- 22 Nisan 2014
- 8
- 0
-
- Konu Sahibi melikeapple
- #1
iyi günler hanımlar uzun yazacağım lütfen okuyun ve dertleşelim akıl verin. allah razı olsun
3 senelik evliyim, çalışıyorum eşim de çalışıyor, eşim memur ben özel sektör. ev aldık kooperatif taksidi ödüyoruz, ev alırken hiç ailelerden destek görmedik( görmek de istemezdim zaten, burda arkadaşlar bunu belirtiyor hep, destek olsalar sanki bi beklenti içine girmeye hakları var, destek olmayınca hakları yok gibi)
evlenirken iki aile de üstüne düşen düğün nişan kısmını yaptı ama eşyalarımızı da hep biz ödedik, hatta düğün sonrası küçük altınlar ve paralar da eşimin yaptığı borçlara gitti.
kalan bileziklerle ilk araba aldık, sonra bir kaç ay içinde sattık arabamızı ve benim evlenmeden önce biriktirdiğim bir miktar paramı da üstüne ekleyerek ev aldık.5 sene daha taksit ödüyeceğiz.
ben 27 yaşındayım ve bebeğim olsun istiyorum, çalışıyorum da işime ara veremem ne hamilelik ne doğum sonrasında da.
gel gelelim asıl soruna
ben hep kendi kendime yeteyim kimseye yük olmayayım diyen biriyim.
kaynanam sürekli bir maddi beklenti içinde.
ilkin beraber oturmak istedi ama kabul etmedim tek değil evli oğlu ve evli kızı var aynı binada oturuyo kızıyla.
kimseyle görünürde bir sorunum yok mesafeli de değilim, gidelim gelelim sohbet edelim severim bunu. seviyeyi koruyarak tabi.
zaten aldığımız maaşlar belli ancak kooperatif taksidi harçlık fatura ödüyoruz kenara para atamıyoruz. yılda bir tatile çıkıyoruz ancak lüksümüz de bu.
bir yemeğe çıksak beni de alsaydınız keşke yanınıza diyip gülüyor, ses çıkarmayınca şaka ediyorum diyor.
yeni bir kılık alsam a melike bu yeni mi, bana da ver bi gün diyor, sonra aman şaka ediyorum diyor.
sanki benle onun yaşı bir mi,
istiyor ki kendime bişi alınca ona da alalım.
doktora gitsem hep hastasın diyor
ona gittiğimizde iştahsız olsam hep yemiyorsun diyor
bir kere de takdir ettiğini göremedim.
kapadokyaya gitmek istedik, benim de hayalimdi dedi, ben de geleyim dedi, gitmekten vazgeçtik.
ya ben kocamla evliliğimin ilk yıllarını yaşayamayacak mıyım?
ne için çalışıyorum, seni gezdireyim diye mi?
yine de cevap vermiyorum kavga etmiyorum.
her ay 100 150 lira pazar parası verin bana diyor, ama durumu kötü değil zaten 1 emekli maaşı var ve babasının fındık bahçeleri var payı geliyor her yıl iyi miktarda. evi kendinin sıkışmıyor. oğlunun kazancını bir yiyememiş gönlünce oğlu bekarken çalışmıyormuş evlenmiş ben gözünü korkutmuşum çalışıyormuş. oğlu 32 yaşında ve ben ikna ettim memuriyet sınavına girelim diye o kazandı nişanlıyken. 5 yıllık sigortası var sadece ben 27 yaşındayım ama daha fazla sigortam. oğlu evlendi uslandı diye sevineceğine aklına sokuyor. eskiden marka giyerdin ah oğlum eskiden yorulmazdın diyor.
öteki oğlu ve kızına karşı bir beklentisi yok, onlar da yiyelim içelim havasında bizim gibi ev alalım dertleri yok.
kızı da gelini de ev hanımı. ben sanki onlara çalışacağım?
şimdi hal hatır sormaya aradım kayınvalideyi ve saydı saydı bana bunları, cemal'e dedim sana da diyorum bana 100-150 lira veremediniz. dedim ki ben de hal hatır sormaya aradım ama pişman ettin bak, biz de zor yetiyoruz kendimize, 100 lira bir yemeğe veriyorsunuz diyor. o mevzu da biz evde yer içeriz hep ayda bir iki ayda bir dışarı çıkar harcarız o parayı, sanki çok para mı, çok olsa da kesemiz ayrı. sen toplu para geçince eline alın bir taksitinizi ödeyin dedin mi? küçükten bekliyorsun hep.
kızına temizliğe yardıma gider ben hasta olsam da zorda kalsam da bir gün görmedim, yeni evliyken insanlara yemek yapıyor temizliğe yardım ediyor kaynanaları, tamam yapmasın gerekmez fakat sen bana ne yaptın ki nasıl bekliyorsun?
ellerin gelinleri her gün geliyor diyor. ben evdeyim sanki.
ben de kocama kızıyorum sonra bunlar olunca. o ilk annem aç mı kalsın bir annem var diyor, hır gür çıkıyor ama sözüme geliyor. yine de markete gitsek her ay deterjan yağ alıyorum ben mutlu olsun diye. ben anneler gününde ne hediye alsam diye hayal kurarken annemden ayırmazken onun yaptığı iş mi?
ne yapmam lazım hanımlar.
kocana anlatırsın şişirirsin boğanı dedi kapatırken, sanki saydı içini döktü ve susmamı bekliyor.
kocam para verelim ay başında diyecek.
verdirmiycem.
sürekli aklımdan uğradığım haksızlıklar geçiyor diş biliyorum iyice. olmadık şeyden kocama çatıyorum. gitme gidesim gelmiyor böyle davranınca.
ve daha önce verdim de gönlümden kopunca, ramazanda, bayramda. ama vermiycem çünki bir fayda göremiyorum inatsa inat neye malolacaksa.
