- 9 Ağustos 2021
- 15.542
- 53.415
- 548
Ben pek deneyimimi anlatmak istemiyorum . Çünkü burada hamile kadınlar vardır herkesin başına gelmeyecek şeyler yaşadım malesef ameliyatım çok sıkıntılı geçti . Öncesinde de hep sıkıntılı bir gebelik doğumdan sonra kahveyi mı yeterli içmedim yoksa anesteziye mi toleransim yüksek değil bilmiyorum iş makinesi neden çalışıyor dedim sürekli beynimde iş makinesi çalışıyor .basınç artmış kafamdaki ve her ayağa kalmak istediğimde korkunç bir baş ağrısıyla kalkiyordum uc gün sonra tekrar hastaneye yattım .Herkesin bir olmaz ki zaten doğumu da hamilelik süreci de, fiziksel de ruhsal da. Ben mesela elimde olmayarak çok korku yaşadım sezaryene girerken. Abi insanım, korktum çünkü ilk operasyonumdu. Belime epidural vururlarken endişeden geberdim "Ya felç kalırsam" diye, masaya yatarken korktum "Ya bir şey ters giderse" diye, Genel anestezi almak istemedim "Anestezik farkındalık" bilmem ne olsa diye... Çok bilmek de iyi değil. O korkular, fiziksel ağrının önüne geçti, kalbim güm gümdü. Çocuğu alır almaz bastılar sakinleştiriciyi panik atağa doğru gidiyordu çünkü.
E kimi daha relakstır. Gelip bana "Abartmışsın, korkulacak ne var?" dese "Ebenin ... var" derim affedersin, nasıl duygulanım yaşayacağıma da karışamaz kimse, neden o kadar stres yaptın da diyemez. Herkesin her duyguyu duyumsama şiddeti aynı değil. O stres de sonrasında fiziksel ağrıyı katladı zaten, dayak yemiş gibiydim.
Bir de bu adama acıyorsun öyle mi ?Ah ah bi de benim 10yıldan sonra gelmişti kızlarım ve 75gün küvezde kalmışlardı ama gelmemişti eşim
“İzin vermediler ne yapayım” diyen adam şuan hemen hemen hergün hastaneye gidiyor..
Aslında biliyor musunuz çok pasif biri asla kafa yapımız uymuyor boşanmak da istiyorum yıllardır ama çevre korkusu (yine başkaları ne der korkusu) beni durduruyor..Ben bunu burada ilk defa birine bu kadar net yazacağım için çok üzülüyorum ama sizin tekrarlayan konularınızda bit pattern var ve ya görmek istemiyorsunuz ya da görmezden gelmek istiyorsunuz. O da şu ki: eşini gerçekten seven ve değer veren erkekler, eşinizin sergilediği tutumları sergilemezler.
“Gereksiz görürsem atarım, çünkü benim evim ya ondan” demenizi hak ediyorBunu çok yapıyorum ama artık etki mi etmiyor anlamadım
Kv en son bendeyken eskimiş kullanılacak durumda olmayan bi çarşafımı attığımdan bahsettim diye 1-2 bana “sen eşya atıyorsun bunu da atarsan bana ver “ dedi imalı bir şekilde..
Ben de açıkça “bak anne ben çalışan bi kadınım senin kaygın oğlun alıyor ben atıyorsam öyle bişey yok ben alıyorum ve artık iş görmüyorsa atıyorum israf olan bişey yok ortada oluyorsa da benden gidiyor lütfen karışma bana evime” dedim iyi tamam bişey demedim dedi bi dahaki gelişinde bu muhabbet bi daha oldusen kesin bu balkon masanı atarsın eşya atıyorsun dedi “evet atıyorum bunu da atacağım bildin” dedim “ee biliyorum seni” dedi
Bunu derlerse ne olacak? Hayatınızda ne yolunda gitmeyecek? Aç mı kalacaksınız? Sokağa mı düşeceksiniz? Neden size gram faydası olmayanların lafları bu kadar kıymetli? Neden hayatınız konusunda bu kadar belirleyiciler? Kocanıza laf ediyolar ama siz de aynısınız ki. Bu aynılık sizi birleştirmiş zaten. Bu aynılık bir arada tutuyor.Aslında biliyor musunuz çok pasif biri asla kafa yapımız uymuyor boşanmak da istiyorum yıllardır ama çevre korkusu (yine başkaları ne der korkusu) beni durduruyor..
“Ohh atandı parayı buldu,kocayı tabii ki bırakır “ argümanları kulağımda şimdiden çınlıyor..
Aslında biliyor musunuz çok pasif biri asla kafa yapımız uymuyor boşanmak da istiyorum yıllardır ama çevre korkusu (yine başkaları ne der korkusu) beni durduruyor..
“Ohh atandı parayı buldu,kocayı tabii ki bırakır “ argümanları kulağımda şimdiden çınlıyor..
