- 29 Kasım 2014
- 2.423
- 2.300
- 168
Herkese merhaba, yine düşüncelerinize ihtiyacım var bayanlar
Aranızda hem kedi besleyip hem bebek büyüten var mı acaba? ya da çevresinde olan?
Yoksa da fikirlerinizi merak ediyorum yardım edin bana ne olur.
Ben hayvanları çok çok çok seviyorum eşim de öyle,kedimiz şuan 6 aylık erkek.
Biz bulduğumuzda sokakta yaralıydı ve çok küçüktü,etrafında annesini aradık bulamadık biz de eve getirdik. Aşıları falan her şeyi tam,öyle yaramaz bir çocuk da değil kendisi. Sadece
3 aylıkken 5. kattan beton zemine düştü 1 ay boyunca kalçadan itibaren bacağı alçıda bekledi,zor zamanlar geçirdik yani. Ona kıyamıyorum oğlum,bebeğim,annecim diye seviyorum canımdan bir parça gibi. Neyse uzatmayayım hayvanseverler anlar beni
Ama şimdi hamileyim 25.haftamdayım ve eşimin ailesi tutturdu (özellikle kayınvalidem) kediyi dışarı atın hem bebek hem kedi olmaz. Bebeğe zarar verir, yok gözünü çıkarır, yok ısırır, yok işte çocuk tüyünü yutar hasta olur. Sürekli bir konuşma halindeler, her telefonda konuşmamızda kediyi sokağa salın zaten büyüdü falan diyorlar. Ben de çocuk bi doğsun bakalım nasıl olacak yaşayıp görürüz diye geçiştiriyorum. Ama bu konuşmalar üzüyor beni nasıl sokağa atarım ki ben canım o benim, yalnız olduğumda neşemi yerine getiren tek arkadaşım. Tabi bebeğim de olacak inşallah ama ikisini de çok seviyorum illa kedimden vaz mı geçmem gerek, ikisini beraber idare edemem mi?
Her türlü yoruma açığım arkadaşlar
not: bu soğuklarda sokak hayvanlarına yardımcı olalım, onlara ısınabilecekleri güzel ortamlar verebiliriz, en azından tepelerine kar yağmadığı içinde maması olan kolilerden sıcak yuvalar yapabiliriz.
şimdiden teşekkürler
Aranızda hem kedi besleyip hem bebek büyüten var mı acaba? ya da çevresinde olan?
Yoksa da fikirlerinizi merak ediyorum yardım edin bana ne olur.
Ben hayvanları çok çok çok seviyorum eşim de öyle,kedimiz şuan 6 aylık erkek.
Biz bulduğumuzda sokakta yaralıydı ve çok küçüktü,etrafında annesini aradık bulamadık biz de eve getirdik. Aşıları falan her şeyi tam,öyle yaramaz bir çocuk da değil kendisi. Sadece
3 aylıkken 5. kattan beton zemine düştü 1 ay boyunca kalçadan itibaren bacağı alçıda bekledi,zor zamanlar geçirdik yani. Ona kıyamıyorum oğlum,bebeğim,annecim diye seviyorum canımdan bir parça gibi. Neyse uzatmayayım hayvanseverler anlar beni
Ama şimdi hamileyim 25.haftamdayım ve eşimin ailesi tutturdu (özellikle kayınvalidem) kediyi dışarı atın hem bebek hem kedi olmaz. Bebeğe zarar verir, yok gözünü çıkarır, yok ısırır, yok işte çocuk tüyünü yutar hasta olur. Sürekli bir konuşma halindeler, her telefonda konuşmamızda kediyi sokağa salın zaten büyüdü falan diyorlar. Ben de çocuk bi doğsun bakalım nasıl olacak yaşayıp görürüz diye geçiştiriyorum. Ama bu konuşmalar üzüyor beni nasıl sokağa atarım ki ben canım o benim, yalnız olduğumda neşemi yerine getiren tek arkadaşım. Tabi bebeğim de olacak inşallah ama ikisini de çok seviyorum illa kedimden vaz mı geçmem gerek, ikisini beraber idare edemem mi?
Her türlü yoruma açığım arkadaşlar
not: bu soğuklarda sokak hayvanlarına yardımcı olalım, onlara ısınabilecekleri güzel ortamlar verebiliriz, en azından tepelerine kar yağmadığı içinde maması olan kolilerden sıcak yuvalar yapabiliriz.
şimdiden teşekkürler