3 senelik evliyim, çalışıyorum eşim de çalışıyor, eşim memur ben özel sektör. ev aldık kooperatif taksidi ödüyoruz, ev alırken hiç ailelerden destek görmedik( görmek de istemezdim zaten, burda arkadaşlar bunu belirtiyor hep, destek olsalar sanki bi beklenti içine girmeye hakları var, destek olmayınca hakları yok gibi)
evlenirken iki aile de üstüne düşen düğün nişan kısmını yaptı ama eşyalarımızı da hep biz ödedik, hatta düğün sonrası küçük altınlar ve paralar da eşimin yaptığı borçlara gitti.
kalan bileziklerle ilk araba aldık, sonra bir kaç ay içinde sattık arabamızı ve benim evlenmeden önce biriktirdiğim bir miktar paramı da üstüne ekleyerek ev aldık.5 sene daha taksit ödüyeceğiz.
ben 27 yaşındayım ve bebeğim olsun istiyorum, çalışıyorum da işime ara veremem ne hamilelik ne doğum sonrasında da.
gel gelelim asıl soruna
ben hep kendi kendime yeteyim kimseye yük olmayayım diyen biriyim.
kaynanam sürekli bir maddi beklenti içinde.
ilkin beraber oturmak istedi ama kabul etmedim tek değil evli oğlu ve evli kızı var aynı binada oturuyo kızıyla.
kimseyle görünürde bir sorunum yok mesafeli de değilim, gidelim gelelim sohbet edelim severim bunu. seviyeyi koruyarak tabi.
zaten aldığımız maaşlar belli ancak kooperatif taksidi harçlık fatura ödüyoruz kenara para atamıyoruz. yılda bir tatile çıkıyoruz ancak lüksümüz de bu.
bir yemeğe çıksak beni de alsaydınız keşke yanınıza diyip gülüyor, ses çıkarmayınca şaka ediyorum diyor.
yeni bir kılık alsam a melike bu yeni mi, bana da ver bi gün diyor, sonra aman şaka ediyorum diyor.
sanki benle onun yaşı bir mi,
istiyor ki kendime bişi alınca ona da alalım.
doktora gitsem hep hastasın diyor
ona gittiğimizde iştahsız olsam hep yemiyorsun diyor
bir kere de takdir ettiğini göremedim.
kapadokyaya gitmek istedik, benim de hayalimdi dedi, ben de geleyim dedi, gitmekten vazgeçtik.
ya ben kocamla evliliğimin ilk yıllarını yaşayamayacak mıyım?
ne için çalışıyorum, seni gezdireyim diye mi?
yine de cevap vermiyorum kavga etmiyorum.
her ay 100 150 lira pazar parası verin bana diyor, ama durumu kötü değil zaten 1 emekli maaşı var ve babasının fındık bahçeleri var payı geliyor her yıl iyi miktarda. evi kendinin sıkışmıyor. oğlunun kazancını bir yiyememiş gönlünce oğlu bekarken çalışmıyormuş evlenmiş ben gözünü korkutmuşum çalışıyormuş. oğlu 32 yaşında ve ben ikna ettim memuriyet sınavına girelim diye o kazandı nişanlıyken. 5 yıllık sigortası var sadece ben 27 yaşındayım ama daha fazla sigortam. oğlu evlendi uslandı diye sevineceğine aklına sokuyor. eskiden marka giyerdin ah oğlum eskiden yorulmazdın diyor.
öteki oğlu ve kızına karşı bir beklentisi yok, onlar da yiyelim içelim havasında bizim gibi ev alalım dertleri yok.
kızı da gelini de ev hanımı. ben sanki onlara çalışacağım?
şimdi hal hatır sormaya aradım kayınvalideyi ve saydı saydı bana bunları, cemal'e dedim sana da diyorum bana 100-150 lira veremediniz. dedim ki ben de hal hatır sormaya aradım ama pişman ettin bak, biz de zor yetiyoruz kendimize, 100 lira bir yemeğe veriyorsunuz diyor. o mevzu da biz evde yer içeriz hep ayda bir iki ayda bir dışarı çıkar harcarız o parayı, sanki çok para mı, çok olsa da kesemiz ayrı. sen toplu para geçince eline alın bir taksitinizi ödeyin dedin mi? küçükten bekliyorsun hep.
kızına temizliğe yardıma gider ben hasta olsam da zorda kalsam da bir gün görmedim, yeni evliyken insanlara yemek yapıyor temizliğe yardım ediyor kaynanaları, tamam yapmasın gerekmez fakat sen bana ne yaptın ki nasıl bekliyorsun?
ellerin gelinleri her gün geliyor diyor. ben evdeyim sanki.
ben de kocama kızıyorum sonra bunlar olunca. o ilk annem aç mı kalsın bir annem var diyor, hır gür çıkıyor ama sözüme geliyor. yine de markete gitsek her ay deterjan yağ alıyorum ben mutlu olsun diye. ben anneler gününde ne hediye alsam diye hayal kurarken annemden ayırmazken onun yaptığı iş mi?
ne yapmam lazım hanımlar.
kocana anlatırsın şişirirsin boğanı dedi kapatırken, sanki saydı içini döktü ve susmamı bekliyor.
kocam para verelim ay başında diyecek.
verdirmiycem.
sürekli aklımdan uğradığım haksızlıklar geçiyor diş biliyorum iyice. olmadık şeyden kocama çatıyorum. gitme gidesim gelmiyor böyle davranınca.
ve daha önce verdim de gönlümden kopunca, ramazanda, bayramda. ama vermiycem çünki bir fayda göremiyorum inatsa inat neye malolacaksa.