmedik, hayatımıza aynı şekilde devam ettik. Kedimiz bizimle birlikte uyuyor, akşam canı istediğinde başka odada olsa bile gece uyanıp istediği zaman yanımıza gelir. Burada balkon kapısı var oradan dışarıyı izler ayak ucumuzda uyur, onla uyumak bizim için de çok keyifliydi hep dolayısıyla da alışmasına izin verdik buna. Şimdi tabiki bebek anne yanı yatağında bizim yanımızda yatacak, kendimizin istemeden de olsa üzerine oturma yaslanma gibi durumlar nedeniyle ona zarar verebilme olasılığı nedeniyle elbette artık bizimle yatmaması lazım. Fakat gel de başar bunu. Odaya almadığımız için kapıya gelip ağlıyor ve de kapıyı açmayı da biliyor kapı koluna zıplayıp. Kapıyı kitlesek de kapıda miyavlıyor ve devamlı zıplayarak açmaya çalışıyor. Bu zamana kadar pek çok kez denedik alıştırmayı ve hep aynı şeyi yaşadık, kıyamayıp eski düzene devam ettik. Ama şimdi yaklaştıkça bir çözüm yolu arıyoruz, ve doğum stresinin üzerine bir de bu eklenince, bir de iyice hassas olunca bir akıl almaya ihtiyaç duydum. Benim aklıma gelen iki şey var:
Birincisi:Kedimizi geceleri yatmadan önce mamasını ve tuvaletinin olduğu odaya kapatmak, yani geceden sabaha kadar hareket alanını kısıtlamak. Burada da pes etmeden miyavlayacağını ve kapıyı açmaya çalışacağını düşünüyorum. Apartmanda yaşadığımız için etrafa rahatsızlık verir miyiz tedirginliği var biraz. Böyle yapsak bir süre sonra bu duruma alışır mı, miyavlamayı vs.bırakır mı ve en önemlisi çok büyük bir strese girer mi uzunca bir süre, yoksa adapte olur mu bir şekilde.
İkincisi: Bebeğin yatak odasında bizimle uyuması yerine, benim bebekle ayrı bi bebek odasında birlikte uyumam, eşimin de yatak odasında uyuması. Tabi bu en az bir yıllık bir süreç olacak bilemedim. Bebeğin tüm gece bakım sürecinde yalnız kalmış olacağım bu şekilde ve evlilikte ayrı kalmak için uzun bir süre sanki. Aslında bu çözümde en karlı çıkan uykuları bölünmeden kalkıp işe gidebilecek olan eşim ve sevgi bağımlısı kedim olacak, en zararlı çıkanı da söylememe gerek yok sanırım
Şimdiden sağolsun cevap yazan herkes, kimilerine çok basit bir konu gibi gelebilir ama benim için çok önemli gerçekten, kedim de tabiki bebeğim de bizim için çok değerli.
Bu kedinizin huyuyla da alakalı aslında. Bebeğinize dikkat etmeniz gereken aslında maksimum 2 ay. Sonrasında elleri kolları hareketleniyor, başını rahatça çeviriyor.ilk bebeğimde biz de kedimi almıorduk, kapıda ağlıyordu. İnadımız ve sabrımız 1 ayda bitti. Kedim bebeğimi zaten sevmedi, uzak durdu hep, bebek anne yanı beşikte kedim de ayak ucunda, ya da sonradan odaya koyduğumuz tekli koltukta uyumaya devam etti. İkinci bebekte bu sefer tedirgin değildim çünkü kedimi tanımıştım. Bebeğe karşı daha alakalı da görünse yine uzak durdu, aynı odada kalmaya devam ettik. Uzattım ama bu tamamen bebeği eve getirince kedinizin nasıl davranacaiı ile alakalı. Sabaha kadar bağırmıyorlar zaten, ben bebek uyuduktan sonra kedimle ayrı odada ara ara yatmıştım, sonrasında zaten yukarıda dediğim gibi her birlikte yattık. Fazla kibirli ve soğuk bir kediydi benim dışımdakilere ve bebekleri asla sevmezdi.Merhabalar,
Ben inşallah bir kaç gün içinde ilk bebeğimi kucağıma alacağım, çok mutluyum tabiki ama beni üzen ve tedirgin eden bir konu var. Aslında ilk bebeğimi dedim ama benim bir de bebeğim gibi sevdiğim bir kedim var, bebekliğinden beri 3 senedir bizimle birlikte ve onu çok çok seviyoruz ben de eşim de. Bu ailenin bir parçası o, bizi daha güzel bir aile yaptı ve hep neşemiz oldu bizim. Hamile kaldığım günden itibaren tüm çevre baskısına rağmen asla ondan vazgeçmeyi bir kere bile düşünmedik, hayatımıza aynı şekilde devam ettik. Kedimiz bizimle birlikte uyuyor, akşam canı istediğinde başka odada olsa bile gece uyanıp istediği zaman yanımıza gelir. Burada balkon kapısı var oradan dışarıyı izler ayak ucumuzda uyur, onla