Kayınvalideye artık dayanamıyorum

Herkese merhaba, burayı uzun süredir takip ediyorum ama yazmaya cesaret bulamamıştım. Artık dayanamayacağım bir noktaya geldiğim için içimi dökmek istiyorum.

Konu maalesef eşimin ailesi daha da çok annesi. Neresinden başlasam, nasıl anlatsam bilemiyorum. Üniversitede tanıştığım eşim kendini maşallah o kadar güzel saklamış ki ben maalesef evlendikten sonra bir çok şeyin farkına vardım.

Eşimin ve benim ailem arasında çok ciddi bir kültür farkı var. Onlar doğudan Hollanda’ya göçmüşler ben ise Edirne’de doğdum büyüdüm. Bu iki yıllık evlilik hayatımda olan sorunları anlatsam roman olur ama tüm sorunlar hep ya görümcem ya kayınpederim kayınvalidem kaynaklıydı. Şu anki sorunum şu ki, 1 yıl önce kayınpederim vefat etti ve kaynanam sürekli duygu sömürüsü yapmaya başladı. Yok sizde kalacağımlar, yok siz bende kalınlar. Kadın yakamızdan düşmüyor. Sürekli ama sürekli beraber olmak istiyor ve eşimi parmağında oynatıyor. Sürekli hastayım gelin koşun yetişin diyor, bir gidiyoruz yüzünde güller açıyor hiçbir şeyi yok.

Geceleri olur olmadık saatlerde arayıp çağırmaya başladı, eşim de maşallah anında koşuyor.

Bizim onca işimiz var, taşınma telaşımız var. Hiçbir işe vakti yok ama annesine anında gidiyor. Artık boğazıma kadar geldi.

Eşim çok iyi ve anlayışlı ve bana hiç laf etmez, karışmaz. Ama şu annesi konusu artık beni çok sıkmaya başladı. Evlilik hayatı diye bir şey kalmadı. Tek sosyalliğimiz annesine gitmek. Başka yaptığımız hiçbir şey yok. Herşeye karışıyor, her lafa atlıyor.

Artık dayanamıyorum. Bu süreci nasıl atlatırım onu da bilmiyorum.

Empati yaparak cevaplayacağım.Sen gitme eşin gitsin. İlgilensin annesiyle. Anneside bir süre sonra sıkılır bence.

Bu türün aynından bende de var. Numune bunlar zaten. Size tavsiyem hiç bi şekilde iletişim kurmayın. Muhatap olmayın. O uğraşacak başka şeyler bulup size daha az sıra gelir.

Annesinin psikolojik yardim almasini saglayin. Es kaybettikleri gibi, bazi insanlari ölüm korkusu da sariyor. Bir akrabagim da esi vefat ettikten sonra durmazdan hasta oldugunu düsünürdü..halbuki ölüm korkusu. Psikologa yönlendirdik. O ilacda yazdi ondan sonra normale döndü. Sizi sıkıyor anliyorum ama baba vefat ettikten sonra ilk seneler zor oluyor aile icin. Kendim.yasadigim icin biliyorum. Basiniz sagolsun bu arada

Ya şu evliliklerde neden insanlar eşleriyle anneleri arasında kalmak zorunda kadın için de erkek içinde dengeyi kurabilen çok az insan vardır herhalde

Aygolge .!.:

Ya şu evliliklerde neden insanlar eşleriyle anneleri arasında kalmak zorunda kadın için de erkek içinde dengeyi kurabilen çok az insan vardır herhalde

Genişletmek için tıkla...

Bu annelerin yatacak yeri yok. Hepsi aynı degil ama yuva yıkanı çok var. Hayır evlatları boşansa mutlu olacaklar mı acaba

Sıkıntı annesi değil ki,eşiniz. Tek sosyalliğiniz ben olayım demiyordur annesi. Eşiniz aradaki dengeyi kuramıyor

Tabi ki hepsi aynı degil ama eşiniz açısından baktığımızda içine attığı çok şey vardır size ve annesine karşı aradaki dengeyi malesef kurması gereken eşiniz bı şekilde hayır demeyi öğrenmeli.aile tabi ki baş tacı ama evlendikten sonra her iki taraf içinde bı adım geride durmalı aileler böyle olmadığı zamanlarda da huzursuzluk başlıyor işte

