Konuştuğum zaman konuştuğum için saygısızlıkla suçlayıp konuşmadığım zaman da sustuğum için saygısızlıkla suçlayıp yine kavga çıkarıp işin sonunu boşanmamıza kadar getirdi. Yanlışlık olmasın eşimle ikimizin arasında böyle bir konu yok. Tamamen kendi fantezisi. Ben işteyken çekmecelerimi karıştırır, evin altını üstüne getirir, akşama koşa koşa eve gelip yemek yaparım ne yapsam beğenmez birşey bulur. Her gün olayı kavgaya çevirmeye başladı. Bir sabah eşim bana kahvaltı hazırladı diye kıskançlığından kahvaltı sofrasında, benim tek izin günümde kavga çıkarıp beni evden kovdu. Bu arada evlenirken düğünümü kendim yaptım, gelinliğime bileziklerime eşyalarıma kadar. Eşim işsizdi ve kuruş birikimi yoktu. Sadece kredi çekip ıvır zıvıra verebildik. Böyle olunca tabi benim kurduğum evden beni kovmanın saçma olacağını anladı. Çünkü bu benim taşınmam demekti. Kendisi gitmek zorunda kaldı. Daha sonra barışmak istedi barıştık.
Şuan eşim asker hem evime bakıyorum (kiradayım) hem eşime para yollayıp birde annesine para yolluyorum. Asker karısı olduğumun farkına varmadı kimse. Bir hal hatır sormazlar sadece para biraz gecikse trip atmak için telefon eder. Eşim masraf olmasın diye askerde canının çektiğini bile yemiyor. Bir de kaynanamın borçları diye bir konum var onada bakarsanız ne demek istediğimi anlarsınız.
Su salak durum bizde de var konuşsan saygisiz oluyorum konusmasam yine saygisiz oluyorum yada onlari beğenmiyor oluyorum kimin nabzina gore serbet vercem Bilemedim
Nexus4