uyumak bizim için de çok keyifliydi hep dolayısıyla da alışmasına izin verdik buna. Şimdi tabiki bebek anne yanı yatağında bizim yanımızda yatacak, kendimizin istemeden de olsa üzerine oturma yaslanma gibi durumlar nedeniyle ona zarar verebilme olasılığı nedeniyle elbette artık bizimle yatmaması lazım. Fakat gel de başar bunu. Odaya almadığımız için kapıya gelip ağlıyor ve de kapıyı açmayı da biliyor kapı koluna zıplayıp. Kapıyı kitlesek de kapıda miyavlıyor ve devamlı zıplayarak açmaya çalışıyor. Bu zamana kadar pek çok kez denedik alıştırmayı ve hep aynı şeyi yaşadık, kıyamayıp eski düzene devam ettik. Ama şimdi yaklaştıkça bir çözüm yolu arıyoruz, ve doğum stresinin üzerine bir de bu eklenince, bir de iyice hassas olunca bir akıl almaya ihtiyaç duydum. Benim aklıma gelen iki şey var:
Birincisi:Kedimizi geceleri yatmadan önce mamasını ve tuvaletinin olduğu odaya kapatmak, yani geceden sabaha kadar hareket alanını kısıtlamak. Burada da pes etmeden miyavlayacağını ve kapıyı açmaya çalışacağını düşünüyorum. Apartmanda yaşadığımız için etrafa rahatsızlık verir miyiz tedirginliği var biraz. Böyle yapsak bir süre sonra bu duruma alışır mı, miyavlamayı vs.bırakır mı ve en önemlisi çok büyük bir strese girer mi uzunca bir süre, yoksa adapte olur mu bir şekilde.
İkincisi: Bebeğin yatak odasında bizimle uyuması yerine, benim bebekle ayrı bi bebek odasında birlikte uyumam, eşimin de yatak odasında uyuması. Tabi bu en az bir yıllık bir süreç olacak bilemedim. Bebeğin tüm gece bakım sürecinde yalnız kalmış olacağım bu şekilde ve evlilikte ayrı kalmak için uzun bir süre sanki. Aslında bu çözümde en karlı çıkan uykuları bölünmeden kalkıp işe gidebilecek olan eşim ve sevgi bağımlısı kedim olacak, en zararlı çıkanı da söylememe gerek yok sanırım
Şimdiden sağolsun cevap yazan herkes, kimilerine çok basit bir konu gibi gelebilir ama benim için çok önemli gerçekten, kedim de tabiki bebeğim de bizim için çok değerli.
Merhaba yorumunuz için teşekkürler, fakat mesajımın bahsettiğiniz kısmını tekrar okursanız cümlenin sonunda benim için en önemlisinin onun strese girip girmemesi olduğunu belirtiyorum zaten,gerçekten de böyle. Burada strese girmesinden kastım sadece bağırıp çağırması değil, sağlığına zarar gelmesi tabiki.Odaya kapattığınızda apartmanın rahatsız olacağından ziyade 3 senedir baktığınız çok sevdiğiniz kedinizin yaşayacağı korku ve stresi düşünmeniz gerekmez mi?
Kediler bizden daha özenli davranıyor bebeklere sadece ilk başlarda çok yalnız bırakmayın gözlemleyin okadar
Keşke ben de süreci bu şekilde sağduyulu yönetebilsem, sanırım yapı itibariyle ben de biraz anksiyete ye yatkın bi insanım malesef. Benim kedim de sevgisini belli eder aramızda oluşan bir beden dili var fakat bunu asla 1 defa bile gelip kucağıma çıkıp yapmamıştır, gerçekten kedilerin herbirinin davranış özelliği çok farklı. Bu nedenle bebeğe karşı dda aynı coollukta davranacağını düşünüyorum ben deBu kedinizin huyuyla da alakalı aslında. Bebeğinize dikkat etmeniz gereken aslında maksimum 2 ay. Sonrasında elleri kolları hareketleniyor, başını rahatça çeviriyor.ilk bebeğimde biz de kedimi almıorduk, kapıda ağlıyordu. İnadımız ve sabrımız 1 ayda bitti. Kedim bebeğimi zaten sevmedi, uzak durdu hep, bebek anne yanı beşikte kedim de ayak ucunda, ya da sonradan odaya koyduğumuz tekli koltukta uyumaya devam etti. İkinci bebekte bu sefer tedirgin değildim çünkü kedimi tanımıştım. Bebeğe karşı daha alakalı da görünse yine uzak durdu, aynı odada kalmaya devam ettik. Uzattım ama bu tamamen bebeği eve getirince kedinizin nasıl davranacaiı ile alakalı. Sabaha kadar bağırmıyorlar zaten, ben bebek uyuduktan sonra kedimle ayrı odada ara ara yatmıştım, sonrasında zaten yukarıda dediğim gibi her birlikte yattık. Fazla kibirli ve soğuk bir kediydi benim dışımdakilere ve bebekleri asla sevmezdi.
