• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kedi Korkusunu Yenemiyorum

Ee bu ben :KK48: Sokakta bir kedi görsem yolumu değiştiririm kesinlikle geçmem geçemem oradan.Dışarıdayken kedi gelse asla oturamam ayaklarımı toplarım yada kalkıp giderim yanımda kim olursa olsun.Evet yanımdakilere de rahatsızlık veriyorum ama napimm.
Bu insanın içinden gelen bir şey ben irrite oluyorum kanım çekiliyo dişlerim gıcırdıyo kedi görünce.Ha bu arada çöplerin yanından da asla geçmem.
 
Yazılanları okuyunca şok geçirdim kusura bakmayın ama. Dünyanın en güzel en naif ve cana yakın canlısını betimleme şeklinizi üzgünüm anlayamadım. Midem bulanıyor ne demek? Yapmayın Allah aşkına hayvan düşmanı insanlarla mücadele etmekten anamız ağlıyor. Ve benimde midemi en çok böyle annelerin yetiştirdiği evlatlar bulandırıyor. Korkmanızı bir nebze anlayabilirim ama yok yemek yerken masanın altına geliyor, midem bulanıyor, sevimsiz hayvan çaki gibi vs bu gibi söylemler insan olmanın gerekliliğini gölge de bırakıyor. Bakın daha dün bahçemizde baktığımız yavru kediyi adına çocuk denen canavar kuyruğundan tutup yere atıyor ve tekmeliyor. İşte böyle sevgisiz annelerden böyle canavar ruhlu çocuklar çıkıyor. Güzel bakın dünyaya, tüm canlılara. Bu dünya sadece bizim için yaratılmadı. Dünyayı mahveden tek şey sevgisizlik. Bir canlıyı sevmekle başlayın işe. Kalplerinizdeki korkuda karanlık tarafta elbet silinip gidecektir. Lütfen yanlış anlaşılmasın korku başka bişey, nefretle bahsetmek başka 😉

Not: Bu yorumum sadece konu sahibi için değildir. Okuduğum birçok sevgisiz yorum içindir.
 
Çocukluğumdan beri tavuklar, köpekler, inekler böcekler hep iç içe büyüdüm. Kedi hariç hiçbi hayvandan korkum yok. Ama kediden o kadar çok korkuyorum ki, aynı odada kalsak büyük ihtimalle hiç düşünmeden camdan atlarım.
Hayat kalitemi düşürüyor artık, sürekli yeni bir yere giderken acaba kedi var midir? Acaba nasıl kaçarım diye kendimi geriyorum. Arkadaşlarım evlerine kedi aldı, başka odaya koyarız demelerine rağmen gidemiyorum panik atak geçirecek gibi oluyorum. Bir kere gittim resmen bayılıyordum kendimi çok geriyorum.
Psikolojik destek ol diyenler olacaktır, olabilir tabii ki ama haplara bağlı yaşamak istemiyorum.
Sürekli yanımda ki insanları da sıkıntıya sokuyorum kedi görünce. Eşim bile bugün çok sıkıldım artık bundan dedi çünkü yemek yemeye gittiğimiz yerde kedi olduğu için yiyemedik. Çoğu insanın sevdiği bi hayvan olunca da, korkan birisini görünce kimse ciddiye almıyor. Lütfen yardımcı olun korkumu nasıl yenebilirim?
Sİzin için tavsiyem yavru bir kediye yaklaşıp Ona temas ederek bir nebze olsun kendinizi rahatlatabilirsiniz. Yada çevrenizde uysal asla tırnak çıkarmayan kedisi olan bi tanıdığınız varsa ondan da yardım alabilirsiniz. İnan’ın korkacak hiç bişey yok aslında :) umarım korkunuzu yenebilirsiniz 🙏🏼
 
Yalniz degilsin canim cok normal bence benimde tavuktan kazlardan falan aklim cikar ruyama grse kan ter icinde uyanirim 🤯🤯🤯😩 smdi bile gerildim o oyle bakiyo ya ay tevbe yarabbim kalbim sıkıştı bile ben caresini bulamadim bu korkumun birsuru insan nefes terapisiyle bussuru seyle buluyor care . Kanatli dedin mi bana bi inme geliyor civ civ dahil tuylerim diken diken oldu kedi normal yani kucagima alinca aniden kaciyor yumusak falan belkinde zarar vermekten korkuyosundur eger benimki kdr siddetliyse bilemedim😳😳 kopek severken resmen hayvancagizi mincklarm.icime sokarm ama.kediye zarar vermektn korkarm hep cok naif gelir bana her an biyerini kircakmisim gb bi de kivrak ya esim de istedi aman ezilir aman zarar veririm aman dokunamam diye diye bitirdm kendimi
 