Siz de bu adamla devam ettiniz yolunuza?Ah ah bi de benim 10yıldan sonra gelmişti kızlarım ve 75gün küvezde kalmışlardı ama gelmemişti eşim
“İzin vermediler ne yapayım” diyen adam şuan hemen hemen hergün hastaneye gidiyor..
Beter olsun o zaman.Aslında üzülüyorum derken “acınası halde” demek istedim yani o onlar için o kadar çırpınırken kendileri eşime çöp muamelesinde bile bulunmuyor demek istedim
Keske atanmis meslegi elinde kariyeri bir kadin olsaydim da on koca bosadi deselerdiAslında biliyor musunuz çok pasif biri asla kafa yapımız uymuyor boşanmak da istiyorum yıllardır ama çevre korkusu (yine başkaları ne der korkusu) beni durduruyor..
“Ohh atandı parayı buldu,kocayı tabii ki bırakır “ argümanları kulağımda şimdiden çınlıyor..
Babası 77 yaşında evet hasta evet seviyorum ama gerçekten bizi ihmal edecek kadar ilgilenip bize gelince duyarsız davranması beni yedi bitirdi.Napalim dunyaya kazik mi cakacak babasi elbet ölecek hastaysa hasta. Cok uzuluyorsa sirtinda tasisin. Keske ben senin baban kadar yaşasam bakalim bende bu ömrü birakacak misiniz desene.
Eşin ne iş yapıyor da izin alamamış bunun için? Yalan ya da şartları zorlamamış belli ki. Hiçbir işverenin böyle bir hakkı yok. Çoğu işletme babalık izni bile veriyor. Sana şunu yapan insanı adam yerine, erkek yerine koymaman lazım farkındasın değil mi? O kadar nefretlik bir koca ki toksik ailesine odaklanamadım bile. Çok iyi niyetlisin. Bu barzolara çok fazlasın.Eşim doğumumda bile gelmedi hastaneye (izin vermiyorlar çıkamıyorum dedi ben de taksi tuttum kendim çıktım hastaneden)
Ben anlamadım doğumda izni kimden alamadı, niye gelemedi yanınızaEşime bunu defalarca söyledim
Kırgınım ve asla unutmam dedim hasta değildin ki babam hasta diyor
Hemen her kadın doğurabiliyor diye doğum yapmayı bu kadar basite indirgemesi.Eşime bunu defalarca söyledim
Kırgınım ve asla unutmam dedim hasta değildin ki babam hasta diyor
Özel bi şirkette müdür sözümona..Ama izin alamıyorum yoğunuz deyip gelmemişti..Ben anlamadım doğumda izni kimden alamadı, niye gelemedi yanınıza
Özel bi şirkette müdür güya ama ne zaman işimiz düşse yoğunuz izin vermezler diyorEşin ne iş yapıyor da izin alamamış bunun için? Yalan ya da şartları zorlamamış belli ki. Hiçbir işverenin böyle bir hakkı yok. Çoğu işletme babalık izni bile veriyor. Sana şunu yapan insanı adam yerine, erkek yerine koymaman lazım farkındasın değil mi? O kadar nefretlik bir koca ki toksik ailesine odaklanamadım bile. Çok iyi niyetlisin. Bu barzolara çok fazlasın.
Bana kalırsa da ben babasından çok çok hastaydım lohusalık bile başlı başına sıkıntı iken ameliyatlıydım ve bebeklerimi asla göremedim haftalarca.. BenHemen her kadın doğurabiliyor diye doğum yapmayı bu kadar basite indirgemesi.
Doğası gereği yaygın olan zorluklardan hiçbiri doğum kadar hafife alınmıyor.
Ebeden tutun, kadın doğum doktoru, hemşire, elalem. İlk kez sen mi doğurdun lafı başlı başına psikolojik şiddet.
Ne demek hasta değildin?
Bakıma, ilgiye ve yardıma muhtaçtınız.
Bunların hasta insanın
ihtiyaçlarından farkı ne?
Yazının yarısına kadar okuyabildim kusura bakma. Ama hem bu konuda hem de diğer konularından anladığım kadarıyla birçok konuda tepki göstermiyorsun. Millet de senin gibisini bulunca elini alıp kolunu kapıyor. Sonra kaptırdığın kolunla bile milleti memnun edemiyorsun.Merhaba kayınbabam hasta aylardır eşim götürüyor getiriyor hastanelere..
8 kardeşler ama tek ilgilenen benim eşim..
Diğerleri bi bahane ile kenardan izliyor.
Asla yapmasın istemiyorum diyen biri olmadım ama kıymet bilen insanlar değiller kv görümce vs Yıllardır gelinleriyim hep en ezilen laf söylenen ben oldum,son birkaç yıldır saygısızlık bile olacaksa altta kalmıyorum lafımı söylüyorum.
