Merhaba kızlar. Benim de derdim kaynana, bu yüzden eşimle yaşadığımız tartışmalar. 2 yıllık evliyim eşimin ailesiyle aynı şehirdeyiz, benimkiler ha diye arabaya atlayıp gidemicek kadar uzakta. Daha yeni olduğum için bu beni zorluyor ama öyle ana kuzusu değilim. Ama eşim öyle değil tam bir ana kuzusu, her gün ana-kız gibi tel muhabbetleri vardır. Sık sık gitmek ister. Anası da sürekli bi duygu sömürüsü yapar eşime oram ağrıyo buram ağrıyo. Gelmiyosunuz. Vs. Gezmeyi çok sever. Hadi gezmeye de ölse koşar :) İstiyor ki hep ilgi gösterin gezelim ben nereye istersem al karını da gidelim. Doğal olarak ben de sürekli bunu yapmk istemiyorum. İçimden gelmiyor. O kızıyla bayramda tatillere giderken ben eşimle dayıya teyzeye el öpmeye gidiyordum! Bir yıl önce annem ve kızkardeşim bana gelmişti eşim neredeyse kovar gibi gönderdi. Beraber tatile gidiyorduk annem benzin parası uzattı biz de varız yük olmayalım diye eşim olmaz almadı. Annem de olmaz öyle gelmem bi daha öyle dedi. Eşim de gelmezsen işime gelir dedi. Çok kırıldık.. Kızksrdeşimin kızına ters davrandı arabada ağlamasından rahatsız olduğu için ani fren yapıp araya düşürdü. 1.5 yaşında bebeğe ağlama başım ağrıyo anlıyo musun dedi. Bunları ben gidip kaynanama söylemedim. Kol kırılır yen içinde kalır anası üzülmez tam tersi belki giderim de oğlu ona kalır diye mutlu olacak kadar bencil. Beni fırsatı bulunca hemen anneme şikayet eder, oğlu da. Bana da her telde ve gidişimizde başlar şikayete. Bişey demedik diye kendilerini mükemmel zannediyorlar. Eşimle sık sık tartışıyoruz. Bu durumu nasıl aşacağım fikrinize ihtiyacım var.