Çocukluğumdan beri tavuklar, köpekler, inekler böcekler hep iç içe büyüdüm. Kedi hariç hiçbi hayvandan korkum yok. Ama kediden o kadar çok korkuyorum ki, aynı odada kalsak büyük ihtimalle hiç düşünmeden camdan atlarım.
Hayat kalitemi düşürüyor artık, sürekli yeni bir yere giderken acaba kedi var midir? Acaba nasıl kaçarım diye kendimi geriyorum. Arkadaşlarım evlerine kedi aldı, başka odaya koyarız demelerine rağmen gidemiyorum panik atak geçirecek gibi oluyorum. Bir kere gittim resmen bayılıyordum kendimi çok geriyorum.
Psikolojik destek ol diyenler olacaktır, olabilir tabii ki ama haplara bağlı yaşamak istemiyorum.
Sürekli yanımda ki insanları da sıkıntıya sokuyorum kedi görünce. Eşim bile bugün çok sıkıldım artık bundan dedi çünkü yemek yemeye gittiğimiz yerde kedi olduğu için yiyemedik. Çoğu insanın sevdiği bi hayvan olunca da, korkan birisini görünce kimse ciddiye almıyor. Lütfen yardımcı olun korkumu nasıl yenebilirim?
Korkmakta haklısın kedi bu ısırıyor tırmalıyor pençelerini taktımı parçalıyor lakin sen ona zarar vermediğini sürece o sana bunları yapmıyor en sakin zararsız miskin hayvan kedidir kedim var çok mıncıklamazsam çok sıkıştırmazsam evde varlığıda yokluğuda bir önce yavru kedi sevmeye çalışın inan müptelası olursun köpekten kuştan böcekten korkmuyorsan kediyle koyun koyuna olman lazım hem sessiz zararsız hem de temiz hayvan
 
8 aylık kızım var kedimizin üstüne üstüne gidip avuç avuç tüyünü yoluyor :)
Çevremde kediden korkan çok arkadaşım var onlarla dışarıda falan oturamayız, sürekli kedi gelir mi diye aranırlar. Ne kadar zor sizin için.

Ben de çekirge, böcek türü canlılardan endişe ediyorum Onlar kovalayınca git diyince anlamıyor çünkü
 
Kedili bir arkadaşınızın evine gitmeyi deneseniz? Benim arkadaşım olsanız ben siz kediye alıştırmak için uğraşırdım. Zaten ev kedileri misafirden korkarlar, pek sevmezler. Eve misafir gelince benim kızım hemen kayboluyor ortalıktan. Alışsanız, o pamuk gibi tüyleri severken guruldasa, elinizde titreşimleri hissetseniz... Dünyanın en tatlı şeyi kedidir. Bir havuza kedi doldurup içinde yüzsem diyorum bazen.
 
Neuroformatı duydun mu daha önce? İnternette kedi fobisini yendiği bir video var dene istersen ne kaybedersin...
 
Yaa bende çok seviyorum ama çok korkuyorum. Hem psikiyatriye hem psikologa göründüm ama hiç bi cacık olmadı. Bir de insanlar hemen olayı tesettüre vurup yobaz yaftası yapıştırıyor. Çok üzülüyorum. Sanki ben minnacık kediden korkmayı, kendimi toplumda rezil etmeyi çok seviyorum. Ya da evden hiç çıkmadım asla hayatımda kedi görmedim. Kapalıyım ya hani... bla bla bla... insanlar gerçekten asla anlayış bilmiyorlar.

Köpekten de aynı şekilde korkuyordum pazarda üstüme koştu bir kere. Bende mandalinacının tezgahına sığındım diye kadın pazarda bana demediğini bırakmadı. Yok yobazmışız, yok tesettürlüler hep böylemiş. Hayvandan korkarmışız. Valla yazık ayak üstü 2 dk da siyasete bağladı kadın ban ban bağırdı. Adam sağolsun beni savundu. Hakkını ödeyemem o pazarcının. Ben ne köpek korkusundan çocuğunu düşüren gördüm şu pazar yerinde dedi. Kim ister bebeğini kaybetmeyi. Ama bu bir huy, hastalık ne derseniz deyin. Ama keyfimizden değil.

Ah anlasa insanlar, ah anlayış gösterseler...
 
Ben çok istemiştim ona gitmeyi ama çok pahalılar :KK43: 4-5 bin gibi rakamlardan bahsettiler taa kaç sene önce

Şuan hamilesin zatwn olmaz ama sonrasında kitaplarını okuyup kendin deneme yapabilirsin. Benim de araba kullanırken korkularım vardı laf olsun diye denedim hakikaten geçti
 
BEN böyle korkuların içgüdüsel olduğunu ve maalesef geçici olmadığını düşünüyorum.
Bununla yaşamaya çalışın. Etrafınızdaki insanlardan anlayış göstermelerini rica edin.
 
Fobiler için ilaç kullanmak zorunluluğu yok zaten...
Psikoterapi alacaksiniz..
Fobilerin tedavisi biraz travmatik olabilir en baştan söyleyeyim.
Ama en güzel tedavi uzerine gitmektir...
 
Kedinin vereceği zarar maksimum bit kaç yırtık. Bir çalıya düşseniz çalının vereceği zararı verebilir ancak. Bu kadar abartmayın. Kediler de durduk yere saldırmazlar neresi psikopat anlamadım. Sayfa sayfa minicik hayvanladı gömmüşsünüz.
Üstüne gideceksiniz fobinizin başka yolu yok. Tırmalandınız diye bu kadar korkmayı da anlamıcam. Beni küçüklen oynarlarken ne ısırdılad tırmaladılar. Elmayra gibi severdiö sokakta kurtulmak için yırtarlardı hala kedi gördüm mü dayanamam. El kadar hayvan sana ne zarar verecek üç beş çizik işte. Beş dk sonra acısı dahi kalmıyor
 
Back