129 sayfayı soluksuz okudum
2 günümü aldı.....
ben de tüp bebek tedavisi gördüm ve göreceğim yeniden. ilk tedavimizi kv ye söylemedim ama 2 görümcem biliyo (muhtemelen kv de biliyodur
ama biz söylemedik, tansiyon hastası yalnız da yaşıyo, üzülmesin yazık diyerekten). neyse sonra ben 2. tedaviye başlamışken tedaviyi yarı da kesip ameliyat olmam gerekti, kendi ailem köyde yaşadığından ve köyde iş güç bitmediğinden sürekli yanımda kalamayacak ablam (annemi araba tutuyo ve bu yüzden de mesafe kısa da olsa gelemiyor, ablam bekar o geldi hastanede yanımda kaldı sonra da 2 gün evde yanımda kaldı). sonrasında da kv geldi 1 hafta o kaldı yanımda....
bu arada kv ile oldukça iyidir aramız Allah razı olsun kendisinden, ben de kv konusunda şanalılardanım
evlerimiz çok uzak değil. ve biz daha doğrusu ben ameliyat öncesi durumumuzu açıkladım kendisine... eşim annesinin kalacağı hafta gececi çalışıyor, gündüz de kv kendi evine geçiyor bikaç saat sonra geri geliyor. bana da gayet iyi davranıyor, her zaman öyledir sağolsun... 1 gün 2 gün 3 gün geçti gitti... yine bi gün kv kendi evine gitti. o ara eşimin teli çaldı, gececi olduğundan gündüzleri evde uyuyo ben de bi rahatsızlığım olursa seslenebileceğim biri var diye güvende hissediyorum kendimi... uyandı. konuştu sonra kalktı acıkmış. ben de kahvaltılıkları çıkardım yavaş yavaş da olsa
yemeği yedik....
ben : yatacak mısın?
eşim : uykum açıldı yaaa bilmiyorum, noldu ki?
hazır sen uyanıkken ben bi duş alsam malum çok rahat hareket edemiyorum ya, kayarım düşerim bi şey olur, sen ayaktayke giriyim ben duşa en azından seslensem duyarsın...
eşim : oluuurrrr....
ve ben duşa girerim. ben çıkınca da eşim ben de duş alıyım der ve o girer.. ben bornozlayım ve giyinmem çok çok uzun zaman alıyor çünkü eğilemiyorum ve enteresan hallerde çamaşırımı giymeye çabalıyorum... derken kapı çalar
kv nin geldiğini tahmin ediyorum ama yapcak bi şey yok üzerimde bornozla kapıyı açıyorum g.. uyanmıştı da ben de hazır uyanıkken duş alıyım dedim diye de açıklıyorum bi güzel saf saf
tam bu sırada kocam duştan çıkıyo, anne hoşgeldin diyip yatak odasına ışınlanıyo
oturuyoruz güzel güzel, sonra eşimin mesai saati geliyo ve işe gidiyo yemekten sonra....
kv : nasılsın ağrın sızın var mı?
ben : oldukça iyiyim eğilip kalkmak veya oturmak yatmak sorun, canım yanıyo ama geçecek
kv: ben gelmesem mi artık???
ben : hayırdır anne noldu ki???
kv : iyileşmişsin sen bayaaa...
ben hakkatten saf hiç bi şey anlamadım.... ertesi sabah eşim işten geldi kahvaltı ettiğimiz gibi yattı eşim, kv akşam yemeklerini de hazırlayıp hemen evine gitti ve akşam olana kadar gelmedi.... o sırada bana dank etti
ben : kocam bi şey diycem...
eşim : ağrın mı var?
ben: yok hayatım... annen bugün erkenden gitti ve gelmedi ya uzun zaman...
eşim: eee
ben: sanırım şey zannetti...
eşim : ne?
ben : hani dün geldi ben bornozla kapıyı açtım ve sonra da sen bornozla duştan çıktın ya, şey zannetti işte
eşim : yok canım, ne alakası var...
birazdan kv yatak odasındaki bize seslenir yemek yeriz eşim gider.... aramızdaki diyalog...
ben : anne sen neden eve gitmek istiyosun artık...
kv : kızım biliyosun ben kendi kızlarımda da kalmam evime dönerim hep, evimden ayrı olmuyo işte...
ben : anne sen bizi dün sanki biraz yanlış anladın....
kv : olabilir kızım karı kocasınız sonuçta
ben : anne ben canımın derdindeyim, doğrudur olabilir de ama olmadı yani şuan zaten doktor da önermiyo bi müddet izinliyim hizmet dışıyım
kv : iyileştin sen iyileştin, hem bak tek başına da almışsın duşunu, ben gidiyim artık
ben : sen nasıl istersennn....
çok utandım çoookkkk