- 15 Aralık 2019
- 13.897
- 51.412
- 26
İnşallah ciddi değildir, üyelik iptali yapmış.Hayatına devam etmeyi haketmedigini düşünmenin sebebi belki de takintidan dolayıdır lütfen tedavine devam et
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
İnşallah ciddi değildir, üyelik iptali yapmış.Hayatına devam etmeyi haketmedigini düşünmenin sebebi belki de takintidan dolayıdır lütfen tedavine devam et
Saçmalama istersen..biliyorum içiniz rahat edecekse bu gece oğlumun yanına kavuşacağım. sadece son kez içimi dökmek istemiştim
Yooo gayet konu sahibi suçlu.Çok üzücü… benim de kedim var ve iyi bakamadığımı düşünerek sahiplendirmeyi düşünmüştüm bir ara, ancak bu riske giremedim. Kedime sağladığım imkanları yazıp, bunları sağlayabilecek biri ine sahiplendirmek istiyorum dediğimde kraliçe mi veriyosun, bu imkanları nasıl sağlasın insanlar falan yazmışlardı. Dediğim de camlara sineklik balkona tel kaliteli mama falan… insanlar bir canın ne olduğunu algılayamıyor… sen de hata etmişsin, kendin de farkındasın. Ancak bil ki senden de çok asıl olarak o yavrucağa bakmamış veterinere götürmemiş sahiplendiriğin kişiler suçlu. Bu olay belki de artık okb ni aşmana, hayata farklı bakmana vesile olur, bu kedicikte boşu boşuna göçmemiş olur dünyadan. Bir de böyle bak, ayrıca hayvan derneklerine bağışta bulunursan belki için biraz ferahlar
Çok biliyor çocukcağaz işte gelmiş bu yaşda bana öğretmeye calışiyor2 çeşidi vardır;
Obsesyonlar: bulaşma, kirlenme, aşırı kuşku vb.
Kompulsiyonlar: tekrar etme, temizlik, kontrol..
Kediler yıkanmaz. Yıkarsanız ölebilir. Beğenmemişsiniz ama siz de katil olabilirsiniz.Mecbur. Ben kedi beslemekten korkarım normalde evin içinde tabi çünkü çocukkende hep tırmalayıp ısırdıkları için tırnaklarını kesmeye korkuyorum her zaman olmasada yıkamaya korkuyorum arkadaşımın kedisini yıkarken yemin ederim ortalığı yıktı sesi hala kulağımda kuzumun daha doğrusu canı yanıyor diye korkuyorum. O yüzden kendime bi süre tanıdım ev, iş hayatım düzenim olacak birde kedi besleyenlerden bilgisini alacağım diye. Sizde öyle yapın biraz daha zaman tanıyın kendinize iyileşin tam olarak. Bokuna gerekirse birde siz basın böyle böyle alışırsınız. Tavşanımız vardı bizim tavşanların bokuda nesquik gibi oluyor Annemin ilk defa arkasından koşup tek tek topladığına şahit olmuştum annem yani :)) Hayvan beslemekte böyle bi şey.