Este problem

Annesini ölüm korkusu sarmıştır, eşiniz de babasını kaybettiği için annesinin de her an yanında olmak istiyordur ki onu da kaybederse vicdan azabı çekmesin.
Annesini doktora götürün, ilaç yazar doktor. Kocanızin üstüne çok gitmeyin, bu hassas dönemde bana anlayış göstermedi diye düşünüp soğur.
Sinirlendiğinizi belli etmeyin, arada sırada annene ugrayalim falan deyin. Kocanizla iki kişilik aktiviteler yapın ve sana iyi geleceğini düşünüyorum falan deyin

olivias .!.:

Herkese merhaba, burayı uzun süredir takip ediyorum ama yazmaya cesaret bulamamıştım. Artık dayanamayacağım bir noktaya geldiğim için içimi dökmek istiyorum.

Konu maalesef eşimin ailesi daha da çok annesi. Neresinden başlasam, nasıl anlatsam bilemiyorum. Üniversitede tanıştığım eşim kendini maşallah o kadar güzel saklamış ki ben maalesef evlendikten sonra bir çok şeyin farkına vardım.

Eşimin ve benim ailem arasında çok ciddi bir kültür farkı var. Onlar doğudan Hollanda’ya göçmüşler ben ise Edirne’de doğdum büyüdüm. Bu iki yıllık evlilik hayatımda olan sorunları anlatsam roman olur ama tüm sorunlar hep ya görümcem ya kayınpederim kayınvalidem kaynaklıydı. Şu anki sorunum şu ki, 1 yıl önce kayınpederim vefat etti ve kaynanam sürekli duygu sömürüsü yapmaya başladı. Yok sizde kalacağımlar, yok siz bende kalınlar. Kadın yakamızdan düşmüyor. Sürekli ama sürekli beraber olmak istiyor ve eşimi parmağında oynatıyor. Sürekli hastayım gelin koşun yetişin diyor, bir gidiyoruz yüzünde güller açıyor hiçbir şeyi yok.

Geceleri olur olmadık saatlerde arayıp çağırmaya başladı, eşim de maşallah anında koşuyor.

Bizim onca işimiz var, taşınma telaşımız var. Hiçbir işe vakti yok ama annesine anında gidiyor. Artık boğazıma kadar geldi.

Eşim çok iyi ve anlayışlı ve bana hiç laf etmez, karışmaz. Ama şu annesi konusu artık beni çok sıkmaya başladı. Evlilik hayatı diye bir şey kalmadı. Tek sosyalliğimiz annesine gitmek. Başka yaptığımız hiçbir şey yok. Herşeye karışıyor, her lafa atlıyor.

Artık dayanamıyorum. Bu süreci nasıl atlatırım onu da bilmiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Çok haklısınız...Benim kocam evde çöp atılcak olsa nazlanırdı sonra bir baktım annesigile gidince duvar örüyor adam duvar :) :) arkadaşları arayınca gece 3 bile olsa koşa koşa giyinip fırlıyor...öyle mi öyle ben de evde olay çıkardım verdim veriştirdim lafı. Bir senedir maaşallah :) ha bana da çok destek olmuyor ama en azından eşinin dostunun işine de koştur koştur gitmiyor... insanın zoruna gidiyor bu tip şeyler...
Siz gitmeyin oğlu gitsin bir yerden sonra da o da anlar annesinin evliliğine saygısızlık ettiğini..Evet eşi ölmüş anlıyorum ama sonuçta yasını tutarken bile oğlunun evliliğine zarar vermemeli...Iñs hepiniz için daha iyi olur her şey...

Lütfen kaynananız her fenalaştığında ambulansı arayın yalanı ortaya çıksın. Hem hastaneye götürmüyorsanız sizi aramasının manası ne siz doktor musunuz? Ya alın kendiniz götürün ya da ambulansı arayın. Bu 5-6 defa tekrarlanınca kocanız da bıkacak.

wuthering heights .!.:

Empati yaparak cevaplayacağım.Sen gitme eşin gitsin. İlgilensin annesiyle. Anneside bir süre sonra sıkılır bence.

Genişletmek için tıkla...