Neyse geçenlerde evimde ağırladım onları 6gün.Çok hastaydı o ara ve kayınbabamı seviyorum ölmeden hizmet edeyim yemeğimi yesin dedim..küçük bebeğim var, okula giden ikizlerim var,Gelen giden misafir yemek şu bu gece yatağa zor atıyordum kendimi..
Bendeyken bana hep direktifler veriyorlardı anne kız..Ağır yemekler yapalım şunu yap bunu yap..
Misal misafir gelirdi yemek çay meyve Faslı biter gece olmuş 11-12 bana el işareti ile kalk kahve yap derlerdi ben de kahvem bitti deyip yapmadım birinde ve sonra da söylendim “yahu zaten yenilecek içilecek ne varsa içilmiş yenilmiş o kahve de eksik kalsın bebeğimi yeterince ihmal ettim uyumak istiyorum lütfen bana böyle yapmayın hakkıma girmeyin,biz onlara gidince kuru bi çayla kalkıyoruz beklentim de yok zaten ama siz de benden fazlasını beklemeyin” dedim ikisi de burun kıvırdı bişeyler dedi epey bozuldu vs ama çokta umrumda değil yeterki içimde tutup tekrarlamasınlar dedim..Tekrarlamayı geçtim ucu bucağı yok saçmalıklarının..
O an kahve yapsam kahveden sonra saat geç oldu gitmeyin oturun yatın kalın der,yetmez geç oldu acıkmışsınızdır yemek hazırlasın der..
Der de der..
Neyse kaldılar ben de sömestr tatili olunca aileme gidicem dedim onlar da ameliyat olacak yatış yapılacak diye gittiler..Yani tatil olmasa da ameliyat sebebiyle gideceklerdi..
Ameliyat sonrası büyük oğlanda kalalım orası daha merkezi yerde,gelen giden orayı kolay bulur dediler oraya gittiler..
Biz de orda onları görmeye gidiyoruz
Kv kb Görümcem (42yaşında) eltimin önünde el pençe duruyor.Susadım demeye çekiniyorlar
Ben de yemekler çaylar meyveler kahveler isteyen kadın orda misafire bi su getirin demeye çekiniyor ya da ben ve eşim kıymetsiziz diyorum..Dün gittik bi de ameliyat olduğu 2.gün gittik kimseden bi beklentim yok asla yanlış anlamayın lütfen ki hasta ziyareti bu..ama bendeki de hasta ziyaretiydi ya..
Dün kv görümce tavrı beni aşırı rahatsız etti.Hasta ziyareti kısa olur deyip tamam erken kalkıyoruz ama bana gelen insanlar daha oturmadan kv bana kaş göz yapıyor bişeyler hazırla diye ben görümcemden su istedim bana ters ters bakıyor ya da tam kalkıyoruz kv eltime değil de görümceme dönüp bi çay içmediler diyorbende o kadar söylenen isteklerde bulunan kadın orda yapmıyor yapamıyor ya buna üzüldüm yıllarıma üzüldüm onlara yaranmak için kendimden verdiğim günlere saatlere üzüldüm ve tabii ki eşime üzüldüm..
Hadi ben el kızıyım size bu kadar fedakar davranan oğlunuz için de mi bi su isteme ya da getirme takatiniz yok..Eşim doğumumda bile gelmedi hastaneye (izin vermiyorlar çıkamıyorum dedi ben de taksi tuttum kendim çıktım hastaneden) Şimdi bu durumda eşime diyorum ki yap babandır ama ya bu kadar fedakarlığı bize de yap ayrıca bak karşılığı yok bizdeyken bana sana çaylar meyveler kahveler taşıtan annen orda sana bi su bile isteyemiyor diyorum,takılıyorsun boşuna diyor
Dertleşmek istedim lütfen kimse babasına yapıyor hakkı var demesin zaten ilk günden ben eşime dedim baban benim için çocuklarım için çok kıymetli lütfen elinden gelenin fazlasını yap.Dedim.
Ama annesinin ablasının tavrı bana çok dokunuyor beni kullanmaları başkasına yapamamaları..
Yumuşak başlıyım yüzüm yok o an istenene hayır demeye ama gün gelir mevzu açılır yüzlerine vururum yaptıklarını,unutan biri değilim.
Bunu koca diye yanı da yaşıyıp ailesini el üstünde tuttuğuna inanmak istemiyorum. Yazık sanaBana kalırsa da ben babasından çok çok hastaydım lohusalık bile başlı başına sıkıntı iken ameliyatlıydım ve bebeklerimi asla göremedim haftalarca.. Ben
canımın ağrısını yaşayamadan 75gün hergün hastaneye gittim geldim tek başıma ağlaya ağlaya gittim ağlaya ağlaya döndüm ve toplu taşıma ile herkesin içinde..
Neyse işte
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?