Eşimdeki kısmen düzelebilen takıntı ve kontrol etme olan okb bende de temizlikle ilgili olan sıkıntar var dr a gitmedim çünkü ben rahatsız değilim kimseyide bu konuda rahatsız etmiyorumNasıl bu kadar net konuşuyorsunuz psikoloji eğitiminiz mi var Bu arada Türkçe kaynaklarda çok bulamayabilirsin ancak okb nin çok sayıda çeşidinin olduğunu savunan psikiyatr lar var, okb litaratüre yeni yeni girmiş sayılabilecek bir rahatsızlık ve hala tanımı geliştirilmektedir, bu yüzden farklı görüşler de mevcuttur. Yazmakta olduğum tez araştırmamda çok görüşe denk geldim, belirteyim dedim
Çok üzüldüm.. Keşke sahiplenmeseydiniz hiç. Kediler evi sahiplenir ev artık sizin değil onundur bu da onda travma yaratmış üzerine bide bakımsız kalmış aç falan bıraktılar heralde bu kadar yememesi zayıflaması anormalUmarım hepsini okuyabilirsiniz. Öncelikle kendimle ilgili ufak bir bilgilendirme yapayım. Ben 4 yıldır OKB yle yabi bi bakıma ileri seviye temizlik takıntısıyla uğraşıyorum. Yeri geldi çamaşır suyuyla keselendiğimde oldu. Ve hep küçüklüğümden beri de kedi sahiplenmek istemiştim. Bir türlü denk gelmemişti. Geçen senenin kasım ayında kedi sahiplenmeye karar verdim. 2-3 aydır rahatsızlığımda iyi gidiyordum ve psikiyatristimle beraber buna hazır olduğuma karar verdik. 26 Kasım 2021 de oğlumu sahiplendim. Her şey başlarda iyi gidiyordu. Tüyleri, koltukları tırmalaması asla sorun olmuyordu bana. Ama zamanla kakasına basmaya başladı ve bu beni aşırı rahatsız hissettiriyordu. Temizlik yapmak için günlerce evden çıkmadığımı bilirim. 2 ay sabrettim ama daha fazla dayanamadığıma karar verdim. Ve sınav senemdi ama mezuna da kalacağım artık boşuna verdim oğlumu. Keşke çamaşır suyu kullanmaktan kemiklerim gözükseydi de vermeseydim oğlumu. Temizliği bitirdikten bir sonraki gün tekrar kakasına dağıtınca çıldırdım ve ona çok kızdım. 2 ay baktıktan sonra babamın işyerinde bakmaya karar verdik. Onu iş yerine bıraktığımız ilk gün dolabın altından çıkmamış bile. Yanına geldiğimde çıkmıştı anca. Belki iş yerinde tuvaletine basmasına çözüm buluruz ve eve geri alırız diye orada kaldı yaklaşık 2 ay. Ama hala kakasına basmaya devam ediyordu. Her ne kadar iş yerinde gayet iyi baksak da bir evi olmaması içimize sinmiyordu. Babamla onu sahiplendirmeye karar verdik her ne kadar istemesem de. Babam bir yuva bulmuştu ama ben istememiştim. Israr etmeye devam edince bende kabul ettim ve oğlumu onlara verdik takip şartıyla. Ama ne zaman resim istesem günler sonra atıyorlardı. Sonrasında 2 ay onlarda kalınca attıkları fotoğraflarda giderek zayıfladığını fark ettim. Onlar da kedi koktuğu için geri vermek istemişti zaten bende kabul ettim. Annemin evine götürmeye karar verdik bu sefer(annemle babam ayrı). Kedi onlarda kaldığı zaman içerisinde 2 kilo vermişti ve çok kötü bir haldeydi. Gözü enfeksiyon kapmıştı. Solunum ve sindirim sorunları çıkmıştı ama bir kez bile veterinere götürmemişlerdi miniği. Kediyi ne yapacağımıza karar vermek için bayramdan sonrasına kadar zaman tanımalarını istedik. Bayram bittikten birkaç gün sonra da geri aldık. Alır almaz veterinere götürdük. Tedavisi biraz yüksek olduğu için babam yaptırtmak istememişti ama ben yaptırttım. Sonrasında oğlumu annemin evine götürdük ve 2 hafta boyunca tekrar veterinere götürmedik iyileşir diye. Bir gün kedi kötüleşince annem veterinere götürdü. Yapılanlara göre götürdüğümüzde şeker komasındaymış. Böbrekleri iflas etmiş. Kanı kalmamış. 5 gün yoğun bakım mücadelesinin ardından da oğlumu kaybettik. Ölmeden bir gün önce onu yoğun bakımda ziyaret etmiştim ve hayvanın ruhu emilmiş gibiydi. Sevgi dolu gözlerinin arkasında hiçbir şey kalmamıştı. Böyle anlattığımda yine ne kadar bencil ve cani olduğumu bir kez daha hatırladım. Affet beni miniğim.