İnanın annesi sıkılmaz. 5 tane çocuğu var sürekli çocuklarını toplama peşinde. En çok ama eşimi ve bir abisini böyle darlıyor

Pamukannesi83 .!.:

Annesinin psikolojik yardim almasini saglayin. Es kaybettikleri gibi, bazi insanlari ölüm korkusu da sariyor. Bir akrabagim da esi vefat ettikten sonra durmazdan hasta oldugunu düsünürdü..halbuki ölüm korkusu. Psikologa yönlendirdik. O ilacda yazdi ondan sonra normale döndü. Sizi sıkıyor anliyorum ama baba vefat ettikten sonra ilk seneler zor oluyor aile icin. Kendim.yasadigim icin biliyorum. Basiniz sagolsun bu arada

Genişletmek için tıkla...

Teşekkür ederim. Rahmetli kayınpederim çok iyiydi. Kaynanam zaten sürekli antidepresan kullanıyor ama durum maalesef çok kötü

darkmore .!.:

Sıkıntı annesi değil ki,eşiniz. Tek sosyalliğiniz ben olayım demiyordur annesi. Eşiniz aradaki dengeyi kuramıyor

Genişletmek için tıkla...

Sorun aslında eşimin çok yoğun çalışması ve kalan azıcık zamanında da kayınvalideme zaman ayırması. Yani resimde ben hiç yokum

askitotomsu .!.:

Annesini ölüm korkusu sarmıştır, eşiniz de babasını kaybettiği için annesinin de her an yanında olmak istiyordur ki onu da kaybederse vicdan azabı çekmesin.
Annesini doktora götürün, ilaç yazar doktor. Kocanızin üstüne çok gitmeyin, bu hassas dönemde bana anlayış göstermedi diye düşünüp soğur.
Sinirlendiğinizi belli etmeyin, arada sırada annene ugrayalim falan deyin. Kocanizla iki kişilik aktiviteler yapın ve sana iyi geleceğini düşünüyorum falan deyin

Genişletmek için tıkla...

En son eşimin dediği de bu oldu zaten. Ama kaç kardeşler hepsi maşallah düzeldi. Ama eşim biz bir travma yaşıyoruz sen farkında mısın diyor. Normalde hiç ama üzüntüleri vb yok. Sürekli kahkahalar gülüşmeler. Çalışıyorum, buna rağmen haftanın 3 günü annesini görüyorum. Ben bir kere bile annesini aramıyormuşum, ona gidelim demiyormuşum diye bana kızıyor eşim. Fırsat kalmıyor ki zaten hep görüyorum deyince de az görüyorsun diyor. Gidip 3-4 saat görüyormuşum. Haftada 10 saat azmış. Yani ben eşimi o kadar saat görmüyorum. Daha ne yapayım bilmiyorum. Şimdi tartıştık. Herhalde annesinin yanına gitti kalmaya bilemiyorum. İlk defa da böyle bir şey oluyor ama ben gerçekten artık dayanamıyorum.

Afrogul Bahar .!.:

Çok haklısınız...Benim kocam evde çöp atılcak olsa nazlanırdı sonra bir baktım annesigile gidince duvar örüyor adam duvar :) :) arkadaşları arayınca gece 3 bile olsa koşa koşa giyinip fırlıyor...öyle mi öyle ben de evde olay çıkardım verdim veriştirdim lafı. Bir senedir maaşallah :) ha bana da çok destek olmuyor ama en azından eşinin dostunun işine de koştur koştur gitmiyor... insanın zoruna gidiyor bu tip şeyler...
Siz gitmeyin oğlu gitsin bir yerden sonra da o da anlar annesinin evliliğine saygısızlık ettiğini..Evet eşi ölmüş anlıyorum ama sonuçta yasını tutarken bile oğlunun evliliğine zarar vermemeli...Iñs hepiniz için daha iyi olur her şey...

Genişletmek için tıkla...

O kadar zoruma gidiyor ki. Ben de hep söylüyorum ama değişen bir şey şimdiye kadar olmadı

olivias .!.:

Teşekkür ederim. Rahmetli kayınpederim çok iyiydi. Kaynanam zaten sürekli antidepresan kullanıyor ama durum maalesef çok kötü

Genişletmek için tıkla...

