- 22 Ağustos 2019
- 10
- 7
- 28
- Konu Sahibi juanmartinezz132
- #1
merhbalar arkadaşlar ,
tek dert ortağım içimi dökebildiğim yer burası oldu . kendimi o kadar yapayalnız hissediyorum ki . yüzüm inadına gülmüyor. ne bir derdimi anlatabileceğim eşim var ne de aileme anlatabiliyorum içimdekileri . sanki bi boşlukta yüzüyorum . dünki olanları kısa ve özet ile size anlatmak istiyorum . kuzenimin düğünü olacak . dünde yemeği verilecekti . yemeğe gittik kendi ailemle herkesin eşi yanında diğer kuzenim yeni nişanlandı onun nişanlısı yanında benim kocam yanımda yok nerede ailesiyle evlerinin tadilatına yardım ediyor. aradım eşimi beni almaya gelir misin dedim . tamam dedi . herkes eşimi soruyo işte kalamıycağız gitmemiz lazım işimiz çıktı insanların o tavırları zoruma gitti. eşim geldi gel bir iki dakika hayırlı olsun de gidelim dedim ayağımda terlik var gelemem yarın geleceğiz zaten falan filan dedi . tamam teşekkür ederim beni herkesin içinde küçük düşürdüğün için dedim . babaannem annem babam arabaya ayağına kadar gittiler beyfendinin tuttu beni bir ağlama neye sinirlendin bana mı sinirlendin tamam bir daha yapmam dikkat ederim dedi ama gerisi yok . neyse görümcenin kızınında doğum günü maksat ona yetişmek . görümcemde şehir dışında yaşıyor. buraya bayram için gelmişti o da bende zaten 1 haftadır . gittik benim evde yemeklerini hazırladım pastasını kestik . ailesine yok diyemiyor annesine anne bugunde benim işim var diyemiyor . annesinin şu tadilat işi bitsin konuşmak istiyorum . adam da bana karşı bi ilgi alaka yok ama annem annem diye ölüyo artık çok zoruma gidiyor. şu şekilde de bir konuşma yapmak istyorum ben mutlu olmak için evlendim her günüm gözyaşları dökerek geçti senin hiçbir şekilde umrunda değil bana değer vermeyen bir adamla bu evliliği yürütmek istemiyorum ne sen benim ömrümden çal ne de ben senin ömründen çalayım. cesaretimi toplayabilir miyim bilmiyorum ne yapmam lazım bilmiyorum kafam allak bullak.
tek dert ortağım içimi dökebildiğim yer burası oldu . kendimi o kadar yapayalnız hissediyorum ki . yüzüm inadına gülmüyor. ne bir derdimi anlatabileceğim eşim var ne de aileme anlatabiliyorum içimdekileri . sanki bi boşlukta yüzüyorum . dünki olanları kısa ve özet ile size anlatmak istiyorum . kuzenimin düğünü olacak . dünde yemeği verilecekti . yemeğe gittik kendi ailemle herkesin eşi yanında diğer kuzenim yeni nişanlandı onun nişanlısı yanında benim kocam yanımda yok nerede ailesiyle evlerinin tadilatına yardım ediyor. aradım eşimi beni almaya gelir misin dedim . tamam dedi . herkes eşimi soruyo işte kalamıycağız gitmemiz lazım işimiz çıktı insanların o tavırları zoruma gitti. eşim geldi gel bir iki dakika hayırlı olsun de gidelim dedim ayağımda terlik var gelemem yarın geleceğiz zaten falan filan dedi . tamam teşekkür ederim beni herkesin içinde küçük düşürdüğün için dedim . babaannem annem babam arabaya ayağına kadar gittiler beyfendinin tuttu beni bir ağlama neye sinirlendin bana mı sinirlendin tamam bir daha yapmam dikkat ederim dedi ama gerisi yok . neyse görümcenin kızınında doğum günü maksat ona yetişmek . görümcemde şehir dışında yaşıyor. buraya bayram için gelmişti o da bende zaten 1 haftadır . gittik benim evde yemeklerini hazırladım pastasını kestik . ailesine yok diyemiyor annesine anne bugunde benim işim var diyemiyor . annesinin şu tadilat işi bitsin konuşmak istiyorum . adam da bana karşı bi ilgi alaka yok ama annem annem diye ölüyo artık çok zoruma gidiyor. şu şekilde de bir konuşma yapmak istyorum ben mutlu olmak için evlendim her günüm gözyaşları dökerek geçti senin hiçbir şekilde umrunda değil bana değer vermeyen bir adamla bu evliliği yürütmek istemiyorum ne sen benim ömrümden çal ne de ben senin ömründen çalayım. cesaretimi toplayabilir miyim bilmiyorum ne yapmam lazım bilmiyorum kafam allak bullak.