Tabi tabi hatta teröristim benKediler yıkanmaz. Yıkarsanız ölebilir. Beğenmemişsiniz ama siz de katil olabilirsiniz.
Ama o insan bir tutamazsın bu oyuncakYooo gayet konu sahibi suçlu.
Bir bebeğe bunu yapabilir miydi?
Bakacağım diye aldığı bebeğin kakasindan iğrenip başkasına verip kötü halini gördükten sonra evde iyileşir diyerek 2 hafta doktora götürmeden durabilir miydi? Ölüme terk etmek değil mi bu?
Bunu yapsa günlerce linçlenir twitter'da. Cani anneye çıkar adı.
Kedi niye bebek kadar degerli değil?
Şusunuz busunuz demedim. Kediler yikanmaz dedim. Kimse kedi bakimini anne karnında öğrenmiyor. Zaman icerisinde ögreniyoruz. Size de öğrenmeye açık olmanızı oneririm.Tabi tabi hatta teröristim ben
He affetsin seni minigin. Dilsiz hayvani kanepe koltuk.gibi ordan oraya at. Ustune dusup ilgilenme hastaligini sallama gozumun ferini sondur olunce de affet beni minigim. Kakasina basiomus. Kakasina kurban ol. Onun o patileri kadar kiymetin yok su hayatta. Diyecek cok seyim var da banlanmak.istemiorum.allah seni islah etsinUmarım hepsini okuyabilirsiniz. Öncelikle kendimle ilgili ufak bir bilgilendirme yapayım. Ben 4 yıldır OKB yle yabi bi bakıma ileri seviye temizlik takıntısıyla uğraşıyorum. Yeri geldi çamaşır suyuyla keselendiğimde oldu. Ve hep küçüklüğümden beri de kedi sahiplenmek istemiştim. Bir türlü denk gelmemişti. Geçen senenin kasım ayında kedi sahiplenmeye karar verdim. 2-3 aydır rahatsızlığımda iyi gidiyordum ve psikiyatristimle beraber buna hazır olduğuma karar verdik. 26 Kasım 2021 de oğlumu sahiplendim. Her şey başlarda iyi gidiyordu. Tüyleri, koltukları tırmalaması asla sorun olmuyordu bana. Ama zamanla kakasına basmaya başladı ve bu beni aşırı rahatsız hissettiriyordu. Temizlik yapmak için günlerce evden çıkmadığımı bilirim. 2 ay sabrettim ama daha fazla dayanamadığıma karar verdim. Ve sınav senemdi ama mezuna da kalacağım artık boşuna verdim oğlumu. Keşke çamaşır suyu kullanmaktan kemiklerim gözükseydi de vermeseydim oğlumu. Temizliği bitirdikten bir sonraki gün tekrar kakasına dağıtınca çıldırdım ve ona çok kızdım. 2 ay baktıktan sonra babamın işyerinde bakmaya karar verdik. Onu iş yerine bıraktığımız ilk gün dolabın altından çıkmamış bile. Yanına geldiğimde çıkmıştı anca. Belki iş yerinde tuvaletine basmasına çözüm buluruz ve eve geri alırız diye orada kaldı yaklaşık 2 ay. Ama hala kakasına basmaya devam ediyordu. Her ne kadar iş yerinde gayet iyi baksak da bir evi olmaması içimize sinmiyordu. Babamla onu sahiplendirmeye karar verdik her ne kadar istemesem de. Babam bir yuva bulmuştu ama ben istememiştim. Israr etmeye devam edince bende kabul ettim ve oğlumu onlara verdik takip şartıyla. Ama ne zaman resim istesem günler sonra atıyorlardı. Sonrasında 2 ay onlarda kalınca attıkları fotoğraflarda giderek zayıfladığını fark ettim. Onlar da kedi koktuğu için geri vermek istemişti zaten bende kabul