Bu durumda bir terapiste gitmesi daha iyi olur. Ilaclar tek basina yetersiz kalabiliyor. Ve acik olmak gerekiyorsa cocuklarin yapabilecek de bazen sınırlı oluyor. Annem mesela babam vefat ettikten sonra ölmek istedigini söyledi. Ve ben bir evlat olarak ne yapacagimi bilemedim. Tamam kendisi bunu dile getirerek rahatliyordu bir yerde. Ama babasini daha yeni kaybetmis biri olarak bu panik olmama sebep oluyordu. Gün geldi patladim sonunda ama dedigim gibi icinde olan herkese zor..esinize.de öyledir kesin. Babasini kaybeden evlat mi olsun, yoksa annesine destek mi? Size de yeterli kadar zaman ayiramiyor, ama buda annesinin durumunu daha acil görmesinden

Haftada üç gün kayınvalideye gidilir mi yahu? Siz çalışıyor musunuz?
Çalışmıyorsanız ev yakınsa haftaiçi bir gün belirleyin. Saat 3-4 gibi kayınvalideye gidin akşam evde yapacağınız yemeği yapın akşam hep beraber yiyin. Haftasonu size kalmış olur. Bunu rutinleştirmeyin ama günleri ve haftaları kaydırın. Haftada bir gün yeterli. Eşiniz de haftasonu size bir gününü tamamen ayırsın beraber birşeyler yapın.
Eşinizin annesinin yanına gitmesine şaşırdım. Bir de o alışkanlık çıkmasın başınıza. Güzelce konuşun. Ortada beş çocuk varmış. Her gün biri ilgilense ev dolar taşar.
Ekleme: Sorunlarınız hep görümce kayınvalide kaynaklı olmuş bu yüzden eşinize ne söyleseniz anlamama ihtimali yüksek. Eşiniz sizi haklı bulur yumuşak bir dille konuyu açarsa, siz de güzelce konuşun. Kayınvalideyi ya da eşinizi kötülemekten çok eşinizle başbaşa kalamadığınızdan beraber gezmek ya da evde beraber dinlenmek uzanmak istediğinizden bahsedin. Hala sizi haklı görmüyorsa eşiniz değişmeyecektir ve sizi anlamayacaktır.

cuytherock .!.:

Haftada üç gün kayınvalideye gidilir mi yahu? Siz çalışıyor musunuz?
Çalışmıyorsanız ev yakınsa haftaiçi bir gün belirleyin. Saat 3-4 gibi kayınvalideye gidin akşam evde yapacağınız yemeği yapın akşam hep beraber yiyin. Haftasonu size kalmış olur. Bunu rutinleştirmeyin ama günleri ve haftaları kaydırın. Haftada bir gün yeterli. Eşiniz de haftasonu size bir gününü tamamen ayırsın beraber birşeyler yapın.
Eşinizin annesinin yanına gitmesine şaşırdım. Bir de o alışkanlık çıkmasın başınıza. Güzelce konuşun. Ortada beş çocuk varmış. Her gün biri ilgilense ev dolar taşar.
Ekleme: Sorunlarınız hep görümce kayınvalide kaynaklı olmuş bu yüzden eşinize ne söyleseniz anlamama ihtimali yüksek. Eşiniz sizi haklı bulur yumuşak bir dille konuyu açarsa, siz de güzelce konuşun. Kayınvalideyi ya da eşinizi kötülemekten çok eşinizle başbaşa kalamadığınızdan beraber gezmek ya da evde beraber dinlenmek uzanmak istediğinizden bahsedin. Hala sizi haklı görmüyorsa eşiniz değişmeyecektir ve sizi anlamayacaktır.

Genişletmek için tıkla...

Ben çalışıyorum. Buna rağmen evlerimiz yakın diye hep uğruyoruz. Dediğim gibi eşim zaten oradan çıkmak istemiyor. Ben bir yemeğe bile gitmiyoruz dediğimde de her şey yemek mi, biz ailece bir travma yaşıyoruz oluyor. Yani o lafında bile ailesinin neresi olduğu belli. Asla anlamıyor, kaç kere konuştum. Suçlu ve anlayışsız oldum bir de bunun üstüne. Artık aklımdan boşanmayı bile geçiriyorum çünkü düzeleceğine inancım kalmadı. Ama dediğim gibi ailesi dışında hiçbir sorunumuz yok.