Teşekkürler yorumunuz için, umarım kolayca uygulayabilirsiniz bu kararınızı, şimdiden mutluluklarBenimde minik bir kedi oğlum var :) Bizimle yatar ve odaların hepsinde istediği gibi dolanır: bizde bu konuda çok düşündük ama bu süreci yaşayarak göreceğiz :) Bizim ufaklık hemen strese giriyor çünkü. Ben kardeşi ile güzel anlaşacağını düşünüyorum ondan da odayı ayırmayacağım yine hep beraber aynı odada yatarız:) isterse kardeşinin yanında beşikte yatar, kendisi çok akıllı bir kedi
Gerçekten bu kadar iyi anlaşaılabildiğimi hissetmek çok iyi geldi, çok güzel tavsiyeler geldi burada. Dediğim gibi alıştırmayı ara ara denedik ama ısrarını görünce aynı düzen devam etti. Hayatta onun kadar azimli olsam herhalde çok iyi yerlerde olurdumBenim de iki kedim ve 9 aylık bir bebeğim var. Kediler hep bizle uyuyordu artık maalesef uyuyamıyorlar. Dogumdan önce alıştırın. Bir sekilde alısıyorlar. Bizim biri hala yatak odası kapısında miyavlıyor. sizi o kadar iyi anlıyorum ki…
Rica ederim. Sakinlikten ziyade etrafa öyle bir izlenim de vermek istemiştim. Etrafta çok ses çıkıyor kediyi ver bebekle kedi aynı evde olmaz gibi. Ben sanki kırk yıllık anne gibi soğukkanlı davranmak zorundaydım ki bu sesler biraz da olsun sussun. Hatta şöyle diyeyim kapı kapandığında benim kedim resmen anne diye bağırıyordu, önce bana öyle geliyor demiştim ama benden önce başkaları söyleyince tamam dedim. Bebeği kucağıma aldığımda kedim yanıma gelirse muhakkak onu da diğer kolumun altına alırdım. Kıskanmasın diye kedime ilk çocuk muamelesi yaptımKeşke ben de süreci bu şekilde sağduyulu yönetebilsem, sanırım yapı itibariyle ben de biraz anksiyete ye yatkın bi insanım malesef. Benim kedim de sevgisini belli eder aramızda oluşan bir beden dili var fakat bunu asla 1 defa bile gelip kucağıma çıkıp yapmamıştır, gerçekten kedilerin herbirinin davranış özelliği çok farklı. Bu nedenle bebeğe karşı dda aynı coollukta davranacağını düşünüyorum ben deTeşekkürler yorumunuz için.
Gece emzirmesi var, bide uyutması falan başını da tam tutamayınca extra sabır, dikkat lazım benimkini uyandırmıştım ilk zamanlar, adam kalkıyor ama uyanamıyor onun uyku mayhoşluğu görünce ben zaten endişeden uyuyamıyordum. O yüzden gece hiç bırakasım gelmiyordu. Uyutmayı da pek beceremiyordu, eski tarz bi çingen salıncağı aldım svava diye geçiyor google da, sabah eşim onunla uyutuyordu salonda, kolları da sardığı için kundakla uğraşmıyordu onun için rahattı akşam da bendeydi. Birde konuşmuşsunuz benim kedim şuan depresyonda stres azaltıcı ilaç kullanıyor. Ki ben odaya falan da kapatmadım kendi kendine bunalıma girdi. Kedimin idrarı pembemsi diye bir konu açmıştım, aynı şeyleri yaşarsanız testlerle uğraşmadan direk sitres sistiti diye tanıyı koyabilirsiniz.Merhaba teşekkürler cevabınız içinPeki birşey soracağım, eşle aynı odada yatmanın bebeğin bakımına kolaylaştırıcı etkisi oluyor mu, yani benim tecrübem olmadığı için, bebek ağladı kalkıp emzirdim, ben kalkmadan eşimin yapabileceği şeyler de varmı yoksa olay kalkıp emzirmek mi. İnanın hiç bilmiyorum, sadece ilk zamanlar 2 saatte bir kaldırıp emzireceğimi biliyorum, sonra nasıl oluyor. Benim derdim eşim de illa uyansın o da baksın değil ama bu süreçte de aşırı uykusuzluk nedeniyle tek taraflı çok fazla yıpranmak istemem. Ayrı odaya geçme konusunda yaşadığım tereddüt bundan dolayı.
Kedi ile birlikte yatmak nedir?? En baştan bir hata zaten. Gönderin gitsin kediyi, bu kadar hayat zorken kedi için bu kadar derde düşeceğim bir de... yok kedinin psikolojisi bozulurmuş yok bilmem ne.. Kedinin bebeği kıskanıp uyurken üzerine oturmayacağı boğmayacağı ne malum.. Hayvan bu sonuçta be yapacağı belli olmaz, ne örnekler gördük, hiç mi korkmuyorsunuz??