ettim. Annemin evine götürmeye karar verdik bu sefer(annemle babam ayrı). Kedi onlarda kaldığı zaman içerisinde 2 kilo vermişti ve çok kötü bir haldeydi. Gözü enfeksiyon kapmıştı. Solunum ve sindirim sorunları çıkmıştı ama bir kez bile veterinere götürmemişlerdi miniği. Kediyi ne yapacağımıza karar vermek için bayramdan sonrasına kadar zaman tanımalarını istedik. Bayram bittikten birkaç gün sonra da geri aldık. Alır almaz veterinere götürdük. Tedavisi biraz yüksek olduğu için babam yaptırtmak istememişti ama ben yaptırttım. Sonrasında oğlumu annemin evine götürdük ve 2 hafta boyunca tekrar veterinere götürmedik iyileşir diye. Bir gün kedi kötüleşince annem veterinere götürdü. Yapılanlara göre götürdüğümüzde şeker komasındaymış. Böbrekleri iflas etmiş. Kanı kalmamış. 5 gün yoğun bakım mücadelesinin ardından da oğlumu kaybettik. Ölmeden bir gün önce onu yoğun bakımda ziyaret etmiştim ve hayvanın ruhu emilmiş gibiydi. Sevgi dolu gözlerinin arkasında hiçbir şey kalmamıştı. Böyle anlattığımda yine ne kadar bencil ve cani olduğumu bir kez daha hatırladım. Affet beni miniğim.
Oyuncak bile fazla, tüy yumağı bok torbası falan diye nitelemek lazım. İnsan üstün bir varlık çünkü. Haricindekiler ikinci üçüncü sınıftalar.Ama o insan bir tutamazsın bu oyuncak
Sanırım kendisi ergenlik çağında ve çok toy.Çok biliyor çocukcağaz işte gelmiş bu yaşda bana öğretmeye calışiyor
Konuştun mu konu sahibiyle, üyeliğini iptal etmiş. Bence bildir :/İşte bunlar çok ilginç? Neden çekiniyorsun? Bu tarz mesajlara aşinayız, genelde arkasında bir bit yeniği oluyor. Dediğim gibi mesajıma cevap verir misin? Yoksa ben de bu yazdığını, intihar edeceğini bir itiraf olarak kabul edip emniyete bildireceğim. Saçma bir şey yapma. Lütfen
Konuştun mu konu sahibiyle, üyeliğini iptal etmiş. Bence bildir :/
Ağzınıza sağlık“Cahil” lafını ağzından düşürmeyen kör cahillersiniz, insanların ölmesini diliyor, beddualar ediyorsunuz. Yazıklar olsun.
Gaza gelip sağı solu ateşe veren faşistlerden farkınız yok, yeri geliyor çaresiz kadınları aşağılık hissettiriyor, yeri geliyor küçücük kız üzerinden hayvantapar kimliğinizi tatmin etmek için ego savaşı veriyorsunuz.
Karşınızda hatasının farkında, ebeveyn ayrılığı deneyimlemiş, muhtemelen tonla çocukluk çağı travması olan bir çocuk var.
Ama siz cehaleti en iyi bilirsiniz, devam edin böyle. Ben de beddua edeceğim, inşallah bu çok bilmişlik her türlü belayı başınıza açar da susmayı öğrenirsiniz.
O yaştaki gençler intihara meyilli olabiliyor, başka şeylerden dolayı böyle bir şeye karar vermiş olabilir. Burdaki yorumlardan da ekstra etkilenip canına kıyabilir, palavra veya değil. İntihar diyince ben doğru mu yalan mı diye bakamıyorum, yaşı da genç olunca biraz tedirgin oldum. İnşallah rol yapıyordur.Sanırım kendisi ergenlik çağında ve çok toy.
İntihar girişiminde bulunacağını da söylüyor ama bana palavra geldi nedense.