aay ay nedir bu gelinlerin çektikleri...
aslında düşünüyorum da kaynanalarda gelinlerden damatlardan inciler diye bölüm açsalar kimbilir neler neler çıkar.
ben kaynana kelimesinden daha küçükken nefret ettim çünkü babannem eve gelen mutfak alış verişinden kola, fanta, meyvesuyu gibi içecekleri, çerezleri, meyveleri açıkcası un yağ şeker ve kuru bakliyat dışında herşeyi odasına koyar kapısını kapatırdı. evde dede babanne amca vardı bizler dışında yani 7 kişiydik aşırı kalabalık sayılmaz ama eve meyve kasasıyla yiyecekler çerezler çuvalla koli ile gelirdi.(rahmetli dedem çok zengin adamdı) babam dedem eve akşam 11,12 gibi ancak gelirlerdi. babannem bir elma bana bir kardeşime bir amcama verirdi bir de eline alır yerdi, zavallı annem gavurya vermezdi ona. eve giren onca yiyecekten çerezden günde ancak belki bir tane yerdik. düşünün alış verişin kolilerle çuvallarla kasalarla eve girdiğini görüyorsun, çikolatalar,sakızlar bisküviler çocukluk işte gözün kala kala babanenin odasına taşıyorsun ve yiyemiyorsun. bu arada onca yiyecek ne mi olur du? 150 kiloluk babannem yiyebildiği kadar odasına kapanıp yerdi yiyemediği çürürdü, sonra evin çöplerinin yakıldığı bir yer vardı oraya taşıtırdı bize. aklıma geldikçe hala üzülüyorum. kardeşimle poşetleri açıp aa abla bak sucuk da çürümüş, bisküvi küflenmiş attıklarını incelerdik biz tok evin aç kedileri. babam 8 aylığına bir iş için gittiğinde kahvaltıda bile bulgur pilavı yediğimizi sırf yol param yok diye okula gidemediğimi hatırlarım. ne gaddar insanlar var dimi